Inwendig egen iets ongewenst (ook als het 'uit je tenen komt') vechten is opbouw en kan je een beter mens maken.Gerard R. schreef: ↑29 nov 2025 21:04Ik wel. Je moet je globaal verre houden van gruwelijkheden (al is dat een vrome wens), vind ik.ChaimNimsky schreef: ↑29 nov 2025 20:31 Enerzijds voel ik diepe walging en intense haat voor de mensen die juichten en dansten bij de gruwelijkheden van 7 oktober; eigenlijk nog meer dan voor de daders zelf. Zelfs de kinderen die meededen roepen bij mij afschuw op, hoewel ik besef dat ze beïnvloedbaar zijn en niet volledig verantwoordelijk zijn. Ik voel deze haat niet richting andere groepen, zoals nazi’s,
Voor mij is er geen verschil van bijzonder gewicht. Zo ja, dan ga je militaire zaken, staatsingrijpen, marteling in staatsgevangenschap e.d. goedpraten (en in dat goepraten zit 'm de kneep, in de rhetoriek) en daar begin ik niet aan. Dan is voor mij het eind zoek, dat is een hellend vlak, dat al lang door mensen bewandeld wordt, dat geef ik toe.(..) Voor mij is er een fundamenteel verschil tussen mensen die doden en lieden die bewust zo pijnlijk mogelijk martelen of het vieren, zonder professionele reden of enige noodzaak.
Er is voor mij in theorie geen vermindering in afwijzing en/of strafbaarheid als de integriteit van het lichaam (dus ook van de geest) geschonden wordt.
Dat de praktijk dwingend kan zijn is bekend. En ook ik ken helaas capitulatie op dit vlak.Vecht er tegen, zou ik willen adviseren.Anderzijds wil ik mezelf niet zien als hatend, en ontken dat soms zelfs voor mezelf, maar eerlijk gezegd weet ik dat deze haat er wel degelijk is.
Ontkennen kan wijzen op struisvogelen en werkt uiteindelijk inderdaad niet.
En zo zag de post er oorspronkelijk uit.