Andere kijk op licht...

[rudeonline]

Lichtsnelheid….. 0.

Hoewel de natuurkunde er nog altijd vanuit gaat dat de lichtsnelheid de hoogst haalbare snelheid is vermoed ik juist het tegenovergestelde. Mijn inziens is de snelheid van het licht het absolute nulpunt van tijd en beweging. Hoewel ik zelf absoluut geen natuurkunde heb gestudeerd, denk ik dat ik een aantal sterke argumenten heb om de (on)juistheid van de huidige wetenschap ter discussie te stellen. Mijn kennis heb ik opgedaan uit losse artikelen betreft de relativiteitstheorie en discussies welke ik tot op heden op het Internet voer.


1) Tijd en ruimte.

Een van de eerste dingen die je moet zien te begrijpen is het fenomeen tijd en ruimte. Men ziet deze 2 over het algemeen als 2 afzonderlijke dimensies waarbij ruimte 3 dimensionaal is en tijd slechts 1 dimensionaal. In zekere mate klopt dit wel omdat een ruimte volgens onze manier van kijken slechts 3 dimensies kent. De 4e dimensies ( tijd) is dan niets anders als het tijdstip waarop iets bestaat en staat zodoende los van de 3 andere dimensies. De grote vraag is nu… Bestaat er ook tijd als het heelal volledig leeg zou zijn?

Duidelijk mag zijn dat er in een volledig leeg heelal niets of niemand is om tijd te kunnen constateren. Maar betekent dit dan ook de afwezigheid van tijd? Neem bijvoorbeeld een bal. Een bal is een lege ruimte met een omhulsel. Wanneer de bal ouder wordt, en dat doet hij op het moment dat hij bestaat, dan wordt de ruimte in de bal vanzelfsprekend ook ouder.
Vergeet nu dat deze lege ruimte wordt omringd door de bal en focus je alleen op de ruimte in de bal. Zou tijd dan alleen maar hebben bestaan op het moment dat de ruimte was omhuld door een bal? Dat lijkt mij niet. Op het moment dat er ruimte is, dan is er ook tijd waarin deze ruimte zich bevindt. Tijd en ruimte bestaan dus eigenlijk gelijktijdig. Nu is de vraag, zijn tijd en ruimte dan misschien dezelfde?

Iedereen weet dat ruimte niets anders is als een afstand. Wij meten over het algemeen afstanden van a naar b waarbij Ab de afstand is tussen 2 punten. Deze punten zijn dan b.v. verschillende massa´s. Een afstand vanaf jou huis tot aan de supermarkt is in wezen niets anders als de afstand tussen jou voordeur en de voordeur van de supermarkt.
Op het moment dat jij vanuit jou huis naar de supermarkt wilt gaan heb je een bepaalde weg af te leggen. Zonder dat men hierbij stil staat bestaat een afgelegde weg uiteindelijk alleen maar uit afgelegde tijd. Zonder tijd kun je immers geen weg afleggen. Jij verplaatst je weliswaar over een weg, maar de ruimte tussen jou en de supermarkt is eigenlijk niets anders als tijd die je kunt afleggen. Of je dit ook daadwerkelijk gaat doen is niet van belang. Op het moment dat er afstanden bestaan, bestaat er ook tijd. De afstand vanaf de aarde tot aan de maan bestaat uiteindelijk alleen maar uit tijd welke je nodig hebt om op de maan te komen.
Hieruit zou je kunnen concluderen dat tijd en ruimte eigenlijk dezelfde zijn. Elke afstand vertegenwoordigt een stukje tijd waarbij jij zelf bepaald hoeveel tijd jij nodig hebt om deze afstand af te leggen. Op dit moment geldt dat de lichtsnelheid ( ongeveer 300.000km/sec) de hoogst haalbare snelheid is, waaruit je kunt afleiden dat de minimale tijd tussen ons en de maan, welke ook ongeveer 300.000km is, 1sec is. Zou je dus met de snelheid van het licht naar de maan vliegen dan zou je daar 1sec over doen en jij bent dan dus eigenlijk 1sec ouder.
Jouw totale afgelegde weg is dan eigenlijk 300.000km en 1 sec.

Nou bewegen wij continue met verschillende snelheden of staan stil, de tijd lijkt altijd met een vaste snelheid voorbij te tikken. Gevoelsmatig kan een uur wel langer of korter duren, maar jou klokje trekt zich weinig aan van jou emotie. Toch kan de tijd inderdaad sneller of langzamer verlopen. Dit is al gebleken uit diverse experimenten. Tijd is gekoppeld aan een afgelegde weg. Uit een test met 3 atoomklokken is gebleken dat deze uit elkaar gaan lopen op het moment dat zij alle 3 een andere weg afleggen. Men heeft 1 klok op een vaste locatie neer gezet en vervolgens 2 andere klokken in tegengestelde richting om de aarde gevlogen.
Wat bleek nu? De klok welke met de draairichting van de aarde mee vloog liep voor op de vaste klok, en de klok welke tegen de draairichting van de aarde in werd gevlogen liep achter op de vaste klok. Stel je nou de aarde eens voor als een draaiende schijf en beeld je een vast punt voor ergens op de rand van de schijf. 1 omwenteling van de schijf stelt dan 40.000km voor.

Nu duurt 1 omwenteling precies 24 uur en laat je t.o.v. de vaste klok 2 klokken tegen elkaars richting invliegen. Deze klokken bewegen precies met dezelfde snelheid en doen beide ook 24 uur over het afleggen van 40.000km. De klok die met de draairichting van de schijf beweegt legt in 24uur dan 40.000km af ten opzichte van de vaste klok plus de 40.000km die de vaste klok zelf aflegde. Wat totaal dus 80.000km is. De andere klok legde 40.000km af ten opzichte van de vaste klok en legde 40.000km af min de afgelegde weg van de vaste klok. En heeft dan dus eigenlijk 0km afgelegd.

Hieruit blijkt dus dat de tijd minder snel voorbij gaat op het moment dat je minder kilometers aflegt. Tijd en afgelegde weg zijn dus nauw met elkaar verbonden. Des te minder kilometers je maakt, des te langzamer gaat jou tijd. Dit is in tegenspraak met de relativiteitstheorie omdat deze juist bepaalt dat hoe meer kilometers je aflegt hoe langzamer de tijd gaat. Bij de lichtsnelheid, waarbij je heel veel kilometers per seconde aflegt, zou jou tijd juist nagenoeg stil blijven staan. Daarbij vraag ik mij af wat een foton voor snelheid zou meten omdat er bij een foton na 300.000km nog helemaal geen tijd is verstreken. Wanneer er voor een foton een seconde voorbij zou zijn gegaan, dan had deze al oneindig veel kilometers afgelegd. Wat weer zou betekenen dat de werkelijke lichtsnelheid veel hoger zou moeten zijn als dat wij denken te meten.


2) Lengte contractie.

Een ander punt waar ik het niet mee eens ben is het fenomeen lengtecontractie. Wanneer voorwerpen een snelheid hebben of versnellen dan zouden deze korter worden in hun bewegingsrichting waarbij zij zelfs compleet zouden verdwijnen bij het halen van de lichtsnelheid. Ik denk dat dit maar deels waar is omdat een voorwerp namelijk niet zomaar in het niets kan verdwijnen. Misschien kunnen voorwerpen wel iets korter worden, maar dat heeft te maken met het steeds minder afleggen van ruimte. Hier kom ik later op terug. Eerst zou ik duidelijk willen maken waarom bewegende voorwerpen korter lijken op het moment dat zij bewegen.

Als voorbeeld zou ik een balk van 300.000km lengte willen nemen. We weten al dat licht er 1sec over doet om 300.000km af te leggen dus kun je stellen dat als je een balk van bovengenoemde lengte neemt, je deze balk over meerdere tijdstippen waarneemt. Wanneer je als waarnemer bij punt a staat, dan neem je punt b waar met 1 sec vertraging. Je kijkt dus eigenlijk in het verleden. Waarnemen is dus eigenlijk kijken in de tijd.
Als deze balk nu beweegt met een bepaalde snelheid dan zul je het uiterste einde van de balk stil zien staan op het moment dat punt a begint te bewegen, pas na 1sec zul je punt b zien bewegen waardoor de balk eigenlijk iets korter lijkt. Als punt b immers begint te bewegen is punt a al een stukje van jou verwijderd. Over de gehele lengte zie je de balk dus korter worden, en des te verder je kijkt hoe korter hij lijkt. Stel dat de balk met 100km/sec beweegt, op het moment dat punt b begint te bewegen is punt a al 100km van jou verwijderd. De balk lijkt dus 100km korter. Dit is dus de reden van het optische bedrog van korter wordende lengtes.

De reden waarom een massa bij hoge snelheid echt een beetje korter wordt heeft te maken met het feit dat atomen dichter op elkaar komen te zitten op het moment dat je denkt te versnellen. Hoe lastig het ook lijkt, versnellen richting lichtsnelheid is eigenlijk vertragen.
Dat heb ik al uitgelegd middels het voorbeeld met de atoomklokken, waarbij de tijd langzamer gaat op het moment dat je vertraagt. Ik ga er nog steeds van uit dat de tijd het langzaamst gaat bij de lichtsnelheid. Ruimte en tijd weren als een soort harmonica. Waneer je versnelt trek je de harmonica uit elkaar waardoor de ruimte toeneemt. Op het moment dat je vertraagt druk je de harmonica in elkaar waardoor de ruimte afneemt. Bij maximale vertraging is de harmonica op zijn kleinst en neemt zodoende ook de minste ruimte in. Ditzelfde principe geldt voor massa´s die de lichtsnelheid naderen. Bij de lichtsnelheid is de tussenliggende afstand tussen de atomen in de bewegingsrichting minimaal. Een massa wordt hierdoor dus korter. Bij het versnellen neemt deze onderlinge afstand weer toe en wordt de massa weer langer in zijn bewegingsrichting. Om deze reden gaat de impuls/massa van een voorwerp ook naar oneindig bij de lichtsnelheid. Bij de lichtsnelheid staat de tijd stil en bestaat er ook geen ruimte meer tussen de atomen. Bij lichtsnelheid is de afgelegde weg 0 en bestaat er voor een atoom ook geen ruimte meer om te bewegen. Hierdoor wordt een massa dus kleiner bij versnellen richting de lichtsnelheid. Vergeet niet dat als ik het over de lichtsnelheid heb ik daar mee bedoel het absolute nulpunt van beweging, en dat elke beweging t.o.v. onszelf weliswaar een snelheid lijkt maar eigenlijk afremmen is.



