Freethinker.nl

Ik was eens een rupsje, kwetsbaar, lelijk en onbeduidend.
Het licht ging voor mij langzaam uit. Toen ik dat licht weer zag, was ik een mooie vlinder en kon ik moeiteloos rondfladderen, van de ene bloem naar de andere waar ik altijd welkom was om aan te schuiven. Heeft iemand vanuit zijn/haar onpeilbare wijsheid hier mogelijk een heldere rationele verklaring voor? Deel die met mij. Mijn dank spreekt vanzelf.

tomas torquemada schreef:Ik was eens een rupsje, kwetsbaar, lelijk en onbeduidend.
Het licht ging voor mij langzaam uit. Toen ik dat licht weer zag, was ik een mooie vlinder en kon ik moeiteloos rondfladderen, van de ene bloem naar de andere waar ik altijd welkom was om aan te schuiven. Heeft iemand vanuit zijn/haar onpeilbare wijsheid hier mogelijk een heldere rationele verklaring voor? Deel die met mij. Mijn dank spreekt vanzelf.

Heb je wat aan het verhaal van het lelijke eendje dat door de andere eendjes zo geplaagd werd omdat het zo lelijk was? Toen het lelijke eendje groot werd groeide het uit tot een zwaan. Wel een heel lelijke zwaan, trouwens.

@De Encyclopedist
Geen verklaring voor zo'n metamorfose.
Wat vind je zelf ?

De ik vorm deed veronderstellen dat je het niet letterlijk over rupsen had, maar dus wel.
Wijsheid helpt niet als het over een verklaring van Biologische Metamorfose gaat. Alleen wetenschappelijk onderzoek. Ik weet niet of er toevallig een Biologie-professor lid van dit forum is die hierin gespecialiseerd is, waarschijnlijk niet.

In wezen is de ontwikkeling van de pop niet bevreemdender dan die van een vogel in het ei, of een zoogdier in de baarmoeder. Alleen het rondkruipen als rups komt er tussendoor. Dat moet je trouwens niet onderschatten, want vaak is het alleen de rups die voedsel nuttigt; het vliegende insect doet in sommige gevallen niets anders dan eieren leggen of bevruchten, en kán dan niet eens eten!

welkom

Welkom

tomas torquemada schreef:Ik was eens een rupsje, kwetsbaar, lelijk en onbeduidend.
Het licht ging voor mij langzaam uit. Toen ik dat licht weer zag, was ik een mooie vlinder en kon ik moeiteloos rondfladderen, van de ene bloem naar de andere waar ik altijd welkom was om aan te schuiven. Heeft iemand vanuit zijn/haar onpeilbare wijsheid hier mogelijk een heldere rationele verklaring voor? Deel die met mij. Mijn dank spreekt vanzelf.

Welkom!

Alles in dit universum is tijdelijk, pijn depressie, leven, planeten, zonnen, sterrestelsels etc..
Fantastisch als je wakker wordt en de waarneming/beleving is weer eens wat leuker dan vroeger.

Ik denk dat hier vele rupsjes rondfladderen.

Zou het mogelijk kunnen zijn dat wij zo'n metamorfose niet kunnen verklaren in al onze wijsheid in de loop der tijd opgebouwd? Of we het willen of niet, dit natuurlijk fenomeen hoeven we niet te geloven.
Zou hierin niet verholen kunnen zitten dat er eveneens, nadat wij ons stoffelijke beperking van ons hebben afgeworpen, wij in een ons bij leven onzichtbaar en onbekend iets veranderen? Als splinterplaneet in het heelal is nog zo oneindig veel wat wij niet weten, of hebben rationeel verantwoord kunnen beredeneren. Opvallend dat ieder levend wezen op aarde een verbluffend listig overlevingsmechanisme heeft waar we met logische verklaringen over waar dat vandaan komt geen sluitende antwoorden op weten te vinden. Mieren zijn ook heel slim en bacteriën waarschijnlijk ook.
Ik wil wetenschappers horen zeggen, "Dát weten we niet!"

tomas torquemada schreef: Ik wil wetenschappers horen zeggen, "Dát weten we niet!"

Dat zeggen ze best vaak, alhoewel nog niet vaak genoeg.



Maar de raadsels die jij aankaart werden in 1859 al verklaard door Charles Darwin : Natuurlijke selectie.
Alhoewel hij nog totaal niets wist van DNA en hoe dat werkt, is zijn verklaring in grote lijnen nog steeds correct.

En wat wetenschappers vandaag nog niet weten onderzoeken ze zolang tot ze het wél weten. Om dan uiteraard weer een nieuw raadsel te ontdekken. Hoe meer je weet immers, hoe meer vragen je weet te stellen.

Ik vind kwetsbare rupsjes niet lelijk.
Onbeduidend zijn we allemaal, sommigen dénken van niet.
We denken wat af. Vooral over wat er allemaal beter zou zijn.

Ik heb geen rationele verklaring voor vlinders die kunnen typen.

tomas torquemada schreef: Ik wil wetenschappers horen zeggen, "Dát weten we niet!"

"Dat weet ik niet" is de drijfveer achter onderzoek.
Bedoel je niet meer aan te geven dat je van mysterie houdt, en liever hebt dat wetenschappers in mysterie berusten?

tomas torquemada schreef:@De Encyclopedist
Geen verklaring voor zo'n metamorfose.
Wat vind je zelf ?

Ik vind dat ik de vraag verkeerd begrepen had.

Voor biologen is de metamorfose van larve naar imago in insecten een interessant en maar deels begrepen proces. Dat het werkt is evident: insecten vormen de meest diverse groep dieren met bijna een miljoen beschreven soorten. Overigens doen niet alle insecten er aan, sprinkanen bijvoorbeeld.

Hoe die metamorfose precies onderdeel is geworden van de levencyclus van insecten is onbekend. Een gedeelte van het mechaniek, het vervellen voor groei, is altijd beschikbaar geweest, maar de arbeidsdeling van de verschillende levensstadia in fasen alleen gewijd aan groei en een aan voortplanting met radicale ombouw ertussen, klaarblijkelijk erg efficiënt, is een minder voor de hand liggende vernieuwing. Die bijna totale ombouw van het dier in de pop is markant en van eenzelfde complexiteit als de groei van een embryo.

Toch is de manier hoe dat gebeurt in de pop vrij goed bekend. De rups legt zogenoemde imaginale schijven aan, klonten ongedifferentieerde cellen, waaruit in de pop aanhangsels als poten, vleugels, kaken en antennes groeien. De Engelse wikipedia heeft er een artikel over.

Welkom