Ten tweede merk ik heel fijntjes op dat Zammit ondanks zijn opruiende taal over een miljoen-dollar-uitdaging NIET naar Randi is gegaan om zijn gelijk ter waarde van 1 miljoen dollar te halen. Omgekeerd hoeft Randi NIET naar Zammit, want Randi vraagt nadrukkelijk alleen om een demonstratie van het geclaimde, terwijl Zammit om weerlegging van het bewijs voor zijn gedachtenkronkels vraagt. Gezien de 'overweldigende' hoeveelheid bewijs (zeker wat betreft bandstemmen), moet het voor Zammit een koud kunstje zijn om te voldoen aan de criteria: een notariëel bekrachtigd document ondertekend door 3 personen met een wetenschappelijke achtergrond waarin zij stellen geen verklaring voor het waargenomene te hebben; en een simpele demonstratie, die in feite neerkomt op het opnemen van stemgeluid in een afgesloten en afgeschermde ruimte. Zammit heeft dus zelf geen vertrouwen in zijn eigen schrijfsels en verdoezelt dat met veel opruiend gebral: dat zegt mij eigenlijk al genoeg.
Ik ben, omdat ik nu eenmaal van formuletjes houd, begonnen bij E = mc^2 (hoofdstuk 6 van het boek dat het zogenaamde bewijs bevat). Even wat achtergrond. Die formule zegt dat energie en massa in feite gelijk zijn: massa is 'verdichte' of 'samengeklonterde' energie. De afleiding van die formule volgt op basis van de waarneming dat de lichtsnelheid c voor elke waarnemer gelijk is, of die nou beweegt of niet. Op basis van die waarneming kan je afleiden dat objecten samentrekken als ze sneller bewegen, dat klokken langzamer lopen (en, en passant, dat zwaartekracht dus gelijk is aan permanente vrije val). Laat je vervolgens enkele wetten van behoud van energie erop los, kom je aan E = mc^2. De wiskunde is eigenlijk verrassend eenvoudig en kan je zelfs nog aan VWO-leerlingen uitleggen---het zijn de implicaties van die bizarre waarneming van de gelijkheid van c die het geheel moeilijk maken.
Nu gaan we eens kijken wat dit warhoofd schrijft:
Wat mij natuurlijk van mijn stoel doet vallen van het lachen. Zammit begint met een een of ander onzinding, de vortex, dat 'het eigenlijke ronddraaien van atomen en molekulen' behelst. Misschien dat atomen en molekulen tegen een ruimtetijd-'achtergrond' draaien en doen. Misschien dat ze integraal onderdeel of een soort verdikking zijn van wat het dan ook is waar ruimtetijd uit bestaat. 'Vortexen'? Laat me niet lachen.Zammit schreef:The vortex is the actual swirling of the atoms and molecules. Ash and Hewitt argue from Einstein's equation that since matter and light share a common movement, the actual speed of the swirling of the vortex, must be the speed of light. They claim that this is the only possible sense to be made of Einstein's equation and that it is because of the vortex swirling at the speed of light that you can read this page or see another person the trees and the sky and see everything else with physical eyes.
Ash and Hewitt ask: why should the speed of the movement of the vortex be limited to the speed of light? They argue that once the movement of the vortex exceeds the speed of light, then a person or thing will enter into superenergy, a new dimension, a new world. But in that new dimension the person or thing will be as solid as you and me in this dimension. The only thing is that the vortices will be swirling at a speed faster than on the earth plane.
The human eye on the earth plane (unless one is a truly gifted clairvoyant) will not be able to see anything in the new dimension because our eyes can only register seeing a person or thing when the vortex of the person or thing in this dimension is swirling at the speed of light. It also follows that the person or thing in superenergy will be able to penetrate a solid brick wall in this dimension. This is because the atoms and molecules of a brick wall are swirling more slowly at the speed of light.
One possible scientific explanation for materialization is that the vortices of the spirit's atoms are swirling faster than the speed of light and cannot be seen with our physical eyes. But certain energies cause the vortices of the atoms of the spirit body to be lowered to the speed of light. When this happens the spirit becomes visible to our physical eyes. On the other hand whenever the spirit wants to dematerialize the vortices of the spirit atoms increase and it can no longer be seen with our physical eyes and disappears into a different dimension. Ash and Hewitt call this materialization 'transubstantiation' to reflect the change in the substance but not the form of the vortex. Transubstantiation would not change the atomic or molecular structure of a body.
Through transubstantiation an intelligence, an etheric, a spirit in the afterlife or an object can materialize or dematerialize. But, Ash and Hewitt rightly point out that dematerialization is not dissolution. It is the accelerating and decelerating of the vortices of the atoms that explains the historical sightings out of nowhere and the disappearance of a person right in front of your eyes.