3) Snelheid van tijd.

Wat is snelheid? Op het moment dat men het over snelheid heeft denkt men al gauw aan een afgelegde afstand per tijdseenheid en dit is niet geheel onbegrijpelijk. Als ik het dus heb over de snelheid van tijd zal men in eerste instantie zeggen dat dat niet kan omdat tijd zelf geen snelheid is. Toch berust dit op een groot misverstand omdat tijd rechtstreeks is terug te voeren naar een afgelegde weg. Waardoor de sec niets anders is als een vast aantal km per periode. Eerst zal ik proberen duidelijk te maken waar de oorsprong van onze klok vandaan komt omdat niemand zich meer schijnt te realiseren dat de seconde rechtstreeks is afgeleid van de omwenteling van de aarde om de zon. Het is geen toeval dat een jaar 12 maanden heeft en onze klok is gebaseerd op etmalen van 24 uur. Als je bedenkt dat een jaar 12maanden dag heeft en 12 maanden nacht kun je je makkelijk voorstellen waarom een volle dag 24 uur heeft.
Elke dag bestaat immers uit 12 uren dag en 12 uren nacht. Men heeft ooit de cyclus van de aarde afgeleid van de 12 sterrenbeelden van de dierenriem. Per sterrenbeeld ging er 1 maand cyclus voorbij waarna men na 12 maanden op 12 periodes van de maan kwam. Als je het zonnestelsel als een klok beschouwt dan kun je de maan als de kleine wijzer nemen. De rotaties van de aarde kun je dan zien als de seconde wijzer. Waarbij de jaren de grote wijzere voorstelt. Vroeger telde een jaar 360 dagen welke onderverdeelt werden in 12 maanden. Een maand bestaat zodoende uit ongeveer 30 dagen ( dit is later bijgesteld) waarbij er 30 dagen en 30 nachten zijn. Zodoende kom je uit op 60 periodes per maand. Op de universele klok gelden de jaren dus voor de dagen, de maanden voor de uren en de dagen voor de minuten.

Het is natuurlijk duidelijk dat een jaar een bepaalde afgelegde weg is. In 1 jaar tijd draaien wij 1 maal om de zon en hierbij leggen wij ook een aantal kilometers af. Op dit moment gaan wij ervan uit dat wij t.o.v. de zon elke seconde 30km afleggen. Een seconde staat dus eigenlijk voor 30km afgelegde weg door de ruimte. Wanneer men dus over een snelheid spreekt van m/sec betekend dat eigenlijk meters/30km. Waarbij 30km staat voor 1sec.
Dit is een beetje lastig, maar stel dat de aarde sneller zou gaan draaien om de zon dan leggen we deze 30km af in een kortere periode en worden de secondes uiteindelijk korter. Omdat een seconde staat voor 30km zouden wij door te versnellen of vertragen langer of korter over deze seconde kunnen doen. Dit zou je kunnen zien als de snelheid van tijd. De tijd is eigenlijk niets anders als een trein welke met snelheid door de ruimte gaat waarbij wij om de 30km een impuls achterlaten. Alle beweging op aarde kun je zien als beweging binnen in de trein waardoor een afgelegde weg in de trein een afgelegde weg per 30km is. Nooit zullen wij merken of de trein versnelt of vertraagt omdat alles met de trein mee versnelt of vertraagt. De tijd werkt als een grote machine waarmee wij allemaal in contact staan. Gaat de trein langzamer, dan gaan wij ook langzamer en lopen onze klokjes ook langzamer..



4) Hoe ontstaat tijdsverschil?

Deze vraag is misschien al een beetje duidelijk geworden d.m.v. mijn voorbeeld met de atoomklokken, maar ik zal hier een iets duidelijker voorbeeld van proberen te geven. Het is belangrijk om te begrijpen dat tijd letterlijk een afgelegde weg is en dat wij ons dus met een bepaalde snelheid door de tijd begeven. Wat wij meten als lichtsnelheid is eigenlijk de snelheid waarmee wij ons door de tijd begeven. Licht blijft slechts achter als spoor van energie en kan dit in alle richtingen tegelijk doen omdat tijd maar 2 richtingen kent. De richting van tijd gaat altijd van heden richting toekomst. Verleden is afgelegde ruimte waardoor licht achterblijft in de ruimte om ons heen. Dit is weliswaar een dimensie die ons nu nog vreemd is, maar uiteindelijk zal het allemaal veel eenvoudiger worden om te begrijpen als men zich bewust wordt van de dimensie tijd als ruimtelijke dimensie.

Al eerder stelde ik de tijd voor als een trein welke met snelheid door de ruimte beweegt. De afgelegde weg van de trein is afgelegde ruimte/tijd. Wij zitten met z´n allen in deze trein en bewegen met dezelfde snelheid als de trein op het moment dat wij stilzitten. We kunnen iets versnellen of vertragen t.o.v. de trein door naar voren of achteren te bewegen. Dit is ook het gene wat men deed met de proef met 3 atoomklokken, waarbij het tijdsverloop sneller of langzamer ging afhankelijk van de richting waarin de klok werd bewogen.
Net als dat alle planeten zich in een kromme baan om de zon begeven zo leggen wij door de tijd ook een zekere kromme baan af. Het spoor waar de trein over rijdt gaat dus in een bepaalde bocht. De tijd is krom zou je kunnen zeggen. Nu kunnen we sneller of langzamer als de trein bewegen waardoor we per sec (nu nog gesteld op 30km) meer of minder kilometers kunnen afleggen. Wanneer wij sneller als de trein gaan dan zal ons klokje voor gaan lopen, wanneer wij vertragen dan zal ons klokje langzamer gaan lopen t.o.v. de personen welke stilzitten in de trein. Wanneer wij nu met lichtsnelheid bewegen dan staan wij eigenlijk stil t.o.v. de trein en zouden wij er oneindig lang over doen om 30km af te leggen. In werkelijkheid is de snelheid van de trein veel hoger waardoor wij per seconde 300.000km af leggen. Licht is slechts het spoor waar de trein over rijdt. Bij het overschrijden van de lichtsnelheid gaan wij eigenlijk achteruit over het spoor en belanden we in het licht van het verleden.

Wat er nu gebeurt als een persoon vertraagt richting de lichtsnelheid. Hij versnelt t.o.v. de trein (dus ons), waardoor hij afwijkt van de kromming van het spoor doordat hij minder naar buiten wordt geslingerd. Doordat de trein (tijd) immers met hoge snelheid in een kromming beweegt wordt iedereen immers een beetje naar buiten geslingerd. Ik vermoed dat deze kracht verband houdt met de zwaartekracht, maar ben hier nog niet helemaal uit.
Maar door te bewegen verplaatst een persoon zich dus naar de tragere binnenzijde van de trein. Ten opzichte van de personen die zich niet bewegen legt hij dus eigenlijk een iets kortere weg af. Dat kun je zien als dat je in een enorme centrifuge zit waarbij alles wat zich meer naar binnen bevindt per omwenteling een kortere weg aflegt.
Op het moment dat de persoon weer stopt met bewegen wordt hij weer maximaal naar buiten geslingerd, maar heeft dan tijdens zijn beweging iets minder afstand afgelegd. Hierdoor loopt zijn klokje dan dus een beetje achter. Een seconde stond immers voor 30km en hij had tijdelijk een kleinere omloopsnelheid.




5) Waarnemen bij stilstaand licht.

Dit is denk ik wel het moeilijkste gedeelte van mijn theorie en heb het daarom ook maar tot het eind bewaard. Hoe kun je nou iets zien als het licht stil blijft staan? Dit is natuurlijk geen onbegrijpelijke vraag. Dit zal menig persoon zijn verstand te boven gaan, en vreemd is dat niet. Was de aarde vroeger plat en waren de sterren gaten in een gordijn. Ons idee van tijd en ruimte zal voorgoed veranderen, hoe lang dat nog gaat duren weet ik niet, maar dat het gaat veranderen weet ik zeer zeker.

Eigenlijk is het heel simpel, maar we kunnen ons hier nog geen goede voorstelling van maken. Dat is gewoon een kwestie van tijd. Ik zal toch proberen uit te leggen hoe de dimensie tijd eigenlijk in elkaar zit. Men heeft het tegenwoordig over 13 opgerolde dimensies in de string theorie. Dat is nog niets vergeleken met het aantal werkelijke dimensies. Er zijn namelijk net zoveel dimensies als dat er massa´s zijn. En eigenlijk kom je dan al gauw uit op oneindig veel dimensies. Ik zal trachten uit te leggen hoe je deze dimensies dan kunt zien. Een dimensie moet immers wel zichtbaar zijn, en opgerold is een dimensie geen dimensie.
Om te beginnen moet je je bewust zijn van de tijd en het absolute moment nu. Ieder mens bevindt zich op een andere plaats waardoor ook het absolute moment nu voor ieder persoon op een andere plek is. Er zijn dus eigenlijk meerdere momenten nu en deze gaan razendsnel voorbij. Ik zou willen zeggen dat deze momenten voorbij gaan met de lichtsnelheid, omdat je bij de lichtsnelheid stil blijft staan in het nu.

