Uncle Rat:
De multiculturele samenleving is mislukt. De inspanningen van de autochtone bevolking om zich aan te passen aan de islamitische nieuwkomers hebben geen vrucht afgeworpen. De toegevingen bleken contraproductief uit te pakken: elke aanpassing werd beantwoord met nog meer eisen, nog meer segregatie en nog meer druk en inmenging van de landen van herkomst.
Dat Nederland een multiculturele (multi-ethnische, multireligieuze) samenleving is, is een waarneembaar feit in de zin dat meerdere culturen zich in onze samenleving laten gelden - zoals Cliteur terecht stelt in «Moderne Papoea's. Dilemma's van een multiculturele samenleving» (2002, pp. 9-25) en veronderstelt in al zijn latere boeken. Zie bijvoorbeeld:
http://www.traditie.nl/top-100_67.html waar Kitty op wees in het topic 'Typisch Hollands!'. Hier is nog ontzettend veel meer over te zeggen, bijvoorbeeld op basis van Fortuyn's sociologische onderzoeksdefinitie in «De Verweesde Samenleving»:
"Om misverstanden te voorkomen: de dominante cultuur van de moderne wereld verhoudt zich natuurlijk ook tot andere, minder dominante culturen. Voor een deel leeft zij daarmee in een spanningsrelatie, maar voor een ander deel zijn er ook symbiotische betrekkingen. De bestudering van multiculturele samenlevingen maken beide bewegingen, spanning en symbiose, duidelijk" (1995/2002, hfdst. 3, p. 41).
Devious over de stroman-drogredenering op 'Hoe voer ik een goede discussie?':
9. STROMAN
Iemand heeft het over een bepaalde gebeurtenis, maar vertelt een vertekend beeld ervan. Vervolgens trekt hij van leer tegen dat vertekende beeld, en concludeert dat de gebeurtenis zelf niet correct of juist is geweest. Het tegenargument: is evident, want het betrof niet de gebeurtenis zelf, maar een verkeerde voorstelling ervan.
'"Evolutietheorie zegt dat wij van de apen afstammen. Ik ben geen aap en heb zeker geen behoefte om eens lekker aan mijn kont te krabben, dus is evolutietheorie onjuist."
Uncle Rat:
Islam-appeasers die beweren dat islamofoben de islam als één monolitisch blok zien, gebruiken een drogreden: de stroman. Ze geven het standpunt van hun tegenstanders, de islamofoben, onjuist weer en bestrijden vervolgens dat onjuiste beeld. Islamofoben ontkennen niet dat de islam verdeeld, versplinterd en divers is, alleen: ze zien er het voordeel niet van in. Islamofoben beweren ook niet dat er twee monolitische blokken zijn: de jihadistische en de liberale islam. Islamofielen beweren dat overigens ook niet. Het te doen voorkomen alsof islamofoben de jihadistische islam bestrijden en het bestaan van de liberale islam ontkennen is ook een onjuiste weergave van het islamofobe standpunt; is ook een stroman-drogredenering. De redenering gaat immers uit van twee monolitische blokken. En dat is een standpunt dat noch de islamofoben, noch de islamofielen huldigen. Op één islamofiel na.
Dus je verwijt mij het gebruik van de stroman-drogredenering en maakt van mij hier geen 'islamofiele' stroman?
Of pleeg je hier de (10e) discussie-zonde van de
ad hominem?:
10. AD HOMINEM
Iemand valt de boodschapper aan in plaats van de boodschap; de boodschapper kan een reeds lang overleden persoon zijn of iemand die niet direkt aan de discussie meedoet, maar ook de eigen discussiepartner. Het tegenargument: argumenten zijn onafhankelijk van de persoon die ze brengt. Als verder een ad hominem tegen een discussiepartner wordt gebruikt, is het nog maar zeer de vraag of verdere discussie zinvol is.
"Darwin heeft daar-en-daar een zeer racistisch stukje tekst opgeschreven. Hoe kan evolutietheorie nou juist zijn als het van zo'n racist afkomstig is?"
Hoe kan de theorie, dat er binnen de Islamitische cultuur van oudsher een conflict/strijd gaande is tussen de denkstromingen (1) en (2) en er alleen in (2) democratische en mensenrechtenlijke toekomstmuziek zit, nou juist zijn indien het van een
islamofiel afkomstig is die tekststukjes opschrijft over zijn/haar wensdroom? Bijvoorbeeld het ad-hominem ve islamofoob: wie zich de 'wensdroom' voorhoudt van de prevalerende symbiose/dialoog/vrede boven de spanning/clash tussen culturen in de 'utopische' multiculturele samenleving, die moet wel een door liefde verblinde ontkenner zijn van het gevaar van de zuivere/intolerante islam.
