De vrijdenkersparadox..

[collegavanerik]

"Onbetwistbaar" in de definitie van dogma, verwijst naar het feit dat je op zijn minst op de vingers getikt wordt of gearresteerd (in landen waar een theocratie heerst) of geëxcommuniceerd kan worden voor het in vraag durven stellen van de leerstelling. Dat heeft niets met falsifieerbaarheid te maken. Voor zover ik op de hoogte ben kan men kritiek hebben op de stringtheorie zonder voor dergelijke zaken te moeten vrezen. Men kan zelfs nog steeds een gerespecteerd natuurkundige zijn en kritiek hebben op de stringtheorie. Ik kan dit voorbeeld dus niet aanvaarden ter ondersteuning van het idee dat er dogma's heersen in de Natuurkunde.

Het blijkt dus een definitieprobleem van het woord dogma. Soit.

[Blues-Bob]

"Onbetwistbaar" in de definitie van dogma, verwijst naar het feit dat je op zijn minst op de vingers getikt wordt of gearresteerd (in landen waar een theocratie heerst) of geëxcommuniceerd kan worden voor het in vraag durven stellen van de leerstelling. Dat heeft niets met falsifieerbaarheid te maken. Voor zover ik op de hoogte ben kan men kritiek hebben op de stringtheorie zonder voor dergelijke zaken te moeten vrezen. Men kan zelfs nog steeds een gerespecteerd natuurkundige zijn en kritiek hebben op de stringtheorie. Ik kan dit voorbeeld dus niet aanvaarden ter ondersteuning van het idee dat er dogma's heersen in de Natuurkunde.

Onbetwistbaar is ook de grondslag van de moderne fysica dat alles uit deeltjes bestaat. Als je dat gaat betwisten, kom je in de moderne fysica niet ver. Natuurlijk mag je het betwisten, maar je zal niet snel een research program op kunnen stellen. Los van het feit dat, wanneer je dat gaat betwisten in de knoei raakt met al die waarnemingen waarin de huidige natuurkundige theorieën wel opgaan. In die zin is dat onbetwistbaar, dat het betwisten van rationele grondslagen vaak ook een destructieve kant heeft. Maar dan noemen we het geen dogma, om het maar geen dogma te noemen. Feit blijft dat zodra we een stelling proberen aan te nemen, we afhankelijk zijn van aangenomen stellingen om iets te bereiken, en veruit de meeste gevallen (theorie geladen).

Groet,

Bob

[Peter van Velzen]

"Onbetwistbaar" in de definitie van dogma, verwijst naar het feit dat je op zijn minst op de vingers getikt wordt of gearresteerd (in landen waar een theocratie heerst) of geëxcommuniceerd kan worden voor het in vraag durven stellen van de leerstelling. Dat heeft niets met falsifieerbaarheid te maken. Voor zover ik op de hoogte ben kan men kritiek hebben op de stringtheorie zonder voor dergelijke zaken te moeten vrezen. Men kan zelfs nog steeds een gerespecteerd natuurkundige zijn en kritiek hebben op de stringtheorie. Ik kan dit voorbeeld dus niet aanvaarden ter ondersteuning van het idee dat er dogma's heersen in de Natuurkunde.

Het blijkt dus een definitieprobleem van het woord dogma. Soit.

Hm, volgens mij gelden Dogma's ook als er objectieve herhaalbare waarnemingen zijn, die er mee in strijd zijn. Hebben ze dat in de Natuurkunder ook?

[collegavanerik]

Hm, volgens mij gelden Dogma's ook als er objectieve herhaalbare waarnemingen zijn, die er mee in strijd zijn. Hebben ze dat in de Natuurkunder ook?

nee dat zijn natuurwetten.

[Peter van Velzen]

Hm, volgens mij gelden Dogma's ook als er objectieve herhaalbare waarnemingen zijn, die er mee in strijd zijn. Hebben ze dat in de Natuurkunder ook?

nee dat zijn natuurwetten.

