Mijn visie op evolutie(poging 2)
Geplaatst: 10 jun 2016 19:30
Wanneer je per definitie niet open staat voor een iets andere kijk op evolutie? Dan graag dit topic negeren. Dan heb je hier niks te zoeken. Wanneer je er wel voor open staat om evolutie eens te bekijken op een iets andere manier? Dan van harte welkom.
Ik zou graag eens beginnen bij de "wil", want wanneer is iets te benoemen als "wil".
Naar aanleiding van het topic van Galgrathor over de evolutietheorie. In dat topic had ik al aangegeven dat ik evolutie een interessant onderwerp vindt, maar niet per definitie alles letterlijk overneem uit de evolutietheorie. Nu zul je misschien denken; Wie denkt hij wel niet dat hij is om het beter te weten?! Dat kan, maar ik zeg niet dat ik het per se beter weet, maar het is een onderwerp waar ik wel veel over nadenk.
Ik ga hier niet vertellen dat ik de evolutietheorie verwerp, ook al vind je dat ik dat wel doe omdat ik sommige dingen anders zie of denk te kunnen verklaren. Ik ga niet komen met Goden en dergelijke. Laat dat duidelijk zijn. In mijn visie is daar ook geen enkele (zinvolle) reden toe. Er zijn een paar dingen in ET waarin ik een probleem zie, welke dat zijn en waarom zal ik hier proberen duidelijk te maken.
Het grootste probleem zie ik in het niet willen erkennen van doel en wil. Mijn vermoeden is omdat er een factor in zit die de ruimte geeft om er een god aan te plakken. Ik zie ondanks dat ik wel wil en doel zie in evolutie totaal geen ruimte voor een god. Ook worden mijns inziens willekeur en toeval te veel benadrukt.
Ok, hoe ik denk dat leven is ontstaan en hoe en waarom het is ontwikkeld(evolutie) tot complexe vormen van leven.
De beredenering van de origine
Waar te beginnen?
Als je de oorsprong wilt vinden van leven en hoe het heeft geleid tot wat we nu zien, waar moet je dan beginnen? Het lijkt mij logische eerst eens te kijken naar hoe leven functioneert. Wat zijn de overeenkomsten onderling?
Het verschil zit in de details
Als je leven globaal bekijkt(letterlijk en figuurlijk), dan zie je de diversiteit. Het lijkt zo totaal verschillend van elkaar. Van de bacterie tot de olifant, en de mens tot de plant, er lijkt weinig overeenkomst als je ziet hoe divers het is.
Echter wanneer je leven bekijkt vanuit hoe het functioneert in de basis, dan zijn er duidelijk overeenkomsten. Er lijkt 1 onoverkomelijke overeenkomst, het functioneert allemaal gebaseerd op reproductie. Waarom functioneert het allemaal op dezelfde manier in de basis?. Is dat niet en duidelijke "boodschap" (nee in suggereer geen boodschapper).
Is het niet logisch om te beginnen bij het punt waar alles overeenkomt? En om dan vanuit dat punt te beredeneren naar buiten toe, dus hoe vanuit 1 systeem alles uiteindelijk zo heeft kunnen varieeren? Hierop ga ik verder bij Het neurologische commandocentrum
Leven
De aarde was een levenloze planeet. Wij leven op die aarde, dus we concluderen dat er nu iet is dat leeft. Wat is dat?
Laat ik beginnen met te stellen dat ik met leven al het leven bedoel. We leven in een tijd dat leven zeer divers is van extreem simpel tot zeer complexe vormen.
De levenloze aarde
Laten we beginnen bij het begin. Er is een planeet gevormd en vele elementen zijn aanwezig. Er onstond zomaar ineens leven? Nou zomaar ineens kan je natuurlijk niks mee. Er is geen zomaar ineens, dat is geen goede verklaring. Er is iets gebeurd op een planeet, waar eerst geen leven was is het er "ineens" wel. Wat maakt dat verschil?
Er was eerst geen leven, en ineens wel, hoe kan een levenloze planeet ineens leven voortbrengen?
Ik wil nu even uitzetten wat ik versta onder leven en waar ik het verschil zie tussen leven en niet leven en waarom.
Materie en Leven versus niet leven 1
We leven in een wereld die is gebaseerd op materie. Alles is in principe materie enkel is er levende materie en niet levende materie. Of beter gezegd, Levende structuren en niet levende structuren. Een voorbeeld van een levende structuur is het lichaam van de mens, een dier(ook mens is een dier maar dat even ter zijde), maar ook een 1 cellig organisme. Om het duidelijk te houden zal ik het verschil maken tussen levende structuur en lichaam(van mens, dier, etc.)
Een lichaam zelf leeft niet, niet per definitie in ieder geval. Een levenloos lichaam leeft duidelijk niet aangezien het levenloos is.. Dat wil niet zeggen dat er in het levenloze lichaam niks leeft. Bacterieen kunnen voortleven die voorheen een belangrijke rol speelden voor het levende lichaam(bacterieen in de maag, darmen etc.). Zonder deze bacterieen kon het lichaam niet goed blijven leven omdat deze bacterieen een essentieel onderdeel van het levende lichaam waren om te overleven. Wanneer het lichaam zelf niet meer leeft, kunnen deze nog wel een tijd doorleven volgens mij.
Er was iets dat het lichaam aanstuurde zodat alle noodzakelijke functies die het lichaam nodig had om te leven te laten blijven leven. Hier zijn de hersenen essentieel voor complexere levensvormen. De hersenen sturen alle functie aan
Het is niet het lichaam dat leeft, het is iets in dat lichaam dat het aanstuurt waardoor het voldoet aan de voorwaarden waar leven in herkenbaar is.
Het neurologische commandocentrum
Hoe het lichaam in leven blijft is afhankelijk van de hersenen. De hersenen sturen wanneer er geen "errors" zijn het lichaam en alle functies ervan aan. Het doet dit door impulsen te sturen via een zenuwstelsel. Impulsen zijn niks anders dan simpele commando's. Eigenlijk vergelijkbaar met binaire code, alleen kan je binaire code zien als een code gebaseerd op 2 opdrachten. 1 en 2, of aan of uit. In neurologie is er volgens mij maar sprake van 1 opdracht, aan.
