Definitief naar Thailand

[Peter van Velzen]

Leuk hoor die ambtenaren. Ze vertellen je de helft, en als je dat gedaan hebt, vertellen ze je daarna de andere helft. De documenten die uitsluitend in het Nederlands waren opgesteld. (Huwelijksacte en Verklaring omtrent gedrag) hadden tevoren in het Engels moeten worden vertaald, en daarna gelegalizeerd door buitenlandse zaken in den Haag en daarna WEER door de Thaise ambassade aldaar. Kesinee wil maandag naar een Thais bedrijfje dat die zaken voor enkele honderden Euro’s voor ons regelt. Om weer de familie te hulp te roepen en daarna te ontdekken dat ik WEER iets “vegeten” ben (dat men ons weer is vergeten te vertellen), lijkt me – gezien het feit dat we nog maar 27 dagen de tijd hebben – geen goed idee.
Ik wordt nu toch wel een beetje zenuwachtig. Zal ik Kesinee’s verjaardag in Trang kunnen vieren of wordt dat in Holland. . . . ?

Mijn collega’s vonden het tevoren allemaal spannend, ik begrijp nu zo’n beetje wat ze bedoelen!

Maar we houden de moed er in!

[HenkH]

En dan maar hopen, dat dat één van de bedrijfjes is, die doen wat ze zeggen te doen en niet één van bedrijfjes, die er alleen op uit zijn om zoveel mogelijk Euro's (of andere valuta) te halen uit iedereen die gebruik maakt van hun 'diensten'.

Ik hoop voor jou en je dierbaren, dat het allemaal in orde komt, Peter, maar ben niet verrast door je verhaal.
Sterkte bij het afwachten...

[Peter van Velzen]

Goed nieuws en slecht nieuws.

Eerst maar het slechte nieuws: Omdat ik totaal had overzien dat niet alleen de orignele Nederlandse documenten 2 x moesten worden gelegaliseerd, maar dat bovendien de vertalingen van de twee die geen Engelse teksten bevatten liefst 4 x moeten worden gelegalisseerd, is er te veel tijd verloren gegaan en gaat het niet meer lukken om die zaken voor 1 november op orde te hebben. Maar ik kan mijn familie tevens het teleurstellende bericht mededelen dat ze me desaondanks niet op 9 november zullen kunnen begroeten op Nederlandse bodem.

Het is – alsdus heeft Kesinee mij uitgelegd – wel mogelijk mijn tijdelijke visum met 3 maanden te verlengen, zodat er vervolgens wél genoeg tijd is om de zaken definitief te regelen. Dat kost wat, maar het alternatief dat ik zelf terug vlieg naar Nederland kost ook een boel en dan ziet Kesinee al helemaal niet zitten. Dus ik blijf hier voorlopig in alle rust wachten tot de boel voor mij in orde gemaakt is.

Het zal wel even duren voor ik nieuwe foto’s voor jullie heb, want ik ben maandag in Nopitham vegeten het USB-kabeltje van mijn Camera mee terug te nemen. Ik had die gebruikt om wat foto’s te uploaden op de computer van Neefje Man (door Kesinee nog steeds “King-Kong” genoemd), de zoon van halfbroer Toei. Als zijn zus Min – die voor het Boeddhistisch feest van de afgelopen dagen ook in Nopitham was - weer terug gaat naar Phuket, zal ze de kabel vandaar oppsturen naar Thung, vanwaar het –neem ik aan – ongetwijfeld haar weg naar Trang zal weten te vinden. In de loop van volgende week verwacht ik dus een recent plaatje van mijn schoonmoeders te kunnen tonen.

We zijn in Nopitham naar de tempel geweest, waar we een tijdje gezellig hebben zitten wachten totdat de bel werd geluid, waarna elke familiegroep een plekje uitzocht om het meegebrachte vegetarische voedsel uit te stallen, kaarsjes en Wierook aan te steken. En – na een moment van stilte - delen van het voedsel naar een nabijstaande boom te gooien. Daarna werd er vervolgens weer gegraaid naar wat er over was (ik neem aan dan de hongerigsten het meest hebben gegraaid) om mee naar huis te nemen en daar op te eten. Kesinee en ik hebben alleen een lekkere vrucht (ongeveer tweemaal groter dan een appel en met soortgelijke iets lekkerder smaak) verborbert. Onze familiegroep bestond behalve uit de familie van Kesinee uit die van haar ex Nob. De families waren altijd al goed bevriend, en – zo meent Kesinee te weten – Nob’s familie mag haar liever dan zijn huidige vrouw. Hoe dan ook. Nob was met ons mee en was logischerwijs de chauffeur. Alleen konden we dientengevolge maar een nacht blijven, want Nob en zijn vrouw verkopen fruit, en die bussines is nogal druk tijdens dit feest. Manlief moest dus snel weer terug!

