Freethinker.nl

De gesubsidieerde homo-intoleranten hebben een klein probleempje gecreëerd voor zichzelf en veelal orthodoxe achterban. Met belastinggeld laten ze iemand op zoek gaan naar de door hen gewenste god. De richting ligt al van te voren vast. Wodan komt niet in beeld. Maar de deelneemster vindt vervolgens in het programma een leuke vrouw. En zo krijgt het verhaal een mooie draai waar de regisseur waarschijnlijk niet op had gerekend. Het relaas staat hier.

God works in mysterious ways.

Doet me denken aan een andere verrassende wending aan een EO-verhaal. In december 2004 las ik op de EO-internetsite een aankondiging van een programma voor tweede kerstdag waarin ene Lucille op zoek ging naar God. Ik heb de tekst bewaard omdat zij op tweede kerstdag toen precies die knipoog van god kreeg waar ze zo om vroeg:

“Tweede kerstdag is het zo ver, dan gaat de populaire ‘Get the Picture’-presentatrice Lucille Werner op zoek naar God.
-Ik vind het een avontuur. Ik ben benieuwd. We gingen toch op zoek? Nou, dan hoop ik Hem te vinden.
Of Lucille God vindt... je ziet het in ‘Lucille zoekt God’.
Lucille is benieuwd wat de christenen tijdens de zoektocht voor haar in petto hebben.
-Ik ben nieuwsgierig en sta er ook zeker wel open voor. Maar tot nu toe is er nog geen christen geweest die naar me toe kwam en zei: “Nou Lucille, moet je even luisteren. God bestaat en dit is het bewijs.”
Wie weet, vindt Lucille dit bewijs wel tijdens haar ontmoeting met Gert Visscher op een Ronduit Praise-avond, waar honderden mensen staan te zingen in Jezus’ naam. Of zou pastor Peter Dullaert een gevoelige snaar weten te raken bij Lucille?
Volgens Lucille valt haar twijfel niet alleen de christenen te verwijten, maar ligt het ook een beetje aan God zelf:
-Ik vind het een beetje laf van God dat Hij wil dat we in Hem geloven, maar dat Hij nooit een keer zegt: “Hé hoi, hier ben Ik.” En het zou volgens mij voor God heel makkelijk moeten zijn om even een knipoog te geven op aarde.”

(Op 2e kerstdag 2004 vond de grote tsunamiramp plaats)

Rereformed schreef:“Hé hoi, hier ben Ik.” En het zou volgens mij voor God heel makkelijk moeten zijn om even een knipoog te geven op aarde.”

(Op 2e kerstdag 2004 vond de grote tsunamiramp plaats)

Dat is weer eens iets anders dan een topic wat ik jaren geleden op credible meemaakte. Onder de noemer: "Een knipoog van god". De deelnemers, opvallend veel vrouwen dit keer, sprongen als jonge veulens in de wei. Uitgelaten werd verteld van een dauwdruppel die tijdens het fietsen in het gezicht viel, verdwalen in een vreemde stad en daar een bekend iemand tegen komen etc. Allemaal vergezochte verbanden om iets te verzinnen, want het is best moeilijk om een personage uit een roman tot leven te wekken. Ik heb tussen alle reacties een verslag geplaatst van een ongeval waar een jong gezin bij betrokken was. Niemand heeft het overleeft. Dat soort knipogen daar houden ze niet van, en dat werd me ook duidelijk na het lezen van een paar pbtjes, de tsunami zal ook bij dit genre horen. Deze knipogen zijn te vet en te dik aangezet. En de onzichtbare vriend waar ze in geloven doet het volgens hen heel subtiel.

God is liefde dus heeft CC toch god gevonden.


1 Johannes 4:8

"Wie niet liefheeft kent God niet, want God is liefde. "

(wel helemaal uit z'n context gerukt zoals pinksterkerk predikers/gelovigen vaak doen. )