Freethinker.nl

Wat ik al lang wist. Heel veel op internet kan je maar beter niet of anoniem doen.
Ontslagen na facebookpraatjes.
Ik ben van plan om meer linken er bij te halen.
En ik ben van plan om te vertellen wanneer ik voor het eerst bewust werd dat het meestal beter is om je identiteit op internet niet prijs te geven.
Voorlopig dus ter overdenking dit bericht in het AD.

We kennen allemaal het voorbeeld nog wel van het meisje dat bij Albert Heijn werkte en op Facebook de mist inging. Pascalle had zich ziek gemeld en vertelde op Facebook dat ze 'nu lekker de hele dag kon shoppen in Amsterdam met haar moeder'. Haar baas las mee, en schreef in een reactie op de Facebookstatus: 'Je mag zo lang als je wilt blijven in Amsterdam. Wij hoeven je namelijk niet meer terug te zien bij onze Albert Heijn'.

Ontzettend domme acties natuurlijk, maar wat me ook opvalt is het dubieuze spiekgedrag van werkgevers en collega's. Ik krijg daar toch een beetje een NSB-gevoel van, hoe terecht het ontslag in sommige gevallen misschien ook was.

Doppelgänger schreef:Ontzettend domme acties natuurlijk, maar wat me ook opvalt is het dubieuze spiekgedrag van werkgevers en collega's. Ik krijg daar toch een beetje een NSB-gevoel van, hoe terecht het ontslag in sommige gevallen misschien ook was.

Inderdaad. Ik wordt daar zo af en toe onpasselijk van. Sommigen kicken erop en leven ermee...

Doppelgänger schreef:Ontzettend domme acties natuurlijk,

Allicht.
Als je fraudeert moet je dat niet van de daken gaan schreeuwen.

Ik krijg daar toch een beetje een NSB-gevoel van, hoe terecht het ontslag in sommige gevallen misschien ook was.

Klinkt dubbel hè?

Misschien?

De belangrijkste vragen zijn: Wie had beter moeten weten en wie blijft er uiteindelijk met de gebakken peren zitten?

Doppelgänger schreef:Ontzettend domme acties natuurlijk, maar wat me ook opvalt is het dubieuze spiekgedrag van werkgevers en collega's. Ik krijg daar toch een beetje een NSB-gevoel van, hoe terecht het ontslag in sommige gevallen misschien ook was.

Die baas kan er natuurlijk ook vaak op gewezen worden door anderen, ik zou niet uitgaan van spiekgedrag. Iemand die zo dom is om zich ziek te melden, en vervolgens van de daken gaat schreeuwen dat ze lekker gaat shoppen en bijna trots lijkt te zijn op het feit dat ze dr baas in de zeik heeft genomen wil je toch ook niet voor je hebben werken?

Tering wat een dom wijf, dr verdiende loon(nou ja loon krijgt ze niet meer). Net goed. kan er nog veel meer over zeggen, maar dat is zo'n geval niet waard

Doppelgänger schreef:Ontzettend domme acties natuurlijk, maar wat me ook opvalt is het dubieuze spiekgedrag van werkgevers en collega's. Ik krijg daar toch een beetje een NSB-gevoel van, hoe terecht het ontslag in sommige gevallen misschien ook was.

Hoezo spiekgedrag?

Heb jij een FB pagina met FBvrienden?
Dan weet je ook, dat als je de pagina met updates opent, je direct alles wat je FBfriends schrijven ook op je scherm komt.
Niet zeldzaam is het dat je collega's als FBfriends hebt.

Hoe reageer je dan, als je op je werk hoort dat je collega ziek is en dat iedereen even wat harder aan zal moeten poten (zeker tijdens een griepepidemie) en je ziet zo'n bericht bij je binnenkomen?