De succesvolle start
Er is leven, je kunt dan afvragen, is het ontstaan, of was het er altijd al? Leven is volgens mij iets dat simpelweg gebeurd wanneer er de juiste omstandigheden voor zijn. Het heelal lijkt "dood", maar dat is omdat je niet de details ziet. Zelfs op Mars sluiten we niet uit dat er ooit leven is geweest. Het lijkt er op dat op Mars ooit de omstandigheden(naar wat ik weet 3 miljard jaar geleden) soortgelijk aan die van de aarde. Het zou erg interessant zijn als daar bacterieen worden gevonden. Dat zou een erg duidelijke boodschap zijn.
Maar wat is wat leven onderscheid van niet leven? Ik denk dat dat simpel te definieeren is alsvolgt. Leven is datgene dat de mogelijkheid heeft te reproduceren. Dat is waarin alle leven voor zo ver "ons" bekend op is gebaseerd. Alles dat leeft reproduceert en niks dat niet leeft reproduceert(maar misschien zit ik er naast). Dus zelf reproduceert en niet word gereproduceert!! Er is nog een overeenkomst, water, en ook Koolstof.
Dus we kunnen in leven overeenkomsten vinden, het reproduceert, het is gebaseerd op reproductie, koolstof en water.
Er was een moment dat er de juiste samenstelling ontstond die leven als gevolg had. Toeval? Nee, ik denk niet echt toeval. Er is reden om aan te nemen dat ook andere samenstellingen zouden kunnen werken. Zoals silicium. Echter is dat nog puur theorie volgens mij.
Water lijkt een erg belangrijk element in ieder geval. Er is dus leven ontstaan omdat er door een samenloop van omstandigheden een juiste combinatie was die leven tot gevolg had. Aangezien dit een zeer eenvoudige vorm van leven was gebaseerd op 1 cel is het niet het leven dat we vandaag de dag kennen, of toch wel.
Het reproduceerde, he. Dat doet al het leven dat we kennen ook vandaag de dag. Een belangrijke indicator.
De indicator van leven
Datgene dat het onderscheid maakt tussen leven en niet leven is te herkennen aan het reproduceren.
Het eerste commando
Aangezien complex leven dat we nu kennen allemaal is gebaseerd op neurologische impulsen is ook daar een indicator. Zou het ooit anders gefunctioneerd hebben? Waarom zou je daarvan uitgaan? Wat als de eerste vorm van leven was gebaseerd op het systeem op iets dat de basis was van het complexere neurologische stelsel dat we nu kennen. Het is enkel veel complexer geworden. Maar in de kern heeft het misschien wel simpelweg altijd zo gewerkt. Voor een complexe levende structuur heb je een complex neurologisch stelsel nodig. Voor een simpele levende structuur is een simpel neurologisch stelsel genoeg.
Leven is ontstaan, het is te herkennen aan het feit dat het reproduceert, maar waarom reproduceert het? Toeval?
Er zijn ongetwijfeld vele chemische samenstellingen ontstaan, echter geen enkele leidde tot iets dat definieerbaar is als leven. Tot die ene keer. Wat onderscheidde die ene samenstelling van al het andere?
Het kan zijn dat de juiste chemische samenstelling die het eerste levende lichaam ten gevolg succesvol was omdat het 1 commando meekreeg. 1 Impuls, wellicht is de juiste samenstelling de voortbrenger van de eerste impuls. Het allereerste neurologische commando. Omdat het commando in combinatie ging met een "lichaam" kon het gevolg geven aan dat commando, het kon zichzelf reproduceren.
Wat is een wil?
Wanneer noemen we iets een wil? Even een aantal voorbeelden. Jantje heeft zijn zinnen gezet op snoep, hij WIL snoep.
Jantje is fysiek gehandicapt maar WIL toch lopen. Dit is allemaal een wil. De hond WIL eten, ook de hond heeft een wil.
Instinct is ook een wil. Er is echter verschil tussen een "vrije" wil een een wil. Maar is er wel echt een vrije wil?
De wil is de drang van een gevolggeving. Simpelweg oorzaak en gevolg, echter een specifieke oorzaak met een specifiek gevolg. Vrije wil word toebedeeld wanneer men uitgaat van een keuze, de sterkste drang van gevolggeving op basis van redenatie(er was een keuze en de keuze is gebaseerd op datgene dat het meeste voldoening geeft).
De vrije wil is simpel weg een specifiekere aanduiding van een wil omdat deze uit een selectie van "willen"komt(of er van uitgaat dat er een keuze was). De eerste succesvolle formule met leven tot gevolg was misschien wel juist succesvol omdat het een wil had. Het feit dat het reproduceert duidt dus op een duidelijke wil. Je zou kunnen stellen dat het verschil tussen leven en dood of leven en niet leven een wil is. Een mens dat leeft heeft een wil, een dood mens daarbij is de wil verloren gegaan.
Je kunt misschien wel een vrije wil gelijkstellen met de mate van bewustzijn. Hoe hoger het bewustzijn, hoe vrijer de wil. Misschien moeten we ons eens afvragen waar de wil vandaan komt. Je kunt vaststellen dat er wil is omdat er een gevolg is dat een oorsprong heeft vanuit iets dat leeft. Wanneer de omgeving invloed heeft op een levend heeft op een levend wezen en het levende wezen/levende structuur, dan kunnen we de uitkomst op een aantal manieren onderscheiden.
1. De wind blaast het schaap om, in dit geval is de uitkomst niet een uitkomst van een wil. De oorsprong ligt bij iets dat niet leeft, er is sprake van oorzaak en gevolg. Je kunt enkel zeggen dat de wil van het schaap om niet om te waaien niet uit is gekomen. De uitkomst omvallen was niet de oorzaak van de wil van het schaap, maar het gevolg van een bron zonder identiteit. Namelijk de wind.
2. Wanneer het schaap ziek is een daardoor verzwakt, met als gevolg dat het schaap omvalt, ook dan is er geen sprake van een wil. Niet de wil van het schaap, ook niet de wil van het virus wat de ziekte veroorzaakt bij het schaap. Het is niet direct aan het virus toe te schrijven, zelfs indirect niet echt aan het virus toe te schrijven. Het virus wil enkel reproduceren(de basis van leven), kun je dan zeggen dat het overleven van het virus onbewust de oorzaak is van het omvallen van het schaap? Nee, er zit nog een phase tussen. Het "willen" overleven/reproduceren van het virus heeft niet tot gevolg dat het schaap omvalt. Het willen overleven/reproduceren van het virus heeft tot gevolg dat het schaap ziek wordt, deze reactie van het lichaam van de levende structuur(het schaap), heeft tot gevolg dat het schaap zwak wordt en omvalt. Het is een bewuste reactie van het lichaam zelf in die zin dat het is geprogrammeerd om alles te doen om te proberen het virus(de indringer) het lichaam uit te krijgen aangezien het "vreemd" is. Alle aandacht gaat uit naar het proberen het virus uit te schakelen/te verwijderen. Hierdoor gaan sommige functies tijdelijk minder goed werken. Dat is de WIL van leven om te overleven en te kunnen blijven reproduceren.