Ten opzichte van jezelf bevindt alles zich eigenlijk in de toekomst. Om ergens naar toe te gaan moet je immers tijd afleggen waardoor elke afstand een stukje tijd vertegenwoordigt.
Neem nogmaals de supermarkt als voorbeeld, als het voor jouw 5 minuten fietsen is naar de supermarkt bevindt de supermarkt zich t.o.v. jouw 5 minuten in de toekomst. Het woord toekomst zegt het eigenlijk al, het komt naar je toe. Nu kun je natuurlijk heel lang wachten totdat de supermarkt naar je toe is gekomen, maar helaas. Net als dat jij per seconde 300.000km aflegt, zo legt de supermarkt ook elke seconde 300.000km af en zal zodoende nooit naar jou toe komen. Op een tijdslijn bevindt alles zich om jou heen in de toekomst en beweegt ook alles tegelijk met jou mee. Alles wat stilstaat t.o.v. jou heeft dezelfde snelheid als jou en komt dus niet naar jou toe. Wat is nu het geval met licht. Licht is niets anders als verbruikte energie en laat een spoor achter welke stil blijft staan in de tijd. Stel je eigen tijd, het moment nu, op tijdtip 0 minuten. Als jij er minimaal 5 minuten over kunt doen om bij de supermarkt te komen dan kun je de supermarkt op tijdstip 5 minuten plaatsen. Dat is de snelste tijd die jij kunt maken om bij de supermarkt te komen.

Onze werkelijke snelheid door de tijd is de lichtsnelheid. Stel dat wij een lichtsnelheid zouden meten van 100m/sec, dan zou dat onze snelheid door de tijd zijn. Als een lamp bij de supermarkt nu aan zou gaan en deze is b.v. 1 kilometer bij jou vandaan, dan reis jij met 100m/sec richting de toekomst en zal het licht dan na 10sec waarnemen. Het licht zelf heeft geen enkele meter afgelegd, maar is gewoon stil blijven staan in de tijd.

De reden dat dit moeilijk te begrijpen is dat dit zou betekenen dat wij in alle richtingen tegelijk zouden moeten bewegen. Dat strookt niet met onze huidige gedachte wat dimensies betreft. Als men in gaat zien dat de dimensie tijd wel in alle richtingen tegelijk gaat, dan zal dit veel beter te begrijpen zijn. Door dit te begrijpen zal men in gaan zien dat verleden en toekomst een cirkel vormen waarbij licht eerst richting verleden gaat, waarna verleden weer toekomst wordt. Een lichtstraal welke b.v. richting de maan gaat is een lichtstraal richting het verleden, en kan men ook niet zien. Echter wanneer deze lichtstraal is aangekomen en zichzelf weerspiegeld zal deze weerspiegeling zich t.o.v. ons in de toekomst bevinden en naar ons toekomen doordat wij verder gaan in de tijd.

[Sararje]

Dat je geen natuurkunde hebt gestudeerd blijkt wel uit je redeneringen. Ik pretendeer niet de exacte visie van de huidige natuurwetenschap te verkondigen maar ik meen dat het met licht tegenwoordig zo zit (tussen jouw regels):

Lichtsnelheid….. 0.
Hoewel de natuurkunde er nog altijd vanuit gaat dat de lichtsnelheid de hoogst haalbare snelheid is vermoed ik juist het tegenovergestelde. Mijn inziens is de snelheid van het licht het absolute nulpunt van tijd en beweging. Hoewel ik zelf absoluut geen natuurkunde heb gestudeerd, denk ik dat ik een aantal sterke argumenten heb om de (on)juistheid van de huidige wetenschap ter discussie te stellen. Mijn kennis heb ik opgedaan uit losse artikelen betreft de relativiteitstheorie en discussies welke ik tot op heden op het Internet voer.

Leuk bedacht maar dat licht geen voorplantingssnelheid heeft lijkt me moeilijk hard te maken. Als ik het lichtknopje omzet en de tijd meet die het duurt om mijn oog te bereiken, dan meet ik een snelheid van 300.000km/s. Valt moeilijk tegenin te gaan.

1) Tijd en ruimte.
Een van de eerste dingen die je moet zien te begrijpen is het fenomeen tijd en ruimte. Men ziet deze 2 over het algemeen als 2 afzonderlijke dimensies waarbij ruimte 3 dimensionaal is en tijd slechts 1 dimensionaal. In zekere mate klopt dit wel omdat een ruimte volgens onze manier van kijken slechts 3 dimensies kent. De 4e dimensies ( tijd) is dan niets anders als het tijdstip waarop iets bestaat en staat zodoende los van de 3 andere dimensies. De grote vraag is nu… Bestaat er ook tijd als het heelal volledig leeg zou zijn?

Dan zie je het verkeerd: Maak maar even de analogie met twee dimensies en een tijddimensie als derde dimensie: Kijk hoe een film wordt gemaakt. Dat zijn allemaal vlakjes die na elkaar worden afgespeeld (=tijd). Elk vlakje heeft een lengte en een breedte. De tijddimensie ligt er als derde dimensie als de hoogte van de vlakjes bovenop. De vierde dimensie is een soort hoogte van de driedimensionale vlakjes(=ruimte).

Duidelijk mag zijn dat er in een volledig leeg heelal niets of niemand is om tijd te kunnen constateren. Maar betekent dit dan ook de afwezigheid van tijd? Neem bijvoorbeeld een bal. Een bal is een lege ruimte met een omhulsel. Wanneer de bal ouder wordt, en dat doet hij op het moment dat hij bestaat, dan wordt de ruimte in de bal vanzelfsprekend ook ouder.
Vergeet nu dat deze lege ruimte wordt omringd door de bal en focus je alleen op de ruimte in de bal. Zou tijd dan alleen maar hebben bestaan op het moment dat de ruimte was omhuld door een bal? Dat lijkt mij niet. Op het moment dat er ruimte is, dan is er ook tijd waarin deze ruimte zich bevindt. Tijd en ruimte bestaan dus eigenlijk gelijktijdig. Nu is de vraag, zijn tijd en ruimte dan misschien dezelfde?

De maat waarin dingen elkaar opvolgen heet tijd. Dingen gebeuren ten opzichte van elkaar niet insantaan op dezelfde plek. Twee auto´s botsen bijvoorbeeld als hun engte, breedte, hoogte en tijdcoordinaat overeenkomen. En lengte, breedte, hoogte en tijd zijn vier dimensies.

Iedereen weet dat ruimte niets anders is als een afstand. Wij meten over het algemeen afstanden van a naar b waarbij Ab de afstand is tussen 2 punten. Deze punten zijn dan b.v. verschillende massa´s. Een afstand vanaf jou huis tot aan de supermarkt is in wezen niets anders als de afstand tussen jou voordeur en de voordeur van de supermarkt.
Op het moment dat jij vanuit jou huis naar de supermarkt wilt gaan heb je een bepaalde weg af te leggen. Zonder dat men hierbij stil staat bestaat een afgelegde weg uiteindelijk alleen maar uit afgelegde tijd. Zonder tijd kun je immers geen weg afleggen. Jij verplaatst je weliswaar over een weg, maar de ruimte tussen jou en de supermarkt is eigenlijk niets anders als tijd die je kunt afleggen. Of je dit ook daadwerkelijk gaat doen is niet van belang. Op het moment dat er afstanden bestaan, bestaat er ook tijd. De afstand vanaf de aarde tot aan de maan bestaat uiteindelijk alleen maar uit tijd welke je nodig hebt om op de maan te komen.

Inderdaad.

Hieruit zou je kunnen concluderen dat tijd en ruimte eigenlijk dezelfde zijn. Elke afstand vertegenwoordigt een stukje tijd waarbij jij zelf bepaald hoeveel tijd jij nodig hebt om deze afstand af te leggen. Op dit moment geldt dat de lichtsnelheid ( ongeveer 300.000km/sec) de hoogst haalbare snelheid is, waaruit je kunt afleiden dat de minimale tijd tussen ons en de maan, welke ook ongeveer 300.000km is, 1sec is. Zou je dus met de snelheid van het licht naar de maan vliegen dan zou je daar 1sec over doen en jij bent dan dus eigenlijk 1sec ouder.
Jouw totale afgelegde weg is dan eigenlijk 300.000km en 1 sec.

Dit zie je fout. Jij bent niet ouder, het licht is er niet instantaan maar heeft een tijd nodig er te komen.

Nou bewegen wij continue met verschillende snelheden of staan stil, de tijd lijkt altijd met een vaste snelheid voorbij te tikken. Gevoelsmatig kan een uur wel langer of korter duren, maar jou klokje trekt zich weinig aan van jou emotie. Toch kan de tijd inderdaad sneller of langzamer verlopen. Dit is al gebleken uit diverse experimenten. Tijd is gekoppeld aan een afgelegde weg. Uit een test met 3 atoomklokken is gebleken dat deze uit elkaar gaan lopen op het moment dat zij alle 3 een andere weg afleggen. Men heeft 1 klok op een vaste locatie neer gezet en vervolgens 2 andere klokken in tegengestelde richting om de aarde gevlogen.
Wat bleek nu? De klok welke met de draairichting van de aarde mee vloog liep voor op de vaste klok, en de klok welke tegen de draairichting van de aarde in werd gevlogen liep achter op de vaste klok. Stel je nou de aarde eens voor als een draaiende schijf en beeld je een vast punt voor ergens op de rand van de schijf. 1 omwenteling van de schijf stelt dan 40.000km voor.

Nu duurt 1 omwenteling precies 24 uur en laat je t.o.v. de vaste klok 2 klokken tegen elkaars richting invliegen. Deze klokken bewegen precies met dezelfde snelheid en doen beide ook 24 uur over het afleggen van 40.000km. De klok die met de draairichting van de schijf beweegt legt in 24uur dan 40.000km af ten opzichte van de vaste klok plus de 40.000km die de vaste klok zelf aflegde. Wat totaal dus 80.000km is. De andere klok legde 40.000km af ten opzichte van de vaste klok en legde 40.000km af min de afgelegde weg van de vaste klok. En heeft dan dus eigenlijk 0km afgelegd.

