Nog even, Peter, en de uitdrukking "God in Frankrijk" wordt vervangen door "God in Thailand".
Lukt het je trouwens om je de taal een beetje meer eigen te maken... want dat lijkt me persoonlijk heel vervelend. Weten dat er over jou/je situatie gepraat wordt (terwijl je er bij zit), maar niet echt weten wat er gezegd wordt.
Maar dat zegt misschien meer over mij dan over iets anders...
Met vriendelijke groet,
Henk.
HenkH schreef:Nog even, Peter, en de uitdrukking "God in Frankrijk" wordt vervangen door "God in Thailand".
Lukt het je trouwens om je de taal een beetje meer eigen te maken... want dat lijkt me persoonlijk heel vervelend. Weten dat er over jou/je situatie gepraat wordt (terwijl je er bij zit), maar niet echt weten wat er gezegd wordt.
Maar dat zegt misschien meer over mij dan over iets anders...
Met vriendelijke groet,
Henk.
Ach het is me al eens een keer overkomen dat mijn collega's over mij spraken in het Nederlands, en dat ik het niet hoorde omdat ik druk aan het werk was:)
De taal is wel heel moeilijk te leren, We hebben gisteren uitgebreid gelachen om de problemen over en weer. Het verschil tussen "Kat" en "Poes" (het Thais kent er maar een woord voor), tussen " Klaj" (verweg) en "Klaj" (dichtbij) waarbij een westerling het subtiele verschil in toon volstrekt ontgaat. En het verschil tusen "Supper" en "Super". Ik ga - zodra dat visum geregeld is - op zoek naar een leraar Thais denk ik. Dat houdt me straks hopelijk lekker bezig ook.
Ik had het natuurlijk moeten weten, maar Ik ben het vergeten.
De documenten die ik heb laten legaliseren door buitenlandse zaken, hadden ook nog eens moeten worden gelegaliseerd door de Thaise Ambassade. De Thais hebben een simpele oplossing: Opnieuw legaliseren op de Nederlandse Ambassade en daarna door de Thaise consulaire dienst in Bangkok.
Helaas, dit schijnt men op de Nederlandse Ambassade niet te begrijpen, niet te kunnen of niet te willen. Zij hebben me geadviseerd om het probleem in een e-mail voor te leggen aan de Thaise Ambassade in den Haag. Aldus gedaan, met een kopie aan de Nederlandse Ambassade en nogmaals nagevraagd, of de Thaise oplossing nou echt niet kan.
Blijft spannend. . .
Was een heel gedoe vandaag.
- Taxi naar de Ambassade
- Wachten.
- “Kan niet”
- Teleurstelling,
- Taxi naar de Thaise Immigratiedienst
- “O dan moet je naar onze consulaire dienst”
- Gratis pickup naar de consulaire dienst
- “Helaas dat kan niet, maar vraag dat voor alle zekerheid aan mijn baas”
- Baas
- “Dat kan niet”
- Nogmaals overleg in de wandelgangen
- “De Nederlandse Ambassade moet gewoon meewerken, vraag naar de big Boss”
- Taxi naar Samree
- reed verkeerd door verkeerde aanwijzing van Daeng
- Vervolgens vast in een file voor wegwerkzaamheden (4 van de 6 rijbanen geblokkeerd).
- Een tweede U-bocht,
- geld gewisseld bij 7/11
- Taxi betaald
- Over de markt gelopen
- Moterfiets gehuurd ivb met hoge nood
- Nood geledigd.
- Pil geslikt
- Achter de computer.
- Internet stond niet aan (ik weet nog steeds niet welke knop)
- Daeng wist hem wel
(Daeng is het nichtje van Kesinee dat in Bangkok woont en bij wie we logeren)
- Zorgvuldige mail gecomponeerd.
- Verzonden uiteraard.
- Mijn productverantwoordelijke uitgenodigt voor een beoordelingsgesprek in Trang
(grapje, maar ze is uiteraard welkom).
- Naar faceboek
- Sylvia heeft inmiddels ook oom Jan van Saaze had gefeliciteerd met zijn 85e mijlpaal.
(Sylvia is een volle nicht van mij)
- Dit verslag in elkaar gedraaid.
Pas maar op, dat "God in Thailand" geen "Illegaal in Thailand" wordt...
Zonder gekheid, wat een gedoe zeg...
Het ontbreekt er nog aan, dat iemand met het advies komt om 'even' terug te gaan naar Nederland en daar de zaken te regelen.
Wel apart trouwens, bij hoge nood een motorfiets huren... die combinatie ben ik hier nog nooit tegengekomen.