Omdat het dus TE indirect is toe te schrijven aan het virus spreken we niet dat het omvallen de wil is van het virus. Dit is simpelweg het gevolg van de wil om te overleven van het, of het falen van het systeem in het schaap om zonder gevolgen
het virus uit het schaap te krijgen.
3. Er komt een jager met een jachtgeweer en deze schiet het schaap door het hoofd, het schaap valt dood neer. Is het omvallen van het schaap de wil van het schaap? Nee uiteraard niet. Het is een externe factor die het schaap willoos maakt(dood is willoos, hiermee word dus duidelijk dat er enkel sprake kan zijn van EEN wil bij leven, omdat leven een identiteit heeft, zie De identiteit van leven). Was het de wil van de jager? De jager heeft honger en schiet het schaap dood en eet het op. Het is dus verwijtbaar en direct gevolg van een vooringenomen actie(het willen eten van het schaap) die als enkele uitkomst de dood van het schaap heeft. De jager WIL het schaap opeten, en weet dat dat alleen kan door het schaap te doden. De jager eet het schaap op omdat de wil er is om het op te eten, maar het is geen doen om het schaap levend op te eten(maar ook dan is de dood het directe gevolg) en WIL het dus eerst doden.
De identiteit van leven.
Wanneer is iets een identiteit en wanneer niet? Wanneer men spreekt over kenmerken of eigenschappen dan zegt dat niets over of het om iets gaat dat leeft of niet leeft. Een auto heeft bepaalde kenmerken/eigenschappen die het tot auto maken. Daarmee identificeer je een auto. Het suggereert identiteit omdat het woord er van afgeleid is(of andersom).
Maar in identiteit zit ook het woord entiteit, en entiteit wijst direct een wezen aan. Identiteit is dus een zeer specifieke identificatie. iets dat geen "wezen"is is geen entiteit.
De wil is een oorzaak en gevolg met een oorzaak die aan een identiteit is toe te schrijven.
Wanneer er sprake is van wil, dan weet je dus dat het direct verwijst naar iets dat leeft, het is de oorzaak van een gevolg dat voorkomt uit een identiteit.
Wil en vrije wil? bewustzijn maakt het verschil 1.
Nu kun je je afvragen, "wie of wat geeft die wil"? Kun je iets dat enkel op commando's reageert een vrije wil toebedelen? Het antwoord hangt af van de situatie. Is er een keuze? Stel, je wilt je huis schilderen. Je gaat naar de winkel en er is verf, enkel is er alleen donkerblauwe verf, je hebt geen mogelijkheid om ergens anders verf te halen, dus je neemt de blauwe verf maar. Je hebt je huis geverfd, was dat jouw wil? Ja, het was duidelijk je keuze om het huis te verven, je had het ook niet kunnen verven. Was de keuze voor blauwe verf een vrije keuze? Ja indirect wel, je had het huis ook niet kunnen verven. Was blauwe verf jouw eerste keuze, nee. je had bijvoorbeeld liever bruin gehad. Maar je had een vrije keuze, je kon ook wachten tot het moment dat je meer keuze had. Het was dus jouw wil om het huis te verven, maar niet jouw directe wil om het blauw te verven, maar de wil om het te verven was groter dan de specifiekere wil van het verven in een bepaalde kleur. Er was dus een vrije wil. Want ook al had je in kleur geen keuze, je hebt toch een vrije keuze om de kleur ondergeschikt te maken gehad.
Het was een bewuste keuze om het verven boven de kleur te stellen. Er is dus sprake van bewustzijn aangezien er een bewuste afgewogen keuze is gemaakt.
Nu ben je onderweg naar huis met je verf, er spring een man uit een steeg en deze heeft een pistool. Hij zegt, "je geld of je leven"!? Heb je nu een vrije keuze? In zekere zin zou je kunnen stellen ja. Je kunt zeggen je hebt een keuze en de overvaller geeft je een keuze. De overvaller wil je geld, je kunt het geven en je leven behouden, of je kunt je laten doodschieten en de overvaller pakt je geld zelf. Jij bent vrij om te kiezen in zeker zin. Wanneer je extreem principieel zou reageren en je bent principieel tegen overvallers en je wilt er niet aan meewerken, dan kun je zeggen, "schiet me maar dood dan want ik geef het je niet!! Maar ik denk dat je er gerust vanuit kan gaan dat de meesten niet die keuze zullen maken. Het is tegen de natuur van leven in om principes te verkiezen boven het voort blijven staan. Althans, wanneer je er van overtuigd bent dat leven dan ophoudt. De crux zit hem dus in het principes kunnen stellen, en niet zozeer in het bewustzijn.
Wanneer je zou geloven in een god die zegt dat je in een absoluut paradijs komt wanneer je overlijdt, maar zegt dat zelfmoord reden is om naar de hel te gaan. Dan zou je wanneer je daar echt van overtuigd bent een zeer goede reden hebben om niet je geld te geven omdat je op deze manier al direct naar het paradijs kan, je hoeft dus niet meer te wachten. Jippie. Nou mijn geld krijg je niet hoor, schiet maar lekker. God here i come. De vraag is wat er dan gebeurd met de gelovige. Nou ja vraag?
Het kiezen voor dood in plaats van je geld afgeven gaat tegen de natuur van leven in, in de meeste gevallen. Waarom? Zelfs de gelovige zal in de meeste gevallen niet kiezen voor de dood. Waarom? Wellicht omdat het tegen de natuur van leven ingaat, de bron van het zijn. Was de bron van het zijn god, dan was de keuze voor de dood de meest natuurlijke.
