De fundering van geloven
Geplaatst: 17 dec 2006 13:54
De basiskenmerken die men als gelovige toedicht aan God worden zeer vaak ondergesneeuwd door beweringen en verhaaltjes over die God door diezelfde gelovige. Beweringen en verhaaltjes die in tegenspraak zijn met die basiskenmerken ofwel fundamenten van het geloof.
Op dit forum is er een topic over contradicties in de bijbel, en die contradicties bestaan ook buiten de heilige schriften. Niet alleen is er tegenspraak in de bijbel maar in alle heilige schriften. En ook in het geloof dat mensen tussen de oren hebben.
Telkens weer wordt op die basiskenmerken vertrouwd, terwijl in een verder betoog of verdere beschouwing drastisch wordt afgeweken van die fundamenten.
Als het ware heeft men fundamenten voor het geloof waarop je zou verwachten dat daarop het heilige huisje wordt gebouwd. Echter, het heilige huisje wordt gebouwd naast die peilers waardoor het heilige huisje voor geen enkele rede vatbaar is en ook voortdurend ter discussie staat. Het heilige huisje staat voortdurend op instorten. Het is een kwestie van tijd voordat de erosie van weldenkendheid en rede al die heilige huisjes doen vergaan.
Buiten dat niet gebouwd wordt op een stevig fundament is er ook sprake van gebrekkig cement.
De rede der mensheid speelt als een kind met de spirituele bouwsels van houten blokken om op een goed moment, en dat moment is zeer nabij, met het weghalen van een onderliggend blokje alle heilige huisjes in te laten storten.
Laten we eens enkele fundamenten of basiskenmerken nader bekijken:
God is almachtig
Heel mooi dat men stelt dat God almachtig is. Ik denk dat vrijwel iedere gelovige stelt dat zijn/haar God almachtig is. Het is hét basiskenmerk of fundament waar ieder geloof op moet steunen. En toch presteert vrijwel iedere gelovige het om dit basiskenmerk buiten spel te zetten in de rest van het geloof. De gelovigen illustreren namelijk een God aan de hand van hun betoog en gedragingen die verre van almachtig is. Alle overige fundamenten van het geloof vloeien voort uit deze eerste. Ook die overige fundamenten worden buiten spel gezet, en dat zal blijken uit de rest van mijn beschouwing.
Maar eerst moet een definitie gegeven worden van almacht, waarover we later verder kunnen discussiëren:
Almacht houdt in dat er geen enkele behoefte bestaat en dat de minst geringe behoefte onmiddellijk uit zichzelf wordt bevredigd en dat niets tegen de wil geschiedt.
God is onkwetsbaar
Dit kenmerk is niet in tegenspraak met het eerste, Almacht. Gelovigen reageren echter als door een wesp gestoken vaak, als hun God wordt bespot of bekritiseerd. Zij demonstreren dan juist dat hun God niet onkwetsbaar is. Ook menen zij te moeten opkomen voor de belangen van die God door uitbundige protesten, strijd etc. waardoor zij ook aangeven dat hun God niet almachtig is. Immers, zij doen voorkomen alsof hun God hulpbehoevend is. De gedachte dat hun God kan worden beledigd, beschadigd en gekwetst impliceert dat van onkwetsbaarheid geen sprake is. Afgevraagd kan worden in hoeverre gelovigen door hun gedrag zélf hun God belachelijk maken.
God is perfect/volmaakt
Mij lijkt dit kenmerk logisch voort te vloeien uit het eerste dat ik beschreef, de Almacht.
Immers, als er geen enkele behoefte bestaat en de minst geringe behoefte onmiddellijk wordt bevredigd, lijkt me dat dit perfect is. Als niets tegen de wil indruist lijkt dit die volmaaktheid nog te versterken.
Gelovigen hebben het vaak over de schepping van God. Zij prediken echter vaak over de onvolmaaktheid ervan. Zeer vaak lichten zij zaken uit die schepping uit die niet zouden deugen. Zien jullie al voorbeelden opdoemen in gedachten of moet ik ze hier expliciet noemen? Als je gelovigen aanhoort deugt er vaak weinig van die schepping. Men vermoedt zelfs dat er een duivel is die roet in het eten gooit en de schepping minder mooi maakt. Maar wat zegt dat dan over God? Wat zegt dat over de perfectie of volmaaktheid van God? Wat zegt dat over Gods Almacht? In de definitie over almacht staat o.a. dat niets tegen de wil van God geschiedt. Wat zegt dat dus over God?
De vrije wil
Dit is niet echt een kenmerk van God, het wordt meer gezien als een geschenk van God aan de mensheid. Natuurlijk is een vrije wil alleen vrij te noemen als er geen voorwaarden of sancties aan verbonden zijn. Als er geen oordeel is dus.
