Reïncarnatie serieus genomen bij de NPO

[dikkemick]

Niet te hard van stapel lopen @Mus
Dat het slechts een verzinsel is om aan de dood te ontsnappen is te kort door de bocht. Dit dacht ik voorheen van religie maar heb ik later ook bijgesteld.

Alleen, het blijft lastig te ontwaren wat jij vindt dat reïncarnatie is terwijl je ervaringsdeskundige bent. Dan moet je dit toch in lekentaal kunnen uitleggen aan diegenen die twijfelen aan het fenomeen (of het wellicht verkeerd interpreteren/begrijpen).

En ik blijf geïnteresseerd in de vraag of er mensen geboren kunnen worden zonder bewustzijn(santenne). Mensen met ontwikkelde hersenen maar met een onmogelijkheid het bewustzijn van elders op te pikken.

[gerard_m]

Het probleem lijkt me dat we bewustzijn voornamelijk als iets interns kennen. Maar de vraag lijkt me hoe je het herkent bij iets anders? Als we willen weten of een AI bewustzijn heeft, hoe zouden we dat kunnen nagaan? Is het zinnig om het idee van een filosofische zombie serieus te nemen, of beschouwen we gewoon elke entiteit die zich als bewust lijkt te gedragen ook automatisch bewustzijn toe?

Inderdaad, we kunnen bewustzijn moeilijk vaststellen of meten, laat staan begrenzen.
Daar zit mijn punt ook. Als we ervan uitgaan dat wijzelf in elk geval bewustzijn kennen, valt er wetenschappelijk erg weinig te zeggen over de herkomst ervan. Vandaag heb je bewustzijn, maar had je dat ook in de eerste dagen na je geboorte? Of wellicht in de week voordat je geboren werd?

Of je nu een beginpunt zoekt voor je eigen bewustzijn (want voor of na je leven is er niets) of ervan uitgaat dat je bewustzijn ouder is dan je huidige leven (want reincarnatie), in beide gevallen ben je objectief gezien aan het speculeren.
Dat maakt het vreemd om de ene visie als rationeel en logisch te beschouwen, en de andere visie als " wensdenken" (of erger).

(Waarbij ik overigens nog vaststel dat meerdere mensen ervaringen hebben gehad waardoor zij uitgaan van reincarnatie, terwijl ik nog nooit iemand heb gehoord die ervaarde dat zijn/haar bewustzijn ineens ontstond).

[Mus]

Niet te hard van stapel lopen @Mus
Dat het slechts een verzinsel is om aan de dood te ontsnappen is te kort door de bocht. Dit dacht ik voorheen van religie maar heb ik later ook bijgesteld.

Alleen, het blijft lastig te ontwaren wat jij vindt dat reïncarnatie is terwijl je ervaringsdeskundige bent. Dan moet je dit toch in lekentaal kunnen uitleggen aan diegenen die twijfelen aan het fenomeen (of het wellicht verkeerd interpreteren/begrijpen).

Ik heb eerder het fenomeen in lekentaal uitgelegd maar ik wil dat best nogmaals doen. Het fenomeen van reïncarnatie kan ik niet beter uit leggen in lekentaal dan een vergelijking te maken met ons dagdagelijkse leven. Je wordt ‘s morgens wakker (je wordt geboren) je beleeft van alles en nog wat in die dag, je gaat s’avonds slapen (dood), en staat s’morgens weer op ( je wordt geboren ) ect.
Afhankelijk van je bewustzijn of waar je staat mbt je persoonlijke ontwikkeling heb je herinneringen aan de vorige dag of dagen, of je hebt dat niet en is alles fris en fruitig nieuw. Het gegeven dat die herinnering, binnen het frisse en fruitige nieuwe begin, er niet is wil vervolgens niet automatisch zeggen dat het dan niet ergens in het bewustzijn verborgen ligt (bewustzijn is ook een soort van magazijn waar van alles in ligt opgeslagen (niks gaat verloren tot het is opgeruimd), klaar om, wanneer de tijd daar rijp voor is, naar voren te komen ect.

En ik blijf geïnteresseerd in de vraag of er mensen geboren kunnen worden zonder bewustzijn(santenne).

Lastige vraag, want om die vraag te kunnen beantwoorden moet je snappen of of open kunnen zijn voor de idee dat bewustzijn zich aan een lichaam kan verbinden of kan zijn zonder er in te stappen bv vanwege een ernstig defect in de hersenen.

Mensen met ontwikkelde hersenen maar met een onmogelijkheid het bewustzijn van elders op te pikken.