Gelden die ook als ze in strijd zijn et objectieve herhaalbare waarnemingen?
Ik dacht eerlijk gezegd van niet.

[axxyanus]

"Onbetwistbaar" in de definitie van dogma, verwijst naar het feit dat je op zijn minst op de vingers getikt wordt of gearresteerd (in landen waar een theocratie heerst) of geëxcommuniceerd kan worden voor het in vraag durven stellen van de leerstelling. Dat heeft niets met falsifieerbaarheid te maken. Voor zover ik op de hoogte ben kan men kritiek hebben op de stringtheorie zonder voor dergelijke zaken te moeten vrezen. Men kan zelfs nog steeds een gerespecteerd natuurkundige zijn en kritiek hebben op de stringtheorie. Ik kan dit voorbeeld dus niet aanvaarden ter ondersteuning van het idee dat er dogma's heersen in de Natuurkunde.

Onbetwistbaar is ook de grondslag van de moderne fysica dat alles uit deeltjes bestaat. Als je dat gaat betwisten, kom je in de moderne fysica niet ver.

Dat heeft niets met dogma te maken. Als een ingenieur een weg moet aanleggen en het blijkt dat het traject over moerasland gaat, dan zal die ook niet ver geraken als hij van de veronderstelling uitgaat dat het traject over klei- of rotsgrond ligt. Maar dat een dergelijke blindheid voor de werkelijkheid je problemen zal opleveren maakt van de werkelijkheid, in dit geval dat het traject over moerasland gaat, nog geen dogma.

Natuurlijk mag je het betwisten, maar je zal niet snel een research program op kunnen stellen. Los van het feit dat, wanneer je dat gaat betwisten in de knoei raakt met al die waarnemingen waarin de huidige natuurkundige theorieën wel opgaan. In die zin is dat onbetwistbaar, dat het betwisten van rationele grondslagen vaak ook een destructieve kant heeft. Maar dan noemen we het geen dogma, om het maar geen dogma te noemen.

Nee we noemen dergelijk zaken geen dogma omdat we hier van gedachten wisselen binnen een context van vrijdenken. Binnen een dergelijke context heeft "dogma" nooit de betekenis gehad die jij er hier aan probeert te geven. De dogma waartegen de vrijdenkers in opstand kwamen waren standpunten die ingenomen waren zonder degelijk onderzoek en die vanwege de (kerkelijke) overheden zelfs niet onderzocht mochten worden. De vrijdenkers hebben nooit geprotesteerd tegen de mogelijkheid dat er mogelijk zaken waren die, hoe vaak je zo ook opnieuw grondig zou onderzoeken, steeds opnieuw tot het zelfde besluit zouden leiden. Standpunten die men dus nu aanvaard omdat de overweldigende meerderheid van onderzoek die standpunten tot nog toe ondersteunt, zijn dus geen dogma's.

[HenkM]

Bij totalitarisme wordt de heersende ideologie in een totalitaire staat gepropageerd als de enig mogelijke weg naar een betere toekomst. Het is een systeem waarbij de staat bijna volledige controle heeft op het dagelijks leven van mensen, zowel in politiek, cultureel, filosofisch, godsdienstig als in sociaal en economisch opzicht.

Totalitarisme wordt ook gezien als het tegenovergestelde van de democratie, al bestaat er volgens sommige politicologen ook zoiets als een totalitaire democratie, waarbij een democratisch verkozen overheid alles tot in de details wil gaan reguleren, bijvoorbeeld wat de kinderen op school moeten leren (te stringente en allesbepalende onderwijsnormen of eindtermen).

Btw: Hoe kijk je aan tegen het concept van "morele illusie's"?