Terug in Trang ging het feest nog twee dagen door, maar hier werkt het anders. In de stad, neemt niet iedereen zijn eigen voedsel mee, maar veel tempels kopen het groot in, en de stedelingen kopen het weer van de tempel via een soort bonnensysteem. Dindsdag ben ik met zoon Nek naar een tempel geweest om de bonnen te kopen, maar toen de bonnen moesten worden ingewisseld ben ik niet meer mee terug gegaan, want ik was nogal koortsig en had hoofdpijn. Ook woensdag heb ik zowat de hele dag op bed gelegen zonder ventilator (want ik kon de koude wind niet velen) en heb het een en ander uit liggen zweten.

Woensdagavond voelde ik me echter een stuk beter, en vanmorgen ben ik weer begonnen aan mijn Nordic Walk naar het nieuwe huis. Ik was na afloop wel behoorlijk moe en heb erg kalm aan gedaan, maar ik verwacht toch eigenlijk wel dit weekeinde weer helemaal fit te zijn.

Verder gaat alles naar wens, Saai loopt steeds trotser met haar buik vooruit, en Kesinee is blij dat ik er ben. Dus ik mag ondanks al mijn fouten tevreden zijn. . . . .

[Fish]

Wat vind Kesinee eigenlijk van jouw atheisme Peter?

[Peter van Velzen]

Kesinee vindt dat ik te veel aandacht besteed aan religie!
Wat dat betreft een steuntje in de rug voor Sam Harris, die eigenlijk vindt dat het woord Atheisme net zo onzinnig is als "a-astrologisme". Ondertussen gaan de kleindochters wel naar een christelijke school(op loopafstand hiervandaan), omdat die een zwembad heeft en nog meer faciliteiten die elders ontbreken.
Ben benieuwd wat het gevolg is voor hun ontwikkeling. Ik verwacht eigenlijk dat blootstelling aan twee verschillende religies (Boeddhisme en Christendom) hen kritischer zal maken. Maar we wachten nog even af.

[Peter van Velzen]

Mamma1

Mamma1 was een half jaar geleden behoorlijk ziek, en is toen flink afgevallen. Ze is nu nog altijd slank maar zag er gelukkig gezond uit. Wel zag ze af van het Manzavillafeest in de tempel. Ze wordt toch wel een beetje te oud voor al dat gedoe, maar ze wandelde monter op en neer van haar huis naar dat van Mamma2.

[Fenomeen]

Mooie foto, Peter.

[Peter van Velzen]

Mamma2

Mamma2 zag ernog precies hetzelfde uit als ik mij kon herinineren. Haar kaartkamertje achterin heeft ze echter verandert in opslagruimte, en er wordt nu in de huiskamer gekaart met langwerpige Thaise kaarten, en zelfgemaakte croupier stokken (met een schuursponsje als dwarsligger). In de hoek staat de computer waar haar kleinzoon en mijn nieuwe Facebookvriend Man elke dag wel een of twee uur actief is. Jan en alleman uit het dorp komt langslopen, kaarten, of vruchten eten en ik krijg de indruk dat mamma2 het halve dorp over de vloer krijgt.

[siger]

Kesinee vindt dat ik te veel aandacht besteed aan religie!
Wat dat betreft een steuntje in de rug voor Sam Harris, die eigenlijk vindt dat het woord Atheisme net zo onzinnig is als "a-astrologisme".

Ik vermoed dat ze ook zou vinden dat Sam Harris te veel aandacht besteedt aan atheisme.

Je familie doet me aan de Mémé van mijn echtgenote denken. Haar lievelingskleindochter had me aan haar voorgesteld voor we zouden huwen, en toen ze hoorde wat ik deed en dacht sloeg de schrik haar om het hart. Ze zei me heel ernstig: "je kan niet gelukkig worden als je niet doet zoals de anderen."

Dat was in de jaren 1960.

[Peter van Velzen]

Kesinee vindt dat ik te veel aandacht besteed aan religie!
Wat dat betreft een steuntje in de rug voor Sam Harris, die eigenlijk vindt dat het woord Atheisme net zo onzinnig is als "a-astrologisme".