In de ruimtecoordinaten heeft de vaste klok inderdaad 0 km afgelegd. In het tijdscoordinaat heeft hij niet 0s oid afgelegd. Dit omdat er een bepaalde opvolging van gebeurtenissen heeft plaatsgevonden die elk een bepaalde tijd duren. De som van de tijd van al die gebeurtenissen is de totale tijd. (overigens hoeft die gebeurtenis helemaal niet een rotatie te zijn, dat kunnen ook een bepaald aantal hartkloppingen zijn oid.

Hieruit blijkt dus dat de tijd minder snel voorbij gaat op het moment dat je minder kilometers aflegt. Tijd en afgelegde weg zijn dus nauw met elkaar verbonden. Des te minder kilometers je maakt, des te langzamer gaat jou tijd. Dit is in tegenspraak met de relativiteitstheorie omdat deze juist bepaalt dat hoe meer kilometers je aflegt hoe langzamer de tijd gaat. Bij de lichtsnelheid, waarbij je heel veel kilometers per seconde aflegt, zou jou tijd juist nagenoeg stil blijven staan. Daarbij vraag ik mij af wat een foton voor snelheid zou meten omdat er bij een foton na 300.000km nog helemaal geen tijd is verstreken. Wanneer er voor een foton een seconde voorbij zou zijn gegaan, dan had deze al oneindig veel kilometers afgelegd. Wat weer zou betekenen dat de werkelijke lichtsnelheid veel hoger zou moeten zijn als dat wij denken te meten.

Hier zit je opnieuw fout. Als een foton 300.00km heeft afgelegd is er 1s voorbij gegaan. Dat is evengoed een som van gebeurtenissen. Bovendien heeft een foton na een seconde dus 300.000km afgelegd. Dat impliceert een lichtsnelheid. Als jij 100km per uur rijdt, dan leg je ook in een uur 100km af. Idem voor een foton.

2) Lengte contractie.

Een ander punt waar ik het niet mee eens ben is het fenomeen lengtecontractie. Wanneer voorwerpen een snelheid hebben of versnellen dan zouden deze korter worden in hun bewegingsrichting waarbij zij zelfs compleet zouden verdwijnen bij het halen van de lichtsnelheid. Ik denk dat dit maar deels waar is omdat een voorwerp namelijk niet zomaar in het niets kan verdwijnen. Misschien kunnen voorwerpen wel iets korter worden, maar dat heeft te maken met het steeds minder afleggen van ruimte. Hier kom ik later op terug. Eerst zou ik duidelijk willen maken waarom bewegende voorwerpen korter lijken op het moment dat zij bewegen.

Als voorbeeld zou ik een balk van 300.000km lengte willen nemen. We weten al dat licht er 1sec over doet om 300.000km af te leggen dus kun je stellen dat als je een balk van bovengenoemde lengte neemt, je deze balk over meerdere tijdstippen waarneemt. Wanneer je als waarnemer bij punt a staat, dan neem je punt b waar met 1 sec vertraging. Je kijkt dus eigenlijk in het verleden. Waarnemen is dus eigenlijk kijken in de tijd.

Tot hier correct.

Als deze balk nu beweegt met een bepaalde snelheid dan zul je het uiterste einde van de balk stil zien staan op het moment dat punt a begint te bewegen, pas na 1sec zul je punt b zien bewegen waardoor de balk eigenlijk iets korter lijkt. Als punt b immers begint te bewegen is punt a al een stukje van jou verwijderd. Over de gehele lengte zie je de balk dus korter worden, en des te verder je kijkt hoe korter hij lijkt. Stel dat de balk met 100km/sec beweegt, op het moment dat punt b begint te bewegen is punt a al 100km van jou verwijderd. De balk lijkt dus 100km korter. Dit is dus de reden van het optische bedrog van korter wordende lengtes.

Tekening ajb.

De reden waarom een massa bij hoge snelheid echt een beetje korter wordt heeft te maken met het feit dat atomen dichter op elkaar komen te zitten op het moment dat je denkt te versnellen. Hoe lastig het ook lijkt, versnellen richting lichtsnelheid is eigenlijk vertragen.
Dat heb ik al uitgelegd middels het voorbeeld met de atoomklokken, waarbij de tijd langzamer gaat op het moment dat je vertraagt. Ik ga er nog steeds van uit dat de tijd het langzaamst gaat bij de lichtsnelheid. Ruimte en tijd weren als een soort harmonica. Waneer je versnelt trek je de harmonica uit elkaar waardoor de ruimte toeneemt. Op het moment dat je vertraagt druk je de harmonica in elkaar waardoor de ruimte afneemt. Bij maximale vertraging is de harmonica op zijn kleinst en neemt zodoende ook de minste ruimte in. Ditzelfde principe geldt voor massa´s die de lichtsnelheid naderen. Bij de lichtsnelheid is de tussenliggende afstand tussen de atomen in de bewegingsrichting minimaal. Een massa wordt hierdoor dus korter. Bij het versnellen neemt deze onderlinge afstand weer toe en wordt de massa weer langer in zijn bewegingsrichting. Om deze reden gaat de impuls/massa van een voorwerp ook naar oneindig bij de lichtsnelheid. Bij de lichtsnelheid staat de tijd stil en bestaat er ook geen ruimte meer tussen de atomen. Bij lichtsnelheid is de afgelegde weg 0 en bestaat er voor een atoom ook geen ruimte meer om te bewegen. Hierdoor wordt een massa dus kleiner bij versnellen richting de lichtsnelheid. Vergeet niet dat als ik het over de lichtsnelheid heb ik daar mee bedoel het absolute nulpunt van beweging, en dat elke beweging t.o.v. onszelf weliswaar een snelheid lijkt maar eigenlijk afremmen is.

Leuk bedacht maar dit voldoet niet aan de waarnemingen, zie Michelson&Morley experiment.

3) Snelheid van tijd.

Wat is snelheid? Op het moment dat men het over snelheid heeft denkt men al gauw aan een afgelegde afstand per tijdseenheid en dit is niet geheel onbegrijpelijk. Als ik het dus heb over de snelheid van tijd zal men in eerste instantie zeggen dat dat niet kan omdat tijd zelf geen snelheid is. Toch berust dit op een groot misverstand omdat tijd rechtstreeks is terug te voeren naar een afgelegde weg. Waardoor de sec niets anders is als een vast aantal km per periode. Eerst zal ik proberen duidelijk te maken waar de oorsprong van onze klok vandaan komt omdat niemand zich meer schijnt te realiseren dat de seconde rechtstreeks is afgeleid van de omwenteling van de aarde om de zon. Het is geen toeval dat een jaar 12 maanden heeft en onze klok is gebaseerd op etmalen van 24 uur. Als je bedenkt dat een jaar 12maanden dag heeft en 12 maanden nacht kun je je makkelijk voorstellen waarom een volle dag 24 uur heeft.
Elke dag bestaat immers uit 12 uren dag en 12 uren nacht. Men heeft ooit de cyclus van de aarde afgeleid van de 12 sterrenbeelden van de dierenriem. Per sterrenbeeld ging er 1 maand cyclus voorbij waarna men na 12 maanden op 12 periodes van de maan kwam. Als je het zonnestelsel als een klok beschouwt dan kun je de maan als de kleine wijzer nemen. De rotaties van de aarde kun je dan zien als de seconde wijzer. Waarbij de jaren de grote wijzere voorstelt. Vroeger telde een jaar 360 dagen welke onderverdeelt werden in 12 maanden. Een maand bestaat zodoende uit ongeveer 30 dagen ( dit is later bijgesteld) waarbij er 30 dagen en 30 nachten zijn. Zodoende kom je uit op 60 periodes per maand. Op de universele klok gelden de jaren dus voor de dagen, de maanden voor de uren en de dagen voor de minuten.

Waar je dit gegoochel vandaan haalt mag je me even uitleggen. Een dag duurt 24 uur omdat de Babyloniers het een mooi getal vonden. Zij hadden een combinatie van een 12 en 60tallig stelsel. Vandaar dat ze graag getallen zochten die deelbaar waren door beiden. De keuze voor 24uur is daarom gewoon menselijk en arbitrair. Ter illustratie: Napoleon heeft een decimale kalender geprobeerd in te voeren die geheel bestond uit dagen van 10 uur als ik me niet vergis. Andere culturen werken bijvoorbeeld met kalenders van 358 dagen en er zijn zelfs culturen met kalendersystemen die werken met verschillende dagen per jaar.

Het is natuurlijk duidelijk dat een jaar een bepaalde afgelegde weg is. In 1 jaar tijd draaien wij 1 maal om de zon en hierbij leggen wij ook een aantal kilometers af. Op dit moment gaan wij ervan uit dat wij t.o.v. de zon elke seconde 30km afleggen. Een seconde staat dus eigenlijk voor 30km afgelegde weg door de ruimte. Wanneer men dus over een snelheid spreekt van m/sec betekend dat eigenlijk meters/30km. Waarbij 30km staat voor 1sec.

Dat is niet juist, men spreekt van m/s omdat men in lengtecoordinaten 30km heeft afgelegd en in tijdscoordinaten 1s. Men heeft dus geen m/m afgelegd maar meter per seconde. Een seconde als hoogte is ook niet exact gerelateerd aan 1 meter. Beide zijn maar arbitraire indelingen van de mens gebaseerd op onze planeet. Hadden we op Jupiter geleefd, had een dag 11uur geduurt gemeten met een absolute klok. Die 11 uur kan je wel in 24 stukken verdelen en die uur noemen maar dan heb je nog niet even grote stukken als de stukken op aarde.