Ik liep al een hele tijd rond met dit concept (zie ook Verzet een noodzaak?):

Veronderstel, even in de optiek van velen van ons:

1. er is alleen nog openbaar, op wetenschap gebaseerd onderwijs, met Vrijdenken als uitgangspunt.
2. op scholen wordt onderwezen/gewezen in/op ethiek, cultuur, oude religies (en de consequenties)
3. religies, dus, bestaan nog uitsluitend in de privé sfeer, en heeft geen staatsinvloed noch invloed op beleid
4. er is volledige vrijheid van expressie/meningsuiting
5. vrije zorg, openbaar vervoer en onderwijs
6. veel onderzoek (analoog aan het Duitse model: onderzoek is een investering voor de toekomst, geen kostenpost)
7. huidige kerkelijke lieden gaan allemaal in de zorg (ten dienste van de medemens, nietwaar)
8. er komt vrijheid van handel, werkers en betalingsverkeer
9. armoede bestaat niet meer
10. bij overige zaken beslist het

Oppergezag, in de vorm van persoon x

Wij, als in Nederland, gaan morgen bezet worden, en overmorgen zijn al de genoemde zaken een feit.

Net zoals in het topic Fundamentalistische Freethinkers waren er die vonden dat het niet per sé slecht is als basis-principes (universele, dus) een humanistische vrijdenkers grondslag zou krijgen.

Gaan wij die autocraat omarmen? Of gaan we ons teweerstellen? (met alle gevolgen van dien)

Ja ja .... een morele illusie

[collegavanerik]

Veronderstel, even in de optiek van velen van ons:

1. er is alleen nog openbaar, op wetenschap gebaseerd onderwijs, met Vrijdenken als uitgangspunt.
2. op scholen wordt onderwezen/gewezen in/op ethiek, cultuur, oude religies (en de consequenties)
3. religies, dus, bestaan nog uitsluitend in de privé sfeer, en heeft geen staatsinvloed noch invloed op beleid
4. er is volledige vrijheid van expressie/meningsuiting
5. vrije zorg, openbaar vervoer en onderwijs
6. veel onderzoek (analoog aan het Duitse model: onderzoek is een investering voor de toekomst, geen kostenpost)
7. huidige kerkelijke lieden gaan allemaal in de zorg (ten dienste van de medemens, nietwaar)
8. er komt vrijheid van handel, werkers en betalingsverkeer
9. armoede bestaat niet meer
10. bij overige zaken beslist het

Oppergezag, in de vorm van persoon x

Wij, als in Nederland, gaan morgen bezet worden, en overmorgen zijn al de genoemde zaken een feit.

Net zoals in het topic Fundamentalistische Freethinkers waren er die vonden dat het niet per sé slecht is als basis-principes (universele, dus) een humanistische vrijdenkers grondslag zou krijgen.

Gaan wij die autocraat omarmen? Of gaan we ons teweerstellen? (met alle gevolgen van dien)

Ja ja .... een morele illusie

We hebben dit geprobeerd in 1795, alleen die autocraat bevalt me niet zo, beetje strijdig met vrijdenken lijkt me. Die autocraat kwam er in de figuur van Koning Lodewijk.

[Blues-Bob]

Onbetwistbaar is ook de grondslag van de moderne fysica dat alles uit deeltjes bestaat. Als je dat gaat betwisten, kom je in de moderne fysica niet ver.

Dat heeft niets met dogma te maken. Als een ingenieur een weg moet aanleggen en het blijkt dat het traject over moerasland gaat, dan zal die ook niet ver geraken als hij van de veronderstelling uitgaat dat het traject over klei- of rotsgrond ligt. Maar dat een dergelijke blindheid voor de werkelijkheid je problemen zal opleveren maakt van de werkelijkheid, in dit geval dat het traject over moerasland gaat, nog geen dogma.

Waar komt in vredesnaam die ingenieur vandaan? We hadden het over natuurkunde. Toegepaste natuurkunde t.a.v. het aanleggen van wegen bevindt zich wat meer in de empirie en is in die zin meer pragmatisch naar de praktijk. Maar ook daarin vinden zonder enige twijfel dogma's plaats.

