Zelfgekozen levenseinde

[siger]

De tijden van de Romeinen liggen inmiddels ver achter ons. Zelfdoding is in Nederland niet langer strafbaar.

Dan begrijp ik je probleem niet.

[lost and not found yet!]

Dit is een lastige situatie. Wilsbekwaamheid speelt hier de hoofdrol. De zelfgekozen dood is alleen mogelijk als je nog geheel bij zinnen bent, zelf medicijnen kunt fijn stampen en zelf in kunt nemen zonder hulp van derden. Paul van Eerden (Mag ik dood, te vinden via uitzending gemist) voelde zijn dementie aankomen en besloot voor het zover was (net als Hugo Claus, die overigens geen zelfdoding pleegde maar geeuthanaseerd werd) zijn lot voor te zijn en koos voor de zelfdoding, met instemming van zijn echtgenote en kinderen. Als je eenmaal dementerend bent zit er geen andere mogelijkheid meer op dan de weg af te lopen tot je een natuurlijke dood sterft.

In Engeland hebben zich recent twee situaties voorgedaan die hierop lijken: in het ene geval doodde een moeder haar ernstig gehandicapte zoon die niet had aangegeven dood te willen maar in de vaste overtuiging dat zij haar zoon een dienst bewees; zij werd veroordeeld.
Nieuwe richtlijnen in Engeland zijn anderzijds een overwinning voor Debbie Purdy. De 46-jarige Britse lijdt aan multiple sclerose, en wilde weten of haar man vervolging riskeert als hij haar begeleidt naar de Dignitas-kliniek in Zwitserland, die hulp biedt bij zelfdoding. Debbie Purdy vond het haar recht te weten of haar man in dat geval na haar dood vervolgd en gestraft kan worden, en de Law Lords, het hoogste rechtscollege in het Verenigd Koninkrijk, gaf haar daarbij gelijk.

Kortom, bedenk bijtijds wat je per se niet wil laten gebeuren en als je niet wilt dementeren, dan zul je je lot in eigen hand moeten nemen voor het zo ver is. In het andere geval rest je devergetelheid.

Enno, dat is helemaal duidelijk! Maar kan ik via een gedetaileerde wilsbeschikking mijn wilsbeschikking overdragen aan mijn ex vrouw bij de notaris? Zodat mijn familie, die dan wel weer in mijn testament staat, niets over mijn wil om te overlijden te zeggen hebben? Ik wil bijvoorbeeld niet begraven, maar gecremeerd worden, terwijl mijn hele familie hier tegen is1 Met andere woorden, ik zou gewoon dood willen wanneer ik dat wens!? Is dat mogelijk? let wel, dit is een vraag in de verre toekomst!

[Kitty]

De tijden van de Romeinen liggen inmiddels ver achter ons. Zelfdoding is in Nederland niet langer strafbaar.

Dan begrijp ik je probleem niet.

Het gaat hier dan ook om hulp bij zelfdoding, en dat is dus wel verboden in veel gevallen. Behalve voor die gevallen die binnen de huidige euthanasiewet passen.

[enno nuy]

Maar kan ik via een gedetaileerde wilsbeschikking mijn wilsbeschikking overdragen aan mijn ex vrouw bij de notaris? Zodat mijn familie, die dan wel weer in mijn testament staat, niets over mijn wil om te overlijden te zeggen hebben? Ik wil bijvoorbeeld niet begraven, maar gecremeerd worden, terwijl mijn hele familie hier tegen is1 Met andere woorden, ik zou gewoon dood willen wanneer ik dat wens!? Is dat mogelijk? let wel, dit is een vraag in de verre toekomst!

Wel afschuwelijk als je een testament nodig hebt om jouw familie jouw laatste wensen te doen respecteren. Maar hoe het ook zij, wilsbeschikingen die bij de notaris zijn vastgelegd, behoren te worden ingewilligd. Als het zover is, moet er vervolgens wel alert gereageerd worden, anders ben je al begraven voor je testament is voorgelezen.
Voor wie zich bijtijds wil verdiepen in het eigen levenseinde zijn er hede ten dage gelukkig vele mogelijkheden. Sluit u aan bij de NVVE, of word donateur van stichting de Einder, u kunt actief worden in zulke verenigingen. U kunt ook via de website contact opnemen met een counselor van de Einder. Kennelijk ligt dit alles nog in een ver verschiet en is er nog helemaal geen noodzaak om alles nu al geregeld te willen hebben. Misschien kunt u uw familie ervan overtuigen dat zij hun familieband het beste kunnen invullen door uw persoonlijke wensen gewoon te respecteren.

