Definitief naar Thailand

[Peter van Velzen]

Ik schijn eindelijk te zijn geacclimatiseerd. Hedenavond vondt ik het voor de allereerste keer koud! Kesinee mopperde toen ik de ventilator uitzette, want zij had het nog steeds warm. Volgens het weerbericht was het 25 graden celsius, maar ik heb zonet het verslag van de zuidpoolexpeditie van Amundsen gelezen . . .

[Blackadder]

Je vertelt leuk Peter, ik krijg een beetje het gevoel dat ik er bij ben, op bezoek en begin de familieleden al een beetje te kennen.

[Peter van Velzen]

Hallo allemaal,

Neck heeft enkele van mijn boeken boven water gehaald, en in beschik nu weer over Thais-Nederlands(dubbel!?!) en Nederlands-Thais. Ik heb eerst met de hand geschreven dat ik mijn echtgenote liefhad, en de dag erop heb ik de geweldige zinnen: ” (de) kip legt (een) ei” en “(het) kuiken komt uit (het) ei” op de computer geproduceerd. Wel even zoeken welke toetsen ik moest gebruiken.

Verder had Neck “a mind so rare” (over bewustzijn), “absolutely small (over quantum-mechanica), de kleine rijstpapieren bijbel van de wachttoren (de grote woog teveel, die moest ik achterlaten) en “Also sprach Zaratoestra” meegenomen. Tenslotte nog “De begraafplaats van Praag” van Umberto Eco, dat ik uiteraard in een ruk uitgelezen heb. Daarna ging ik weer verder met een E-book van Jules Verne.

Vanmorgen ben ik met de camera op pad gegaan. Als eerste kwamen Thong-dam en ik een krab tegen op straat, daarna volgden opnames van de tuintafel, de kettinghond(weet zijn naam niet),, de konijnen van Jaa en vervolgens natuurlijk ook Olean, Cheyenne, Shilo en Dortmund. Bij deze de foto waarop Thong-dam de konijnen bekijkt.

Ik heb weer lekker ontbeten, ben weer lekker teruggelopen, heb weer lekker gedouched en me lekker geschoren, ben er later met Ting-lee weer op uit geweest, waarna ik natuurlijk weer moest douchen.

Tot de volgende keer,
Peter

[Jinny]

de kleine rijstpapieren bijbel van de wachttoren (de grote woog teveel, die moest ik achterlaten)

Wat moet jij met een JG bijbel?
Ik sta verbaasd, zelfs van een bijbel zijn betere vertalingen te vinden........

[Peter van Velzen]

de kleine rijstpapieren bijbel van de wachttoren (de grote woog teveel, die moest ik achterlaten)

Wat moet jij met een JG bijbel?
Ik sta verbaasd, zelfs van een bijbel zijn betere vertalingen te vinden........

Lang geleden gekocht (voor 2 gulden 50) van een voormalig schoolkameraad die zich had laten hersenspoelen. Het is een erg handig formaat, en in zekere zin een herinnering aan Wim. . . .

Hoe goed of slecht de vertaling is weet ik niet, maar dat lijkt me niet zo belangrijk. Ik ontdekte vandaa toevallig dat het woord "ziel" uit exodus 17-11, consekwent vervangen is door "levenskracht". Ik betwijfel of dat een verbetering is, maar zo diep ga ik niet graven...

Opvallend is dat mijn coollega die van huis uit JG is, meestal ook andere vertalingen gebruikt. Dus wellicht heb je gelijk

[Jinny]

Hou je de JG vertaling naast de meer gangbare dan zal je zien dat ze wel meer zaken naar hun hand gezet hebben.

[Peter van Velzen]

Ik heb de route van het station van Trang naar ons “oude” huis op Google maps gezet. Dan kan je zien waar ik voorlopig woon.

