Jessy schreef:Net door mensen als jou durven mensen zich niet te uiten over hetgeen zij werkelijk denken.
Het is heel eenvoudig om van je denken iets zindelijks te maken (Theoloog noemt het
Hygiënisch denken) : je hoeft slechts in te zien dat je niet over
feiten en
zekerheid mag praten, maar dat je sterk het gevoel hebt of de wens hebt dat het zo is. Dáár kan niemand wat op tegen hebben.
Maar nu jullie het neerzetten als feiten en zekerheid, staan jullie precies in hetzelfde kamp als de kennis van Devious die zeker weet dat kabouters bestaan. (Misschien weet Devious waar de link te vinden is).
Het is niet leuk natuurlijk om met de kaboutergelover onder dezelfde koude douche te staan, maar je mag als gezond denkend mens vrij uit het hokje van de waan of geodgelovigheid lopen en wat veeleisender worden van je denken.
Ook over bovenstaande kan ik lachen om je woorden van hetzelfde laken en pak als ieder fundamentalistische moslim- of christelijke overtuiging.(het is geen overtuiging, het is ook geen geloven, het is voor mij een feit. het is voor mij logisch)
Iedere moslim of christengelovige waar je mee in gesprek gaat zegt
vrijwel altijd wanneer hij/zij rationeel door de mand valt: "..en toch
weet ik zeker dat mijn geloof juist is....ik heb het ervaren!"
"Persoonlijke zekerheid" is eenvoudig niet genoeg om iets een feit of zekerheid te noemen, zoals je in gesprek met elke patiënt in een psychiatrisch ziekenhuis zult opmerken.
"Goddelijke straf op zonde" klinkt voor iedere christen of moslim ook heel logisch. Maar dat wil in het geheel nog niet zeggen dat het waar is.
Oneerlijk en misleidend noem je het.
Ik kan er nog de kwalificatie "onwetendheid" als alternatief voor geven. Veel van wat mensen uitkramen komt omdat ze nooit doordacht de zaak hebben bekeken, niet alle implicaties en mogelijkheden van hun uitspraak onder ogen hebben gehad. In dat geval ben je niet oneerlijk, maar onbezonnen, onbedacht, onwetend.
Ik vind dat de uitspaken in deze deze eer geplakt kunnen worden op jouw manier van schrijven.
Hoe zielig is deze opmerking! Altijd wanneer een gelovige geconfronteerd wordt met helderheid van denken komt de gelovige met dezelfde tegenaanval: "wat je zegt ben je zelf". Hoe kinderachtig; ik noem het het
Henochargument.
Ga eens lezen op Wikipedia wat er over de Wetenschappelijke Methode gezegd wordt.
Het helpt echt niet degene die je de waarheid over je rammelende uitspraken aanzegt te beschuldigen. Dat jullie uitspraken niet kloppen zal iedere tekst over de wetenschappelijke methode jullie duidelijk kunnen maken. Mijn taak is eenvoudig enkele termen te gebruiken die helpen om jullie je van de dwaling in het denken bewust te maken.
Ik weet dat het niet leuk is wanneer je ideeën neergezet worden voor wat ze zijn: je fantasieën, of wensdromen, of vermoedens, persoonlijke voorkeur. Het vereist voor iedereen een harde school of knocks voordat je leert te incasseren in je leven en eens ophoudt met je "persoonlijke zekerheden". Persoonlijke
zekerheden over God, Heilige Geest, Engelen, Jezus, Reïncarnatie, Karma en dat soort zaken zijn eenvoudig synoniem voor
kinderachtig denken.
Ik ben een wereldburger en deel mensen niet in kastjes van wij westerse mensen, alsof de wetenschappelijk geschoolde westerling iets meer te vertellen zou kunnen hebben als de rest van de wereld.
Je denkt dus dat democratie de waarheid vertelt? Je zit er hier finaal naast: de wetenschappelijke methode heeft
aantoonbaar meer te vertellen dan alle andere methoden om de feiten over de realiteit van het bestaan voor ons mensen uit de doeken te doen. Uiteraard mag het woord 'westers' daarbij achterwege blijven. Het leuke van de wetenschappelijke methode is nu juist dat het voor het eerst in de mensengeschiedens wereldburgerschap oplevert: feiten en zekerheden die gelden voor iedereen, ongeacht uit welke cultuur je ook komt.
Daarbij heeft wetenschappelijke scholing niets te maken met ervaringen in het leven zelf opgedaan.
Nee, inderdaad niet. En persoonlijke gevoelens zijn inderdaad persoonlijke feiten. Maar deze uitspraak laat juist goed zien waar je fout gaat in je denken: een
gevoel dat je hebt gekregen of
indruk die je hebt (neem als voorbeeld een "goddelijk visioen"), maakt een bepaald
fenomeen ("God") nog niet automatisch tot een feit.
Voorbeeld: je voelt je heerlijk omdat iemand van je houdt. Nu is dat
gevoel een persoonlijk feit. Maar daaruit kun je niet concluderen dat die veronderstelde
liefde van die ander voor jou een feit is.
Iemand wordt onverwacht beter: een feit. Maar daaruit kun je niet concluderen dat God/Jezus/Allah/Maria (whatever) hem/haar beter maakte. In dat geval is het dus pertinente onzin te zeggen: "
Persoonlijk weet ik zeker dat Maria mijn gebeden verhoorde."
Iemand verongelukt: een feit. Maar daaruit kun je niet concluderen dat het een goddelijke straf was voor deze persoon. Het is echt pertinente onzin wanneer iemand zou opmerken: "Ik
weet heel zeker dat God hem/haar strafte voor deze of gene zonde."
Iemand denkt, nee,
weet zeker dat hij de Messias is. Maar dat wil nog niet zeggen....