Hoe kan de theorie dat er één ware islam is, namelijk de jihad & sharia soldatenideologie die het Westen wil onderwerpen, en (een schijn-islam zonder de jihad & sharia-essentie) nou juist zijn als het van een
islamofoob afkomstig is die tekstukjes opschrijft over zijn/haar angstdroom? Bijvoorbeeld het ad hominem ve islamofiel: wie zich de 'angstdroom' voorhoudt van de prevalerende spanning/clash/oorlog boven de symbiose/dialoog tussen culturen in de 'dystopische' multiculturele samenleving, die moet wel een door angst verblinde ontkenner zijn van civiliseerbaarheid/pacificeerbaarheid van de tolerante/liberale islam.
De vraag in het actuele NLse islamdebat is eerder:
hoe kunnen deze en soortgelijke ad-hominem-discussiezonden en ook de stroman-doodzonden van zowel 'islamofiele' Wilders-tegenstanders als van 'islamofobe' WIlders-voorstanders kunnen worden voorkomen zodat een goede discussie (fair play!) wordt gevoerd over de islam en het westen en hun interactie van spanning/clash en van symbiose/dialoog in Westerse multiculturele samenlevingen?
Dat is geen onbelangrijke vraag, want het is zinvol om het islamdebat verder te voeren terwijl het volgens Devious nog maar zeer de vraag of verdere discussie wel zinvol is wanneer er ad-hominem-doodzonden in het spel zijn.
Ik dacht dat als je iemand een discussie-zonde expliciet verwijt, dat je dan impliciet aangeeft er zelf naar te streven de verwijtbare zonde achterwege te laten om zelf geen hypocriete (discussie-)zondaar te worden die de (discussie-)deugden vereert. Persoonlijk ben ik uitermate terughoudend om iemand anders voor hypocriet uit te maken, dus dat is niet mn bedoeling hier: ik hou t er op dat elke discussie-deelnemer het hypocrisie-gevaar tov zichzelf hoogstpersoonlijk in het oog dient te houden omdat discussiezonden voor iedereen al snel en gemakkelijk op de loer liggen en dat discussiedeugden voor een ieder veel moeilijker te leren, bereiken & handhaven zijn. Wie zonder discussie-zonde is - en dus de perfecte discussie-partner die alle denkbare deugden onophoudelijk beoefent - werpe de eerste steen. Gelukkig zijn er ook anderen op dit discussie-platform die mij in privé-berichten laten weten mijn discussie-inbreng te waarderen mede omdat ik er volgens hen in slaag, ondanks alle verwijten, het hoofd koel te houden en zo vooral door moet blijven gaan. Er deugt dus blijkbaar toch iets in mijn wijze van discussiëren. Op freethinker ben ik nog een beginneling, maar dat ben ik echt niet in het mondeling of schriftelijk voeren van filosofische discussies!
Indien het bovenstaande jouw ernstige pogingen zijn om mijn standpunten als tolerante-islam-tolererende
islamkriticus juist en nauwkeurig wil weergeven, alsof ik maar in het luchtledige maar wat loop te beweren als een soort losgezongen islamofiel of islamappeaser, dan moet ik je toch teleurstellen: de pogingen zijn mislukt. De kwalificatie 'islamofiel' in de tegenstelling met 'islamofoob' roept het beeld op van een naïef islamliefhebbend persoon met geen spoortje angst voor de jihad-islam en met een zeefgeheugen waar nine eleven en de andere fitnafilmbeelden en de dreigende toekomst van sharia-superstaat Eurabië voortdurend doorheen vallen (ergo: het zou helpen tegen infantiele islamofilie wanneer de NOS of RTL(x) elke week het islamofobe meesterwerk «Fitna» zou uitzenden??). Is dat niet zo'n beetje het beeld van de infantiele islamofiel en de islamofilische 'oude politiek' dat islamofobie-kampioen Geert Wilders voor ogen heeft wanneer hij de zich onafhankelijk verklaarde islamkritische politicus uithangt? Blijkbaar beschouwen de islamofoben zich de enige westerse islamkritici of de enige echte. Door de kwalificatie 'isamappeaser' als equivalent van islamofiel te plaatsen in de tegenstelling met de 'islamkriticus' heeft Uncle Rat deze islamofobe beschouwingswijze bevestigd. Blijkbaar doe ik niet eens aan islamkritiek en als ik het als losgezongen 'islamofiel' of 'islamappeaser' wel doe, dan ben ik in vergelijking met de ware islamofobe islamkritici eigenlijk niet meer dan een filosofische farce-islamkriticus - een stroman-filosoof die de eretitel 'islamkriticus' niet waardig is.