De route zie je hier Er ontbreekt een stukje aan omdat Google perse een shortcut wilde maken, die ik jullie niet aan wol doen, maar hijzou verder linksom moeten lopen. (en niet door Soi 7 en het gat in de muur).

Het nieuwe huis ligt op ongeveer 1800 meter afstand van het “oude”: iets ten westen van de Thanon Bangrak (smalle straat ten westen van de route), ter hoogte van het stadion dat nog westelijker ligt. Ook aan de Thanon Bangrak, een stadië(oude Griekse maat=lengte van een stadion (toen 200m)) zuidelijker, in de linker-onderhoek van de witte vlek die je op Google maps aan die Thanon kunt zien liggen, ligt het huisje van Kieaw en Jaa.

Notabene het “nieuwe” huis is echt nieuwer, het staat niet op Google Maps, alleen de grond die was opgehoogd voor de bouw is daar te zien,

Ik wandel dus elke ochtend 3,6 kilometer, maar gisteren heeft de dokter (alweer een jonge meid) me verteld dat ik minstens een uur moet lopen elke dag, dus ik moet het ‘s avonds nog een keer doen (in de middag is echt te heet). Ik mag tenminste hopen dat ik met de stokken wel 6 km/u kan halen.

Ik heb voor een maandje pillen meegekregen (dezelfde als in Nederland), en moet dan weer terugkomen. (Thaise artsen hebben 6 maal zoveel tijd voor je als Nederlandse). Kosten 100 Euro (voornamelijk de pillen). Dat is ongeveer een maand nominale ZvW-premie in Nederland. Ik kreeg ook nog pillen voor nervositeit, maar zolang ik niet door jonge doktertjes wordt gekieteld, heb ik die denk ik niet echt nodig

Kesinee gaat elke ochtend er op uit op de motorfiets om geld op te halen bij mensen die ze iets heeft geleend. (ik hoop maar dat alles weer terugkomt). Als het echter regent, komt ze vaak zonder brommertje terug, vanochtend werd ze daarom bijvoorbeeld door Saai opgehaald.

Omdat ook Saai een echt Daengprasert neusje heeft, slaagt ze er (ook vanmorgen dus) in haar inhaler buisje in haar neusgat te klemmen. Ziet er erg grappig uit. Ik moet toch eens proberen die gezichtsversiering te fotograveren. Haar buik begint overigens steeds ronder te worden: Nog een maandje wachten vermoeden we, en dan is er een nieuwe achterkleindochter.

Vooralsnog niets echt spannends dus. Maar dat komt ongetwijfeld vanzelf. Vandaag is een feestdag (Loi Kratong) ik ben benieuwd of ik daar nog wat van mee krijg. Zo ja, dan hoor je dat morgen.


Groetjes uit Trang,
Peter

[Peter van Velzen]

Loi Kratong

Het regende vandaag nogal veel, dus Loi Kratong dreigde in het water te vallen. Nu is dat in zekere zin ook de bedoeling, maar, dan in het water beneden, niet in het water van boven. Kiauw had al een paar keer gebeld. Ze zou me om 7 uur op komen halen, maar Kesinee vond dat niet verstandig in verband met de modder op het tempelterrein. Toen het echter een uur lang droog bleef, kwam het er om 8 uur toch nog van.

De bloemstukjes, die in het verleden ongetwijfeld zelf waren gemaakt, zijn tegenwoordig langs de weg voor de tempel te koop, en Jaa, Namfon, Peng, Saai en Ting-lee hadden er reeds vier aangeschaft toen wij arriveerden. De wierrook en het kaarsje werden aangestoken, en daarna begaven we ons naar de oever van het water achter de tempel. Eerst liet ik er een te water, en daarna Saaj en Ting Lee. Peng wachtte daar weer op. De vierde heb ik niet te water zien gaan.