Dit is een beetje lastig, maar stel dat de aarde sneller zou gaan draaien om de zon dan leggen we deze 30km af in een kortere periode en worden de secondes uiteindelijk korter. Omdat een seconde staat voor 30km zouden wij door te versnellen of vertragen langer of korter over deze seconde kunnen doen. Dit zou je kunnen zien als de snelheid van tijd. De tijd is eigenlijk niets anders als een trein welke met snelheid door de ruimte gaat waarbij wij om de 30km een impuls achterlaten. Alle beweging op aarde kun je zien als beweging binnen in de trein waardoor een afgelegde weg in de trein een afgelegde weg per 30km is. Nooit zullen wij merken of de trein versnelt of vertraagt omdat alles met de trein mee versnelt of vertraagt. De tijd werkt als een grote machine waarmee wij allemaal in contact staan. Gaat de trein langzamer, dan gaan wij ook langzamer en lopen onze klokjes ook langzamer..

Je legt, ten opzichte van je referentiekader (aarde) per tijdseenheid een snelheid af en die snelheid is niet constant. Dat neem je waar als een versnelling. Jij in de trein gaat dus sneller dan de rotatie van de aarde.

4) Hoe ontstaat tijdsverschil?

Deze vraag is misschien al een beetje duidelijk geworden d.m.v. mijn voorbeeld met de atoomklokken, maar ik zal hier een iets duidelijker voorbeeld van proberen te geven. Het is belangrijk om te begrijpen dat tijd letterlijk een afgelegde weg is en dat wij ons dus met een bepaalde snelheid door de tijd begeven. Wat wij meten als lichtsnelheid is eigenlijk de snelheid waarmee wij ons door de tijd begeven. Licht blijft slechts achter als spoor van energie en kan dit in alle richtingen tegelijk doen omdat tijd maar 2 richtingen kent. De richting van tijd gaat altijd van heden richting toekomst. Verleden is afgelegde ruimte waardoor licht achterblijft in de ruimte om ons heen. Dit is weliswaar een dimensie die ons nu nog vreemd is, maar uiteindelijk zal het allemaal veel eenvoudiger worden om te begrijpen als men zich bewust wordt van de dimensie tijd als ruimtelijke dimensie.

Voldoet niet aan de waarnemingen.

Al eerder stelde ik de tijd voor als een trein welke met snelheid door de ruimte beweegt. De afgelegde weg van de trein is afgelegde ruimte/tijd. Wij zitten met z´n allen in deze trein en bewegen met dezelfde snelheid als de trein op het moment dat wij stilzitten. We kunnen iets versnellen of vertragen t.o.v. de trein door naar voren of achteren te bewegen. Dit is ook het gene wat men deed met de proef met 3 atoomklokken, waarbij het tijdsverloop sneller of langzamer ging afhankelijk van de richting waarin de klok werd bewogen.

Nee, dat experiment had een ander doel: te bewijzen dat elke tijdsmeting afhankelijk (=relatief) ten opzichte van je referentiekader.

Net als dat alle planeten zich in een kromme baan om de zon begeven zo leggen wij door de tijd ook een zekere kromme baan af. Het spoor waar de trein over rijdt gaat dus in een bepaalde bocht. De tijd is krom zou je kunnen zeggen. Nu kunnen we sneller of langzamer als de trein bewegen waardoor we per sec (nu nog gesteld op 30km) meer of minder kilometers kunnen afleggen. Wanneer wij sneller als de trein gaan dan zal ons klokje voor gaan lopen, wanneer wij vertragen dan zal ons klokje langzamer gaan lopen t.o.v. de personen welke stilzitten in de trein. Wanneer wij nu met lichtsnelheid bewegen dan staan wij eigenlijk stil t.o.v. de trein en zouden wij er oneindig lang over doen om 30km af te leggen. In werkelijkheid is de snelheid van de trein veel hoger waardoor wij per seconde 300.000km af leggen. Licht is slechts het spoor waar de trein over rijdt. Bij het overschrijden van de lichtsnelheid gaan wij eigenlijk achteruit over het spoor en belanden we in het licht van het verleden.

Behalve deze gedachtespinsels, heb je dit ook bevestigd met een experiment.

Wat er nu gebeurt als een persoon vertraagt richting de lichtsnelheid. Hij versnelt t.o.v. de trein (dus ons), waardoor hij afwijkt van de kromming van het spoor doordat hij minder naar buiten wordt geslingerd. Doordat de trein (tijd) immers met hoge snelheid in een kromming beweegt wordt iedereen immers een beetje naar buiten geslingerd. Ik vermoed dat deze kracht verband houdt met de zwaartekracht, maar ben hier nog niet helemaal uit.

Als je de luiestoelnatuurkundige wil spelen, ga dan even praten met Aristoteles. Kon ook zo goed redeneren vanuit zijn luie stoel.

Maar door te bewegen verplaatst een persoon zich dus naar de tragere binnenzijde van de trein. Ten opzichte van de personen die zich niet bewegen legt hij dus eigenlijk een iets kortere weg af. Dat kun je zien als dat je in een enorme centrifuge zit waarbij alles wat zich meer naar binnen bevindt per omwenteling een kortere weg aflegt.
Op het moment dat de persoon weer stopt met bewegen wordt hij weer maximaal naar buiten geslingerd, maar heeft dan tijdens zijn beweging iets minder afstand afgelegd. Hierdoor loopt zijn klokje dan dus een beetje achter. Een seconde stond immers voor 30km en hij had tijdelijk een kleinere omloopsnelheid.

Voldoet ook niet aan de waarnemingen. Je wordt in een bocht niet naar buiten geslingerd. Je wordt geduwd in de richting loodrecht op de snelheidsvector.

5) Waarnemen bij stilstaand licht.

Dit is denk ik wel het moeilijkste gedeelte van mijn theorie en heb het daarom ook maar tot het eind bewaard. Hoe kun je nou iets zien als het licht stil blijft staan? Dit is natuurlijk geen onbegrijpelijke vraag. Dit zal menig persoon zijn verstand te boven gaan, en vreemd is dat niet. Was de aarde vroeger plat en waren de sterren gaten in een gordijn. Ons idee van tijd en ruimte zal voorgoed veranderen, hoe lang dat nog gaat duren weet ik niet, maar dat het gaat veranderen weet ik zeer zeker.

Tsja, solipisten genoeg op dit forum. Ga eens praten met Harrie. Die heeft ook zijn eigen opvattingen over het heelal.

Eigenlijk is het heel simpel, maar we kunnen ons hier nog geen goede voorstelling van maken. Dat is gewoon een kwestie van tijd. Ik zal toch proberen uit te leggen hoe de dimensie tijd eigenlijk in elkaar zit. Men heeft het tegenwoordig over 13 opgerolde dimensies in de string theorie. Dat is nog niets vergeleken met het aantal werkelijke dimensies. Er zijn namelijk net zoveel dimensies als dat er massa´s zijn. En eigenlijk kom je dan al gauw uit op oneindig veel dimensies. Ik zal trachten uit te leggen hoe je deze dimensies dan kunt zien. Een dimensie moet immers wel zichtbaar zijn, en opgerold is een dimensie geen dimensie.

Argumentatie?

Om te beginnen moet je je bewust zijn van de tijd en het absolute moment nu. Ieder mens bevindt zich op een andere plaats waardoor ook het absolute moment nu voor ieder persoon op een andere plek is. Er zijn dus eigenlijk meerdere momenten nu en deze gaan razendsnel voorbij. Ik zou willen zeggen dat deze momenten voorbij gaan met de lichtsnelheid, omdat je bij de lichtsnelheid stil blijft staan in het nu.

Die reist gewoon mee hoor.

Ten opzichte van jezelf bevindt alles zich eigenlijk in de toekomst. Om ergens naar toe te gaan moet je immers tijd afleggen waardoor elke afstand een stukje tijd vertegenwoordigt.

Dit is in tegenspraak met je eerdere claim dat tijd geen dimensie is.

Neem nogmaals de supermarkt als voorbeeld, als het voor jouw 5 minuten fietsen is naar de supermarkt bevindt de supermarkt zich t.o.v. jouw 5 minuten in de toekomst. Het woord toekomst zegt het eigenlijk al, het komt naar je toe. Nu kun je natuurlijk heel lang wachten totdat de supermarkt naar je toe is gekomen, maar helaas. Net als dat jij per seconde 300.000km aflegt, zo legt de supermarkt ook elke seconde 300.000km af en zal zodoende nooit naar jou toe komen. Op een tijdslijn bevindt alles zich om jou heen in de toekomst en beweegt ook alles tegelijk met jou mee. Alles wat stilstaat t.o.v. jou heeft dezelfde snelheid als jou en komt dus niet naar jou toe. Wat is nu het geval met licht. Licht is niets anders als verbruikte energie en laat een spoor achter welke stil blijft staan in de tijd. Stel je eigen tijd, het moment nu, op tijdtip 0 minuten. Als jij er minimaal 5 minuten over kunt doen om bij de supermarkt te komen dan kun je de supermarkt op tijdstip 5 minuten plaatsen. Dat is de snelste tijd die jij kunt maken om bij de supermarkt te komen.

Zeno? Je eerste geval gaat alleen op bij constante snelheid tussen beide: fietser en supermarkt. Als een van beide stilstaat (neem voor het gemak de fietser) en de supermarkt beweegt, dan wordt de afstand tussen beide af en uiteindeljik staat de fietser voor de supermakrt.

Onze werkelijke snelheid door de tijd is de lichtsnelheid. Stel dat wij een lichtsnelheid zouden meten van 100m/sec, dan zou dat onze snelheid door de tijd zijn. Als een lamp bij de supermarkt nu aan zou gaan en deze is b.v. 1 kilometer bij jou vandaan, dan reis jij met 100m/sec richting de toekomst en zal het licht dan na 10sec waarnemen. Het licht zelf heeft geen enkele meter afgelegd, maar is gewoon stil blijven staan in de tijd.

Aangezien onze waarnemingen zeggen dat we de supermarkt al na 1/300000s zien, klopt het niet dat we de supermarkt dan pas zien zoals jij zegt. Wat wel zo is, als jij met een blinddoek recht op de supermarkt affietst (met 100km/h) en de supermarkt staat op 50km dan heb jij over een half uur hoofdpijn.