If science and its facts are not universal, then transport is crucial. But this answer, though it isn’t wrong, hides a crucial complexity. For after universalism, the diffusion of science and its facts is not just a matter of physical transport. This is because facts are only facts if they are actually treated as facts when they arrive at their destinations. This means, or so the argument ran, that in most places the facts of science aren’t recognised as such at all. They look like so many more or less meaningless pieces of paper. If they are to keep their status then something more is needed. They also have to be fitted into the local context – the next laboratory – in the right way. Which means that the configuration of facts-and-context has to be held stable.

Nee we noemen dergelijk zaken geen dogma omdat we hier van gedachten wisselen binnen een context van vrijdenken.

Het is vrij goed beschreven dat er in het geval van anomalieën ook binnen de wetenschap gedrag plaats vind wat eerder dogmatisch is dan het plaatje van de vrijdenkende wetenschapper. Let wel, het is niet verboden om zich anders op te stellen, het lijkt er echter op dat wetenschappers ook last hebben van bekend met bemind. Als jij dat niet dogmatisch vind, dan is dat prima. Mijn punt is het volgende:
1. Dat er geen externe scheidsrechter is voor wie gelijk heeft.
2. Dat effectiviteit van een dogma gemeten wordt aan een bepaald menselijk bepaald doel (oplossen van een wiskundig , snelwegen bouwen, het verklaren waarom iets omlaag valt en niet omhoog)
3. Dat recalcitrante waarnemingen eerder genegeerd worden, dan dat ze leiden tot nieuwe of aanpassing van theorieën als dit niet nodig is voor het oplossen van het menselijk probleem.
4. Het verzamelen van data (bodemsoort, snelheid, tijd is ook al besproken) theoriegeladen is, en dus geen objectieve maat is voor het bepalen van de mate van dogmatiek.
5. Het bedrijven van wetenschap en verwijzen naar wetenschap geen garantie is voor het ontbreken van dogmatiek

Tot slot de vragen die ik mijzelf gesteld heb: Welk criterium of welke criteria zijn onbetwistbaar maatgevend voor het ontbreken van dogmatiek? (A: geen) En hoe verhoudt dat zich tot vrijdenken? (Een stellingname is nodig voor handelen, hoe kritisch men ook handelt, men heeft geen houvast in het screenen op handelen naar een dogma, en feedback vind plaats binnen de eigen situering binnen dat dogma. Zolang dat geen conflict geeft, blijft het MOGELIJKE dogma aangehouden, discussie is geen garantie voor "afvallen van het dogma" blijkt in de geschiedenis, het vergroot wel de kans op (h)erkennen van eigen dogma's.) Hoe is die verhouding bepalend voor een mogelijke ondergang van het vrijdenken? (A: als ik mijn eigen dogma's niet gegarandeerd kan herkennen, moet ik vaste regels verzinnen om dat probleem op te lossen, zie hiervoor Annemarie Mol, wat het risico op dogmatiek vergroten kan.)

Verder om niet in herhaling te vallen, voor meer achtergrond binnen de natuurkunde verwijs ik naar vooral Lakatos en ook de bevindingen van de descriptieve wetenschapsfilosofie.

Als jij een ander beeld hebt van dogma's, dan kan dat reden zijn tot onenigheid.

Groet,

Bob

[Blues-Bob]

Hm, volgens mij gelden Dogma's ook als er objectieve herhaalbare waarnemingen zijn, die er mee in strijd zijn. Hebben ze dat in de Natuurkunder ook?

Ja, zeker wel. Zo is mij ter oren gekomen dat de relativiteitstheorie niet opgaat bij hele kleine deeltjes. Maar we moeten ook zeker niet doen of alleen de interpretatie van de waarneming theorie geladen is. Ook de welke waarneming gedaan wordt en de wijze waarop waargenomen wordt is theorie geladen.