Ik begrijp je vraag niet.
Het lichaam pikt niks op, bewustzijn pikt het lichaam op ( de mens (de wie, de wat ) komt voort uit bewustzijn). Wanneer een vrucht zonder bewustzijn is uiteindelijk los van de moeder het niet levensvatbaar.

[chromis]

Je zou kunnen stellen dat bewustzijn altijd "nu" is, terwijl we sensaties van veel (maar niet alle!) andere momenten (dus vrij selectief) in het verleden herinneren vanuit ons geheugen. Die herinneringen en de mate waarop we hierop reageren vormen een patroon waarmee we ons identificeren, dat is de rode draad van het "ik" waarin het herinnerde verleden bewustzijn verondersteld is.

Als we (om wat voor reden dan ook) toegang zouden kunnen krijgen tot de rode draad van "iemand anders", hoort die andere rode draad dan bij de jouwe? Met name als die andere rode draad "voor jou" (in tijd dus) heeft plaatsgevonden? Met name als die twee draden zouden vervlechten dan kan je niet meer spreken van "jij" en "die andere" maar eerder van een nieuwe "jij".

Als je dat idee (want dat is het maar) doortrekt naar alle rode draden, wat voor "jij" is dat dan wel niet?

Tijd voor nog een drankje!

[Mus]

Je zou kunnen stellen dat bewustzijn altijd "nu" is, terwijl we sensaties van veel (maar niet alle!) andere momenten (dus vrij selectief) in het verleden herinneren vanuit ons geheugen. Die herinneringen en de mate waarop we hierop reageren vormen een patroon waarmee we ons identificeren, dat is de rode draad van het "ik" waarin het herinnerde verleden bewustzijn verondersteld is.

Als we (om wat voor reden dan ook) toegang zouden kunnen krijgen tot de rode draad van "iemand anders", hoort die andere rode draad dan bij de jouwe? Met name als die andere rode draad "voor jou" (in tijd dus) heeft plaatsgevonden? Met name als die twee draden zouden vervlechten dan kan je niet meer spreken van "jij" en "die andere" maar eerder van een nieuwe "jij".

Als je dat idee (want dat is het maar) doortrekt naar alle rode draden, wat voor "jij" is dat dan wel niet?

Tijd voor nog een drankje!

Exact. We noemen dat met een kort en mooi woord éénheidsbewustzijn

[dikkemick]

Mus schrijft:

Ik heb eerder het fenomeen in lekentaal uitgelegd maar ik wil dat best nogmaals doen. Het fenomeen van reïncarnatie kan ik niet beter uit leggen in lekentaal dan een vergelijking te maken met ons dagdagelijkse leven. Je wordt ‘s morgens wakker (je wordt geboren) je beleeft van alles en nog wat in die dag, je gaat s’avonds slapen (dood), en staat s’morgens weer op ( je wordt geboren ) ect.
Afhankelijk van je bewustzijn of waar je staat mbt je persoonlijke ontwikkeling heb je herinneringen aan de vorige dag of dagen, of je hebt dat niet en is alles fris en fruitig nieuw. Het gegeven dat die herinnering, binnen het frisse en fruitige nieuwe begin, er niet is wil vervolgens niet automatisch zeggen dat het dan niet ergens in het bewustzijn verborgen ligt (bewustzijn is ook een soort van magazijn waar van alles in ligt opgeslagen (niks gaat verloren tot het is opgeruimd), klaar om, wanneer de tijd daar rijp voor is, naar voren te komen ect.

1. Lastig dat dit fenomeen zich moet laten uitleggen middels een vergelijking die ik niet helemaal begrijp.
Als ik s avonds ga slapen, ga ik niet dood en zo wordt ik (mijn lichaam en dus ook geest) in de ochtend niet geboren maar kom ik uit de ruststand.
Mijn herinneringen liggen dan m.i niet in mijn bewustzijn verborgen, maar in mijn grijze massa. Er zal soms een trigger nodig zijn deze herinnering naar 'boven' te halen.
Was de herinnering dood? Moest deze reïncarneren? Want als je dag zo wilt noemen: prima. Dan bestaat reïncarnatie.
Maar dit is wat mij betreft spelen met taal om dit woord (reïncarnatie)bestaansrecht te geven.

2. Hoe verbindt bewustzijn zich aan een lichaam? Zo ook: Hoe krijg ik toegang tot jou rode draad?? Hoe weten jullie dat?

[HierEnNu]

De tweedeling die je nu impliceert sluit een heel aantal vormen van reïncarnatie danwel zielsverhuizingen plompverloren uit.
Lijkt me alleen een probleem voor hen die dat een verlies vinden. Een veel voorkomend bdenksel verliezen daarover kan je je tegenover niemand over beklagen?!