[herman van der helm]

: wie meent dat het leven door God gegeven is, ontzegt zichzelf daarmee het recht dat leven zelf te nemen. Wij begrijpen heel goed dat dat voor gelovigen een heel belangrijk uitgangspunt is. Alleen voegen wij daar aan toe dat het niet redelijk is dat gelovigen hun ethische en morele principes (waar zij het volste recht op hebben) aan anderen op menen te kunnen leggen.

Voor gelovigen is het een gruwel anderen gigantisch "de fout" te zien ingaan en zij zullen dit ten alle tijden proberen te voorkomen. Als je iemand een straat ziet oversteken, terwijl er een auto aankomt, trek je hem ook bij het gevaar vandaan. Afwachten komt jezelf op een zonde te staan en belaadt je met een gigantisch schuldgevoel. Zodoende dat die wetgeving hardnekkig zit verankerd in onze samenleving, die vroeger en ook nu bestuurd wordt door gelovigen. Ook mensen die niet gelovig zijn, hebben grote moeite met een ander te zien sterven en zeker als dit zelf gekozen is. Het betekent namelijk dat je je moet verplaatsen in een psychische staat van de wenssterver en dat je je eigen natuurlijke overlevingsdrift moet overwinnen.
Desalnietmin denk ik dat de vrijheid van het individu om zelf te kiezen voorop moet staan.
Echte vrijheid is daarbij noodzakelijk. Als iemand gedreven door stemmen of pijn of psychische druk ervoor kiest ermee te stoppen vind ik dat we als samenleving verplicht zijn om iemand daarbij te helpen ervan af te komen. Er is dan namelijk geen sprake van keuzevrijheid.
Een humane hulp bij wenssterven is ook noodzakelijk. Door gruwelijke zelfdoding zadel je omstanders op met enorme problemen. Ik was erbij toen mijn broer over de railing van de 10e verdieping sprong. Jaren mee geworsteld. Een bevriende (ex) treinmachinist worstelt al twintig jaar met zijn ervaringen. Diverse collega's van hem zijn ook zelfdoders geworden. Daarom: laten we ervoor zorgen dat als de keus in vrijheid wordt gemaakt, we ook een humane levensbeeindiging aanbieden.

[Herman2]

Nog even terugkomen op het verschil met de euthanasiewetgeving. Als voorstander denk ik dat het beste zou zijn als die wordt uitgebreid met dit nieuwe initiatief. Immers is nu in de euthanasiewet bepaald dat iemand vrijwillig -met behulp van een geautoriseerde hulpverlener- een eind aan zijn leven mag maken als men lijdt aan een ondragelijk en progressief lijden waarbij geen uitzicht meer bestaat op verbetering. Het fenomeen 'geestelijk lijden' is in de euthanasiewet niet opgenomen en daarin wil de initiatiefgroep verandering brengen. Geestelijk lijden gaat meestal gepaard met een zware en langdurige depressie. Mocht 'Uit vrije wil' haar bedoelingen ongeschonden door de Tweede en Eerste Kamer heen loodsen en er komt regelgeving, kan een criterium zijn dat een 70-plusser eerst aan een aantoonbare zware depressie moet lijden. Anders kan geen beroep op de regeling worden gedaan. Dus "zomaar eruit stappen" omdat iemand vindt dat zijn leven is voltooid terwijl hij nog redelijk geestelijk en fysiek gezond is, zal dus niet mogelijk zijn.

