Wetenschap bevestigt weer dat de realiteit pas bestaat na een meting of observatie

[MaartenV]

Indien je kop koffie gekleurd is, zal de kleur van je kop koffie verdwijnen van zodra je niet meer kijkt. Want dat heeft met de kegelcellen in je ogen te maken. Die veroorzaken de kleurwaarneming samen met je hersenen. Ook de geur zal er niet meer zijn daarbuiten, van de kop koffie, als jij weg gaat. Want dat heeft met de interpretatie door het brein van de geurmoleculen door de geursensoren in de neus te maken. Daarbuiten is er geen geur. Er zijn enkel gasmoleculen. Er zijn ook enkel vibraties, die je oor naderen en door de haartjes en elektrische signalen naar de hersenen worden omgezet in de ervaring van geluiden, enkel trillingen van luchtmoleculen. Daarbuiten zijn geen geluiden. Dus als je al het subjectieve aftrekt van wat je daarbuiten ziet, als je jezelf aftrekt als observerend wezen van alles wat je daarbuiten ziet, wat blijft er dan van die kop koffie over? Een schaduwwereld. En volgens mijn (bediscussieerbaar) idee hier: een kwantumwereld.

[axxyanus]

Indien je kop koffie gekleurd is, zal de kleur van je kop koffie verdwijnen van zodra je niet meer kijkt. Want dat heeft met de kegelcellen in je ogen te maken.

Je verandert het woord "kleur" van betekenis.

Als kleur verwijst naar de frekwentie van lichtstralen die van mijn kop reflecteren, dan heeft mijn kop nog steeds een kleur als ik niet kijk.

Als kleur verwijst naar de sensatie die bij mij onstaat door het opvangen van die lichtstralen, dan heeft de kop nooit een kleur gehad. Kleur is dan slechts de manier waarop mijn lichaam (specifiek mijn ogen en hersenen) reageert op lichtstralen.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Indien je kop koffie gekleurd is, zal de kleur van je kop koffie verdwijnen van zodra je niet meer kijkt.

Je gooit weer wat zaken door elkaar:

De koffie geeft een bepaald spectrum aan licht af.

Ons oog neemt dat waar geeft het door aan de hersenen en die verwerkt in het hologram als kleuring.
Dat laatste is aan de soort en het individu verbonden.

Dat beeld verdwijnt vrij snel als we ergens anders naar kijken.
Het spectrum echter blijft gewoon bestaan ten zij er iets aan de koffie verandert.

Het is toch ook niet zo dat letters uit een boek verdwijnen als je het boek dichtklapt.

[axxyanus]

Dus als je al het subjectieve aftrekt van wat je daarbuiten ziet, als je jezelf aftrekt als observerend wezen van alles wat je daarbuiten ziet, wat blijft er dan van die kop koffie over? Een schaduwwereld. En volgens mijn (bediscussieerbaar) idee hier: een kwantumwereld.

Maar als in kwantummechanica over observatie/metingen gesproken wordt, dan hebben ze het niet (noodzakelijk) over een observerend wezen. Dan hebben ze het ook niet over het subjectieve. Dus waarom kom jij dan eerst af met resultaten uit de kwantummechanica om daarna het verdwijnen van het subjectieve als er geen subject is, ter sprake te brengen.

Dit negeren van de verschillende betekenissen die een woord kan hebben afhankelijk van de context zorgt alleen maar voor dubbelzinnige verwarring.

[Dendave]

In onze dagdagelijkse realiteit ervaren wij geen quantumwereld. Ik vermoed dat dat is door decoherentie. Er is teveel storing.

[Dendave]

Een waarnemer is slechts een meetapparaat.

[Peter van Velzen]

Indien je kop koffie gekleurd is, zal de kleur van je kop koffie verdwijnen van zodra je niet meer kijkt. Want dat heeft met de kegelcellen in je ogen te maken. Die veroorzaken de kleurwaarneming samen met je hersenen. Ook de geur zal er niet meer zijn daarbuiten, van de kop koffie, als jij weg gaat. Want dat heeft met de interpretatie door het brein van de geurmoleculen door de geursensoren in de neus te maken. Daarbuiten is er geen geur. Er zijn enkel gasmoleculen. Er zijn ook enkel vibraties, die je oor naderen en door de haartjes en elektrische signalen naar de hersenen worden omgezet in de ervaring van geluiden, enkel trillingen van luchtmoleculen. Daarbuiten zijn geen geluiden. Dus als je al het subjectieve aftrekt van wat je daarbuiten ziet, als je jezelf aftrekt als observerend wezen van alles wat je daarbuiten ziet, wat blijft er dan van die kop koffie over? Een schaduwwereld. En volgens mijn (bediscussieerbaar) idee hier: een kwantumwereld.

