The poverty of New Atheism

[axxyanus]

De evolutietheorie bevat gaten en is vatbaar voor verbetering en zelf voor kuhniaanse omwentelingen.
Creationisten trachten daar misbruik van te maken, en als reactie sluiten darwinisten de rangen en verklaren Dawkins en Darwin onfeilbaar. Spijtig en onnodig.

Kan je daar een voorbeeld van geven? BMW krijgt Dawkins vaak genoeg kritiek van medestanders. Zo is er de controverse geweest rond de prijs die Mahler kreeg. Sam Harris krijgt heel wat kritiek voor "The moral landscape" en zijdelings krijgt Dawkins mee kritiek voor zijn ondersteuning van dat boek. Er is ook de hele heisa tussen de accomodationisten en de new/gnu-atheïsten waarbij Dawkins tot de tweede categorie wordt gerekend en vaak op de korrel wordt genomen door mensen uit de eerste categorie.

Dus van dat sluiten van de rangen en het heilig verklaren van Dawkins merk ik niet zo veel.

[a.r.]

Nee, want in geen 50 km omtrek van mijn huis is een exemplaar te vinden.

Ach dat is toch geen probleem. Je hebt getoond het Engels meer dan machtog te zijn en op deze url: http://www.infoamerica.org/documentos_pdf/dawkins10.pdf staat de oorspronkelijke engelse inleiding.

Waarvoor mijn dank, axxyanus!

[siger]

Ik was een van de eersten hier om The God Delusion te lezen en schreef een enthousiaste samenvatting (http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 06#p167206). Maar als ik het in handen had gekregen na wat ik hier allemaal zie langskomen had ik het misschien niet eens geopend.

[siger]

De evolutietheorie bevat gaten en is vatbaar voor verbetering en zelf voor kuhniaanse omwentelingen.
Creationisten trachten daar misbruik van te maken, en als reactie sluiten darwinisten de rangen en verklaren Dawkins en Darwin onfeilbaar. Spijtig en onnodig.

Kan je daar een voorbeeld van geven? BMW krijgt Dawkins vaak genoeg kritiek van medestanders. Zo is er de controverse geweest rond de prijs die Mahler kreeg. Sam Harris krijgt heel wat kritiek voor "The moral landscape" en zijdelings krijgt Dawkins mee kritiek voor zijn ondersteuning van dat boek. Er is ook de hele heisa tussen de accomodationisten en de new/gnu-atheïsten waarbij Dawkins tot de tweede categorie wordt gerekend en vaak op de korrel wordt genomen door mensen uit de eerste categorie.

Dus van dat sluiten van de rangen en het heilig verklaren van Dawkins merk ik niet zo veel.

Ik had erbij moeten zeggen dat dit mijn opvatting is over de popcultuur waar wij bij horen. In de academische wereld gaat het er (gelukkig) anders aan toe.

[Jagang]

De evolutietheorie bevat gaten en is vatbaar voor verbetering en zelf voor kuhniaanse omwentelingen.
Creationisten trachten daar misbruik van te maken, en als reactie sluiten darwinisten de rangen en verklaren Dawkins en Darwin onfeilbaar. Spijtig en onnodig.

Ik zie hier weinig terug van een onfeilbaarverklaring.
MNb heeft gelijk wanneer hij stelt dat The God Delusion niet primair een filosofisch boek is.
En dat de evolutietheorie kan verder verbeterd worden is duidelijk.
Maar de wijze waarop MNb tot demagogie komt is de wijze van de uitgesloten derde.
Hij lijkt te vooronderstellen dat je ofwel filosoof, danwel demagoog bent, en die vooronderstelling raakt aan de kern van iemand's integriteit.