Het lijkt er op dat de tegenstelling met de kwalificerende begrippen 'islamofiel' en 'islamofoob' ofwel discussie-zonden aanmoedigen ofwel simpelweg diskwalificerende begrippen zijn van discussiezondaars. Ik heb mijn aanvankelijke tegenzin om ze te gebruiken weggedrukt voor 'the sake of argument' en omdat het vaak helpt om dezelfde begrippen te gebruiken als je discussie-tegenstander en omdat ze veelvuldig gebruikt worden bij gebrek aan betere alternatieven, maar mijn tegenzin groeit gestaag en misschien moet ik juist met dit woordgebruik ophouden ten gunste van "the sake of argument" tussen de islamkritische standpunten van de tegengestelde posities in het te voeren islamdebat.
Ten eerste kan Nietweten en Geweten het religiekritische gehalte van zijn nickname aanvoeren in zijn blijkbaar benodigde apologie als islam- of religiekritische filosoof of filosofische islam/religiekriticus want het verwijst naar Socrates' filosofische beginselen van het weten van niet-weten (later bij Cusanus: docta ignorantia, geleerde onwetendheid) en van het "nee"-zeggende geweten (Grieks: daimonion) die centraal staan in zijn kritiek op de mythische religie van de Grieken: het zijn de twee oudste religiekritische beginselen binnen onze Westerse cultuur! Dit had ik al in het decennium voor nine eleven en het sindsdien plotseling opgekomen publieke en politieke verschijnsel islamkritiek ontdekt en tot een centraal (religie)filosofisch onderzoeksthema gemaakt.
Ten tweede is het scherpe onderscheid dat ik maak tussen (1) de irrationalistische denkstroming van de zuivere & intolerante islam met de letterlijke lezing van de eeuwige «Koran» en (2) de rationalistische denkstroming met falsafa van de open & tolerante islam met de eigentijds herinterpreterende lezing van de in de tijd geschapen «Koran» - ik herhaal het maar weer - is precies waar in het internationale islamdebat wordt aangesloten bij het Westerse standpunt van Karen Armstrong en talloze wetenschappelijke auteurs (Cliteur noemt deze niet voor niets 'armstrongianen') waaronder in NL alle WRR-auteurs èn bij het rationalistische moslimstandpunt van de sociologe Fatima Mernissi, Soroush, Abu Zayd en alle andere liberale islamaanhangers die hun tolerante en hervormende religie (2) scherp willen onderscheiden van de door hen dan ook fel bekritiseerde zuivere & intolerante islam (1). Hoezo ben ik de enige 'islamofiel' die het scherpe onderscheid en het bestaan van de oude strijd (1) vs (2) binnen de Islamitische cultuur verdedigt? Wil je dat ik opnieuw de boeken en pagina's noem die in de lange posting op het politieke forum al zijn genoemd? Het scherpe onderscheid tussen (1) ideologie van het 'islamisme' en (2) de religie 'islam heeft Cliteur in zijn fortuynistische «Eindstrijd»-bijdrage uit 2009 niet zonder reden het ideaaltypische wezenskenmerk genoemd van het standpunt in het islamdebat van K.Armstrong en oa de WRR. Uncle Rat staat op zijn beurt niet alleen in het betitelen van dit distinctieve islamstandpunt als dat van 'islamofielen' want dat gebeurt - helaas - in het Fortuynisme nog altijd (bijvoorbeeld door B.Snel in «Eindstrijd»). Helaas, want is het woord 'islamofilie' echt een treffende typering van dit distinctieve standpunt van Westerse deelnemers aan het islamdebat die in hun kritiek op de islamangstwekkende (1) lering trekken uit de kritiek op (1) van (2)? Zijn in plaats van deze niet-moslimse & westerse islamkritici niet eerder de (1)-kritische moslimdenkers van (2) de ware 'islamofielen'? Cliteur's ideaaltypering van het tegengestelde 'islamofoben'-standpunt van Uncle Rat en de Fortuynisten is de identificatie van (2) 'islam' met (1) 'islamisme' - of anders de relativering, marginalisering of oppervlakkig-verklaring van het onderscheid tussen (1) en (2) tot alleen (1) nog relevant is.