Ik vermoed dat ze ook zou vinden dat Sam Harris te veel aandacht besteedt aan atheisme.

Je familie doet me aan de Mémé van mijn echtgenote denken. Haar lievelingskleindochter had me aan haar voorgesteld voor we zouden huwen, en toen ze hoorde wat ik deed en dacht sloeg de schrik haar om het hart. Ze zei me heel ernstig: "je kan niet gelukkig worden als je niet doet zoals de anderen."

Dat was in de jaren 1960.

Mémé dacht wel in de goede richting, maar je hoeft niet hetzelfde te doen als anderen. Volgens Daniel Kahneman zijn de mensen het gelukkigst in het gezelschap van de mensen waarvan ze houden. Je hoeft dus alleen maar bij elkaar te zijn.

Blijf dus maar lekker anders. Maar blijf alsjeblieft wel. . .

[Peter van Velzen]

Vanmorgen, tijdens mijn terugwandeling, ben ik voor de eerste keer door de regen overvallen. Het was niet erg veel en het duurde maar kort, maar onderweg kwam Kesinee mij tegemoet gelopen met een parapluie in de hand. Het is evenwel volstrekt onmogelijk om een Nordic walker een parapluie boven het hoofd te houden, vooral als je een klein Thais vrouwtje bent. Ook kun je ze op korte beentjes normaliter niet bij houden. Dus Kesinee kwam een kwart minuut later thuis dan ik, maar het was lief dat ze zich zorgen had gemaakt over mij.

Namfon is jarig geweest, en heeft van moeders een eigen laptopje cadeau gehad. Jammer genoeg beschikken we wel over een modem met 4 uitgangen, maar hebben we slechts een netwerkkabel om er aan te bevestigen. Saai heeft echter beloofd dat ze morgen een extra kabeltje gaat aanschaffen, zodat we in het vervolg getweeën kunnen internetten.

[Peter van Velzen]

Gisteren kwam Kiauw mij halen voor een bezoek aan Robinsono’s Departement store. De bedoeling was om naar een nieuwe bureaustoel te gaan kijken, maar die bleken daar niet te koop. We hebben ons daarom bezig gehouden met het uitzoeken voor een nieuw outfit voor tijdens mijn ochtendwandeling. Ik maak nu dus reclame voor adidas, gesponsord door Kiauw!

Vervolgens gingen we Japans eten. Ik koos drie gerechten uit waarvan er twee heel erg lekker bleken. Kip teriaki en rauwe zalm. Kiauw vondt al het andere maar niks. “Mai arroi” zo besloot ze. De volgende keer wordt het weer chinese fondue bij MK. Onderweg naar huis, kreeg ik tijdellijk Kiauw’s eigen nieuwe burostoel te leen, en vandaag zouden we opnieuw gaan kijken bij de winkel waar ze die had aangeschaft.

In de loop van de ochtend kwam Ting-Lee langs met de opdracht om mij met mijn camera naar het huis van mijn schooonzua te brengen. He bleek evenwel dat mijn batterij bijna leeg was, en na twee foto’s dus helemaal. “Proeng nie Iek krang” (morgen opnieuw) zo bedacht ik. Vervolgens kwam een kennis van Kesinee, om me naar een pas geopende kapperszaak te brengen. Die was schandalig duur (2 euro 25 voor knippen) maar je had dan ook uitzicht op foto’s van dames in hun ondergoed. De knipbeurt was trouwens ook eerste klasse! En uiteindelijk heb ik niet eens betaald. Dat zal Kesinee wel gedaan hebben.

Na de siesta, kwam Kiauw zoals beloofd, me weer ophalen met de pickup. We hebben een stuk of 8 stoelen uitgeprobeerd, waaronder een heel comfortabele met de naam “Boss”. Die kostte liefst 150 Euro en had bovendien een leren zitting. Dat is mij te warm in dit klimaat, dus we hebben een iets kleinere met stoffen bekleding en luchtdoorlatende rugleuning aangeschaft voor de halve prijs. Heb ik al gezegd dat dit allemaal op kosten van mijn stiefdochter was? Ze nam me ook nog mee uit eten. Zelfs bestelde ze wijzelijk niets, maar at met mijn pad-thai mee. Ze past tegenwoordig enigzins op haar gewicht en kan er daardoor weer prima mee door. Nog altijd dik, maar in elk geval goed in staat om zich te bewegen. Aan de overkant van de straat, zag ik vanuit het resaurant een bruidswinkel. Ik legde Kiauw uit dat die mij weer deed denken aan een van de gelukkigste dagen uit mijn leven. 6 augustus 2004. De dag dat ik met Kesinee in het huwelijk trad.

