Freethinker.nl

Iedereen kent het wel, je bent met iemand in gesprek over beslissingen die je in de toekomst wilt nemen. Je krijgt vaak van mensen dit antwoord "Je moet je hart volgen", ik zeg dan vaak waarom moet ik een spier volgen die bloed rondpompt door een stoffelijk lichaam hij kan immers niet lopen.

Wat bedoelen mensen nou werkelijk mee met "Je moet je hart volgen" ?

Jurgen schreef:Wat bedoelen mensen nou werkelijk mee met "Je moet je hart volgen" ?

Ze bedoelen: doe gerust iets doms..

Uncle Rat schreef:

Jurgen schreef:Wat bedoelen mensen nou werkelijk mee met "Je moet je hart volgen" ?

Ze bedoelen: doe gerust iets doms..

Vorm van onverschilligheid zeg maar.

Mijn eerste gedachte is: een besluit nemen zonder er een rationele verklaring voor te kunnen geven waarom je dat besluit neemt. Imo worden dat soort besluiten genomen op basis van ervaringen uit het verleden. Of het goede of (bij nader inzien) foute besluiten zijn zal moeten blijken. Zo maar mijn eerste gedachte. Ik ben geen filosoof.

Groet

kiks

Grappig dat niemand die uitdrukking kent, volgen jullie je hart dan nooit?

Mijn ervaring is dat zodra je kritisch bent tegenover je gedachten, je je hart vanzelf meer gaat horen.

http://www.bol.com/nl/p/de-innerlijke-c ... escription" onclick="window.open(this.href);return false;

Dit boek is geeft het idee weer, maar legt wel erg de nadruk op negatieve gedachten, ook gedachten die ogenschijnlijk positief zijn kunnen imo uiteindelijk een negatieve uitwerking hebben.

kiks schreef:Mijn eerste gedachte is: een besluit nemen zonder er een rationele verklaring voor te kunnen geven waarom je dat besluit neemt. Imo worden dat soort besluiten genomen op basis van ervaringen uit het verleden. Of het goede of (bij nader inzien) foute besluiten zijn zal moeten blijken.

Ik denk dat je daar hetgeen hebt waar het op slaat. Ik moet zeggen dat ik het me ook vaak heb afgevraagd maar verweet mezelf dat het door mijn autisme kwam waardoor ik het niet wist >.<

Groet, Sytze

Jurgen schreef:Iedereen kent het wel, je bent met iemand in gesprek over beslissingen die je in de toekomst wilt nemen. Je krijgt vaak van mensen dit antwoord "Je moet je hart volgen",

kiks schreef:Mijn eerste gedachte is: een besluit nemen zonder er een rationele verklaring voor te kunnen geven waarom je dat besluit neemt.

Dit antwoord krijg je meestal alleen als je eindeloos voors en tegens aan het verwoorden bent en geen besluit kunt nemen.
Dan is er ook geen duidelijke rationele voorkeur, maar je moet iets.

Betekent gewoon:
Doe wat je graag wil, zonder al te veel na te denken.

sytze schreef: Ik moet zeggen dat ik het me ook vaak heb afgevraagd maar verweet mezelf dat het door mijn autisme kwam waardoor ik het niet wist >.<

Groet, Sytze

Ik zou mezelf eerst ontlabelen als ik jou was. Heb je dat ook weer gehad. Denkt wat vrijer

zalwel schreef:

sytze schreef: Ik moet zeggen dat ik het me ook vaak heb afgevraagd maar verweet mezelf dat het door mijn autisme kwam waardoor ik het niet wist >.<

Groet, Sytze

Ik zou mezelf eerst ontlabelen als ik jou was. Heb je dat ook weer gehad. Denkt wat vrijer

Als ik dan toch zou willen labelen
Je hebt gevoelsmensen en verstandsmensen.

Dat is een aard/natuur/eigenschap en geen afwijking.
Natuurlijk kun je één van beide extreem hebben.
Zoals ik in mijn leven heb ervaren, dat vaak gevoel en verstand in een heftig gevecht gewikkeld zijn.
Het wordt pas vervelend, als je er zelf last van gaat krijgen, als er perioden zijn, waarin het één het ander onderdrukt.
Zo bij intelligente mensen, het gevoel beter weggerationaliseerd kan worden.
Dit vaak al op heel jeugdige leeftijd, als op ogenblikken gevoel niet anders gehanteerd kan worden, dan het weg te rationaliseren. Dus niet te verwerken maar te onderdrukken.
Dat wordt vaak gedrag.

