Re: Wat is gender juist?
Geplaatst: 09 aug 2025 15:02
Laten we eens terugkeren naar de vraag in de titel van dit topic. Eén van de eerste bedenkingen daarbij is dat niet zomaar elke definitie of beschrijving voldoet. Het moet namelijk om iets gaan dat blijkbaar morele implicaties met zich kan meebrengt. Een eenvoudige definitie zoals: Een gender(identiteit) is hoe iemand zich ervaart/identificeert/definieert, geeft op dat vlak geen enkele aanleiding.
Er zijn mensen met een napoleonidentiteit. Zij zien zichzelf als Napoleon. Als je sommige mensen bezigt hoort over hun zodiac-teken, vermoed ik dat er heel wat mensen zijn met een zodiac-identiteit. Een aantal kwakzalvers lijken zichzelf als genezers te zien, zij hebben dus blijkbaar een genezersidentiteit. Niet alle identiteiten zijn een vorm van zelfbedrog. Ook heel wat echte geneesheren zullen zich als genezer zien.
Als je echter even nadenkt over hoe wij, zowel individueel als maatschappelijk, omgaan met identiteiten, dan kom je tot de vaststelling dat wij die grotendeels negeren. Als je werkelijk de geneeskunde wil uitoefenen hier in België is het onvoldoende dat je je identificeert als genezer. Het is zelfs niet nodig dat je je identificeert als genezer. Wat nodig is, is dat je formeel erkend wordt als genezer. Maar ook in het dagelijkse leven. Hoe wij omgaan met iemand, wordt grotendeels bepaald door hoe die persoon zich in het verleden tegenover ons gedragen heeft en niet door hoe die persoon zichzelf ziet. Wij kennen allemaal wel iemand die zichzelf op een bepaalde manier ziet, waarbij de omstaanders een heel ander beeld hebben.
Wat is dus die gender(identiteit) die ons zou moeten aanzetten om onze waarnemingen te negeren, en hoe die persoon zichzelf ziet voorrang te geven op hoe wij die persoon zien?
In de preambule van de Yogyakarta Principes lezen we het volgende:
Men heeft in het verleden geprobeerd om de aannemlijkheid van een genderidenteit te ondersteunen door het te koppelen aan genderdisforie. Het lijden aan genderdisforie zou dan een sterke aanwijzing zijn iemands interne gevoel voor gender in conflict zou zijn met zijn werkelijk geslacht. Maar uit onderzoek blijkt dat de meeste kinderen die opgroeien met genderdisforie, daar uitgroeien en uiteindelijk vrede hebben met hun lichaam. Het is dus helemaal niet vanzelfsprekend dat de dysforie die ze ervaren, een uitdrukking is van een diep intern gevoel om van het andere geslacht te zijn.
Uiteindelijk lijkt er nergens een stevige grond te zijn om genderidentiteit meer serieus te behandelen dan al die andere identiteiten die mensen kunnen hebben en zie ik geen reden om genderidentiteit of welke identiteit dan ook wettelijk te laten meespelen over tot welke ruimtes iemand toegang heeft of wat voor iemand toegelaten is.
Er zijn mensen met een napoleonidentiteit. Zij zien zichzelf als Napoleon. Als je sommige mensen bezigt hoort over hun zodiac-teken, vermoed ik dat er heel wat mensen zijn met een zodiac-identiteit. Een aantal kwakzalvers lijken zichzelf als genezers te zien, zij hebben dus blijkbaar een genezersidentiteit. Niet alle identiteiten zijn een vorm van zelfbedrog. Ook heel wat echte geneesheren zullen zich als genezer zien.
Als je echter even nadenkt over hoe wij, zowel individueel als maatschappelijk, omgaan met identiteiten, dan kom je tot de vaststelling dat wij die grotendeels negeren. Als je werkelijk de geneeskunde wil uitoefenen hier in België is het onvoldoende dat je je identificeert als genezer. Het is zelfs niet nodig dat je je identificeert als genezer. Wat nodig is, is dat je formeel erkend wordt als genezer. Maar ook in het dagelijkse leven. Hoe wij omgaan met iemand, wordt grotendeels bepaald door hoe die persoon zich in het verleden tegenover ons gedragen heeft en niet door hoe die persoon zichzelf ziet. Wij kennen allemaal wel iemand die zichzelf op een bepaalde manier ziet, waarbij de omstaanders een heel ander beeld hebben.
Wat is dus die gender(identiteit) die ons zou moeten aanzetten om onze waarnemingen te negeren, en hoe die persoon zichzelf ziet voorrang te geven op hoe wij die persoon zien?
In de preambule van de Yogyakarta Principes lezen we het volgende:
Maar bestaat zoiets wel? Het eerste probleem is al dat “gevoel” minstens twee verschillende betekenissen heeft. Een gevoel kan een sensatie/ervaring zijn maar een gevoel kan ook een intuïtie zijn. Het tweede probleem is dat mensen hun gevoel vaak verwoorden op een manier die een verklaring moet bieden voor dat gevoel. Gelovigen beweren nogal eens god aan te voelen. MaartenV komt op dit forum nogal eens met getuigenissen die het “bewustzijnsveld” hebben aangevoeld. Dus als een man iets ervaart en hij plakt op die ervaring het etiket “vrouw zijn” hoe weten we dan in welke mate dat etiket wel een goede verklaring is voor die ervaring? Vooral als je rekening houdt met wat er zoal aan genders bestaat. Een blik op de website van cavaria.be geeft ons grotendeels het volgende: agender, bigender, demigender, genderfuïde, genderqueer en poligender.UNDERSTANDING ‘gender identity’ to refer to each person’s deeply felt internal and individual experience of gender, which may or may not correspond with the sex assigned at birth, including the personal sense of the body (which may involve, if freely chosen, modification of bodily appearance or function by medical, surgical or other means) and other expressions of gender, including dress, speech and mannerisms;
Men heeft in het verleden geprobeerd om de aannemlijkheid van een genderidenteit te ondersteunen door het te koppelen aan genderdisforie. Het lijden aan genderdisforie zou dan een sterke aanwijzing zijn iemands interne gevoel voor gender in conflict zou zijn met zijn werkelijk geslacht. Maar uit onderzoek blijkt dat de meeste kinderen die opgroeien met genderdisforie, daar uitgroeien en uiteindelijk vrede hebben met hun lichaam. Het is dus helemaal niet vanzelfsprekend dat de dysforie die ze ervaren, een uitdrukking is van een diep intern gevoel om van het andere geslacht te zijn.
Uiteindelijk lijkt er nergens een stevige grond te zijn om genderidentiteit meer serieus te behandelen dan al die andere identiteiten die mensen kunnen hebben en zie ik geen reden om genderidentiteit of welke identiteit dan ook wettelijk te laten meespelen over tot welke ruimtes iemand toegang heeft of wat voor iemand toegelaten is.