Thuis gekomen, mocht ik weldra Kesinee verwelkomen, die bijzonder te spreken was over zowel het kappersresultaat als de nieuwe stoel. Kort daarop kwamen Peng en Saai vragen of ik nog (rijst) wilde eten. Ik legde uit dat ik al gedineerd had, en werd daarom op meloen en nog iets anders lekkers getrakteert. Ik legde Peng uit dat ze met een jurk aan in plaats van een broek, inmiddels een hele “Lady” was geworden. Ze lijkt zich vereerd te voelen. Saai ziet er – ondanks of dankzij – haar zwangere buik trouwens ook geweldig uit Geen idee waarom ik voor het eerst in mijn leven een jonge vrouw er steeds leuker vindt uitzien naarmate haar zwangerschap vordert. Misschien, de gedachte aan Kesinee die straks haar nieuwe kleindochter vasthoudt, misschien ook dat die buik estetisch goed bij Saai past. Wie zal het zeggen?

[Peter van Velzen]

Vandaag ging ik achterop de scooter bij Saai (gedrieen dus) terwijl Ting Lee alleen Namfon meenam. (doen de vrouwen fijn het zware werk), naar het terrein achter het stadion.De mmoterfietsen wereden gestald, naast de plek waar Kaan, onder andere kleefrijst verkocjt. Er waren talloze sierbarken, de een nog mooier dan de andere, met fraaigevormde Nags (meerkoppiger slangen) draken olifanten, en demonen. Voor elke bark zegende een monnik de mensen met weiwater, waarvoor in ruil, muntjes werden gedoneerd. Ik had helaas geen stuiver te makke, dus wil Kesinee samen nog een tweede keer langsgaan.

Nadat we de expositie langs waren gaan lopen hebben we een tijdje naar het Thaise voetbalspel Takraw zitten kijken. Dit was de ringversie, waarbij een soort drievoudig basketballnet boven het speelveld hangt. Er speelde bij deze gelegenheid maar een team tegelijk en blijkbaar ging het er om zo veel mogelijk rieten ballen in het net te krijgen.

Na 17 – vaak mooie – scores vond Saai het wat saai worden, en liepen we de Kermis op. Ting Lee probeerde te scoren met pistoolschieten. Saai had meer succes in de Bingo. Ik mocht de prijs uitzoeken en we kwamen met vijf glazen thuis.Na de bingo probeerden beiden nog een ring om een paaltje te leggen (leggen dus, niet gooien), maar Saai was vergeten dat ze niet zomaar voorover kan buigen, en viel op haar knieen.

Tussendoor werden lekkerneien verorberd, en ik kwam met een volle buik thuis. Ik besloot nog een rondje te lopen met het hondje, en heb daarna de foto’s geupload. Bij deze een voorbeeld. Al met al een leuke dag. Bewolkt maar toch een beetje warm.

[Fish]

Tussendoor werden lekkerneien verorberd, en ik kwam met een volle buik thuis. Ik besloot nog een rondje te lopen met het hondje, en heb daarna de foto’s geupload. Bij deze een voorbeeld. Al met al een leuke dag. Bewolkt maar toch een beetje warm.

De kleuren vallen mij op.
Tegelijk moest ik denken dat mensen in zonnige landen schijnbaar meer kleur bewust zijn dan Nederlanders.
Tweede gedachte, wij zijn 's zomers ook kleurrijker dan 's winters? Misschien moeten we dat maar omdraaien, een beetje meer kleur kunnen we wel gebruiken tijdens de donkere maanden.

[Peter van Velzen]

De kleuren vallen mij op.
Tegelijk moest ik denken dat mensen in zonnige landen schijnbaar meer kleur bewust zijn dan Nederlanders.
Tweede gedachte, wij zijn 's zomers ook kleurrijker dan 's winters? Misschien moeten we dat maar omdraaien, een beetje meer kleur kunnen we wel gebruiken tijdens de donkere maanden.

De Thai doen 's avonds wat wij in de donkere dagen doen: Kerstverlichting aansteken. Als je gekleurde kesrtboomlampjes ziet in Thailand dan betekent dat doorgaans een bar of restaurant. (Het hele jaar door),