Toch denken de meeste gelovigen dat er geoordeeld zou worden, eventueel na de dood, en dat zelfs veroordeling tot de hel mogelijk is. Alleen hieruit al zie je de enorme contradictie in denkpatronen bij gelovigen. Men gelooft in een vrije wil en tevens gelooft men in oordeel. Het een klopt niet met het andere. En zo zijn er vele contradicties in het denkpatroon van gelovigen die voor enige rede niet vatbaar zijn. En waar geen rede is, is zeer veel plaats voor twijfel.
Hoe zouden gelovigen dan eigenlijk wel moeten geloven? Hoe krijg je het geloof dusdanig dat er redelijkerwijze over gedacht kan worden? Hoe zorg je ervoor dat de spiritualiteit een beetje logisch blijft in redenering?
Geloof gerust in de almacht van God
Geloof gerust dat jouw God vrij is van enige behoefte en dat er niets tegen de wil van jouw God geschiedt. Waak ervoor dat jij en anderen niet iets anders fabriceren van jouw God en daarmee die almacht weghalen bij Hem/Haar/Het.
Geloof gerust in de onkwetsbaarheid van jouw God
Lach erom als anderen de spot drijven met jouw God. Jouw God is daar tegen bestand, en zoniet dan is jouw God niet onkwetsbaar en dus ook niet almachtig. Verwonder je over protestdemonstraties van gelovigen die duidelijk in de war zijn doordat ze denken te moeten opkomen voor hun ’almachtige’ god.
Geloof gerust in de perfectie/volmaaktheid van jouw God
Geloof ook gerust in de door God gemaakte schepping. Als je echter oordeelt (mag dat wel?) over diezelfde schepping en daar je ongenoegen over uit (voorbeeld: homoseksuele mensen), bedenk dan dat je daarmee die volmaakte God van jou afvalt.
Geloof gerust in de vrije wil
Maar haal er geen voorwaarden en sancties bij. Stop met het bijgeloven in oordeel. Het slaat namelijk nergens op. Als je gelooft in een oordeel, kun je niet geloven in een vrije wil. Snapt een gelovige dat nou echt niet?
Je kunt je schouders ophalen en als gelovige in tegenstrijdige dogmatiek blijven geloven. Maar als je dat doet moet je geen respect verwachten voor je geloof. Om dat te kunnen respecteren moet ik het als eerste serieus nemen.
Op dit forum is er een topic over contradicties in de bijbel, en die contradicties bestaan ook buiten de heilige schriften. Niet alleen is er tegenspraak in de bijbel maar in alle heilige schriften. En ook in het geloof dat mensen tussen de oren hebben.
Telkens weer wordt op die basiskenmerken vertrouwd, terwijl in een verder betoog of verdere beschouwing drastisch wordt afgeweken van die fundamenten.
Als het ware heeft men fundamenten voor het geloof waarop je zou verwachten dat daarop het heilige huisje wordt gebouwd. Echter, het heilige huisje wordt gebouwd naast die peilers waardoor het heilige huisje voor geen enkele rede vatbaar is en ook voortdurend ter discussie staat. Het heilige huisje staat voortdurend op instorten. Het is een kwestie van tijd voordat de erosie van weldenkendheid en rede al die heilige huisjes doen vergaan.
Buiten dat niet gebouwd wordt op een stevig fundament is er ook sprake van gebrekkig cement.
De rede der mensheid speelt als een kind met de spirituele bouwsels van houten blokken om op een goed moment, en dat moment is zeer nabij, met het weghalen van een onderliggend blokje alle heilige huisjes in te laten storten.
Laten we eens enkele fundamenten of basiskenmerken nader bekijken:
God is almachtig
Heel mooi dat men stelt dat God almachtig is. Ik denk dat vrijwel iedere gelovige stelt dat zijn/haar God almachtig is. Het is hét basiskenmerk of fundament waar ieder geloof op moet steunen. En toch presteert vrijwel iedere gelovige het om dit basiskenmerk buiten spel te zetten in de rest van het geloof. De gelovigen illustreren namelijk een God aan de hand van hun betoog en gedragingen die verre van almachtig is. Alle overige fundamenten van het geloof vloeien voort uit deze eerste. Ook die overige fundamenten worden buiten spel gezet, en dat zal blijken uit de rest van mijn beschouwing.
Maar eerst moet een definitie gegeven worden van almacht, waarover we later verder kunnen discussiëren:
Almacht houdt in dat er geen enkele behoefte bestaat en dat de minst geringe behoefte onmiddellijk uit zichzelf wordt bevredigd en dat niets tegen de wil geschiedt.