Ook voor hen die zulks een verlies vinden, en één van hen ben ik[!], kunnen er voor kiezen om zich vanwege het verlies van illusies niet in rouw te dompelen en/of daar zelfs in te verzuipen, maar zulks op te pikken als bevrijding van overtollige balast die het zicht belemmerd op een werkelijkheid zonder die illusies, waardoor het inzicht kan groeien dat het enige wat vaststaat is dat er leven is vóór de dood en dat er niets anders mogelijk is dan in het hier en nu te leven, waarbij ik onmddellijk toegeef dat fantaseren over het verleden [vóór de verwekking] en/of de toekomst [na de dood] een interessant tijdverdrijf in het hier en nu kan zijn.

[heeck]

HierEnNu,

Je laat de context van mijn opmerking weg, waarmee die in de lucht hangt en niet zomaar bij jou past.
Hier de passende omgeving:

Ik vermoed dat het begrip bewustzijn komt omdat we een taal beheersen.
Daardoor kunnen we tegen ons zelf praten, dat zich inwendig afspeelt.
Daardoor is het net of er in ons brein nog iets is, wat echter gewoon ons zelf is.

De tweedeling die je nu impliceert sluit een heel aantal vormen van reïncarnatie danwel zielsverhuizingen plompverloren uit.
Lijkt me alleen een probleem voor hen die dat een verlies vinden. Een veel voorkomend bdenksel verliezen daarover kan je je tegenover niemand over beklagen?!

Of is de door Axxyanus aangeroepen zombie schrikwekkend genoeg om daartoe “een echte losweekbare ziel” naast “het leven” op te tuigen die zelfstaand! vast wel ergens heen is gegaan bij het lijfelijk dood gaan.

Roeland

Roeland

[HierEnNu]

HierEnNu,

Je laat de context van mijn opmerking weg,
waarmee die in de lucht hangt en niet zomaar bij jou past.

Nee heeck! Die context hangt niet ergens in de lucht maar staat gewoon daar waar jij die schreef! Ik laat de context van jouw opmerking niet weg, integendeel ik verwijs daar juist naartoe in mijn reactie: met dat blauwe pijltje naast "heeck schreef", zodat ieder, jij zelf en ik ook, die daar in geïnteresseerd is ff kan checken binnen welke context jij jouw schrijfsel deed.

Ik citeer echter slechts datgene uit jouw schrijfsel waar ik daadwerkelijk op wil reageren opdat duidelijk is waar ik daadwerkelijk op reageer: want dat heb ik hier zo geleerd.

• Zie eventueel:
  
  Snelcursus quoten

[Mus]

1. Lastig dat dit fenomeen zich moet laten uitleggen middels een vergelijking die ik niet helemaal begrijp.
Als ik s avonds ga slapen, ga ik niet dood en zo wordt ik (mijn lichaam en dus ook geest) in de ochtend niet geboren maar kom ik uit de ruststand.

Tja…

Mijn herinneringen liggen dan m.i niet in mijn bewustzijn verborgen, maar in mijn grijze massa.

Tja, voor mij is het lichaam niks anders dan een machine ( van of met een zekere kwaliteit) waar het bewustzijn de bestuurder (beïnvloeder) van is.

Er zal soms een trigger nodig zijn deze herinnering naar 'boven' te halen.

Dat is idd meestal zo.

Was de herinnering dood? Moest deze reïncarneren?

Een herinnering kan dood zijn maar ook nog steeds in leven zijn voor degene bij wie die op plopt. Reïncarnatie heeft te maken met een bewustzijn dat incarneert in een lichaam, dat bewustzijn draagt vervolgens een verleden met zich mee dat vergeten wordt zodra het gaat incarneren. Je zou kunnen zeggen dat er mogelijks iets in iemands leven kan gebeuren waardoor een herinnering uit een ander leven naar boven plopt, dat is niet omdat je dat zo graag wil maar dat is omdat er een vergelijkbare achtergrond onder ligt die je wat wil zeggen.

2. Hoe verbindt bewustzijn zich aan een lichaam?

Kort door de bocht gezegd en in basis heeft het te maken met aantrekkingskracht van de mensen die samen een lichaam hebben gecreëerd met hun verzameling van zowel fysieke als geestelijke eigenschappen dat een bepaald bewustzijn aantrekt.