God is de herprogrammering van de natuur
Aangezien de keuze van de gelovige een overwogen keuze was en hij blijelijk kiest voor de dood. was het een veel vrijere keuze dan wanneer de persoon niet dusdanig overtuigd gelovig zou zijn. Dus de natuur van leven bepaald eigenlijk hoe vrij je keuze is. Ben je 100% overtuigd van het goddelijke paradijs herprogrammeer je de natuur van wie je bent. De uitkomst kiezen voor de dood is dan het logische resultaat van het herprogrammeren van de natuur van leven. God zou een redelijk argument zijn wanneer de overweldigende meerderheid in deze situatie zou kiezen voor de dood, omdat de natuur van leven ingeeft dat je dan de beste keuze maakt. Aangezien dit zeer aannemelijk niet het geval is(je zou het kunnen testen) e de absolute meerderheid zou kiezen voor leven en het geld afgeven, is er geen redelijk argument te vinden in god. Alles wijst uit dat kiezen voor de dood onnatuurlijk is. En dat de keuze voor dood in deze situatie resultaat is van herprogrammering en niet natuurlijke oorsprong
Je kunt dus gerust stellen dat leven voortbestaan kiest boven de dood.
De onnatuurlijke god.
Je kunt je nu gaan afvragen wie de keuze maakt. Maak jij de keuze, of maakt hoe je bent geprogrammeerd de keuze?!
Volgens mij is nu wel redelijk duidelijk dat hoe je in elkaar zit, dus bent "geprogrammeerd de bron is voor de keuzes die je maakt. Je kunt jezelf herprogrammeren met "goddelijke codes" waarmee je perspectief totaal veranderd.
Het vreemde is alleen dat religie stelt dat god de bron is van alles en de natuur is van alles wat is. Maar waarom lijkt alle leven dan blijven voortbestaan te kiezen boven het sterven. Vanuit het "goddelijke" perspectief zou leven standaard de "programmatuur" moeten hebben van zijn oorsprong/bron. Dit geldt helemaal voor de mens, Men beweert toch dat de mens naar het evenbeeld van god is geschapen? Waarom is de keuze voor de dood dan enkel logisch wanneer de mens zichzelf "herprogrammeerd"? Wanneer de keuze voor leven boven de dood in de situatie van de overvaller/overvallene "instinctief" leven is, is er geen enkele reden om een god aan te wijzen als natuurlijke bron.
Wil en vrije wil? bewustzijn maakt het verschil 2.
Leven lijkt eenmaal zo "geprogrammeerd" te zijn dat het leven automatisch kiest boven niet leven. Is de mens dan de de maker van de keuze? Ik denk dat dat te betwijfelen is. De mens is slechts onderdeel van het leven, niet het leven zelf.
Dat wat de mens aanstuurt vanuit "instinctief" praktisch onoverkoombare impulsieve ingevingen is wat leven is. Het is terug te vinden in alles dat leeft. Het feit dat alles dat leeft in de kern hetzelfde functioneert, namelijk reproduceren. Maar om te reproduceren moet je in leven blijven(dus willen blijven bestaan en niet een neutrale instelling hebben).
De neutrale eencellige versus de de eencellige met een wil
Wanneer je er vanuitgaat dat leven geen wil heeft, ga je uit van neutraliteit. Leven zou geen voorkeur hebben om te blijven leven of om te sterven. Het zou er geen mening over hebben(Ja mening impliceert bewustzijn). Volgens mij is de logische uitkomst van leven dat neutraal in het zijn staat fifty/fifty. Dan zou de helft van de overvallenen kiezen voor de dood en de andere helft kiezen voor leven. Hetzelfde zou gelden voor al het andere dat leeft. Ook al is het succesvol eencellig leven. Dan nog zou de helft sterven en de helft overleven in welke omstandigheid dan ook. Wanneer leven neutraal is dan zou een externe factor die het leven bedreigt hoe dan ook de doorslaggevende factor zijn waardoor alle bedreigde eencellige levensvormen zouden sterven. De uitkomst is dan leven of sterven, het leven zelf is geen factor in de uitkomst wanneer het neutraal is en daarmee zal de uitkomst enkel sterven zijn omdat de externe factor dan "beslist"
Door zij eigen neutraliteit zou leven dan niet in bestaan kunnen blijven, elke bedreiging zal de balans onoverkomelijk tot sterven doen doorslaan.
Aangezien leven toch echt blijven leven lijkt te verkiezen boven niet leven geeft volgens mij duidelijk aan dat leven an sich niet neutraal is.
Het doel van het leven
Maar wat is dan het doel van leven? Dit is eigenlijk waar het in de kern omgaat. Het is niet hetzelfde als. Wat is het doel van een mensenleven, of het doel van een schaap. De vraag is wat is het doel van leven an sich!
Het antwoord lijkt vrij simpel terug te vinden in alle leven, het enige doel is reproduceren, om aan dat doel te voldoen MOET leven wel in leven WILLEN blijven, Waarom zeg ik duidelijk MOET WILLEN? Omdat leven dat er neutraal instaat niet overleefd zoals ik heb uitgelegd in De neutrale eencellige versus de de eencellige met een wil. Het lijkt er in de oorsprong alleen om te gaan om te reproduceren, om te reproduceren moet het de wil hebben om te blijven bestaan, en om te kunnen blijven bestaan en reproduceren moet het essentiele informatie op kunnen slaan en door kunnen geven.
Leven kiest duidelijk voor leven omdat het adaptie duidelijk verkiest boven niet adaptie en daardoor zich te laten niet leven. Overal om je heen is te zien hoe adaptief leven is. Het laat zich vormen door omstandigheden omdat het zonder adaptie zal sterven als het blijft hoe het is/was. Heeft leven dan ook de wil om te adapteren? Nee, het heeft enkel de wil om te blijven leven, het is neutraal over de vorm, maar het kiest om te blijven leven met adaptie als gevolg van externe
factoren(toeval, wellicht onontkoombare toeval op een planeet waar veel verschillende factoren aanwezig zijn in de vorm van klimataire gevolgen of chemische elementen).
het feit dat leven functioneert op basis van reproductie en impulsen is niet omdat dat zo geevolueerd is, maar omdat het altijd zo heeft gewerkt. Het is hoe het is ontstaan als gevolg van de juiste elementen onder de juiste omstandigheden waarvan de uitkomst was een extreem eenvoudig materieel lichaam dat aangestuurd word vanuit een extreem simpel commando(het allereerste extreem eenvoudige neurologische stelsel). De diversiteit is gevolg van leven dat wil blijven bestaan omdat het dat eenmaal meekreeg doordat dat het gevolg was van de juiste chemische samenstelling onder de juiste omstandigheden. Er zijn ongetwijfeld vele, vele chemische samenstellingen tot stand gekomen onder zeer diversie omstandigheden. Echter dezen waren allen niet capabel tot instandhouding en reproductie omdat de samenstelling nooit het commando/de impuls reproduceer en blijven bestaan ten gevolg had.