Een bijkomend voordeel van het scherpe onderscheid binnen de Islamitische cultuur (waar Uncle Rat naar vroeg omdat hij er het voordeel niet van inziet) tussen
(1) de shariapolitieke & orthodox-theologische denkstroming van de zuivere islam die zich afsluit voor elk 'vervuiling' door andere culturen en
(2) de rationeel-theologische denkstroming die filosofische werken van met name Plato en Aristoteles uit het oude Westerse Griekenland in het Arabisch vertaalde (sinds ca 2 eeuwen na Mohammed), gedurende onze Middeleeuwen bewaarde en de commentaartraditie ervan vernieuwde, en die door het teruggeven van deze in de Westerse cultuur grotendeels vergeten/niet-bewaarde filosofische werken (inclusief hervormde commentaartraditie) aan hoofdzakelijk Italië mede de Renaissance (let wel: de wedergeboorte van de Griekse Oudheid) veroorzaakten waardoor het Westerse humanisme zijn aanvang nam
is dat dan het eerste gedeelte van Obama's uitspraak in Caïro duidelijk wordt:
U R:
het is juist die Verlichting die we aan de islam te danken hebben.
Tenminste, dat zegt Obama. En dan zal het wel zo zijn: "As a student of history, I also know civilization’s debt to Islam. It was Islam at places like Al-Azhar that carried the light of learning through so many centuries, paving the way for Europe’s renaissance and enlightenment. It was innovation in Muslim communities... " (bron: Cairo Speech). Tegenwoordig ben ik geneigd de claim van de islam, dat de islam de wetenschap naar Europa heeft gebracht, te ondersteunen. Hoe stupide is immers een cultuur die wetenschap en beschaving in handen heeft en het vervolgens verdondert?
Net als elke filosofiestudent maakte ik kennis met enkele kopstukken van de Islamitische filosofie aan de hand van colleges over hun belangrijkste originele teksten waarin een soort neoplatoonse synthese van Plato en Aristoteles het filosoferen kenmerkt en met de relevante rol die de falsafa in (2) speelden in het ontstaan van het Italiaanse humanisme tijdens de Renaissance in het Westen, toen filosofie en wetenschap nog nauwelijks van elkaar waren te onderscheiden.
Uncle Rat:
Het zit - waarschijnlijk - nog anders in elkaar. De islam heeft wetenschappelijke werken in Europa gebracht na de mogelijkheid om ze verspreiden eerst vernietigd te hebben
Het zit nog anders: toen het Christendom de staatsreligie werd van het Romeinse rijk werden alle niet-Christelijke filosofieën 'heidens' en 'verboden' verklaart. Keizer Justinianus sloot in 529 nC de filosofische scholen waaronder de Platoonse Academie. Sindsdien gingen de aanhangers van het Griekse rationalisme met de papyrusrollen rondtrekken en kwamen in de tweede eeuw na Mohammed aankachelen bij de Arabieren. Hoe stupide is een cultuur die filosofie & wetenschap in handen heeft en het vervolgens verdonderde in de lange duistere Middeleeuwen om dankzij de islamitische filosofen in de rationalistische denkstroming van (2) weer op het eigen rationalistische denkspoor terug te worden gezet? Elke cultuur heeft zijn erfgoederen en erflaters.
Siger over het binnenculturele conflict (1) vs (2) dat NW & GW schetst:
Hier wordt een geidealiseerde en foute voorstelling van de historische islam geschetst. ... Het is niet moeilijk een geschiedenis te schrijven met "goeden" en "slechten." Ik tracht liever wetmatigheden te ontdekken (bijvoorbeeld hoe komt het dat de mensheid zo'n zeventig beschavingen van gemiddeld enkele eeuwen heeft voortgebracht).
Ik bewandel de weg van Popper die een geschiedenis van de Westerse cultuur schrijft met de tegenstelling tussen het rationalisme en het irrationalisme en een uitgebreide kritiek heeft op de irrationalistische methodiek die historische wetten van culturen of samenlevingen benadert alsof het natuurwetten zijn. Dat Siger deze irrationele methode volgt waag ik zeer te betwijfelen, maar dat hij een gedevalueerde en foute weergave geeft van mijn standpunten over de historische islam van "goeden" vs "slechten" leidt geen twijfel want keer op keer benadruk ik het conflict tussen rationalisme en irrationalisme. Vergissen is menselijk, maar ik dacht toch dat vrijdenkers zich zouden identificeren met het rationalisme ("goed") en religieuze denkers met het irrationalisme ( "slecht"). De dynamiek tussen (filosofische) rationalisten en (religieuze) irrationalisten is volgens mijn islamkritisch rationalisme eerder de wetmatigheid binnen alle culturen sinds de 'spiltijd' van de wereldgeschiedenis (800-200 vC).
(Mijn reactie op de laatste posting van Uncle Rat op 'Kan de actuele politiek zonder politieke geschiedenis?' zal nog even op zich laten wachten want ik ben een aantal dagen niet online)
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen. Art.1 vd Universele Verklaring vd Rechten vd Mens