Maak je geen zorgen dat de koffie verdwijnt als jij even niet kijkt, maar keer terug en neem een slok! (het is altijd een goed idee om met meerdere zintuigen waar te nemen als je iets van de "werkelijke" werkelijkheid wilt weten), pas wel op dat je je tong niet brand aan een nog hete kop. Eerst een klein slokje op een natte tong, is altijd veilig.

De werkelijkheid in je hoofd is inderdaad de enige die blijvend is. Maar alleen je zintuigen kunnen je er iets, over de werkelijkheid die je er mee tracht te benaderen, te weten doen komen. De quantumwereld gedraagt zich heel anders dan een kop koffie, Daarin kunnen dingen zomaar ontstaan of verdwijnen, Daar is het soms net als met de ingeslikte koffie, die zie je ook niet meer terug. Dat is wel even slikken, maar het zij zo.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

In onze dagdagelijkse realiteit ervaren wij geen quantumwereld. Ik vermoed dat dat is door decoherentie. Er is teveel storing.

De effecten zijn gewoon te klein om te worden waargenomen.

[dikkemick]

In onze dagdagelijkse realiteit ervaren wij geen quantumwereld. Ik vermoed dat dat is door decoherentie. Er is teveel storing.

De effecten zijn gewoon te klein om te worden waargenomen.

Behalve dan de effecten en gevolgtrekkingen die voorspeld worden. Die lijken toch steeds uit te komen. Zaak is om dit te falsifieren. Het kan altijd zo zijn dat er iets anders aan ten grondslag ligt. Hier mag dan in eerste instantie over gehypothetiseerd worden. Bovennatuurlijke, kom er maar in en doe je voorspellingen.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

In onze dagdagelijkse realiteit ervaren wij geen quantumwereld. Ik vermoed dat dat is door decoherentie. Er is teveel storing.

De effecten zijn gewoon te klein om te worden waargenomen.

Behalve dan de effecten en gevolgtrekkingen die voorspeld worden. Die lijken toch steeds uit te komen. Zaak is om dit te falsifieren. Het kan altijd zo zijn dat er iets anders aan ten grondslag ligt. Hier mag dan in eerste instantie over gehypothetiseerd worden. Bovennatuurlijke, kom er maar in en doe je voorspellingen.

Dat zijn effecten op met micro niveau.
Op macro niveau kunnen we als mens weinig van die zaken rechtstreeks waarnemen.

We zien ook geen losse moleculen en met een groep zien we ze als een geheel.

[heeck]

Indien je kop koffie gekleurd is, zal de kleur van je kop koffie verdwijnen van zodra je niet meer kijkt. Want dat heeft met de kegelcellen in je ogen te maken. Die veroorzaken de kleurwaarneming samen met je hersenen. Ook de geur zal er niet meer zijn daarbuiten, van de kop koffie, als jij weg gaat. Want dat heeft met de interpretatie door het brein van de geurmoleculen door de geursensoren in de neus te maken. Daarbuiten is er geen geur. Er zijn enkel gasmoleculen. Er zijn ook enkel vibraties, die je oor naderen en door de haartjes en elektrische signalen naar de hersenen worden omgezet in de ervaring van geluiden, enkel trillingen van luchtmoleculen. Daarbuiten zijn geen geluiden. Dus als je al het subjectieve aftrekt van wat je daarbuiten ziet, als je jezelf aftrekt als observerend wezen van alles wat je daarbuiten ziet, wat blijft er dan van die kop koffie over? Een schaduwwereld. En volgens mijn (bediscussieerbaar) idee hier: een kwantumwereld.

MaartenV,

Laten we de volgens jou betrouwbare getuigenissen van lijfloos reizenden hier eens tegenaan houden.
Die missen, ver van het lijf reizende, nog al wat van de lijfsgebonden bewustwordings/waarnemingszintuigen die je in je hier aangehaalde tekst opsomt.
Jouw veronderstellingen over betrouwbare verslaggevingen door lijfloos reizenden kan je nu overboord zetten .

Roeland

[HierEnNu]

MaartenV,

Laten we de volgens jou betrouwbare getuigenissen
van lijfloos reizenden hier eens tegenaan houden.
Die missen, ver van het lijf reizende, nog al wat van de lijfsgebonden bewustwordings/waarnemingszintuigen die je in je hier aangehaalde tekst opsomt.
Jouw veronderstellingen over betrouwbare verslaggevingen door lijfloos reizenden
kan je nu overboord zetten .

Roeland

Mijn [lucide] dromen tijdens dit leven zijn uiteraard niet lijfloos,
maar ik zie, hoor, voel, ruik en proef dan wel de diverse 'objecten' in mijn dromen
zonder dat daartoe mijn fysieke zintuigen de prikkels aanleveren.