Wanneer een standpunt rationeel goed verdedigbaar is, is het waarschijnlijk dat er enige redelijkheid in dat standpunt schuilt. Je zal in Aquino's werk, zoals aangevoerd door MNb, werkelijk demagogie aantreffen, omdat ik na een aantal jaren forummen gerust durf te stellen dat godsdienstige argumenten uitsluitend met behulp van drogconstructie's overeind kunnen worden gehouden, en dit is binnen zowel de filosofie als de argumentatieleer een onaanvaardbare route, waardoor in beide gevallen de relevantie ontbreekt.

Indachtig Axxyanus' voorbeeld betreffende homeopathie, is het uitstekend mogelijk om het ene werk te ontmaskeren als zijnde demagogisch, en het andere niet.
Zelfs al zijn geen van beiden strikt filosofisch van aard.
Op enig moment mag je naar redelijkheid conclusie's trekken, zelfs al zijn deze voorlopig.
En het is geen zonde om deze conclusie's te publiceren.

[siger]

Sorry, in de rest heb ik geen zin meer. Ik heb de pest aan dit soort demagogie, of die nou van Dawkins of van Kaweh afkomstig is.

Geef eens een voorbeeld waar Dawkins dit soort demagogie bezigt.

Dit is een voorbeeldje van iemand die zijn algemene afkeer voor demagogie uitspreekt en daar wat namen tegenplakt. Als dit plots aanzwelt tot een uit te vechten dispuut of Dawkins ergens demagogisch is geweest, stel ik me vragen over het waarom.

In één keer van bijna achteloos tot fervent.

Jagang heeft gelijk dat een godsdienstig betoog haast niet kan zonder demagogie, maar daarmee is niet aangetoond dat anderen zoals Dawkins nooit demagogisch zijn geweest, zeker als ook zij zich in het ideologisch strijdperk begeven. Ik durf te wedden van wel.

Maar daar gaat het mijns inziens niet om. Wat mij verwondert is vooral de snelle reflex om Dawkins van alle twijfel te zuiveren. Waar komt dat vandaan? Waarom? Ik vrees omdat Kahweh, Dawkins en posters hier allemaal een beetje de thomistische methode kennen die Russell zo netjes heeft blootgelegd: niet onderzoeken, maar redeneren naar wat je waarheid wil maken.

Van dezelfde aard is het onderscheid tussen de academische wereld en dit forum: waag het hier eens iets te zeggen over boeiende ontwikkelingen in de wetenschap zoals multilevel selectie, punctuated equilibrium, bewustzijn, macroevolutie, systems biology, endosymbiose, de panspermia hypothese, emergente eigenschappen, facilitated variation etc...... en tel je Aquinassen. En daarmee doel ik niet op meningsverschillen, maar op de scherpte waarmee alles bij voorbaat bestreden wordt waarvan men denkt dat het niet strookt met Darwin of Dawkins.

[Jagang]

Jagang heeft gelijk dat een godsdienstig betoog haast niet kan zonder demagogie, maar daarmee is niet aangetoond dat anderen zoals Dawkins nooit demagogisch zijn geweest, zeker als ook zij zich in het ideologisch strijdperk begeven. Ik durf te wedden van wel.

Ik stel niet dat Dawkins nooit demagogisch is geweest.
Ik stel alleen dat ik dat in het boek "The God Delusion" niet terug kan vinden.

Ik kan me een filmpje op youtube herinneren waarin hij, als gast van een Australische talkshow aan het publiek vroeg of men het werkelijk lovenswaardig vond dat jezus zogezegd aan het kruis gestorven was voor de zonden van de mens. Toen het publiek daarop een vrij breed "ja" liet horen, zei Dawkins "You can keep it.".
Dit was natuurlijk geen inhoudelijk argument tegen het "ja" van het publiek, en dus niet erg chique.
http://www.youtube.com/watch?v=DtVZ23GfmDo
Ik weet niet meer in welk deel het ook alweer was.

Maar daar gaat het mijns inziens niet om. Wat mij verwondert is vooral de snelle reflex om Dawkins van alle twijfel te zuiveren.