Daarmee is het herhaaldelijk doen van een zeer nauw voorgeschreven waarneming eerder een indicatie van een dogma, dan een teken van afwezigheid ervan. Zeker als vervolgens blijkt dat als je waarneemt op het niveau van de kleinste deeltjes, waarnemingen anders uitvallen dan op het niveau van het grote geheel. Op dit nu op individu - groepsniveau is, of deeltje - massa niveau. Immers hoe komt men erbij om via een deeltjesversneller op zoek te gaan naar het Higgsdeeltje? Daar zal een theorie achter zitten, die waarneming is dus niet alleen theoriegeladen, maar ook het waarnemen is theorie geladen. Het is zeker niet ondenkbaar dat dit een uiting is van dogmatiek (hoe nuttig dat dogma ook kan zijn op gegeven moment), waarbij je de manier van waarneming zo stuurt, dat er wel zoiets als wat we een Higgs deeltje noemen, moeten waarnemen. En hoe vaak is dat Higgsdeeltje gezocht en niet gevonden? Hoe herhaaldelijk is afwezigheid van dat deeltje wel niet waargenomen?

Groet,

Bob

[Peter van Velzen]

Hm, volgens mij gelden Dogma's ook als er objectieve herhaalbare waarnemingen zijn, die er mee in strijd zijn. Hebben ze dat in de Natuurkunder ook?

Ja, zeker wel. Zo is mij ter oren gekomen dat de relativiteitstheorie niet opgaat bij hele kleine deeltjes. Maar we moeten ook zeker niet doen of alleen de interpretatie van de waarneming theorie geladen is. Ook de welke waarneming gedaan wordt en de wijze waarop waargenomen wordt is theorie geladen.

Daarmee is het herhaaldelijk doen van een zeer nauw voorgeschreven waarneming eerder een indicatie van een dogma, dan een teken van afwezigheid ervan. Zeker als vervolgens blijkt dat als je waarneemt op het niveau van de kleinste deeltjes, waarnemingen anders uitvallen dan op het niveau van het grote geheel. Op dit nu op individu - groepsniveau is, of deeltje - massa niveau. Immers hoe komt men erbij om via een deeltjesversneller op zoek te gaan naar het Higgsdeeltje? Daar zal een theorie achter zitten, die waarneming is dus niet alleen theoriegeladen, maar ook het waarnemen is theorie geladen. Het is zeker niet ondenkbaar dat dit een uiting is van dogmatiek (hoe nuttig dat dogma ook kan zijn op gegeven moment), waarbij je de manier van waarneming zo stuurt, dat er wel zoiets als wat we een Higgs deeltje noemen, moeten waarnemen. En hoe vaak is dat Higgsdeeltje gezocht en niet gevonden? Hoe herhaaldelijk is afwezigheid van dat deeltje wel niet waargenomen?

Groet,

Bob

Dat heet geen Dogma maar een paradigma. Er is geen concillie die dat paradigma's heeft ingesteld, en je mag dan ook gerust eens iets anders proberen. Er is ook geen richtingenstrijd gaande tussen relativiteitstheorie en Quantummechanica, Integendeel, er wordt heftig geprobeerd om de tegenstelling op te lossen met een nieuwe theorie die beide aspecten omvat. Helaas wil dat nog niet echt lukken. Wie een goed idee heeft is welkom. Overigens worden die ideeen wel gecontroleerd met wiskunde die mijn vermogen te boven gaat. Zonder heel veel wiskunder kennis heb je slechts een zeer flauw idee waar de deskundigen het over hebben. Ze kennen wellicht geen Dogma's maar ze spreken wel "latijn", dat de leek niet verstaat. Slechts weinigen is het gegeven dit op een voor de doorsnee-burger begrijpelijke manier te presenteren. En wat de media er uit oppikken is meestal ernstig verontreinigd door "Nieuwswaarde". Dus hoor je vaak spectaculaire beweringen die de lading wellicht niet dekken.

Maar dat ligt niatuurlijk niet aan de wetenschap.

[Blues-Bob]

Dat heet geen Dogma maar een paradigma. Er is geen concillie die dat paradigma's heeft ingesteld, en je mag dan ook gerust eens iets anders proberen.