God is onkwetsbaar
Dit kenmerk is niet in tegenspraak met het eerste, Almacht. Gelovigen reageren echter als door een wesp gestoken vaak, als hun God wordt bespot of bekritiseerd. Zij demonstreren dan juist dat hun God niet onkwetsbaar is. Ook menen zij te moeten opkomen voor de belangen van die God door uitbundige protesten, strijd etc. waardoor zij ook aangeven dat hun God niet almachtig is. Immers, zij doen voorkomen alsof hun God hulpbehoevend is. De gedachte dat hun God kan worden beledigd, beschadigd en gekwetst impliceert dat van onkwetsbaarheid geen sprake is. Afgevraagd kan worden in hoeverre gelovigen door hun gedrag zélf hun God belachelijk maken.
God is perfect/volmaakt
Mij lijkt dit kenmerk logisch voort te vloeien uit het eerste dat ik beschreef, de Almacht.
Immers, als er geen enkele behoefte bestaat en de minst geringe behoefte onmiddellijk wordt bevredigd, lijkt me dat dit perfect is. Als niets tegen de wil indruist lijkt dit die volmaaktheid nog te versterken.
Gelovigen hebben het vaak over de schepping van God. Zij prediken echter vaak over de onvolmaaktheid ervan. Zeer vaak lichten zij zaken uit die schepping uit die niet zouden deugen. Zien jullie al voorbeelden opdoemen in gedachten of moet ik ze hier expliciet noemen? Als je gelovigen aanhoort deugt er vaak weinig van die schepping. Men vermoedt zelfs dat er een duivel is die roet in het eten gooit en de schepping minder mooi maakt. Maar wat zegt dat dan over God? Wat zegt dat over de perfectie of volmaaktheid van God? Wat zegt dat over Gods Almacht? In de definitie over almacht staat o.a. dat niets tegen de wil van God geschiedt. Wat zegt dat dus over God?
De vrije wil
Dit is niet echt een kenmerk van God, het wordt meer gezien als een geschenk van God aan de mensheid. Natuurlijk is een vrije wil alleen vrij te noemen als er geen voorwaarden of sancties aan verbonden zijn. Als er geen oordeel is dus.
Toch denken de meeste gelovigen dat er geoordeeld zou worden, eventueel na de dood, en dat zelfs veroordeling tot de hel mogelijk is. Alleen hieruit al zie je de enorme contradictie in denkpatronen bij gelovigen. Men gelooft in een vrije wil en tevens gelooft men in oordeel. Het een klopt niet met het andere. En zo zijn er vele contradicties in het denkpatroon van gelovigen die voor enige rede niet vatbaar zijn. En waar geen rede is, is zeer veel plaats voor twijfel.
Hoe zouden gelovigen dan eigenlijk wel moeten geloven? Hoe krijg je het geloof dusdanig dat er redelijkerwijze over gedacht kan worden? Hoe zorg je ervoor dat de spiritualiteit een beetje logisch blijft in redenering?
Geloof gerust in de almacht van God
Geloof gerust dat jouw God vrij is van enige behoefte en dat er niets tegen de wil van jouw God geschiedt. Waak ervoor dat jij en anderen niet iets anders fabriceren van jouw God en daarmee die almacht weghalen bij Hem/Haar/Het.
Geloof gerust in de onkwetsbaarheid van jouw God
Lach erom als anderen de spot drijven met jouw God. Jouw God is daar tegen bestand, en zoniet dan is jouw God niet onkwetsbaar en dus ook niet almachtig. Verwonder je over protestdemonstraties van gelovigen die duidelijk in de war zijn doordat ze denken te moeten opkomen voor hun ’almachtige’ god.
Geloof gerust in de perfectie/volmaaktheid van jouw God
Geloof ook gerust in de door God gemaakte schepping. Als je echter oordeelt (mag dat wel?) over diezelfde schepping en daar je ongenoegen over uit (voorbeeld: homoseksuele mensen), bedenk dan dat je daarmee die volmaakte God van jou afvalt.
Geloof gerust in de vrije wil
Maar haal er geen voorwaarden en sancties bij. Stop met het bijgeloven in oordeel. Het slaat namelijk nergens op. Als je gelooft in een oordeel, kun je niet geloven in een vrije wil. Snapt een gelovige dat nou echt niet?
Je kunt je schouders ophalen en als gelovige in tegenstrijdige dogmatiek blijven geloven. Maar als je dat doet moet je geen respect verwachten voor je geloof. Om dat te kunnen respecteren moet ik het als eerste serieus nemen.
) ik dit laatste woordje " q$$^gh xm>B;)àét!ksv;", zopas heb uitgevonden en het derhalve in die zin welzeker bestaat als een paar symbolen uit het word-programma op deze computer ; het is traditionele manipulerende zeverologie