Om Dawkins van alle twijfel te zuiveren? Er zijn best ideeën van hem waaraan ik twijfel.
Eén daarvan betreft zijn idee rondom de functie van religie.
Waar hij die alleen maar als een grote fout ziet, zie ik daarin een voortzetting van de hiërarchische aard van sociale dieren als de mens.
Tegelijkertijd denk ik wel dat deze functie, in die vorm, in de huidige maatschappij verregaande onwenselijke gevolgen heeft/kan hebben.

Waar komt dat vandaan? Waarom? Ik vrees omdat Kahweh, Dawkins en posters hier allemaal een beetje de thomistische methode kennen die Russell zo netjes heeft blootgelegd: niet onderzoeken, maar redeneren naar wat je waarheid wil maken.

Daarme verklaar je Dawkin's argumenten in feite tot ongeldig.
Het aanvaarden van "Godsbewijzen", of breder, onbewezen aannamen, met misleidende (demagogische) redeneringen als onvermijdelijk gevolg, is immers inherent aan thomisme.
Dit in tegenstelling tot het aanvaarden van wetenschappelijke bewijzen.

Van dezelfde aard is het onderscheid tussen de academische wereld en dit forum: waag het hier eens iets te zeggen over boeiende ontwikkelingen in de wetenschap zoals multilevel selectie, punctuated equilibrium, bewustzijn, macroevolutie, systems biology, endosymbiose, de panspermia hypothese, emergente eigenschappen, facilitated variation etc...... en tel je Aquinassen. En daarmee doel ik niet op meningsverschillen, maar op de scherpte waarmee alles bij voorbeet bestreden wordt waarvan men denkt dat het niet strookt met Darwin of Dawkins.

Of evolutionaire biologie....

Maar goed, de meeste van die termen zijn zaken waar ik niet eens in thuis ben.
Het enige waar ik scherp op ben is dat men geen metafysisch sausje toevoegt aan fysica, en ik denk dat het inmiddels gerechtvaardigd is om dergelijke pogingen met het zwaard in de aanslag tegemoet te treden.

[siger]

Waar komt dat vandaan? Waarom? Ik vrees omdat Kahweh, Dawkins en posters hier allemaal een beetje de thomistische methode kennen die Russell zo netjes heeft blootgelegd: niet onderzoeken, maar redeneren naar wat je waarheid wil maken.

Daarme verklaar je Dawkin's argumenten in feite tot ongeldig.
Het aanvaarden van "Godsbewijzen", of breder, onbewezen aannamen, is immers inherent aan thomisme.
Dit in tegenstelling tot het aanvaarden van wetenschappelijke bewijzen.

Hier illustreer je toch een beetje wat ik wil zeggen. Russell werd hierboven geciteerd terwijl hij Thomas Aquinas verwijt naar zijn doel toe te argumenteren zonder te onderzoeken. Ik reageer daar op, niet op een van de duizenden questiones uit zijn omvangrijk oeuvre. Thomas is o.m. bekend voor het opsommen van enkele godsbewijzen, maar besteedt daar feitelijk maar enkele paragrafen aan. Voor ons is het bestaan van God een belangrijker discussiepunt dan het voor hem was. Zijn weinige vijanden waren immers verstandig genoeg zich op de vlakte te houden, als ze al twijfelden aan het bestaan van God.

Ik zie niet hoe ik hiermee Dawkins' argumenten tot ongeldig zou verklaren. Ze zijn, in The God Delusion, niet in de eerste plaats wetenschappelijk maar polemisch, dat wel.

PS: ik vind evolutionaire biologie een respectabele wetenschap, in tegenstelling tot evolutionaire psychologie.

[Jagang]

Hier illustreer je toch een beetje wat ik wil zeggen. Russell werd hierboven geciteerd terwijl hij Thomas Aquinas verwijt naar zijn doel toe te argumenteren zonder te onderzoeken. Ik reageer daar op, niet op een van de duizenden questiones uit zijn omvangrijk oeuvre.