[kiks]

Geestelijk lijden gaat meestal gepaard met een zware en langdurige depressie. Mocht 'Uit vrije wil' haar bedoelingen ongeschonden door de Tweede en Eerste Kamer heen loodsen en er komt regelgeving, kan een criterium zijn dat een 70-plusser eerst aan een aantoonbare zware depressie moet lijden. Anders kan geen beroep op de regeling worden gedaan. Dus "zomaar eruit stappen" omdat iemand vindt dat zijn leven is voltooid terwijl hij nog redelijk geestelijk en fysiek gezond is, zal dus niet mogelijk zijn.

Dit is volgens mij niet juist. Het doel van de actie is dat zeventig-plussers zelf bepalen, wanneer zij vinden dat hun leven voltooid is, op een legale manier een einde aan hun leven te mogen maken.
http://uitvrijewil.nu/index.php?id=1000
De nadruk ligt op zelfbeschikking en het niet strafbaar laten zijn van hulpverlening bij een zelfgekozen einde.

Groet

kiks

[Herman2]

@ kiks

Ik bedoelde eigenlijk dat bij een wetgeving t.z.t. als voorwaarde kan worden gesteld dat 70-plussers eerst aan een aantoonbare zware depressie moeten lijden voordat ze beroep kunnen doen op de regeling. Een variant op de bestaande euthanasieregeling, maar dan toegespitst op geestelijk lijden.

[kiks]

@ kiks

Ik bedoelde eigenlijk dat bij een wetgeving t.z.t. als voorwaarde kan worden gesteld dat 70-plussers eerst aan een aantoonbare zware depressie moeten lijden voordat ze beroep kunnen doen op de regeling. Een variant op de bestaande euthanasieregeling, maar dan toegespitst op geestelijk lijden.

Als het eventueel tot verandering van de wetgeving komt hoop ik dat het niet in die richting gaat.
Net was in Buitenhof dit burgerinitiatief onderwerp van gesprek. Ik ga het eerst nog maar eens in de herhaling zien om het goed in te laten dalen.

Groet

kiks

[Samante]

Maar kan ik via een gedetaileerde wilsbeschikking mijn wilsbeschikking overdragen aan mijn ex vrouw bij de notaris? Zodat mijn familie, die dan wel weer in mijn testament staat, niets over mijn wil om te overlijden te zeggen hebben? Ik wil bijvoorbeeld niet begraven, maar gecremeerd worden, terwijl mijn hele familie hier tegen is1 Met andere woorden, ik zou gewoon dood willen wanneer ik dat wens!? Is dat mogelijk? let wel, dit is een vraag in de verre toekomst!

Jouw vrouw respecteert wél jouw wensen?
Ik zou in dat geval met haar naar de uitvaartonderneming gaan. Klinkt gek, maar er zijn meer mensen die hun uitvaart tijdig regelen en je hoeft er niet zelf eerst ziek voor te zijn.
Je maakt afspraken over hoe je het wil hebben zodra het moment daar is, je kan een compleet arrangement uitkiezen, en het enige dat dient te gebeuren zodra je overleden bent is dat je vrouw naar de uitvaartonderneming gaat waar je die afspraken hebt gemaakt. En jouw familie heeft dat dan gewoon te respecteren, jouw wensen liggen onomstotelijk vast.

Wat betreft je wilsverklaringen, kun je de euthanasieverklaring niet afdwingen. Het behandelverbod, dat medisch ingrijpen verbiedt, kan wel worden afgedwongen. Jouw vrouw zou dan gemachtigde moeten zijn om namens jou op te treden. Zodra men je dan aan de beademingsmachine wil leggen kan zij dat, eventueel ook met een advocaat, verbieden met jouw wilsverklaringen in de hand.

[Samante]

Het voorgestelde criterium van 70 jaar vind ik discriminerend. Ik ben van mening dat het ook mogelijk moet zijn voor jongere mensen om hulp te krijgen bij zelfdoding. En ik bedoel niet dat dit overhaast en impulsief geschiedt. Desondanks heb ik de steunbetuiging getekend op internet, het is een stap in de goede richting.