En dat is dus waarom ik doel en wil juist erg toepasselijk vind bij leven.
A. T. Jist
Ik zou graag eens beginnen bij de "wil", want wanneer is iets te benoemen als "wil".
Naar aanleiding van het topic van Galgrathor over de evolutietheorie. In dat topic had ik al aangegeven dat ik evolutie een interessant onderwerp vindt, maar niet per definitie alles letterlijk overneem uit de evolutietheorie. Nu zul je misschien denken; Wie denkt hij wel niet dat hij is om het beter te weten?! Dat kan, maar ik zeg niet dat ik het per se beter weet, maar het is een onderwerp waar ik wel veel over nadenk.
Ik ga hier niet vertellen dat ik de evolutietheorie verwerp, ook al vind je dat ik dat wel doe omdat ik sommige dingen anders zie of denk te kunnen verklaren. Ik ga niet komen met Goden en dergelijke. Laat dat duidelijk zijn. In mijn visie is daar ook geen enkele (zinvolle) reden toe. Er zijn een paar dingen in ET waarin ik een probleem zie, welke dat zijn en waarom zal ik hier proberen duidelijk te maken.
Het grootste probleem zie ik in het niet willen erkennen van doel en wil. Mijn vermoeden is omdat er een factor in zit die de ruimte geeft om er een god aan te plakken. Ik zie ondanks dat ik wel wil en doel zie in evolutie totaal geen ruimte voor een god. Ook worden mijns inziens willekeur en toeval te veel benadrukt.
Ok, hoe ik denk dat leven is ontstaan en hoe en waarom het is ontwikkeld(evolutie) tot complexe vormen van leven.
De beredenering van de origine
Waar te beginnen?
Als je de oorsprong wilt vinden van leven en hoe het heeft geleid tot wat we nu zien, waar moet je dan beginnen? Het lijkt mij logische eerst eens te kijken naar hoe leven functioneert. Wat zijn de overeenkomsten onderling?
Het verschil zit in de details
Als je leven globaal bekijkt(letterlijk en figuurlijk), dan zie je de diversiteit. Het lijkt zo totaal verschillend van elkaar. Van de bacterie tot de olifant, en de mens tot de plant, er lijkt weinig overeenkomst als je ziet hoe divers het is.
Echter wanneer je leven bekijkt vanuit hoe het functioneert in de basis, dan zijn er duidelijk overeenkomsten. Er lijkt 1 onoverkomelijke overeenkomst, het functioneert allemaal gebaseerd op reproductie. Waarom functioneert het allemaal op dezelfde manier in de basis?. Is dat niet en duidelijke "boodschap" (nee in suggereer geen boodschapper).
Is het niet logisch om te beginnen bij het punt waar alles overeenkomt? En om dan vanuit dat punt te beredeneren naar buiten toe, dus hoe vanuit 1 systeem alles uiteindelijk zo heeft kunnen varieeren? Hierop ga ik verder bij Het neurologische commandocentrum
Leven
De aarde was een levenloze planeet. Wij leven op die aarde, dus we concluderen dat er nu iet is dat leeft. Wat is dat?
Laat ik beginnen met te stellen dat ik met leven al het leven bedoel. We leven in een tijd dat leven zeer divers is van extreem simpel tot zeer complexe vormen.
De levenloze aarde
Laten we beginnen bij het begin. Er is een planeet gevormd en vele elementen zijn aanwezig. Er onstond zomaar ineens leven? Nou zomaar ineens kan je natuurlijk niks mee. Er is geen zomaar ineens, dat is geen goede verklaring. Er is iets gebeurd op een planeet, waar eerst geen leven was is het er "ineens" wel. Wat maakt dat verschil?
Er was eerst geen leven, en ineens wel, hoe kan een levenloze planeet ineens leven voortbrengen?
Ik wil nu even uitzetten wat ik versta onder leven en waar ik het verschil zie tussen leven en niet leven en waarom.
Materie en Leven versus niet leven 1
We leven in een wereld die is gebaseerd op materie. Alles is in principe materie enkel is er levende materie en niet levende materie. Of beter gezegd, Levende structuren en niet levende structuren. Een voorbeeld van een levende structuur is het lichaam van de mens, een dier(ook mens is een dier maar dat even ter zijde), maar ook een 1 cellig organisme. Om het duidelijk te houden zal ik het verschil maken tussen levende structuur en lichaam(van mens, dier, etc.)
Een lichaam zelf leeft niet, niet per definitie in ieder geval. Een levenloos lichaam leeft duidelijk niet aangezien het levenloos is.. Dat wil niet zeggen dat er in het levenloze lichaam niks leeft. Bacterieen kunnen voortleven die voorheen een belangrijke rol speelden voor het levende lichaam(bacterieen in de maag, darmen etc.). Zonder deze bacterieen kon het lichaam niet goed blijven leven omdat deze bacterieen een essentieel onderdeel van het levende lichaam waren om te overleven. Wanneer het lichaam zelf niet meer leeft, kunnen deze nog wel een tijd doorleven volgens mij.
Er was iets dat het lichaam aanstuurde zodat alle noodzakelijke functies die het lichaam nodig had om te leven te laten blijven leven. Hier zijn de hersenen essentieel voor complexere levensvormen. De hersenen sturen alle functie aan
Het is niet het lichaam dat leeft, het is iets in dat lichaam dat het aanstuurt waardoor het voldoet aan de voorwaarden waar leven in herkenbaar is.
Het neurologische commandocentrum
Hoe het lichaam in leven blijft is afhankelijk van de hersenen. De hersenen sturen wanneer er geen "errors" zijn het lichaam en alle functies ervan aan. Het doet dit door impulsen te sturen via een zenuwstelsel. Impulsen zijn niks anders dan simpele commando's. Eigenlijk vergelijkbaar met binaire code, alleen kan je binaire code zien als een code gebaseerd op 2 opdrachten. 1 en 2, of aan of uit. In neurologie is er volgens mij maar sprake van 1 opdracht, aan.
De succesvolle start
Er is leven, je kunt dan afvragen, is het ontstaan, of was het er altijd al? Leven is volgens mij iets dat simpelweg gebeurd wanneer er de juiste omstandigheden voor zijn. Het heelal lijkt "dood", maar dat is omdat je niet de details ziet. Zelfs op Mars sluiten we niet uit dat er ooit leven is geweest. Het lijkt er op dat op Mars ooit de omstandigheden(naar wat ik weet 3 miljard jaar geleden) soortgelijk aan die van de aarde. Het zou erg interessant zijn als daar bacterieen worden gevonden. Dat zou een erg duidelijke boodschap zijn.