Mocht er inderdaad iets dergelijks als een Universeel Bewustzijn bestaan
dan lijkt het mij niet onmogelijk of zelfs aannemelijk
dat het de ervaring veroorzaakt
van zicht, gehoor, gevoel, geur en smaak veroorzaakt.

Ik denk overigens dat om 'lijfloos reizen' überhaupt mogelijk te maken
men net als bij BDE wel degelijk een levend lichaam nodig heeft en
dat daartoe niet per definitie een Universeel Bewustzijn zou moeten bestaan,
maar dat zulks eerder een illusie/ervaring is
die het gewone menselijke bewustzijn 'creëert'.

Als ervaren lucide dromer is het zelfs mogelijk om vooraf met succes een script voor te bereiden wat betreft de inhoud van hetgeen nog gedroomd moet gaan worden en tevens zijn daarbij tijdens[!] de lucide droom eenvoudige[!] mogelijkheden tot wederzijdse communicatie
via de fysieke zintuigen met de concrete wakkere omgeving.

[MaartenV]

In onze dagdagelijkse realiteit ervaren wij geen quantumwereld. Ik vermoed dat dat is door decoherentie. Er is teveel storing.

Het probleem is dan dat decoherentie niet kan vertellen hoe de toestand van de omgeving (die verstorend zou zijn) zelf in een definitieve staat terecht is tekomen als vertrekpunt. Als de omgeving zelf die voor decoherentie zou moeten zorgen zelf niet in een definitieve toestand verkeerdt, vormt deze één quantumobject met al de rest en is het er mee verstrengeld. Pas wanneer die omgeving zelf in een defintieve toestand verkeerd, kan deze voor decoherentie zorgen. Maar wie brengt de omgeving in die defintieve toestand?


Uiteindelijk kom je als startpunt bij een waarnemer terecht die zelf al in een defintieve staat moet zijn vooraleer hij of zij iets kan verstoren.

[axxyanus]

In onze dagdagelijkse realiteit ervaren wij geen quantumwereld. Ik vermoed dat dat is door decoherentie. Er is teveel storing.

Het probleem is dan dat decoherentie niet kan vertellen hoe de toestand van de omgeving (die verstorend zou zijn) zelf in een definitieve staat terecht is tekomen als vertrekpunt. Als de omgeving zelf die voor decoherentie zou moeten zorgen zelf niet in een definitieve toestand verkeerdt, vormt deze één quantumobject met al de rest en is het er mee verstrengeld. Pas wanneer die omgeving zelf in een defintieve toestand verkeerd, kan deze voor decoherentie zorgen. Maar wie brengt de omgeving in die defintieve toestand?

Uiteindelijk kom je als startpunt bij een waarnemer terecht die zelf al in een defintieve staat moet zijn vooraleer hij of zij iets kan verstoren.

En waar komt dan die waarnemer vandaan? Hoe is uit zo'n quantumobject een waarnemer ontstaan? Of moeten we eerder aan een god denken bij zo'n waarnemer?

[MaartenV]

In onze dagdagelijkse realiteit ervaren wij geen quantumwereld. Ik vermoed dat dat is door decoherentie. Er is teveel storing.

Het probleem is dan dat decoherentie niet kan vertellen hoe de toestand van de omgeving (die verstorend zou zijn) zelf in een definitieve staat terecht is tekomen als vertrekpunt. Als de omgeving zelf die voor decoherentie zou moeten zorgen zelf niet in een definitieve toestand verkeerdt, vormt deze één quantumobject met al de rest en is het er mee verstrengeld. Pas wanneer die omgeving zelf in een defintieve toestand verkeerd, kan deze voor decoherentie zorgen. Maar wie brengt de omgeving in die defintieve toestand?

Uiteindelijk kom je als startpunt bij een waarnemer terecht die zelf al in een defintieve staat moet zijn vooraleer hij of zij iets kan verstoren.

En waar komt dan die waarnemer vandaan? Hoe is uit zo'n quantumobject een waarnemer ontstaan? Of moeten we eerder aan een god denken bij zo'n waarnemer?

Neen, ik denk dat de waarnemer(s) primair zijn. En zij nemen hun eigen lichamen waar en de natuur. Door hun waarneming meten zij definitieve objecten. Maar zonder hun waarnemingen is alles een golffunctie. Ook de omgevingen van subsystemen die zogezegd voor decoherentie moeten zorgen zijn verstrengeld en vormen één kwantumobject met al het andere.
Er even bijzeggen dat ik ook maar wat in het wilde weg speculeer, maar daar dient een diiscussieforum voor, niet. Anders zouden we gewoon de wetenschappelijke theorie hier moeten plaatsen en is er geen discussie mogelijk.