[appelfflap]

Het voorgestelde criterium van 70 jaar vind ik discriminerend. Ik ben van mening dat het ook mogelijk moet zijn voor jongere mensen om hulp te krijgen bij zelfdoding.

in bepaalde welomgeschreven gevallen moet iedereen recht hebben op euthanasie, zelfdoding of hoe je ook nog wil noemen

de leeftijdsgrens heb je nodig omdat je nu eenmaal ouderen de kans moet geven om te sterven als ze zelf aangeven dat het welletjes is geweest.
een 90j die haar man kwijt is, al haar vriendinnen ziet sterven en zelf niet meer uit de voeten kan omwille van ouderdomskwaaltjes moet niet blijven wachten als ze het niet meer ziet zitten.
deze reden kun je niet gebruiken voor die 30jarige die nog een heel leven voor zich heeft

[kiks]

de leeftijdsgrens heb je nodig omdat je nu eenmaal ouderen de kans moet geven om te sterven als ze zelf aangeven dat het welletjes is geweest.
een 90j die haar man kwijt is, al haar vriendinnen ziet sterven en zelf niet meer uit de voeten kan omwille van ouderdomskwaaltjes moet niet blijven wachten als ze het niet meer ziet zitten.
deze reden kun je niet gebruiken voor die 30jarige die nog een heel leven voor zich heeft

Ook bij mensen jonger komt het voor. Je redenatie gaat m.i. mank. Een oudere van 90 heeft misschien ook nog wel een heel leven voor zich, al zal dat waarschijnlijk een stuk korter zijn. Als leven lijden is moet imo de mogelijkheid bestaan om op te houden met dat lijden.
Er zijn veel jongeren die een poging doen een einde aan hun leven te maken. Een aantal van hen slaagt daarin. Soms is deze daad impulsief en had het voorkomen kunnen/moeten worden. Er zijn echter ook die dat niet impulsief doen, weloverwogen. Daar moet goede begegeleiding op komen, zodat men de impulsieve wanhoopsdaden en de weloverwogen besluiten van elkaar kan scheiden. En als er dan zorgvuldig is vastgesteld is dat er sprake is van een werkelijke wens, moet men naar mijn overtuiging zo iemand helpen, om te voorkomen dat er gegrepen wordt naar middelen die afschuwelijk zijn. Van mens tot mens zal dit verschillend zijn. Daarom ook uiterste zorgvuldigheid.

Groet

kiks

[appelfflap]

Ook bij mensen jonger komt het voor.

uiteraard maar je moet het wel juridisch kaderen en da's niet simpel
je hebt hulpverlening nodig maar dat betekent dat die mensen in bepaalde gevallen ook simpelweg neen zullen zeggen tegen een zelfmoordwens aangezien we hier niet volgens het "klant is koning" principe kunnen werken.

en je hebt een punt. als een 90j weduwe in het home een andere 90j tegenkomt kunnen ze, binnen hun mogelijkheden, nog een paar leuke jaren hebben. Maar hoe jonger hoe groter de kans dat dit zal gebeuren

petitie's zijn leuk maar de invulling is extreem moeilijk en het heeft echt weinig met geloof te maken dat een meerderheid vd bevolking, eender waar, niet echt zal accepteren dat tieners zomaar op eigen houtje legaal een zelfmoordpil kunnen aanschaffen.

[Samante]

petitie's zijn leuk maar de invulling is extreem moeilijk en het heeft echt weinig met geloof te maken dat een meerderheid vd bevolking, eender waar, niet echt zal accepteren dat tieners zomaar op eigen houtje legaal een zelfmoordpil kunnen aanschaffen.

Het zal zeer moeilijk zijn misschien om iemand bereid te vinden tot het geven van de nodige hulp bij zelfdoding, zeker indien het een jonger persoon betreft.

Toch kan het zijn dat een jonger persoon iemand bereid vindt om te helpen bij zelfdoding.
Eigenlijk staat dan niets meer in de weg, indien je van mening bent dat zelfdoding het recht is van ieder mens na ampele overweging.

Dat iemand nog vele jaren mee zou kunnen doet niet ter zake. Volgens de betrokkene zelf kàn hij/zij geen jaren meer mee maar zou het leven juist moeten eindigen. De redenen die iemand hiervoor heeft zou je kunnen wegen, maar dan nog is het aan de betrokkene zelf diens/haar eigen beslissing. Dat is dus zelfbeschikking, zodra anderen zich gaan buigen over de zelfdodingsmotieven is het geen zelfbeschikking meer.