Ik begrijp de nood achter de verwijzing naar het gehele werk van Aquino niet, en ben bovendien de Franse taal niet machtig.

Wat ik wel kan zeggen is dat je, wanneer je je uitgangspunten baseert op zaken die niet bewijsbaar zijn, of bewijsbaar onjuist, dat je dan per definitie niet onderzoekt, terwijl onderzoek in andere gevallen overbodig kan zijn omdat het vanzelfsprekendheden betreft.

Het is dan onzinnig om beiden als gelijkwaardig te benaderen uit elk ander dan een slechts semantisch perspectief.

De hypothetische arts die een betoog tegen homeopathie schrijft, hoeft niet langer te onderzoeken, omdat het onderzoek juist aan zijn conclusie vooraf is gegaan. MAW: Hij hoeft die conclusie niet bij elk betoog weer diepgaand filosofisch te onderzoeken om niet als demagoog uit de bus te komen.
Van misleidende argumentatie is in dat geval namelijk geen sprake.

Thomas is o.m. bekend voor het opsommen van enkele godsbewijzen, maar besteedt daar feitelijk maar enkele paragrafen aan. Voor ons is het bestaan van God een belangrijker discussiepunt dan het voor hem was. Zijn weinige vijanden waren immers verstandig genoeg zich op de vlakte te houden, als ze al twijfelden aan het bestaan van God.

Hoeveel paragrafen hij aan godsbewijzen besteedt, lijkt me niet echt relevant.
Je hebt niet veel uitgangspunten nodig om een heel raamwerk op te bouwen.
Niettemin lijkt de fundering van die uitgangspunten me daarom niet minder belangrijk, temeer daar intimidatie geen argument is.

Ik zie niet hoe ik hiermee Dawkins' argumenten tot ongeldig zou verklaren. Ze zijn, in The God Delusion, niet in de eerste plaats wetenschappelijk maar polemisch, dat wel.

De beginvraag "bestaat god?" is, omdat zij waar is danwel onwaar, uiteindelijk een wetenschappelijke vraag, zoals Dawkins naar mijn idee terecht stelt. (Zie: "De zwakte van het agnosticisme.")
Wanneer die conclusie getrokken is, en gelovigen op dat gebied in gebreke blijven waar het op bewijsmateriaal aankomt, is de weg naar polemiek vrij.
Maar dan nog spreken we niet over demagogie, want er is niets misleidends aan om vast te stellen dat de stellingname van de ander ongefundeerd is op grond van oneigenlijke aannamen.
Demagogie is een per definitie niet-integere manier om een discussie te voeren.

Ik blijf dus koppig, en bezwaar maken tegen het gebruik van deze term.

PS: ik vind evolutionaire biologie een respectabele wetenschap, in tegenstelling tot evolutionaire psychologie.

Ik doelde uiteraard op evolutionaire psychologie.

En ik moet zeggen dat psychologie zonder biologie volgens mij niet kan bestaan, en dat men bij de bestudering daarvan dan ook onherroepelijk in aanraking zal komen met het domein van evolutie.
Maar dat is weer aan andere discussie.

[siger]

Jagang,

Mijn reden om een link te geven naar een lijst van de geschriften van Aquinas was te onderbouwen dat Aquinas niet staat voor godsbewijzen in het bijzonder. Dat leek me relevant omdat jij die godsbewijzen opvoerde. Ik heb de hele handel ook niet gelezen.

Ik wou helemaal geen discussie over het bestaan van God. Ik protesteerde tegen opvattingen over toegekende onfeilbaarheid in het algemeen, en dit keer over die van Dawkins in het bijzonder.

Wat bedoel je met intimideren?

[Jagang]

Jagang,

Mijn reden om een link te geven naar een lijst van de geschriften van Aquinas was te onderbouwen dat Aquinas niet staat voor godsbewijzen in het bijzonder. Dat leek me relevant omdat jij die godsbewijzen opvoerde. Ik heb de hele handel ook niet gelezen.