Wat is het verschil tussen wat Kuhn beschrijft als wetenschappelijk paradigma tussen religie als dogma? Is het niet zo, dat uitgerekend Kuhn beschrijft hoe dogmatisch wetenschappers omgaan met het paradigma? Is een dogma niet een paradigma, maar niet ieder paradigma is een dogma? Ik weet eerlijk gezegd hoe de twee te scheiden. Wie het weet mag het zeggen. En Kuhn spreekt zelf van wetenschappelijk paradigma, dus er zijn ook andere paradigma's. Dat het ene wetenschappelijk is, en het andere niet, vind ik een weinig valide oplossing, in die zin, dat de paradigma's van vandaag dan zonder twijfel de dogma's van morgen zijn.

Als jij het Higgsdeeltje gaat zoeken in het zetten van een potloodstreep, waarbij schijnbaar ook quantumeffecten gaan plaatsvinden, denk je dat je dan als wetenschapper serieus genomen gaat worden, als je stelt dat het kwantumdeeltje niet waargenomen is?

Groet,

Bob

[Blues-Bob]

Er is ook geen richtingenstrijd gaande tussen relativiteitstheorie en Quantummechanica, Integendeel, er wordt heftig geprobeerd om de tegenstelling op te lossen met een nieuwe theorie die beide aspecten omvat. Helaas wil dat nog niet echt lukken. Wie een goed idee heeft is welkom.

Deze perceptiefout heeft Kuhn zelf in de hand gewerkt. Dat was ook zo bij paradigmashifts die Kuhn beschreef, echter hij beschreef het wel zwart-wit...

http://thonyc.wordpress.com/2010/11/12/ ... -is-wrong/" onclick="window.open(this.href);return false;

Ik waardeer het wel als er zwart - wit een punt gemaakt wordt. Dat doe ik hier ook op dit moment, maar het is dan weer des vrijdenkers om de grijstinten erin te zien Daarom is Ymre Lakatos dan ook een groter vrijdenker dan Thomas Kuhn en Karl Popper in mijn ogen.

Groet,

Bob

[Peter van Velzen]

Er is ook geen richtingenstrijd gaande tussen relativiteitstheorie en Quantummechanica, Integendeel, er wordt heftig geprobeerd om de tegenstelling op te lossen met een nieuwe theorie die beide aspecten omvat. Helaas wil dat nog niet echt lukken. Wie een goed idee heeft is welkom.

Deze perceptiefout heeft Kuhn zelf in de hand gewerkt. Dat was ook zo bij paradigmashifts die Kuhn beschreef, echter hij beschreef het wel zwart-wit...

http://thonyc.wordpress.com/2010/11/12/ ... -is-wrong/" onclick="window.open(this.href);return false;

Ik waardeer het wel als er zwart - wit een punt gemaakt wordt. Dat doe ik hier ook op dit moment, maar het is dan weer des vrijdenkers om de grijstinten erin te zien Daarom is Ymre Lakatos dan ook een groter vrijdenker dan Thomas Kuhn en Karl Popper in mijn ogen.

Groet,

Bob

Zwart/wit punten zijn lekker duidelijk, maar de werkelijkheid heeft veel meer kleurschakeringen. Grijs dekt nog niet het begin. . .

[axxyanus]

Onbetwistbaar is ook de grondslag van de moderne fysica dat alles uit deeltjes bestaat. Als je dat gaat betwisten, kom je in de moderne fysica niet ver.

Dat heeft niets met dogma te maken. Als een ingenieur een weg moet aanleggen en het blijkt dat het traject over moerasland gaat, dan zal die ook niet ver geraken als hij van de veronderstelling uitgaat dat het traject over klei- of rotsgrond ligt. Maar dat een dergelijke blindheid voor de werkelijkheid je problemen zal opleveren maakt van de werkelijkheid, in dit geval dat het traject over moerasland gaat, nog geen dogma.