Sterkte bij het bewandelen van de soms wonder(baar)lijke ambtelijke wegen, Peter.
De Nederlandse Ambassade heeft heel snel geregeerd op mijn e-mail en geadviseerd de papieren per expresse op te sturen naar familieieden in Nedereland die er mee naar de Thaise Ambassade in de Haag kunnen gaan. Natuurlijk vond ik direct bereidwilligen. Dus zo gezegd, zo gedaan. Ik ben nu weer terug in Trang, want voordat de gelegalizeerde papieren weer terugkomen, gaat wel een ruim weekje duren. Helaas deed het internet het thuis niet meer. Er lag wel een nieuw ADSL-modem klaar, maar dat kan pas maandag of dinsdag in gebruik worden genomen. Vervolgens, begaf de stroom het - tijdens een hevige regenbui. Kesinee wilde eerst bivakkeren bij kaarslicht, maar zonder TV zou ze haar geliefde serie gaan missen. Dat kon natuurlijk niet, dus reed Tan-Kroewai de pickup voor en zijn we voor een nacht met zijn allen in het nieuwe huis wezen slapen. Drie op het bed, en drie op de keukenvloer. 's morgen zijn we weer teruggewandeld. Nu zit ik in de internetshop en vat de belevenissen kort samen. Als de ADSL het doet zal ik weer wat uitvoeriger berichten (foto met kaarslicht).
NB Boeddha heeft ook geen verblijfsvergunning. Maar hij kan het land ongetwijfeld in en dan komt de truc. Na 30 dagen verloopt een standaard visum (dat ellke toerist krijgt). maar alles wat op eeen oud Boeddhabeeld lijkt mag het land niet uit! Met zijn 2555 jaar zit hij dan dus voorgoed vast!
Eindelijk kregen we dan Hong Daeng te zien. Ik werd allereerst verrast doordat mijn Noedelsoep door Hong Daeng’s moeder Kaan werd geserveerd. En even later had Kaan haar schattige dochtertje er bij gehaald. Ze is iets minder lastig dan Kata, maar kan netzomin ergens van af blijven. Hong Daeng is wel erg ongerust als moeder uit beeld raakt. Dan begint ze vaak te huilen. Ze is echter niet eenkennig. Zolang moeders in de buurt is, is alles verder OK.
Saai of Ting-Lee heeft een nieuwe muis geregeld, zodat ik nu weer met hetzelfde apparaat de cursor kan bewegen en kan clicken (dat laatste moest eerst moeizaam met het touchpad een ding waarmee ik echt niet uit de vingers kan.
De Championsleague heb ik niet zo goed gevolgd. Dinsdag ben ik wel midden in de nacht opgestaan om Ajax toch klopp te zien krijgen (en Ronaldo City te zien verslaan), maar woensdag heb ik gewoon lekker geslapen. Dat beviel al met al beter. Ook de Europa league heb ik aan mij voorbij laten gaan. (Ik geloof dat een van de drie converters bij de schotelantenne wel Liverpool bood (met Young boys), maar dat zou mij waarschijnlijk mijn ochtendwandeling gekost hebben (leverde hedenochtend koekjes met chokolade op, dat gaat er altijd grif in).
Ik hoop dat – mochten we volgende week weer naar Bangkok gaan – de overstromingen dit jaar meevallen. De foto’s die Chinda “leuk” vindt zien er echter nogal nat uit. Dus dat wordt ook nog spannend.
De vogels kwetteren nog volop, en Kesinee zit voor de spiegel. Waarschijnlijk trekt ze zich de (witte) haren uit het hoofd. Ik ga zo eens kijken of ik kan helpen.
Morgen vliegen we weer naar Bangkok, dan zal er vast wel weer iets interessants gebeuren.
De afgelopen week was het wachten op de documenten die mijn zus in den Haag nu ook door de Thaise ambassade heeft laten legaiseren. Dat had nog wat vertraging omdat nicht Daeng - die al meer dan 10 jaar op nummer 19 woont - op de retourenveloppe, als huisnummer 21 had opgegeven.
Gisteren is het pakketje alsnog op het juiste adres bezorgt, en nu moet een en andere vertaald worden, weer 2 x gelegaliseerd en dan kan de defintieve visumaanvraag worden ingedient. (waar nog een paar dingen voor noodzakelijk zijn). Met een voorlopige beschikkin of iets dergelijks, moet ik me dan weer in Trang bij de gemeente inschrijven, en met het bewijs daarvan kan ik dan in Kantang (vlak bij Trang) het visum ophalen.