Maar wat is wat leven onderscheid van niet leven? Ik denk dat dat simpel te definieeren is alsvolgt. Leven is datgene dat de mogelijkheid heeft te reproduceren. Dat is waarin alle leven voor zo ver "ons" bekend op is gebaseerd. Alles dat leeft reproduceert en niks dat niet leeft reproduceert(maar misschien zit ik er naast). Dus zelf reproduceert en niet word gereproduceert!! Er is nog een overeenkomst, water, en ook Koolstof.
Dus we kunnen in leven overeenkomsten vinden, het reproduceert, het is gebaseerd op reproductie, koolstof en water.
Er was een moment dat er de juiste samenstelling ontstond die leven als gevolg had. Toeval? Nee, ik denk niet echt toeval. Er is reden om aan te nemen dat ook andere samenstellingen zouden kunnen werken. Zoals silicium. Echter is dat nog puur theorie volgens mij.
Water lijkt een erg belangrijk element in ieder geval. Er is dus leven ontstaan omdat er door een samenloop van omstandigheden een juiste combinatie was die leven tot gevolg had. Aangezien dit een zeer eenvoudige vorm van leven was gebaseerd op 1 cel is het niet het leven dat we vandaag de dag kennen, of toch wel.
Het reproduceerde, he. Dat doet al het leven dat we kennen ook vandaag de dag. Een belangrijke indicator.
De indicator van leven
Datgene dat het onderscheid maakt tussen leven en niet leven is te herkennen aan het reproduceren.
Het eerste commando
Aangezien complex leven dat we nu kennen allemaal is gebaseerd op neurologische impulsen is ook daar een indicator. Zou het ooit anders gefunctioneerd hebben? Waarom zou je daarvan uitgaan? Wat als de eerste vorm van leven was gebaseerd op het systeem op iets dat de basis was van het complexere neurologische stelsel dat we nu kennen. Het is enkel veel complexer geworden. Maar in de kern heeft het misschien wel simpelweg altijd zo gewerkt. Voor een complexe levende structuur heb je een complex neurologisch stelsel nodig. Voor een simpele levende structuur is een simpel neurologisch stelsel genoeg.
Leven is ontstaan, het is te herkennen aan het feit dat het reproduceert, maar waarom reproduceert het? Toeval?
Er zijn ongetwijfeld vele chemische samenstellingen ontstaan, echter geen enkele leidde tot iets dat definieerbaar is als leven. Tot die ene keer. Wat onderscheidde die ene samenstelling van al het andere?
Het kan zijn dat de juiste chemische samenstelling die het eerste levende lichaam ten gevolg succesvol was omdat het 1 commando meekreeg. 1 Impuls, wellicht is de juiste samenstelling de voortbrenger van de eerste impuls. Het allereerste neurologische commando. Omdat het commando in combinatie ging met een "lichaam" kon het gevolg geven aan dat commando, het kon zichzelf reproduceren.
Wat is een wil?
Wanneer noemen we iets een wil? Even een aantal voorbeelden. Jantje heeft zijn zinnen gezet op snoep, hij WIL snoep.
Jantje is fysiek gehandicapt maar WIL toch lopen. Dit is allemaal een wil. De hond WIL eten, ook de hond heeft een wil.
Instinct is ook een wil. Er is echter verschil tussen een "vrije" wil een een wil. Maar is er wel echt een vrije wil?
De wil is de drang van een gevolggeving. Simpelweg oorzaak en gevolg, echter een specifieke oorzaak met een specifiek gevolg. Vrije wil word toebedeeld wanneer men uitgaat van een keuze, de sterkste drang van gevolggeving op basis van redenatie(er was een keuze en de keuze is gebaseerd op datgene dat het meeste voldoening geeft).
De vrije wil is simpel weg een specifiekere aanduiding van een wil omdat deze uit een selectie van "willen"komt(of er van uitgaat dat er een keuze was). De eerste succesvolle formule met leven tot gevolg was misschien wel juist succesvol omdat het een wil had. Het feit dat het reproduceert duidt dus op een duidelijke wil. Je zou kunnen stellen dat het verschil tussen leven en dood of leven en niet leven een wil is. Een mens dat leeft heeft een wil, een dood mens daarbij is de wil verloren gegaan.
Je kunt misschien wel een vrije wil gelijkstellen met de mate van bewustzijn. Hoe hoger het bewustzijn, hoe vrijer de wil. Misschien moeten we ons eens afvragen waar de wil vandaan komt. Je kunt vaststellen dat er wil is omdat er een gevolg is dat een oorsprong heeft vanuit iets dat leeft. Wanneer de omgeving invloed heeft op een levend heeft op een levend wezen en het levende wezen/levende structuur, dan kunnen we de uitkomst op een aantal manieren onderscheiden.
1. De wind blaast het schaap om, in dit geval is de uitkomst niet een uitkomst van een wil. De oorsprong ligt bij iets dat niet leeft, er is sprake van oorzaak en gevolg. Je kunt enkel zeggen dat de wil van het schaap om niet om te waaien niet uit is gekomen. De uitkomst omvallen was niet de oorzaak van de wil van het schaap, maar het gevolg van een bron zonder identiteit. Namelijk de wind.
2. Wanneer het schaap ziek is een daardoor verzwakt, met als gevolg dat het schaap omvalt, ook dan is er geen sprake van een wil. Niet de wil van het schaap, ook niet de wil van het virus wat de ziekte veroorzaakt bij het schaap. Het is niet direct aan het virus toe te schrijven, zelfs indirect niet echt aan het virus toe te schrijven. Het virus wil enkel reproduceren(de basis van leven), kun je dan zeggen dat het overleven van het virus onbewust de oorzaak is van het omvallen van het schaap? Nee, er zit nog een phase tussen. Het "willen" overleven/reproduceren van het virus heeft niet tot gevolg dat het schaap omvalt. Het willen overleven/reproduceren van het virus heeft tot gevolg dat het schaap ziek wordt, deze reactie van het lichaam van de levende structuur(het schaap), heeft tot gevolg dat het schaap zwak wordt en omvalt. Het is een bewuste reactie van het lichaam zelf in die zin dat het is geprogrammeerd om alles te doen om te proberen het virus(de indringer) het lichaam uit te krijgen aangezien het "vreemd" is. Alle aandacht gaat uit naar het proberen het virus uit te schakelen/te verwijderen. Hierdoor gaan sommige functies tijdelijk minder goed werken. Dat is de WIL van leven om te overleven en te kunnen blijven reproduceren.