Waar komt in vredesnaam die ingenieur vandaan? We hadden het over natuurkunde. Toegepaste natuurkunde t.a.v. het aanleggen van wegen bevindt zich wat meer in de empirie en is in die zin meer pragmatisch naar de praktijk. Maar ook daarin vinden zonder enige twijfel dogma's plaats.

Nee we hadden het over vrijdenken (en het tegengestelde, dogma). Natuurkunde is enkel een specifiek onderwerp waarover mensen kunnen vrijdenken of dogma's over hebben. Het punt waar het om draaide, is dat je neerleggen bij het besluit waar alle waarnemeningen/onderzoek op wijzen, niet op een dogma wijst.

If science and its facts are not universal, then transport is crucial. But this answer, though it isn’t wrong, hides a crucial complexity. For after universalism, the diffusion of science and its facts is not just a matter of physical transport. This is because facts are only facts if they are actually treated as facts when they arrive at their destinations. This means, or so the argument ran, that in most places the facts of science aren’t recognised as such at all. They look like so many more or less meaningless pieces of paper. If they are to keep their status then something more is needed. They also have to be fitted into the local context – the next laboratory – in the right way. Which means that the configuration of facts-and-context has to be held stable.

En wat heeft dit met dogma te maken?

Nee we noemen dergelijk zaken geen dogma omdat we hier van gedachten wisselen binnen een context van vrijdenken.

Het is vrij goed beschreven dat er in het geval van anomalieën ook binnen de wetenschap gedrag plaats vind wat eerder dogmatisch is dan het plaatje van de vrijdenkende wetenschapper.

Dat is naast de kwestie. Dogma binnen een onderzoeksdomein wordt niet bepaald door individueel gedrag. Enkele theologen die in hun onderzoek zaken durven stellen die bepaalde dogma's in vraag stellen, verandert niets aan het feit dat het om kerkelijke dogma's gaat. Zeker als de reactie van de kerkelijke overheid is om het dogma te bevestigen en de theologen hun leerstoel te ontnemen, zonder daarbij in te gaan op de argumentatie van de theologen in kwestie.

Let wel, het is niet verboden om zich anders op te stellen, het lijkt er echter op dat wetenschappers ook last hebben van bekend met bemind. Als jij dat niet dogmatisch vind, dan is dat prima.

Ik zal niet ontkennen dat ook wetenschappers zich bij momenten dogmatisch kunnen opstellen. Er is echter een serieus verschil tussen ook wetenschappers zijn mensen en stellen zich wel eens dogmatisch op en dogma's heersen in de wetenschap.

Mijn punt is het volgende:
1. Dat er geen externe scheidsrechter is voor wie gelijk heeft.
2. Dat effectiviteit van een dogma gemeten wordt aan een bepaald menselijk bepaald doel (oplossen van een wiskundig , snelwegen bouwen, het verklaren waarom iets omlaag valt en niet omhoog)

Onzin. De effectiviteit van een model wordt op die manier gemeten maar opnieuw dat heeft niets met dogma te maken.

3. Dat recalcitrante waarnemingen eerder genegeerd worden, dan dat ze leiden tot nieuwe of aanpassing van theorieën als dit niet nodig is voor het oplossen van het menselijk probleem.

Dat heeft opnieuw niets met dogma te maken maar eerder met praktische overwegingen.

4. Het verzamelen van data (bodemsoort, snelheid, tijd is ook al besproken) theoriegeladen is, en dus geen objectieve maat is voor het bepalen van de mate van dogmatiek.

Nee maar wel wat je er daarna mee doet. Want in het geval van dogma is dat allemaal overbodig omdat het resultaat al vastligt.

5. Het bedrijven van wetenschap en verwijzen naar wetenschap geen garantie is voor het ontbreken van dogmatiek

Ja ja maar ondertussen heb jij nog steeds geen enkel voorbeeld van dogma in Natuurkunde of wat voor soort wetenschap kunnen geven.