Akkoord, maar ze tonen wel aan dat Aquino geen middel schuwde om zijn gelijk te halen.
En daarom vind ik de vergelijking met Dawkins in die zin nog steeds mank gaan.

Ik wou helemaal geen discussie over het bestaan van God.

Ik ook niet, maar wanneer men spreekt over het naar zichzelf toe redeneren, dwingt me dat tot het bekijken van de gehanteerde uitgangspunten, en de geldigheid daarvan, om te bepalen of er sprake is van demagogie of niet.

Ik protesteerde tegen opvattingen over toegekende onfeilbaarheid in het algemeen, en dit keer over die van Dawkins in het bijzonder.

Akkoord, al weet ik niet wie hem hier onfeilbaarheid toekent.

Wat bedoel je met intimideren?

O, dat was een reactie op:

Zijn weinige vijanden waren immers verstandig genoeg zich op de vlakte te houden, als ze al twijfelden aan het bestaan van God.

[axxyanus]

Sorry, in de rest heb ik geen zin meer. Ik heb de pest aan dit soort demagogie, of die nou van Dawkins of van Kaweh afkomstig is.

Geef eens een voorbeeld waar Dawkins dit soort demagogie bezigt.

Dit is een voorbeeldje van iemand die zijn algemene afkeer voor demagogie uitspreekt en daar wat namen tegenplakt. Als dit plots aanzwelt tot een uit te vechten dispuut of Dawkins ergens demagogisch is geweest, stel ik me vragen over het waarom.

In één keer van bijna achteloos tot fervent.

Maar we kunnen ons toch vragen stellen bij de achteloosheid waarmee daar (bepaalde) namen worden opgeplakt. Stel dat iemand bij een duidelijke kwakzalverstekst als commentaar bij zet: "Ik hou niet van zulke kwakzalverrij, of ze nu van James Randi komt of van Ingrid Holvoet." Dan kan je je toch de vraag stellen of die persoon wel een goede reden heeft om zo achteloos James Randi met kwakzalverij te associëren. Natuurlijk is het niet uitgesloten dat James Randi ergens in het verleden kwakzalverrij verspreid heeft, maar de kans lijkt me groter een dergelijk achteloos namen plakken komt van iemand die niet goed geïnformeerd is.

Maar daar gaat het mijns inziens niet om. Wat mij verwondert is vooral de snelle reflex om Dawkins van alle twijfel te zuiveren. Waar komt dat vandaan? Waarom? Ik vrees omdat Kahweh, Dawkins en posters hier allemaal een beetje de thomistische methode kennen die Russell zo netjes heeft blootgelegd: niet onderzoeken, maar redeneren naar wat je waarheid wil maken.

Er is geen reflex om Dawkins van alles twijfel te zuiveren. Dawkins heeft zijn gebreken. Alleen gebeurt het maar al te regelmatig dat Dawkins bekritiseerd wordt door zaken fout voor te stellen. Zo werd hem verweten tijdens het bezoek van de paus aan het VK, de katholiken met Adolf Hitler vergeleken te hebben, terwijl hij dat helemaal niet gedaan had. Dawkins had het feit gehekeld dat de paus langs de ene kant Hitler als een atheïst wilde neerzetten maar langs de andere kant elke gedoopte in het V.K. als katholiek wilde rekenen bij het bepalen van het aantal katholieken in dat land. Hij wees er enkel op dat als dat laatste de voorwaarde was om iemand als katholiek te tellen dat Hitler dan een katholiek was.