Ash and Hewitt give many examples of well documented materializations and dematerializations. Materialization is consistent with the argument that life continues after physical death. See the mediumship of Mirabelli (Chapter 10) where materialization took place in the presence of scientists and hundreds of others in daylight in Brazil.
En precies op dat moment begint de echte onzin. Er is een vaag idee gelanceerd dat iets met E = mc^2 te maken heeft (maar hoe, dat wordt niet uitgelegd) en vervolgens wordt doodleuk de hypothese gelanceerd dat er superluminale snelheden zouden moeten kunnen zijn. Met superenergie, superdimensies en meer. Geesten en ander dood gespuis houden zich op in die extra dimensies en worden zichtbaar als hun superluminale vortex vertraagt en (gedeeltelijk) in een (sub)luminale vortex verandert. In een later hoofdstuk (10) wordt verteld dat mediums de energie voor deze vertraging leveren door plotseling heel veel lichaamsgewicht (10 tot 50%) te verliezen; volgens E = mc^2 komt die energie dan ten goede aan de geest. Die massa komt natuurlijk ook weer wonderbaarlijk terug aan het einde van een seance.
Ik heb nog nooit zulke krankzinnige nonsens gelezen. Moet je voorstellen: je verliest 10 tot 50% van je lichaamsgewicht. Welke massa verdwijnt? Water? Vet? Bot? Spierweefsel? Ik zou nog willen zeggen 'hersenmassa', maar die was er toch al niet, dus kan ook niet verdwijnen. Hoe dan ook, houdt de vortex van de geest dan ook nog even het lichaam van het medium in leven? Hoe verdwijnt die massa? Als wij proberen massa in energie te veranderen, gebeurt dat meestal met een niet onaanzienlijke knal. Als iemand 40 kg massa verliest, verliest hij het equivalent van de ontploffende kracht van 900 atoombommen van 1 megaton TNT elk. (Hiroshima was 15 kiloton TNT.) En dat zit rustig bij je aan tafel te vertellen over oma die vertelt dat het allemaal zo goed met haar gaat. Yeah, right.
Het hele idee van 'superluminale vortexen' is een hersenspinsel, want nimmer experimenteel te falsifiëren. Onze atomen en molekulen waarmee we waarnemingen doen zijn dat immers niet, kunnen dat ook niet worden. Tenzij je natuurlijk een échte helderziende bent, dan kan het wel. De vraag die je dan moet stellen is hoe een herderziende, die zijn hele leven lang (vanaf het moment dat hij uit één cel bestond) erg (sub)luminale atomen nuttigt, de eigenschap kan ontwikkelen om superluminale exemplaren te 'zien'. Zammit zal hier ongetwijfeld op reageren door te zeggen dat de menselijke geest los staat van zijn lichaam, maar dán heeft hij een probleem, want alle nette waarnemingen wijzen juist op het feit dat onze geest rotsvast en onlosmakelijk verbonden is met ons lichaam (of, beter gezegd, onze hersenen + zintuigen). Dan ligt de bewijslast opeens bij hem---en hij kan de gedane waarnemingen niet simpelweg terzijde schuiven. Verder bestaan volgens deze hypothese (sub)luminale geesten dus ook uit atomen en molekulen---maar Zammit vergeet dat het op dat moment fermionen zijn die zich aan het onverbiddelijke Fermi-gebod houden: twee quantumdeeltjes in dezelfde staat kunnen niet op dezelfde plek aanwezig zijn! (Dit in tegenstelling tot bosonen.) Dat is de reden waarom je je vinger niet door de tafel kunt bewegen, en geesten niet uit atomen kunnen bestaan: die zouden, net als wij, tegen muren aanbotsen in plaats van erdoorheen te zweven. Zammit verheft pure speculatie en grote kolder tot wetenschappelijk feit.
Ongetwijfeld heeft Zammit allerlei mooie verklaringen om de mijne het hoofd te bieden, maar dat interesseert me eigenlijk op dit moment niet. Het zullen altijd ad hoc-verklaringen blijven: mooie praatjes over 'het zou zus, het zou zo, dus zou het ZO kunnen' zonder harde gegevens. Mijn conclusie is dan ook dat Zammit op grote schaal pseudowetenschap bedrijft door vage hypotheses die nergens op slaan tot 'wetenschap' te verheffen; hij doet geen herhaalbare experimenten (want anders had hij zijn miljoen dollar al bij Randi opgehaald); hij ziet normale wetenschap als een geheel waar je naar believen in kunt knippen en plakken; hij ziet geen bewijs voor het tegendeel als bewijs voor zijn eigen idioterie (een vals dilemma, dus); en zijn manier van stellen is stuitend in arrogantie. Dat krijg je ervan als je je als advocaat, niet gehinderd door enige kennis van zaken, met dit soort dingen gaat bemoeien.
Ik heb niet meer de moeite genomen om te lezen wat deze crackpot verder nog te vermelden heeft.