We wandelden terug. Saai was even uit beeld want die schafte een opgerold pannekoekje en een glas cola voor me aan. Jaa kocht een heteluchtballon van gaas, die we op hebben gelaten. De balonnen dreven als bewegende sterren over de tempel. Tenminste, als je hem niet precies achter de boom had opgelaten, want dan kwam hij in een werveling die hem in de taken dreef. Namfon wees naar boven, waar twee exemplaren het bewijs vormden van dit feit, Net op dat moment wist een van beiden echter alsnog te ontsnappen, en het luchtruim te kiezen.

Vervolgens kochten we een ticket om een fiche uit een waterbak te mogen vissen (met een schepnetje). Peng en ik wonnen ieder een klein plastic mandje, Kiauw en Saai hadden een emmer en een grote mand. Met onze trofee nog in de hand, staarden we omhoog naar het vuurwerk, waarbij we na afloop toevallig ook nog een vogeltje in de boom voor ons ontwaarden. (uiteraard kwam dat door kunstverlichting, onder de boom).

Teruglopend naar de auto kocht Saai nog een cake op een stokje voor me, met een vruchtje in het midden. Was erg lekker. Thuis gekomen bleken nogal wat foto’s mislukt omdat het zo donker was geweest. Je kunt zo’n nachtfeest toch haast niet goed fotograveren zonder statief, want het mooiste zijn juist de lichtjes in het donker, die zien er in flitslicht een stuk minder uit.

[Blackadder]

Ik heb wat foto's van google bekeken. Heeeeel anders dan ik me uit je eerdere verslagen voorgesteld had. Maar wat had ik me dan voorgesteld? Weet ik eigenlijk niet, een vaag beeld uit oude Vietnam films ofzo.... hihi... Waarschijnlijk is dat net zo stom als Nederland met Noord - Frankrijk vergelijken, maar ja.... domme Europeanen he...

[Peter van Velzen]

Mijn collega Nguyen Hiep komt uit Vietnam en gaat daar regelmatig naar toe. Toen hij wegens bovennormaal presteren een bonus kreeg toegewezen, gaf hij die weg aan een SOS kinderdorp in zijn geboorteland. collega's zamelden nog wat extras in voor dat doel, en Hiep liet na terugkomst de foto's zien die hij van het land en van het kinderdorp had gemaakt. (Onze bijdragen waren door Hiep in natura omgezet, dus kregen we oa de balen rijst te zien die hij had gekocht). Wat me opviel was dat Vietnam er uitzag, zoals Thailand een generatie daarvoor. Alles heel herkenbaar, maar ietwat "ouderwets".

Op sommige plekken echter lijkt de tijd stil te hebben gestaan. Ook in Thailand. Ik kan me nog herinneren, dat ik in Mae Hong Song een nogal vervallen uitziend cafe "Bangkok" bezocht. Zodra ik binnenkwam, werd de muziek aangepast aan het aanwezig zijn van een "Farang". Allemaal amerikaanse muziek uit de vijftiger jaren! Anderzijds ben ik ook op plekken geweest waar ik een jaar terug al was, en die ik prompt niet meer herkende. Bouwprojecten lijken in dat opzicht soms wel wat op een Tsunami . . . .

[elsje]

leuk voor jullie, wens het allerbeste, dag nederland hallo nieuw vaderland, elsje

[Peter van Velzen]

Dengue

Een tropisch paradijs is ook niet alles. Het Thaise word voor moeilijk is “Joeng” en een muskiet heet “maleng joeng” (moeilijk insect). Ergens in de afgelopen week moet ik een hele moeilijke tegen het lijf zijn gelopen. Woensdagochtend werd ik wakker met hoofdpijn en verkoudheid. Ik besloot paracetamol in te nemen, de ochtendwandeling te laten voor wat het was en weer op bed te gaan liggen. Enkele uren later kwam de hoofdpijn weer terug, die keer gepaard gaande met pijn hoog in de nek.. Weer hielp de paracetamol. Het patroon herhaalde zich echter waarbij de pijn steeds lager richting de rug ging. Uiteindelijk was de paracetamol op, en het bleek mij onmogelijk om te slapen. Gelukkig ontdekte Kesinee nog een andere pil die ook goed hielp. Ze stelde massafe voor maar ik vond het te link worden en wilde naar de dokter.