In dat geval zeg ik vaak:
"Volg je hart nou eens gewoon en praat en denk niet alle spontaniteit weg."
Ga dus wat meer af op je gevoel.
Sommigen zeggen ook volg je intuïtie, wat een vorm is van spontaan gedachten krijgen is.
Doe je dat niet, dan zijn de gevolgen vaak twijfelachtigheid en onzekerheid.
En direct daarop minderwaardigheidsgevoel op bepaalde punten en negatief gekleurde zelfkritiek.

Maak er wat van zou ik zeggen en buit je eigen talenten uit, zoals ieder dat meer of minder leert in de loop van zijn leven.

Mariakat schreef:

zalwel schreef:

sytze schreef: Ik moet zeggen dat ik het me ook vaak heb afgevraagd maar verweet mezelf dat het door mijn autisme kwam waardoor ik het niet wist >.<

Groet, Sytze

Ik zou mezelf eerst ontlabelen als ik jou was. Heb je dat ook weer gehad. Denkt wat vrijer

Als ik dan toch zou willen labelen
Je hebt gevoelsmensen en verstandsmensen.

Dat is een aard/natuur/eigenschap en geen afwijking.
Natuurlijk kun je één van beide extreem hebben.
Zoals ik in mijn leven heb ervaren, dat vaak gevoel en verstand in een heftig gevecht gewikkeld zijn.
Het wordt pas vervelend, als je er zelf last van gaat krijgen, als er perioden zijn, waarin het één het ander onderdrukt.
Zo bij intelligente mensen, het gevoel beter weggerationaliseerd kan worden.
Dit vaak al op heel jeugdige leeftijd, als op ogenblikken gevoel niet anders gehanteerd kan worden, dan het weg te rationaliseren. Dus niet te verwerken maar te onderdrukken.
Dat wordt vaak gedrag.

In dat geval zeg ik vaak:
"Volg je hart nou eens gewoon en praat en denk niet alle spontaniteit weg."
Ga dus wat meer af op je gevoel.
Sommigen zeggen ook volg je intuïtie, wat een vorm is van spontaan gedachten krijgen is.
Doe je dat niet, dan zijn de gevolgen vaak twijfelachtigheid en onzekerheid.
En direct daarop minderwaardigheidsgevoel op bepaalde punten en negatief gekleurde zelfkritiek.

Maak er wat van zou ik zeggen en buit je eigen talenten uit, zoals ieder dat meer of minder leert in de loop van zijn leven.

Een dionysische levenshouding zeg maar.

Jurgen schreef: Een dionysische levenshouding zeg maar.

Helemaal niet dionysch. Je kan toch hele rationele beslissingen nemen aan de hand van door passie of wat dan ook ingegeven gevoel. Je hoeft je ervaring niet uit te schakelen.

Jurgen schreef: Een dionysische levenshouding zeg maar.

Geen sprake van.
http://www.encyclo.nl/begrip/dionysisch" onclick="window.open(this.href);return false;
Dit staat tegenover een leven, volledig beheerst door de ratio en is dus de uiterste tegenstelling van een uiterste.

Ik geloof niet dat ik ergens een aanleiding heb gegeven tot deze associatie.
Ik geloof niet in uiterste tegenstellingen, alleen als het gaat om bepaalde dingen uit te leggen.
Zie mijn beschrijving van je hart volgen, als je even wat te rationeel bezig bent geweest, aub. niet als een advies om voortaan maar wat te doen en alleen nog je gevoelens te volgen.
Zeker niet als zij extreem zijn.

Mariakat schreef:

Jurgen schreef: Een dionysische levenshouding zeg maar.

Geen sprake van.
http://www.encyclo.nl/begrip/dionysisch" onclick="window.open(this.href);return false;
Dit staat tegenover een leven, volledig beheerst door de ratio en is dus de uiterste tegenstelling van een uiterste.

Ik geloof niet dat ik ergens een aanleiding heb gegeven tot deze associatie.
Ik geloof niet in uiterste tegenstellingen, alleen als het gaat om bepaalde dingen uit te leggen.
Zie mijn beschrijving van je hart volgen, als je even wat te rationeel bezig bent geweest, aub. niet als een advies om voortaan maar wat te doen en alleen nog je gevoelens te volgen.
Zeker niet als zij extreem zijn.

Ik heb even over na zitten denken..

De gulden midden weg. Kwam ik tot de conclusie.

Je "hart" volgen, maar met "verstand" je beslissing laten zegelen.

Jurgen schreef: De gulden midden weg. Kwam ik tot de conclusie.

Je "hart" volgen, maar met "verstand" je beslissing laten zegelen.

Nu nog de praktijk....