De reden dat dit moeilijk te begrijpen is dat dit zou betekenen dat wij in alle richtingen tegelijk zouden moeten bewegen. Dat strookt niet met onze huidige gedachte wat dimensies betreft. Als men in gaat zien dat de dimensie tijd wel in alle richtingen tegelijk gaat, dan zal dit veel beter te begrijpen zijn. Door dit te begrijpen zal men in gaan zien dat verleden en toekomst een cirkel vormen waarbij licht eerst richting verleden gaat, waarna verleden weer toekomst wordt. Een lichtstraal welke b.v. richting de maan gaat is een lichtstraal richting het verleden, en kan men ook niet zien. Echter wanneer deze lichtstraal is aangekomen en zichzelf weerspiegeld zal deze weerspiegeling zich t.o.v. ons in de toekomst bevinden en naar ons toekomen doordat wij verder gaan in de tijd.

Je draait het weer om: de lichtstraal reist niet naar het verleden, de lichtstraal reist in een seconde naar de maan en komt niet instantaan aan maar even in de toekomst en die tijd is 1 seconde. Als hij dan terugkomt, is het 2s verder.

[collegavanerik]

Lichtsnelheid….. 0.

Hoewel de natuurkunde er nog altijd vanuit gaat dat de lichtsnelheid de hoogst haalbare snelheid is vermoed ik juist het tegenovergestelde. Mijn inziens is de snelheid van het licht het absolute nulpunt van tijd en beweging. Hoewel ik zelf absoluut geen natuurkunde heb gestudeerd,

Ga eerst maar eens natuurkunde studeren.

[lanier]

Probeer de Relativiteitstheorie maar eens onderuit te halen:
http://www.physik.uni-augsburg.de/annal ... 69-822.pdf

Tijd bestaat verder uit 3 tijdspijlen:
1) De thermodynamische pijl; de richting van de tijd waarin de wanorde of entropie toeneemt.
2) Psychologische pijl; De richting waarin de tijd voor ons gevoel verstrijkt.
3) Kosmologische pijl; Richting van de tijd waarin het heelal uitdijt en niet samentrekt.

[bad_religion]

Eerlijk gezegd nog niet helemaal doorgelezen, maar hier en daar ontbreekt het volgens mij aan een goede studie over dit fenomeen. Zitten nogal wat theses in het verhaal die ontstaan zijn dood slecht begrip van tijd / relativiteit etc.

Onze werkelijke snelheid door de tijd is de lichtsnelheid. Stel dat wij een lichtsnelheid zouden meten van 100m/sec, dan zou dat onze snelheid door de tijd zijn. Als een lamp bij de supermarkt nu aan zou gaan en deze is b.v. 1 kilometer bij jou vandaan, dan reis jij met 100m/sec richting de toekomst en zal het licht dan na 10sec waarnemen. Het licht zelf heeft geen enkele meter afgelegd, maar is gewoon stil blijven staan in de tijd.

Nee hoor, hier gaat het ook mank. In dit hypothetische voorbeeld zal het licht van de lamp er 10 seconden over moeten reizen om mijn oog te bereiken. De omgeving waar ik staa blijft hetzelfde licht afgeven. Je ziet over het hoofd dat het licht van de lamp zwakker is op deze fictieve afstand van 10 seconden omdat het licht zich in een kegel verspreid. (Aangande de vorm van de lichtbron uiteraard) Loop ik dichter naar de lamp dan zal ik meer licht ontvangen, en vlak bij de lamp het meest. D.w.z. dat een oject (in dit geval mijn oog) het meeste licht opvangt bij de bron, dit omdat het licht daar het minst verspreid is.....


Maar nogmaals, voordat ik van plan ben hier commentaar op af te vuren zal ik eerst ff tijd moeten nemen om deze these goed te bestuderen. Ik vind het in ieder geval wel gedurft om deze topic zo te openen dwars tegen de natuurwetenschap in. Kan in ieder geval een leerzame discussie openen

[rudeonline]

Leuk bedacht maar dat licht geen voorplantingssnelheid heeft lijkt me moeilijk hard te maken. Als ik het lichtknopje omzet en de tijd meet die het duurt om mijn oog te bereiken, dan meet ik een snelheid van 300.000km/s. Valt moeilijk tegenin te gaan.

Natuurlijk valt daar wel tegenin te gaan. Snelheid is relatief, dus t.o.v het licht bewegen wij met 300.000km/sec. Volgens mijn visie blijft licht achter t.o.v de lamp waardoor jij de lamp waarneemt op het moment dat de lamp voor jou aanging. En aangezien die lamp zich t.o.v jou in de toekomst bevindt, zie jij die lamp iets later. Het licht bleef achter in de tijd. Vandaar dat alles wat je ziet eigenlijk een stukje verleden tijd is. Real time kun je niet zien.

Dan zie je het verkeerd: Maak maar even de analogie met twee dimensies en een tijddimensie als derde dimensie: Kijk hoe een film wordt gemaakt. Dat zijn allemaal vlakjes die na elkaar worden afgespeeld (=tijd). Elk vlakje heeft een lengte en een breedte. De tijddimensie ligt er als derde dimensie als de hoogte van de vlakjes bovenop. De vierde dimensie is een soort hoogte van de driedimensionale vlakjes(=ruimte).

Ik stel me het verloop van tijd ook voor als een soort film, elk moment is een tijdstip afzonderlijk. En net als de frame's van een film, staat op elk willekeurig tijdstip alles eigenlijk stil. Net als op een foto dus. Bij het bereiken van de lichtsnelheid sta je stil in een bepaalt frame, dit is echter onmogelijk voor een massa. Een massa bestaat altijd in een bepaalt tijdsverloop.

De maat waarin dingen elkaar opvolgen heet tijd. Dingen gebeuren ten opzichte van elkaar niet insantaan op dezelfde plek. Twee auto´s botsen bijvoorbeeld als hun engte, breedte, hoogte en tijdcoordinaat overeenkomen. En lengte, breedte, hoogte en tijd zijn vier dimensies.

Alles bevindt zich op een andere plek en tijdstip. Dingen botsen op elkaar als hun plek en tijdstip exact gelijk zijn. Afstanden zijn eigenlijk tijdsverschillen.

Dit zie je fout. Jij bent niet ouder, het licht is er niet instantaan maar heeft een tijd nodig er te komen.

Maar bij de lichtsnelheid staat de tijd stil. Denk maar aan tijdsdilatie en lengtecontractie. Tijd en ruimte gaan naar 0.

In de ruimtecoordinaten heeft de vaste klok inderdaad 0 km afgelegd. In het tijdscoordinaat heeft hij niet 0s oid afgelegd. Dit omdat er een bepaalde opvolging van gebeurtenissen heeft plaatsgevonden die elk een bepaalde tijd duren. De som van de tijd van al die gebeurtenissen is de totale tijd. (overigens hoeft die gebeurtenis helemaal niet een rotatie te zijn, dat kunnen ook een bepaald aantal hartkloppingen zijn oid.

Stilstand is relatief voor massa. Je kunt alleen zeggen dat de klok die het meest achterloopt, de minste secondes heeft, en dus t.o.v het licht de minste km heeft afgelegd.

Hier zit je opnieuw fout. Als een foton 300.00km heeft afgelegd is er 1s voorbij gegaan. Dat is evengoed een som van gebeurtenissen. Bovendien heeft een foton na een seconde dus 300.000km afgelegd. Dat impliceert een lichtsnelheid. Als jij 100km per uur rijdt, dan leg je ook in een uur 100km af. Idem voor een foton.

Dat is het punt noujuist waar men de fout in gaat. Als het licht 300.000km heeft afgelegd, dan zijn wij 1sec ouder geworden, niet het licht. Klokken staan stil bij de lichtsnelheid.

Waar je dit gegoochel vandaan haalt mag je me even uitleggen. Een dag duurt 24 uur omdat de Babyloniers het een mooi getal vonden. Zij hadden een combinatie van een 12 en 60tallig stelsel. Vandaar dat ze graag getallen zochten die deelbaar waren door beiden. De keuze voor 24uur is daarom gewoon menselijk en arbitrair. Ter illustratie: Napoleon heeft een decimale kalender geprobeerd in te voeren die geheel bestond uit dagen van 10 uur als ik me niet vergis. Andere culturen werken bijvoorbeeld met kalenders van 358 dagen en er zijn zelfs culturen met kalendersystemen die werken met verschillende dagen per jaar.

Ze vonden het een mooi getal naar aanleiding van de 12 sterrenbeelden die in een jaar tijd voorbij kwamen. Echter elke periode bestaat uit een dag en een nachtklok zodat je vanzelf op 2x12 periodes komt.Ook de 360graden van een cirkel zijn b.v afgeleid van de 360 dagen van een jaar. Nu zijn we intussen wat exacter, maar het komt toch echt daar vandaan.

Dat is niet juist, men spreekt van m/s omdat men in lengtecoordinaten 30km heeft afgelegd en in tijdscoordinaten 1s. Men heeft dus geen m/m afgelegd maar meter per seconde. Een seconde als hoogte is ook niet exact gerelateerd aan 1 meter. Beide zijn maar arbitraire indelingen van de mens gebaseerd op onze planeet. Hadden we op Jupiter geleefd, had een dag 11uur geduurt gemeten met een absolute klok. Die 11 uur kan je wel in 24 stukken verdelen en die uur noemen maar dan heb je nog niet even grote stukken als de stukken op aarde.

Waar het om gaat is dat elke tijd is afgeleid van een bepaalde afstand die wordt afgelegd door iets met een constante snelheid. Ik stel zelf dat een seconde altijd 300.000lichtkilometers duurt, daarbij zeg ik wel dat licht achterblijft daar waar wij verder gaan.

[

4) Hoe ontstaat tijdsverschil?