Zo ook: Hoe krijg ik toegang tot jou rode draad??

Wanneer je fysieke zenuwgestel gevoelig genoeg is is het idd mogelijk toegang te krijgen tot mijn rode draad.

Hoe weten jullie dat?

Elk persoonlijk bewustzijn heeft zijn en/of haar eigen handtekening die onmiskenbaar herkenbaar is. De herkenbaarheid is dus een soort van het zelfde als de herkenbaarheid van je buurman in fysieke vorm.

[Peter van Velzen]

Ik zou wat jij hierboven oppert omkeren, namelijk: Bewustzijn komt niet voort uit de wie of wat, de wie of wat komt voort uit bewustzijn.

In zoverre ons zelfbesef een grote mate van bewustzijn vereist ben ik het daarmee eens.

Jouw aanname dat een hoge mate bewustzijn kan voorkomen buiten een levend wezen deel ik echter niet. Verder wil ik graag geloven dat jij ervaring hebt met reincarnatie, maar als je niet bereid bent die ervaring te delen, maak je het mij onmogelijk om ook maar te te raden wat je er mee bedoelt.

[Mus]

Jouw aanname dat een hoge mate bewustzijn kan voorkomen buiten een levend wezen deel ik echter niet.

Daar was ik me al van bewust.

Verder wil ik graag geloven dat jij ervaring hebt met reincarnatie, maar als je niet bereid bent die ervaring te delen, maak je het mij onmogelijk om ook maar te te raden wat je er mee bedoelt.

Een spektakelverhaal van mijn kant zal je meer dan waarschijnlijk niet verder helpen met dat raden wat ik bedoel. De reden dat ik dat zeg is dat je de basis van wat nodig is om reïncarnatie als fenomeen te kunnen begrijpen al niet deelt.

[dikkemick]

Het blijft zo, ondanks alle goedbedoelde uitleg een gevoels_en geloofs kwestie omdat het niet goed is te verwoorden voor diegenen die er niet bekend mee zijn.
De wijze waarop het gebeurt is onduidelijk en het fenomeen is blijkbaar niet te testen. Op geen enkele wijze.
Waarom mag ik het dan niet vergelijken met een stellig godsbesef? Voor de gelovige persoon een feit, maar niet uit te leggen aan een ongelovige.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Het blijft zo, ondanks alle goedbedoelde uitleg een gevoels_en geloofs kwestie omdat het niet goed is te verwoorden voor diegenen die er niet bekend mee zijn.
De wijze waarop het gebeurt is onduidelijk en het fenomeen is blijkbaar niet te testen. Op geen enkele wijze.
Waarom mag ik het dan niet vergelijken met een stellig godsbesef? Voor de gelovige persoon een feit, maar niet uit te leggen aan een ongelovige.

Daar ben ik het mee eens.

Het probleem zit vooral bij de ongelovige, die niet wil accepteren dat het niet te bewijzen of uit te leggen is.
Ze zijn zich niet bewust dat ze het ten onrechte als een intrinsieke waarheid zien.
Die komen dan met opmerkingen als:

Je wilt het niet begrijpen!!
Je snapt er niets van!!! (een eufemisme van je bent er te stom voor)
......................................

Het is ook zeker niet beperkt tot gelovigen, het is wijd verspreid.

[Mus]

Het blijft zo, ondanks alle goedbedoelde uitleg een gevoels_en geloofs kwestie omdat het niet goed is te verwoorden voor diegenen die er niet bekend mee zijn.
De wijze waarop het gebeurt is onduidelijk en het fenomeen is blijkbaar niet te testen. Op geen enkele wijze.
Waarom mag ik het dan niet vergelijken met een stellig godsbesef? Voor de gelovige persoon een feit, maar niet uit te leggen aan een ongelovige.

Wie zegt dat je het fenomeen ‘reïncarnatie’ niet zou mogen vergelijken met een stellig godsbesef? Persoonlijk heb ik geen probleem met die vergelijking, het is namelijk jou perceptie en die is wat mij betreft prima.

Mbt tot de eerste zin uit je quote: Dat klopt, het vraagt namelijk een wijziging mbt je perceptie om chocolade te kunnen maken van wat wordt aangegeven en dat zie ik, om heel eerlijk te zijn, voorlopig- en in de verre toekomst, tenzij er een wonder gebeurd, nog niet gebeuren bij de verschillende forumleden hier.

Ps: ik durf dat overigens te zeggen omdat ik de zelfde perceptie als de jouwe heb gedeeld en bij mij een ‘wonder’ is gebeurd