Omdat het dus TE indirect is toe te schrijven aan het virus spreken we niet dat het omvallen de wil is van het virus. Dit is simpelweg het gevolg van de wil om te overleven van het, of het falen van het systeem in het schaap om zonder gevolgen
het virus uit het schaap te krijgen.
3. Er komt een jager met een jachtgeweer en deze schiet het schaap door het hoofd, het schaap valt dood neer. Is het omvallen van het schaap de wil van het schaap? Nee uiteraard niet. Het is een externe factor die het schaap willoos maakt(dood is willoos, hiermee word dus duidelijk dat er enkel sprake kan zijn van EEN wil bij leven, omdat leven een identiteit heeft, zie De identiteit van leven). Was het de wil van de jager? De jager heeft honger en schiet het schaap dood en eet het op. Het is dus verwijtbaar en direct gevolg van een vooringenomen actie(het willen eten van het schaap) die als enkele uitkomst de dood van het schaap heeft. De jager WIL het schaap opeten, en weet dat dat alleen kan door het schaap te doden. De jager eet het schaap op omdat de wil er is om het op te eten, maar het is geen doen om het schaap levend op te eten(maar ook dan is de dood het directe gevolg) en WIL het dus eerst doden.
De identiteit van leven.
Wanneer is iets een identiteit en wanneer niet? Wanneer men spreekt over kenmerken of eigenschappen dan zegt dat niets over of het om iets gaat dat leeft of niet leeft. Een auto heeft bepaalde kenmerken/eigenschappen die het tot auto maken. Daarmee identificeer je een auto. Het suggereert identiteit omdat het woord er van afgeleid is(of andersom).
Maar in identiteit zit ook het woord entiteit, en entiteit wijst direct een wezen aan. Identiteit is dus een zeer specifieke identificatie. iets dat geen "wezen"is is geen entiteit.
De wil is een oorzaak en gevolg met een oorzaak die aan een identiteit is toe te schrijven.
Wanneer er sprake is van wil, dan weet je dus dat het direct verwijst naar iets dat leeft, het is de oorzaak van een gevolg dat voorkomt uit een identiteit.
Wil en vrije wil? bewustzijn maakt het verschil 1.
Nu kun je je afvragen, "wie of wat geeft die wil"? Kun je iets dat enkel op commando's reageert een vrije wil toebedelen? Het antwoord hangt af van de situatie. Is er een keuze? Stel, je wilt je huis schilderen. Je gaat naar de winkel en er is verf, enkel is er alleen donkerblauwe verf, je hebt geen mogelijkheid om ergens anders verf te halen, dus je neemt de blauwe verf maar. Je hebt je huis geverfd, was dat jouw wil? Ja, het was duidelijk je keuze om het huis te verven, je had het ook niet kunnen verven. Was de keuze voor blauwe verf een vrije keuze? Ja indirect wel, je had het huis ook niet kunnen verven. Was blauwe verf jouw eerste keuze, nee. je had bijvoorbeeld liever bruin gehad. Maar je had een vrije keuze, je kon ook wachten tot het moment dat je meer keuze had. Het was dus jouw wil om het huis te verven, maar niet jouw directe wil om het blauw te verven, maar de wil om het te verven was groter dan de specifiekere wil van het verven in een bepaalde kleur. Er was dus een vrije wil. Want ook al had je in kleur geen keuze, je hebt toch een vrije keuze om de kleur ondergeschikt te maken gehad.
Het was een bewuste keuze om het verven boven de kleur te stellen. Er is dus sprake van bewustzijn aangezien er een bewuste afgewogen keuze is gemaakt.
Nu ben je onderweg naar huis met je verf, er spring een man uit een steeg en deze heeft een pistool. Hij zegt, "je geld of je leven"!? Heb je nu een vrije keuze? In zekere zin zou je kunnen stellen ja. Je kunt zeggen je hebt een keuze en de overvaller geeft je een keuze. De overvaller wil je geld, je kunt het geven en je leven behouden, of je kunt je laten doodschieten en de overvaller pakt je geld zelf. Jij bent vrij om te kiezen in zeker zin. Wanneer je extreem principieel zou reageren en je bent principieel tegen overvallers en je wilt er niet aan meewerken, dan kun je zeggen, "schiet me maar dood dan want ik geef het je niet!! Maar ik denk dat je er gerust vanuit kan gaan dat de meesten niet die keuze zullen maken. Het is tegen de natuur van leven in om principes te verkiezen boven het voort blijven staan. Althans, wanneer je er van overtuigd bent dat leven dan ophoudt. De crux zit hem dus in het principes kunnen stellen, en niet zozeer in het bewustzijn.
Wanneer je zou geloven in een god die zegt dat je in een absoluut paradijs komt wanneer je overlijdt, maar zegt dat zelfmoord reden is om naar de hel te gaan. Dan zou je wanneer je daar echt van overtuigd bent een zeer goede reden hebben om niet je geld te geven omdat je op deze manier al direct naar het paradijs kan, je hoeft dus niet meer te wachten. Jippie. Nou mijn geld krijg je niet hoor, schiet maar lekker. God here i come. De vraag is wat er dan gebeurd met de gelovige. Nou ja vraag?
Het kiezen voor dood in plaats van je geld afgeven gaat tegen de natuur van leven in, in de meeste gevallen. Waarom? Zelfs de gelovige zal in de meeste gevallen niet kiezen voor de dood. Waarom? Wellicht omdat het tegen de natuur van leven ingaat, de bron van het zijn. Was de bron van het zijn god, dan was de keuze voor de dood de meest natuurlijke.
God is de herprogrammering van de natuur
Aangezien de keuze van de gelovige een overwogen keuze was en hij blijelijk kiest voor de dood. was het een veel vrijere keuze dan wanneer de persoon niet dusdanig overtuigd gelovig zou zijn. Dus de natuur van leven bepaald eigenlijk hoe vrij je keuze is. Ben je 100% overtuigd van het goddelijke paradijs herprogrammeer je de natuur van wie je bent. De uitkomst kiezen voor de dood is dan het logische resultaat van het herprogrammeren van de natuur van leven. God zou een redelijk argument zijn wanneer de overweldigende meerderheid in deze situatie zou kiezen voor de dood, omdat de natuur van leven ingeeft dat je dan de beste keuze maakt. Aangezien dit zeer aannemelijk niet het geval is(je zou het kunnen testen) e de absolute meerderheid zou kiezen voor leven en het geld afgeven, is er geen redelijk argument te vinden in god. Alles wijst uit dat kiezen voor de dood onnatuurlijk is. En dat de keuze voor dood in deze situatie resultaat is van herprogrammering en niet natuurlijke oorsprong
Je kunt dus gerust stellen dat leven voortbestaan kiest boven de dood.