Een baas die ontdekt dat iemand zich volstrekt onterecht ziekmeldt en daarop maatregelen neemt, dat is mijns inziens goed te begrijpen. Maar je hebt ook bazen die bij sollicitatieprocedures de kandidaten googlen en facebooken om te zien of ze "vreemde dingen" tegenkomen.
Als je bijvoorbeeld, laten we zeggen, buitengewoon feestelijke foto's van jezelf plaatst, dansend op een salsabar met twee cocktails in je handen, dan kan zo'n baas gaan denken dat je wel niet serieus genoeg zou zijn. Terwijl je privé je toch altijd heel anders gedraagt dan professioneel. In bijvoorbeeld Amerika zijn er zelfs bazen die je ontslaan als je in het weekend drinkt of rookt en daartoe ook testen uitvoeren op het werk.
Wat jij privé doet, gaat mijns inziens zo'n echter baas niets aan, als je maar professioneel genoeg bent op het werk en je privédingen geen invloed hebben daarop.
Zulke bazen zijn dus vrij enge personen en eigenlijk is er maar één remedie als bazen dit blijven doen: iedereen moet heel veel van zulke foto's op Facebook plaatsen, zo over the top en massaal nodig.
Misschien dat ze dan weer leren om gewoon uit te gaan van brief, CV, referenties, eerste indruk en gesprek.

Ik vrees dat het nooit weer goed komt....
De bazen zijn te angstig geworden iemand binnen te halen waar ze rotzooi meer krijgen...

Als een medewerker van mij zich ziek meld en vervolgens de bloemen buiten zet dan zal ik niet schromen deze met de wettelijk beschikbare middelen naar de deur te begeleiden (en dan bedoel ik niet de bloemen)

Dan mag je nog zo denken dat je in een vrije wereld leeft, er is altijd nog de steeds aanwezige dictatuur van het patronaat.

MaartenV schreef:Dan mag je nog zo denken dat je in een vrije wereld leeft, er is altijd nog de steeds aanwezige dictatuur van het patronaat.

het is gewoon domweg je eigen schuld.
als je je Facebook fatsoenlijk afschermt kan je baas/belastingen/overheid niets zien
ben je met heel je bedrijf facebookvriend dan moet je beseffen dat je baas alles meeleest als je het niet fatsoenlijk instelt

Maria schreef:Misschien?

Bij de fotoshoot in het ziekenhuis vond ik ontslag op staande voet wel een erg zware sanctie. Met de overige voorbeelden had ik niet zoveel moeite.

Maria schreef:Hoezo spiekgedrag?

Heb jij een FB pagina met FBvrienden?
Dan weet je ook, dat als je de pagina met updates opent, je direct alles wat je FBfriends schrijven ook op je scherm komt.
Niet zeldzaam is het dat je collega's als FBfriends hebt.

Hoe reageer je dan, als je op je werk hoort dat je collega ziek is en dat iedereen even wat harder aan zal moeten poten (zeker tijdens een griepepidemie) en je ziet zo'n bericht bij je binnenkomen?

Uit een aantal van de voorbeelden blijkt niet dat de werkgever ook daadwerkelijk een facebookvriend was van de werknemer. Als dit werkelijk het geval was, valt uiteraard alleen de medewerker wat te verwijten (hoe dom kun je zijn?), maar laten we niet doen alsof sommige werkgevers niet actief op zoek gaan naar zogenaamd 'wangedrag' van werknemers. Of dat ze potentiële werknemers screenen aan de hand van social media. Hetgeen ook de reden is dat ik geen Twitter of LinkedIn gebruik en mijn facebookpagina zoveel mogelijk heb dichtgetimmerd. Bovendien plaats ik daar zelf niet vaak berichten op en ben ik niet vindbaar op mijn achternaam (facebook mag doodvallen met hun real name policy).

LinkedIn heb ik sowieso nooit zo begrepen. Al mijn persoonlijke informatie, werk- en opleidingsverleden op een openbare, commerciële website? Daar hoef ik niet lang over na te denken.

MaartenV schreef:Dan mag je nog zo denken dat je in een vrije wereld leeft, er is altijd nog de steeds aanwezige dictatuur van het patronaat.

Weet iedereen ook wel, MaartenV. Maar dat is toch ook logisch?
Men moet toch érgens van eten? En daar willen ze een prima voordelig radertje.

Ja, als je het goed bekijkt: het merendeel van het leven van de meeste burgers wordt gedicteerd door hun patronaat. De povere vrije tijd die men heeft kan men vrij zijn. Oh, nee da's juist. Wat je post over wat je doet in je vrije tijd op Facebook wordt ook gecontrolleerd. Vrijheid, zei u?