Voor de rest lijkt het erop dat je een valse dichotomie opzet tussen onderzoek en redeneren. Zonder redeneren is onderzoek niets waard. Zonder redeneren levert onderzoek enkel een hoop gegevens. Als men uit die gegevens een besluit wil trekken dan moet men beginnen redeneren. En redeneren is niet hetzelfde als toewerken naar een opvoorhand vastgelegd besluit. Dat is nagaan tot welke (logische) afleidingen men kan komen uit de gegevens die men verzameld heeft. Mensen die vermoeden dat iemands besluit al op voorhand vaststond omdat die persoon via redeneren tot dat besluit is gekomen, zijn waarschijnlijk zelf niet al te sterk in redeneren en kunnen daardoor niet de geldige van de foute redeneringen onderscheiden.

[siger]

Dan kan je je toch de vraag stellen of die persoon wel een goede reden heeft om zo achteloos James Randi met kwakzalverij te associëren. Natuurlijk is het niet uitgesloten dat James Randi ergens in het verleden kwakzalverrij verspreid heeft, maar de kans lijkt me groter een dergelijk achteloos namen plakken komt van iemand die niet goed geïnformeerd is.

Je demagogie schuit hierin, dat je "demagogie" verwisselt voor "kwakzalverij". Het is best mogelijk te zeggen dat "iedereen wel eens demagogisch is"', maar het is moeilijk hard te maken dat "iedereen wel eens aan kwakzalverij doet".

Misschien begrijpt men het woord "demagogie" niet goed. In een lange, strijdbare tekst (en die zijn soms ook nodig) is het niet onwaarschijnlijk dat één of meer zinnetjes een drogreden bevat die je als "demagogie" kan omschrijven. Dat het werk van Aquinas één grote demagogie moet zijn, is even onjuist als de stelling dat het onmogelijk is dat Dawkins een demagogische opmerking heeft gemaakt. Zeggen dat ik daarmee Dawkins gelijk stel aan Aquinas, is dan ook weer demagogisch.

Maar daar gaat het mijns inziens niet om. Wat mij verwondert is vooral de snelle reflex om Dawkins van alle twijfel te zuiveren. Waar komt dat vandaan? Waarom? Ik vrees omdat Kahweh, Dawkins en posters hier allemaal een beetje de thomistische methode kennen die Russell zo netjes heeft blootgelegd: niet onderzoeken, maar redeneren naar wat je waarheid wil maken.

Er is geen reflex om Dawkins van alles twijfel te zuiveren. Dawkins heeft zijn gebreken.

Welke gebreken hebben de boeken van Dawkins dan in jouw ogen?

Mensen die vermoeden dat iemands besluit al op voorhand vaststond omdat die persoon via redeneren tot dat besluit is gekomen, zijn waarschijnlijk zelf niet al te sterk in redeneren en kunnen daardoor niet de geldige van de foute redeneringen onderscheiden.

Dus jij bent het niet met Russell eens dat Aquinas redeneerde naar uitkomsten die vooraf vaststonden, en Bertrand Russell, die die mening wél was toegedaan, deed dat volgens jou omdat hij niet al te sterk was in redeneren en daardoor niet de geldige van de foute redeneringen kon onderscheiden?

[axxyanus]

Dan kan je je toch de vraag stellen of die persoon wel een goede reden heeft om zo achteloos James Randi met kwakzalverij te associëren. Natuurlijk is het niet uitgesloten dat James Randi ergens in het verleden kwakzalverrij verspreid heeft, maar de kans lijkt me groter een dergelijk achteloos namen plakken komt van iemand die niet goed geïnformeerd is.

Je demagogie schuit hierin, dat je "demagogie" verwisselt voor "kwakzalverij". Het is best mogelijk te zeggen dat "iedereen wel eens demagogisch is"', maar het is moeilijk hard te maken dat "iedereen wel eens aan kwakzalverij doet".

Je bent aan het vitten op details. Zlefs als het best mogelijk is dat iedereen al eens aan demagogie doet, is dat geen reden om de naam van iemand die daar over het algemeen niet om gekend is, bij te plakken.

Misschien begrijpt men het woord "demagogie" niet goed. In een lange, strijdbare tekst (en die zijn soms ook nodig) is het niet onwaarschijnlijk dat één of meer zinnetjes een drogreden bevat die je als "demagogie" kan omschrijven.