Duss ging Ik donderdagochtend aan de hand van mijn zwangere kleindochter naar de dokter
De dokter – dezelfde als bij de vorige gelegenheid was inmiddels duidelijk ook zwanger. “U bent gauw terug” zei ze. Maar ze deed haar werk goed – ontdekt enkele rode vlekjes op mijn arm die ik zelf nog niet eerder had gezien, en gelaste een bloedonderzoek. Om 1 uur ‘s middags Kwamen we terug voor de uitslag. “You have Denky infection” legde ze uit. Alhoewel ik alle mogelijjke gevolgen niet helemaal begreep snapte ik wel dat er een paar heel onaangename tussen zaten, dus stribbelde ik niet tegen en liet me prompt opnemen.

Twee dagen lang werd met name mijn vochthuishouding goed in de gaten gehouden. Ik werd – vanwege het uitdrogingsgevaar – prompt aan het infuus gelegd, moest plassen in een maatbeker, en werd om de paar uur vergast op de komst van enkele leuke verpleegstertjes (tot soms wel vier aan toe), die mijn bloeddruk en polsslag opnemen, en mijn temperatuur. Die laatste viel alleszins mee. De eerste meting was 38.4 geweest en dat werd snel lager (de meeste mensen halen wel 40 graden koorts). Maar dat verschijnsel vertoon ik al zo lang als ik thermometers ken. Ook werden drie maal daags medicijnen verstrekt. (mijn gebruikelijk synemet ivm Parkinson plus wat de dokter extra had voorgeschreven. Pijnstillers moest ik telkens zelf vragen, maar die kwamen da nook binnen enkele minute

Donderagavond bracht Kiauw de nacht door op mijn ziekehuiskamer, maar vrijdagavond arriveerden de kleinkinderen. Volgens Keisnee wilden ze allemaal blijven slapen, maar uiteindelijk bleven alleen Kesinee en Namfon. Vanochtend mocht ik dan naar huis. Ik heb pillen meegekregen en raadgevingen (ik hoop dat Kesinee ze goed verstaan heeft).

Ik ben blij dat ik voorlopige van dat onhandige infuus verlost ben, en hoop maar dat er geen complicaties meer komen. De kans is geloof ik 95% dat ik het ergste wel gehad heb.

[Fish]

en werd om de paar uur vergast op de komst van enkele leuke verpleegstertjes (tot soms wel vier aan toe), die mijn bloeddruk en polsslag opnemen, en mijn temperatuur. Die laatste viel alleszins mee.

Ja, de bloeddruk en polsslag zullen wel omhoog geschoten zijn met die leuke verpleegstertjes aan je lijf Peter.

Maar alle gekheid op een stokje, ik hoop dat je snel weer de oude bent.

[HenkH]

Gelukkig woon je wel in een land waar de gezondheidszorg op een behoorlijk hoog niveau staat (het is zelfs een aparte toeristische 'trekpleister').
Hopelijk kun je het hierna wegschrijven als 'weer een ervaring' en hoor je bij de 95%, want de leuke zustertjes en dokters kun je beter buiten dan in het ziekenhuis ontmoeten...
Een snel en voorspoedig verder herstel toegewenst, Peter.

Met vriendelijke groet,
Henk.

[Karl_Pilkington]

Aankomende zomer ga ik (met ouders en broer en zus) naar Thailand, nog (praktische) tips?
Weet niet precies waar we heen allemaal heen gaan, ik denk een beetje de standaard toeristische dingen, sowieso Bangkok natuurlijk en we eindigen op Ko Samui (of een eiland daar in de buurt).