De bijbel is een samengestelde bloemlezing, vol tegenspraken, morele raadgevingen, voorspellingen die nu eens wel en dan weer niet uitkomen. Veel van de geschiedschrijving is zo onwaarschijnlijk dat wanneer je zou willen nagaan of iets niet gebeurt is, je daarvoor het best de bijbel kunt raadplegen. Er is een ruime mate van oorlogspropaganda, alsmede zeer veel tamelijk krankjorume geboden en verboden. Soms staan er per ongeluk zelfs aardige dingen in. Vermoedelijk is dat bij het samenstellen over het hoofd gezien, zodat het tegen de bedoeling in, deel is blijven uitmaken van het geheel.Het verbaast mij echter dat er in een programma op de publieke omroep op zo’n ongenuanceerde en ondeskundige wijze gesproken wordt over de inhoud van de Bijbel.
Het boek is in vele talen vertaald dus tamelijk toegankelijk voor iedereen die het alfabet machtig is, en over voldoende doorzettings-vermogen beschikt om zich door de geslachtsregisters heen te ploeteren. Een leek als de heer Pauw zou al snel denken: "Geslacht of ongeslacht wat maakt het uit?" Maar volgens de dominee moet je meer kunnen dan alleen lezen. Je moet alvorens je mening te geven ook nog genuanceerd en "deskundig" zijn...
Bij nadere beschouwing staat de bijbel zelf vol met ongenuanceerde ondeskundigheden. Daar ligt misschien de kern van het probleem. Is een mate van deskundigheid onontbeerlijk, teneinde op genuanceerde wijze de ondeskundigheden in de bijbel te onderkennen en te benoemen? Het zou zomaar kunnen.
De vraag is nu, hoe verwerf je de vereiste graad van deskundigheid?
Door erkende experts te raadplegen? Is rabbijn Evers, deskundiger dan rabbijn Soetendorp? Of is een pastoor juist deskundiger dan een rabbijn?
Moet ik ze allemaal voorbij lopen en mij rechtstreeks tot de Paus wenden? Maar volgens veel "deskundigen" is dat nu juist de antichrist. De Patriarch Van de Russisch orthodoxe kerk dan?
Ik houd mij daarom maar aan de uitspraak van "Brian" misschien niet zo deskundig maar wel genuanceerd;
"You are all individuals"....