De onnatuurlijke god.
Je kunt je nu gaan afvragen wie de keuze maakt. Maak jij de keuze, of maakt hoe je bent geprogrammeerd de keuze?!
Volgens mij is nu wel redelijk duidelijk dat hoe je in elkaar zit, dus bent "geprogrammeerd de bron is voor de keuzes die je maakt. Je kunt jezelf herprogrammeren met "goddelijke codes" waarmee je perspectief totaal veranderd.
Het vreemde is alleen dat religie stelt dat god de bron is van alles en de natuur is van alles wat is. Maar waarom lijkt alle leven dan blijven voortbestaan te kiezen boven het sterven. Vanuit het "goddelijke" perspectief zou leven standaard de "programmatuur" moeten hebben van zijn oorsprong/bron. Dit geldt helemaal voor de mens, Men beweert toch dat de mens naar het evenbeeld van god is geschapen? Waarom is de keuze voor de dood dan enkel logisch wanneer de mens zichzelf "herprogrammeerd"? Wanneer de keuze voor leven boven de dood in de situatie van de overvaller/overvallene "instinctief" leven is, is er geen enkele reden om een god aan te wijzen als natuurlijke bron.
Wil en vrije wil? bewustzijn maakt het verschil 2.
Leven lijkt eenmaal zo "geprogrammeerd" te zijn dat het leven automatisch kiest boven niet leven. Is de mens dan de de maker van de keuze? Ik denk dat dat te betwijfelen is. De mens is slechts onderdeel van het leven, niet het leven zelf.
Dat wat de mens aanstuurt vanuit "instinctief" praktisch onoverkoombare impulsieve ingevingen is wat leven is. Het is terug te vinden in alles dat leeft. Het feit dat alles dat leeft in de kern hetzelfde functioneert, namelijk reproduceren. Maar om te reproduceren moet je in leven blijven(dus willen blijven bestaan en niet een neutrale instelling hebben).
De neutrale eencellige versus de de eencellige met een wil
Wanneer je er vanuitgaat dat leven geen wil heeft, ga je uit van neutraliteit. Leven zou geen voorkeur hebben om te blijven leven of om te sterven. Het zou er geen mening over hebben(Ja mening impliceert bewustzijn). Volgens mij is de logische uitkomst van leven dat neutraal in het zijn staat fifty/fifty. Dan zou de helft van de overvallenen kiezen voor de dood en de andere helft kiezen voor leven. Hetzelfde zou gelden voor al het andere dat leeft. Ook al is het succesvol eencellig leven. Dan nog zou de helft sterven en de helft overleven in welke omstandigheid dan ook. Wanneer leven neutraal is dan zou een externe factor die het leven bedreigt hoe dan ook de doorslaggevende factor zijn waardoor alle bedreigde eencellige levensvormen zouden sterven. De uitkomst is dan leven of sterven, het leven zelf is geen factor in de uitkomst wanneer het neutraal is en daarmee zal de uitkomst enkel sterven zijn omdat de externe factor dan "beslist"
Door zij eigen neutraliteit zou leven dan niet in bestaan kunnen blijven, elke bedreiging zal de balans onoverkomelijk tot sterven doen doorslaan.
Aangezien leven toch echt blijven leven lijkt te verkiezen boven niet leven geeft volgens mij duidelijk aan dat leven an sich niet neutraal is.
Het doel van het leven
Maar wat is dan het doel van leven? Dit is eigenlijk waar het in de kern omgaat. Het is niet hetzelfde als. Wat is het doel van een mensenleven, of het doel van een schaap. De vraag is wat is het doel van leven an sich!
Het antwoord lijkt vrij simpel terug te vinden in alle leven, het enige doel is reproduceren, om aan dat doel te voldoen MOET leven wel in leven WILLEN blijven, Waarom zeg ik duidelijk MOET WILLEN? Omdat leven dat er neutraal instaat niet overleefd zoals ik heb uitgelegd in De neutrale eencellige versus de de eencellige met een wil. Het lijkt er in de oorsprong alleen om te gaan om te reproduceren, om te reproduceren moet het de wil hebben om te blijven bestaan, en om te kunnen blijven bestaan en reproduceren moet het essentiele informatie op kunnen slaan en door kunnen geven.
Leven kiest duidelijk voor leven omdat het adaptie duidelijk verkiest boven niet adaptie en daardoor zich te laten niet leven. Overal om je heen is te zien hoe adaptief leven is. Het laat zich vormen door omstandigheden omdat het zonder adaptie zal sterven als het blijft hoe het is/was. Heeft leven dan ook de wil om te adapteren? Nee, het heeft enkel de wil om te blijven leven, het is neutraal over de vorm, maar het kiest om te blijven leven met adaptie als gevolg van externe
factoren(toeval, wellicht onontkoombare toeval op een planeet waar veel verschillende factoren aanwezig zijn in de vorm van klimataire gevolgen of chemische elementen).
het feit dat leven functioneert op basis van reproductie en impulsen is niet omdat dat zo geevolueerd is, maar omdat het altijd zo heeft gewerkt. Het is hoe het is ontstaan als gevolg van de juiste elementen onder de juiste omstandigheden waarvan de uitkomst was een extreem eenvoudig materieel lichaam dat aangestuurd word vanuit een extreem simpel commando(het allereerste extreem eenvoudige neurologische stelsel). De diversiteit is gevolg van leven dat wil blijven bestaan omdat het dat eenmaal meekreeg doordat dat het gevolg was van de juiste chemische samenstelling onder de juiste omstandigheden. Er zijn ongetwijfeld vele, vele chemische samenstellingen tot stand gekomen onder zeer diversie omstandigheden. Echter dezen waren allen niet capabel tot instandhouding en reproductie omdat de samenstelling nooit het commando/de impuls reproduceer en blijven bestaan ten gevolg had.
En dat is dus waarom ik doel en wil juist erg toepasselijk vind bij leven.
A. T. Jist