Dat is totaal naast de kwestie. Vergeet niet dat MNb's woorden waren (mijn in vetzetting):

Ik heb de pest aan dit soort demagogie, of die nou van Dawkins of van Kaweh
afkomstig is.

Daarmee wordt Dawkins niet verweten hier en daar een demagogische opmerking te maken maar wordt Dawkins geassocieerd met de zelfde soort demagogie die Kaweh net tentoonspreidde.
En wordt het dan niet moeilijk hard te maken dat iedereen wel eens demagogie van dat kaliber vertoont?

Dat het werk van Aquinas één grote demagogie moet zijn, is even onjuist als de stelling dat het onmogelijk is dat Dawkins een demagogische opmerking heeft gemaakt. Zeggen dat ik daarmee Dawkins gelijk stel aan Aquinas, is dan ook weer demagogisch.

Dat heb ik dan ook niet gezegd.

Maar daar gaat het mijns inziens niet om. Wat mij verwondert is vooral de snelle reflex om Dawkins van alle twijfel te zuiveren. Waar komt dat vandaan? Waarom? Ik vrees omdat Kahweh, Dawkins en posters hier allemaal een beetje de thomistische methode kennen die Russell zo netjes heeft blootgelegd: niet onderzoeken, maar redeneren naar wat je waarheid wil maken.

Er is geen reflex om Dawkins van alles twijfel te zuiveren. Dawkins heeft zijn gebreken.

Welke gebreken hebben de boeken van Dawkins dan in jouw ogen?

Ik heb niets over de boeken van Dawkins gezegd.

Mensen die vermoeden dat iemands besluit al op voorhand vaststond omdat die persoon via redeneren tot dat besluit is gekomen, zijn waarschijnlijk zelf niet al te sterk in redeneren en kunnen daardoor niet de geldige van de foute redeneringen onderscheiden.

Dus jij bent het niet met Russell eens dat Aquinas redeneerde naar uitkomsten die vooraf vaststonden, en Bertrand Russell, die die mening wél was toegedaan, deed dat volgens jou omdat hij niet al te sterk was in redeneren en daardoor niet de geldige van de foute redeneringen kon onderscheiden?

Volg eens een cursus begrijpend lezen. Niets van wat jij hier neerzet valt af te leiden uit wat ik daar net voor geschreven had. En ik heb eerlijk geen zin om jou voort te helpen het wel te begrijpen.

[siger]

Dawkins heeft zijn gebreken.

Welke gebreken hebben de boeken van Dawkins dan in jouw ogen?

Ik heb niets over de boeken van Dawkins gezegd.

Je bedoelde dat Dawkins wel karaktergebreken heeft, maar ex cathedra onfeilbaar is?

Mensen die vermoeden dat iemands besluit al op voorhand vaststond omdat die persoon via redeneren tot dat besluit is gekomen, zijn waarschijnlijk zelf niet al te sterk in redeneren en kunnen daardoor niet de geldige van de foute redeneringen onderscheiden.

Dus jij bent het niet met Russell eens dat Aquinas redeneerde naar uitkomsten die vooraf vaststonden, en Bertrand Russell, die die mening wél was toegedaan, deed dat volgens jou omdat hij niet al te sterk was in redeneren en daardoor niet de geldige van de foute redeneringen kon onderscheiden?

Volg eens een cursus begrijpend lezen. Niets van wat jij hier neerzet valt af te leiden uit wat ik daar net voor geschreven had. En ik heb eerlijk geen zin om jou voort te helpen het wel te begrijpen.

Zo ingewikkeld is je redenering anders niet. Je produceert on the fly een nogal botte wetmatigheid die je goed uitkomt. Maar de enige op wie die wetmatigheid van toepassing zou kunnen zijn in deze draad, is nota bene de logicus Bertrand Russell.