Mijn dagelijkse routine wilde ik jullie niet bij herhaling uitleggen, maar voor wie in dat fenomeen geinteresseerd is.
6.00 Wakker worden als de vogels gaan twieteren
6.10 Aankleden, pil slikken,
6.20 Nordic walken naar het nieuwe huis
6.40 Me laten aflikken door hondje Dortmund terwijl ik mijn schoeneneven uittrek
6.50 Koffie met koekjes
7.00 Nordic walken naar het oude huis
7.20 Douchen (je komt kletsnat thuis, ondanks dat het nog steeds ochtend is
7.30 Scheren
7.50 Internetten
9.00 Kesinee uitzwaaien die "zaken" gaat doen. (eventueel eerste witte haren uit haar hoofd trekken)
9.10 Nog wat internetten of lezen
10.30 Nog wat lichamelijke oefeningen
12.00 Middageten wordt geregeld door Stief(schoon)dochter of Sitefkleindochter
als het warm is weer douchen
13.00 Siesta
15.00 Pil slikken
16.00 Wat lezen op de e-reader
17.00 Weer wat internetten
18.30 Avondeten (als ik geluk heb door Kesinee klaargemaakt, maar anders ook best lekker)
19.30 Fruit eten
20.30 Eventueel voetbal kijken of op zijn minst de tussenstanden van obscure competities. (wordt hier behoorlijk op gewed, met name "Maastreeg" en "Beijenoh" zijn oa populair.
Thai's kennen geen F, schrijven de V als B en slikken de laatste medeklinkerkluster compleet in
Dus raad eens welke club met die laatste naam wordt bedoeld)
22.00 Pil slikken en naar bed.
Mijn nieuwe VISA kaart is gearriveerd, en gedeblokkeerd. Ik kan dus weer internetaankopen doen en eventueel extra geld opnemen. Voorlopig zal dat niet nodig zijn, want ik heb meer dan voldoende geld overgemaakt op onze Thaise bankrekeningen, maar het is altijd prettig om wat extra krediet te hebben. Ook heeft de KPN belooft om met terugwerkende kracht mijn telefoonabonnement te annuleren (vanaf 7 augustus), alleen kon dat nog wel 10 dagen duren.
Van het CAK (geen idee wat dat nu weer is) krijg ik nog 85 euro als compensatie voor mijn eigen Zorgrisico. Zal wel zijn omdat ik chronisch patient ben, maar helemaal begrijpen doe ik het niet. Nou ja, ik heb er in elk geval geen bezwaar tegen.
De post is zeer onvoorspelbaar. De brief van ICS(verstrekker van de VISA-kaart) waarin mij gevraagd werd voor 12 september een pincode te kiezen, arriveerde tegelijk met de kaart zelf, die toch echt pas 14 september was verstuurd. Bovendien heb ik post gekregen, niet bestemd voor van Velzen Daengprasert op het Pieter Stastokerf 39, maar voor een geheel andere naam op nummer 37. Mijn voormalige buren zullen dus een week lang hun AVRO-bode gemist hebben. Aangezien de gids inmiddels meer dan 2 weken oud is, heb ik er ook niets aan.
Behave deze post kreeg ik gisteren ook Schaakmagazine bezorgd. Met meteen een primeur. Voor het eerst is Thea Lancheva niet 2e geworden op het Dameskampioenschap achter Zhaoquin Peng, maar eerste! Wel jammer dat ze aanzienlijk minder fotogeniek is dan “Penggetje”, maar het is haar na al die 2e plekken natuurlijk van harte gegund om eens op de voorpagina te komen.
Had ik al verteld dat mijn voormalige pupil Matthew Tan inmiddels Meester Tan is geworden? Nee, hij is geen advocaat, hij is natuurlijk schaakmeester. Heeft ie niet aan mij te danken hoor, maar aan zijn talent. Ik kan me nog zo herinneren, toen hij 17 jaar geleden voor het eerst met zijn broer Kevin mee was gekomen en hij met enorm plezier, enkele kinderen die al langer op de club zaten van het bord veegde. “Die moet ik hebben”, zou ik volgens zijn vader gezegd hebben. Nou het is wat geworden!
We zijn gisteren nog niet naar Bangkok vertrokken, want Daeng en Chinda hebben bedacht dat zij het laten vertalen (en waarschijnlijk ook het daarna legaliseren) van de Nederlandse documenten ook zonder mijn aanwezigheid kunnen regelen. Misschien gaan we morgen, maar het kan ook nog vandaag, want er gaan tegenwoordig 4 vluchten per dag plus een trein. Kesinee was erg opgelucht toen ik uitlegde dat mijn huidige visum nog tot 8 november geldig was.