Deze vraag is misschien al een beetje duidelijk geworden d.m.v. mijn voorbeeld met de atoomklokken, maar ik zal hier een iets duidelijker voorbeeld van proberen te geven. Het is belangrijk om te begrijpen dat tijd letterlijk een afgelegde weg is en dat wij ons dus met een bepaalde snelheid door de tijd begeven. Wat wij meten als lichtsnelheid is eigenlijk de snelheid waarmee wij ons door de tijd begeven. Licht blijft slechts achter als spoor van energie en kan dit in alle richtingen tegelijk doen omdat tijd maar 2 richtingen kent. De richting van tijd gaat altijd van heden richting toekomst. Verleden is afgelegde ruimte waardoor licht achterblijft in de ruimte om ons heen. Dit is weliswaar een dimensie die ons nu nog vreemd is, maar uiteindelijk zal het allemaal veel eenvoudiger worden om te begrijpen als men zich bewust wordt van de dimensie tijd als ruimtelijke dimensie.

"Voldoet niet aan de waarnemingen."

Hoe bedoel je? Ik zelf veronderstel dat wij zelf de grens van het universum zijn, en dat alles en iedereen zo zijn eigen grens vormt. Omdat het heelal t.o.v alles met 300.000km/sec uitdijdt lijkt licht alle kanten op te gaan. Eigenlijk zijn wij het die verder gaan in de tijd. Voorbij de grens van het universum ligt de toekomst. De tijd en ruimte van morgen bestaan nog niet.

Net als dat alle planeten zich in een kromme baan om de zon begeven zo leggen wij door de tijd ook een zekere kromme baan af. Het spoor waar de trein over rijdt gaat dus in een bepaalde bocht. De tijd is krom zou je kunnen zeggen. Nu kunnen we sneller of langzamer als de trein bewegen waardoor we per sec (nu nog gesteld op 30km) meer of minder kilometers kunnen afleggen. Wanneer wij sneller als de trein gaan dan zal ons klokje voor gaan lopen, wanneer wij vertragen dan zal ons klokje langzamer gaan lopen t.o.v. de personen welke stilzitten in de trein. Wanneer wij nu met lichtsnelheid bewegen dan staan wij eigenlijk stil t.o.v. de trein en zouden wij er oneindig lang over doen om 30km af te leggen. In werkelijkheid is de snelheid van de trein veel hoger waardoor wij per seconde 300.000km af leggen. Licht is slechts het spoor waar de trein over rijdt. Bij het overschrijden van de lichtsnelheid gaan wij eigenlijk achteruit over het spoor en belanden we in het licht van het verleden.

"Behalve deze gedachtespinsels, heb je dit ook bevestigd met een experiment.."

Beetje moelijk aan te tonen, maar bij de absolute lichtsnelheid komt een klokje net zo laat aan als dat hij vertrekt. ( tweelingparadox) De achterblijvers zijn dan ouder geworden, en elke seconde die je ouder wordt, leg je t.o.v het licht 300.000km af.

Als je de luiestoelnatuurkundige wil spelen, ga dan even praten met Aristoteles. Kon ook zo goed redeneren vanuit zijn luie stoel.

Vind ik geen verkeerde vergelijking..
Ik tracht alleen maar de blikken te openen van anderen, door je eens voor te stellen hoe de werkelijkheid eruit zou zien als niet het licht, maar wij bewegen. Snelheid is immers relatief en daarom is het zo "dom" door te stellen dat er een maximum snelheid is.
Wat is een eindige snelheid nou in een oneindig universum.
Stel dat je sneller als licht kon bewegen, zou je dan ( nog verder) terug in het verleden kunnen kijken. Zou je dan terug in de tijd gaan. Wel, om terug in de tijd te gaan moet je eerst de tijd stoppen ( lichtsnelheid), en als de tijd stilstaat, dan staat alles stil.




Dit is denk ik wel het moeilijkste gedeelte van mijn theorie en heb het daarom ook maar tot het eind bewaard. Hoe kun je nou iets zien als het licht stil blijft staan? Dit is natuurlijk geen onbegrijpelijke vraag. Dit zal menig persoon zijn verstand te boven gaan, en vreemd is dat niet. Was de aarde vroeger plat en waren de sterren gaten in een gordijn. Ons idee van tijd en ruimte zal voorgoed veranderen, hoe lang dat nog gaat duren weet ik niet, maar dat het gaat veranderen weet ik zeer zeker.[/quote]
Tsja, solipisten genoeg op dit forum. Ga eens praten met Harrie. Die heeft ook zijn eigen opvattingen over het heelal.

Argumentatie?

Zie boven, het heden is de grens van het universum. Licht blijft achter in het verleden.
Licht volgt de richting van tijd en moet je zien als spoor van verbruikte energie. Wij gaan verder en bewegen altijd met 300.000km/sec door de tijd. Door te versnellen of vertragen gaat de tijd sneller of langzamer. Wat je ook doet, een seconde duurt 300.000km.

Die reist gewoon mee hoor.

Volgens mij niet, het absolute moment "nu" is alweer voorbij als je het zegt.

Dit is in tegenspraak met je eerdere claim dat tijd geen dimensie is.

? .. Ik stel tijd en ruimte zelf als gelijke..

Zeno? Je eerste geval gaat alleen op bij constante snelheid tussen beide: fietser en supermarkt. Als een van beide stilstaat (neem voor het gemak de fietser) en de supermarkt beweegt, dan wordt de afstand tussen beide af en uiteindeljik staat de fietser voor de supermakrt.

Ik heb het hier over een snelheid door de tijd. Als men beweegt, dan verschuift de tijd een beetje. Klokken lopen alleen exact gelijk als ze letterlijk op dezelfde plek zijn. Afstanden geven minimale tijdsverschillen weer.

Aangezien onze waarnemingen zeggen dat we de supermarkt al na 1/300000s zien, klopt het niet dat we de supermarkt dan pas zien zoals jij zegt. Wat wel zo is, als jij met een blinddoek recht op de supermarkt affietst (met 100km/h) en de supermarkt staat op 50km dan heb jij over een half uur hoofdpijn.

Ik stelde even een lagere lichtsnelheid voor ( tijdssnelheid) om het iets makkelijker te maken.

Je draait het weer om: de lichtstraal reist niet naar het verleden, de lichtstraal reist in een seconde naar de maan en komt niet instantaan aan maar even in de toekomst en die tijd is 1 seconde. Als hij dan terugkomt, is het 2s verder.

Op onze klok zijn we 2 sec verder. Voor een foton staat de tijd stil.

Bedankt voor je reactie, sorry als ik soms misschien wat bot overkom. Dat is niet de bedoeling, maar ik typ me nu al een jaar of 2 de ****#@@%$#

En ik ben inderdaad geen natuurkundige. In ieder geval niet 1 die zijn ideeen uit alle boeken zomaar aanneemt. De simpelle reden waarom ik de RT onderuit wil halen is dat...

Als klokken langzamer lopen bij versnelling, dan duren secondes dus ook iets langer.
Als je dan altijd een snelheid meet van 300.000km/sec, zou je heel simpel kunnen stellen dat je eigenlijk een steeds lagere lichtsnelheid meet.

En aangezien hier niets over te vinden is op internet of in bibliotheken heeft de wetenschap schijnbaar dus nog nooit eens de andere kant op gekeken.
Ik kan niet bewijzen dat het waar is wat ik stel, maar er zou toch wel eens over nagedacht mogen worden. Voor mijzelf kan ik het niet eens meer anders zien. Zien is geloven, en ik ben geen Harry en zeker ook geen Cristus. Ik ben gewoon rudeonline en denk een beetje creatief. Verder helemaal niet bijzonders.

[lanier]

Ik zag dat je dezelfde posting al had geplaatst op natuurwetenschappen.nl.
Daar hebben ze al genoeg informatie gegeven omtrent de Relativiteitstheorie en de Speciale Relativiteitstheorie.

Sneller dan het licht:

De lichtsnelheid is de maximale snelheid voor deeltjes en informatie. Een deeltje dat in rust geen massa heeft, zoals het foton reist altijd met de lichtsnelheid, een deeltje met massa gaat altijd langzamer; er zou een oneindige hoeveelheid energie nodig zijn om het tot de lichtsnelheid te versnellen. Dus of je nu stelt dat je vertraagd tot 0 of versneld tot de lichtsnelheid maakt niet uit, de conclusie blijft hetzelfde: Er zou een oneindige massa nodig voor zijn. Aangezien het foton geen massa heeft, kan het de lichtsnelheid bereiken.

De Deense Harvard natuurkundige Lene Hau slaagde er in 1998 in om de gemiddelde snelheid van het licht te verlagen tot 17 m/sec, zo'n 61,2 km per uur. Zij deed dit door atomen af te koelen tot een miljoenste graad boven het absolute nulpunt. Atomen gaan zich dan gedragen als behorend tot een enkel superatoom. Deze toestand noemt men een Bose-Einsteincondensaat. In 1999 slaagde de onderzoeksgroep erin om het licht zelfs volledig stil te laten staan. De tijdsduur dat het licht stil stond duurde slechts één milliseconde.

Recente proeven hebben ook aangetoond dat het mogelijk is om de groepsnelheid van licht boven c te brengen. Een experiment zorgde ervoor dat een laserstraal door een cesiumwolk vloog over een zeer korte afstand met een snelheid van 300 keer c. Maar spijtig genoeg is deze techniek niet bruikbaar om informatie te verzenden sneller dan het licht.


Snelheden optellen:

De formule waarmee in de Speciale Relativiteitstheorie (waaraan de wetenschap niet meer twijfelt) snelheden in dezelfde richting opgeteld worden is de volgende:

w = (u + v)/(1 + u v/c²)
In deze formule zijn u en v de twee snelheden die je op wilt tellen, is c de lichtsnelheid, en is w de uitkomst.

Als u en v allebei veel kleiner zijn dan c, dan zijn de uitkomsten van deze formule bijna hetzelfde als wanneer je alleen u en v optelt. Bijvoorbeeld, als u en v allebei gelijk zijn aan 1000 km/h (de snelheid van een straaljager), dan is w gelijk aan 2000 km/h min 0,0000017 meter/uur.