Op Thai portal heb ik inmiddels vernomen dat gezondheidsverklaringen in Thailand ook door de dokter “om de hoek” worden afgeven, en desnoods zonder dat ze je ook maar gezien hebben. Lijkt mij niet helemaal “comme il faut”, maar verbazen doet het me niet.
Verder was het gisteren erg warm, (of erg luchtvochtig) Mijn uitgebreide oefeningen heb ik daarom maar wat ingekort, en mijn siesta wat vervroegd. Vanmorgen was het weer aangenaam fris, maar dat duurt altijd maar een half uurtje. Ik moet wel inwendig lachen als ik Saaj of Ting-Lee in mijn oude blauwe vest zie binnenkomen. Maar zij krijgen het op de moterfiets zowaar koud! Tsja, het is maar wat je gewend bent.
Bijgaand een foto die bewijst dat er – in tegenstelling tot wat ik tegen enkele facebookvrienden beweerde – wel degelijke mooie meiden in Thaise badkamers zijn. Ik let er gewoon nooit op, maar ze zijn er bijna altijd.
OK Daeng (zie foto) heeft gebeld. Blijkbaar zijn de vertalingen gereed, want morgen gaan we dan echt naar Bangkok. "sure" zegt Kesinee. De volgende update komt dus daar vandaan, vermoed ik.
Hier in Trang is verder niet zoveel gebeurd. Peng en Nampfon hebben twee weken geen school, en zijn vanmiddag naar Thungsong gegaan, naar hun achternichtje May (op zijn Engels tenslotte is haar stiefgrootvader Een Engelsman (Derek). Maar verder gaat alles zijn gangetje. De bouwvakkers zijn nog met hun vorige klus bezig, dus de verbouwing zal nog wel even op zich laten wachten.
Toch weer uitstel. Daeng gaat eerst nog eens naar de ambassade (of naar het Thaise ministerie van buitenlandse zaken), Blijkbaar worden de Nederlandse stukken niet in het Thais vertaald maar in het Engels. (was niet bij me op gekomen). Nog eventjes in Trang dus
Eén ding is wel duidelijk, Peter.
Je moet in Thailand niet teveel met een pen in je agenda schrijven... zo'n potlood met een stufje aan de achterkant lijkt me handiger in gebruik.
Het lijkt me toch een beetje wennen, voor een man, die er zo'n duidelijke 'dagelijkse routine' op na houdt.
Wel grappig trouwens... een uur avondeten en daarna nog een uur fruit eten... da's wat anders dan snel er even iets tussendoor...
Wel gemakkelijk trouwens, dat je meerdere malen per dag van Trang naar Bangkok kunt vliegen. Indien nodig zit je er dus zo en je hebt nog meer dan een maand de tijd, voordat je in de illegaliteit terechtkomt...
Vanmorgen werd mijn dagelijkse routine ook gestoort. Ik ben wel van het "oude" huis naar het "nieuwe" gewandeld, maar ik heb er geen koffie gedronken of koekjes gegeten, want niemand werd wakker! Buiten werkte wel mijn schoonzoon Ja in de tuin, maar binnen was iedereen in diepe slaap zo scheen het. Ik heb nu maar de laatste banaan opgesnoept en zelf koffie gezet. Je moet mijn routine ook niet zo precies zien, eten, lezen, internetten, lichamelijke oefeningen en televisiekijken kan elkaar best nogal overlappen, en de tijden zijn ook niet vast, soms moet ik wachten tot de waterboiler heet is, soms kan de koffie meteen geschonken worden. soms heb ik om half twaalf al honger, soms pas om 1 uur. Maar ik houdt me wel zzo'n beetje met dezelfde dinden bezig.
Na James Joyce (die zo blijkt, meer dan 600 pagina's aan een dag wijdt en gebeurtenissen, dagdromen en overpeinzingen vloeiend in elkaar laat overlopen), en Desmond Morris (die na in een eerder boek te hebben aangetoond dat we slechts aangeklede apen zijn, vervolgens uitlegt dat we in een dierentuin wonen). Heb ik twee SF-boeken van AE van Vogt gelezen. Zoals gebruikelijk laat hij het lot an de mensheid afhangen van de een enkele superintellectueel. Zou hij werkelijk gedacht hebben dat de wereld zo werkt?
Ik heb nu drie werken van Ayaan Hirshi Ali gedownload en heb nog het achterhuis op de E-reader staan. Voorlopig nog leesvoer zat. . . .