Als u of v of allebei gelijk zijn aan c, dan is de uitkomst ook weer gelijk aan c, en als u en v allebei minder zijn dan c, dan is de uitkomst ook minder dan c.

Als bijvoorbeeld u = 200.000 km/s en v = 100.000 km/s, en met (voor het gemak) c = 300000 km/s, wordt de som w = 300.000/(1 + 200.000*100.000⁄300.000²) = 300.000/(1 + 2⁄9) = 300.000*9⁄11 = 245.455 km/s, dus nog ruim onder de lichtsnelheid.

[molleboon]

Zeer leerzaam voor mij deze discussie

[Sararje]

Wat ik voorstel is dat je je hele verhaal stuurt naar Gerard ´t Hooft. Die kent de ART goed en die kan je ook van veel betere argumentatie geven dan ik. Volgens mij zit je gedeeltelijk juist, gedeeltelijk onjuist. Waar precies, laat ik aan hem over. Ik laat aan jou over om zowel de e-mauil heen als de e-amil terug hier te posten.

[rudeonline]

Hij zal het zeker niet met mij eens zijn. Dan zou hij het 30 jaar lang fout hebben gehad.
Ik vraag liever aan jullie wat je er van denkt.
Zit er enige logica in, waarom komt niemand met dit idee?

[Sararje]

Aangezien een goed fysicus als Gerard ´t Hooft wel in is voor een aardverschuiving (heeft een jaar of 30 zelf eentje veroorzaakt) betwijfel ik of hij je beircht onbeantwoord laat. Overigens, met je model verklaar je effecten als stralingsdruk niet.

[lanier]

Van de site van Gerard 't Hooft:
It so often happens that I receive mail - well-intended but totally useless - by amateur physicists who believe to have solved the world. They believe this, only because they understand totally nothing about the real way problems are solved in Modern Physics.

Zie verder: http://www.phys.uu.nl/~thooft/theorist.html

Zit er enige logica in, waarom komt niemand met dit idee?

Natuurkundige verschijnselen zul je moeten onderbouwen op een natuurkundige manier, dus los van een theorie moet je met modellen, berekeningen en proeven komen waaruit blijkt dat je je theorie kunt onderbouwen. Je moet kunnen aantonen dat mensen als Huygens, Newton, Einstein en Hawkings het bij het verkeerde eind hadden/hebben.

[Sararje]

Lanier: effe de puntjes en de i. De goede man heet Hawking net Hawkings, tis niet zoals in Dawkins

[lanier]

Tijd en ruimte bestaan dus eigenlijk gelijktijdig. Nu is de vraag, zijn tijd en ruimte dan misschien dezelfde?

Nee, Albert Einstein toonde in zijn Specialee Relativiteitstheorie aan dat het niet mogelijk is afzonderlijk over de begrippen ruimte en tijd te spreken, maar dat er enkel zoiets bestaat als ruimte-tijd. In de Algemene Relativiteitstheorie verklaard Einstein dat ruimte-tijd kan worden vervormd door massa. De meeste extreme vervorming van ruimte-tijd vind plaats rond een zwart gat. Om de tijd-ruimte te vervormen is 10 tot de macht 34 keer meer kracht nodig dan om staal te vervormen.

Jouw totale afgelegde weg is dan eigenlijk 300.000km en 1 sec.

Nee, het is 300.000km in 1 sec.

Gevoelsmatig kan een uur wel langer of korter duren, maar jou klokje trekt zich weinig aan van jou emotie. Toch kan de tijd inderdaad sneller of langzamer verlopen.

Dit staat bekend als de psychologische tijdpijl: Deze tijdpijl staat in de richting waarin tijd voor ons gevoel verloopt. Dit is ook in de toekomstige richting. We herinneren ons immers alleen dingen uit het verleden en niet uit de toekomst.

Nu duurt 1 omwenteling precies 24 uur en laat je t.o.v. de vaste klok 2 klokken tegen elkaars richting invliegen. Deze klokken bewegen precies met dezelfde snelheid en doen beide ook 24 uur over het afleggen van 40.000km. De klok die met de draairichting van de schijf beweegt legt in 24uur dan 40.000km af ten opzichte van de vaste klok plus de 40.000km die de vaste klok zelf aflegde. Wat totaal dus 80.000km is. De andere klok legde 40.000km af ten opzichte van de vaste klok en legde 40.000km af min de afgelegde weg van de vaste klok. En heeft dan dus eigenlijk 0km afgelegd.

Naast de twee klokken heb je nog de tijd die op de aarde wordt gemeten en die telkens verschuift door de draaiing van de aarde. Als je bijvoorbeeld met de tijd meevliegt en exact een uur erover doet om een uurgrens te passeren dan is de tijd op die plek hetzelfde maar niet meer hetzelfde op je startpunt.En vanaf het startpunt heb je een behoorlijke afstand afgelegd. Stel dat een vliegreis naar New York 6 uur duurt. Het tijdsverschil tussen New York en Nederland is 6 uur. Je komt dus op hetzelfde tijdstip aan. Vlieg je in hetzelfde tempo naar Bangkok dan is het tijdsverschil echter 12 uur (later).
Wat je vergeet is de datumgrens; op een gegeven moment moet je door de datumgrens en is er een dag voorbij.
Daarnaast leggen beide klokken elk 40.000km af en niet 0 en 80.000km. T.o.v. elkaar leggen ze 80.000km af en komen ze bij elkaar op hetzelfde punt op hetzelfde tijdstip. Beide zijn een dag onderweg geweest en beide zijn door de datumgrens gegaan.
De lichtsnelheid is in alle richtingen en onafhankelijk van de snelheid van de reiziger gelijk.

Daarbij vraag ik mij af wat een foton voor snelheid zou meten omdat er bij een foton na 300.000km nog helemaal geen tijd is verstreken.

Een foton legt de afstand van 300.000km af in 1 sec. Een foton kan niet sneller dan het licht omdat het de lichtsnelheid heeft. Maar fotonen zullen vertragen naar gelang hun frequentie waardoor er refractie (breking) van het licht optreedt aan het grensvlak van twee transparante stoffen.

[rudeonline]

Tijd en ruimte bestaan dus eigenlijk gelijktijdig. Nu is de vraag, zijn tijd en ruimte dan misschien dezelfde?


Nee, Albert Einstein toonde in zijn Specialee Relativiteitstheorie aan dat het niet mogelijk is afzonderlijk over de begrippen ruimte en tijd te spreken, maar dat er enkel zoiets bestaat als ruimte-tijd. In de Algemene Relativiteitstheorie verklaard Einstein dat ruimte-tijd kan worden vervormd door massa. De meeste extreme vervorming van ruimte-tijd vind plaats rond een zwart gat. Om de tijd-ruimte te vervormen is 10 tot de macht 34 keer meer kracht nodig dan om staal te vervormen.

Ik stel toch ook dat tijd en ruimte dezelfde zijn? Waarom zeg jij nee??

Jouw totale afgelegde weg is dan eigenlijk 300.000km en 1 sec.

Nee, het is 300.000km in 1 sec.

Na 300.000km heb je toch echt 300.000km afgelegt en 1sec aan tijd.
Dus in of en maakt hier niet zoveel uit.

Gevoelsmatig kan een uur wel langer of korter duren, maar jou klokje trekt zich weinig aan van jou emotie. Toch kan de tijd inderdaad sneller of langzamer verlopen.

Dit staat bekend als de psychologische tijdpijl: Deze tijdpijl staat in de richting waarin tijd voor ons gevoel verloopt. Dit is ook in de toekomstige richting. We herinneren ons immers alleen dingen uit het verleden en niet uit de toekomst.

Als klokken bewezen langzamer kunnen lopen, dan kan de tijd dus ook bewezen langzamer gaan.

Naast de twee klokken heb je nog de tijd die op de aarde wordt gemeten en die telkens verschuift door de draaiing van de aarde. Als je bijvoorbeeld met de tijd meevliegt en exact een uur erover doet om een uurgrens te passeren dan is de tijd op die plek hetzelfde maar niet meer hetzelfde op je startpunt.En vanaf het startpunt heb je een behoorlijke afstand afgelegd. Stel dat een vliegreis naar New York 6 uur duurt. Het tijdsverschil tussen New York en Nederland is 6 uur. Je komt dus op hetzelfde tijdstip aan. Vlieg je in hetzelfde tempo naar Bangkok dan is het tijdsverschil echter 12 uur (later).
Wat je vergeet is de datumgrens; op een gegeven moment moet je door de datumgrens en is er een dag voorbij.
Daarnaast leggen beide klokken elk 40.000km af en niet 0 en 80.000km. T.o.v. elkaar leggen ze 80.000km af en komen ze bij elkaar op hetzelfde punt op hetzelfde tijdstip. Beide zijn een dag onderweg geweest en beide zijn door de datumgrens gegaan.
De lichtsnelheid is in alle richtingen en onafhankelijk van de snelheid van de reiziger gelijk.

Ik denk dat je mijn post niet goed hebt begrepen. Een klok die tegen de draairichting van de aarde in beweegt legt minder km af als de klok die "stilstaat" op aarde. Hij bewoog immers tegen de rotatie van de aarde in..

Daarbij vraag ik mij af wat een foton voor snelheid zou meten omdat er bij een foton na 300.000km nog helemaal geen tijd is verstreken.

Een foton legt de afstand van 300.000km af in 1 sec. Een foton kan niet sneller dan het licht omdat het de lichtsnelheid heeft. Maar fotonen zullen vertragen naar gelang hun frequentie waardoor er refractie (breking) van het licht optreedt aan het grensvlak van twee transparante stoffen.

Bewegende klokken lopen toch langzamer, bij de lichtsnelheid zou hij stil blijven staan. Hoe kun je dan zeggen dat er voor een foton een seconde voorbij gaat?