Freethinker.nl

De grote levensvraag.


Waarom is het eventuele leven na de dood toch zo onzichtbaar voor de mensen hier?
Waarom is het zo weggestopt voor ons aardse wezens?
Het verborgene veroorzaakt zoveel onbegrip en discussie. Er komt zelfs terrorisme en oorlog uit voort.
De enige tekens van een voortbestaan na de dood kunnen worden geïnterpreteerd als toeval.
Waarom kan het niet duidelijker? Zou het niet een enorme opluchting zijn als we wel op de hoogte zouden zijn?
Zowel de mens die zich atheïst noemt ofwel gelovige of anders is daardoor constant in verwarring. En hoe onzekerder de mens is, hoe meer fanatisme er ontstaat, met alle bekende effecten van dien. Gelovigen en niet gelovigen stellen gedragsregels op om zichzelf houvast te geven. Deze worden om de eigen onzekerheid te verbergen opgelegd aan anderen, soms te vuur en te zwaard. Daar worden veel mensen weer de dupe van. Discriminatie, haat en afschuw van de andersdenkende is het gevolg.
Waarom is er toch zoveel vaagheid over wat er plaats vindt als er iemand overlijdt?
De mens verliest op dat moment voor ons achterblijvers de “spirit” en wat er hier overblijft is een onbruikbaar lichaam dat snel zijn bekoring verliest. Het deel dat verdwijnt is eigenlijk hetgeen deze persoon mens heeft gemaakt. Waar dat heen gaat en of dat ergens heen gaat is voor ons verborgen.
Het enige houvast dat voor ons overblijft is een herinnering. De echte diepgang van dit bijzondere gebeuren is iets waar we geen vat op krijgen. De twijfel en daardoor angst en verdriet blijft. Geloven of ontkenning ten spijt.

herman van der helm

herman van der helm schreef:De grote levensvraag.

Waarom is het eventuele leven na de dood toch zo onzichtbaar voor de mensen hier?

Er is geen leven na de dood, Herman, geniet maar van je erfenis, jij mag je gelukkig prijzen.

herman van der helm schreef:Waarom is er toch zoveel vaagheid over wat er plaats vindt als er iemand overlijdt?
De mens verliest op dat moment voor ons achterblijvers de “spirit” en wat er hier overblijft is een onbruikbaar lichaam dat snel zijn bekoring verliest. Het deel dat verdwijnt is eigenlijk hetgeen deze persoon mens heeft gemaakt. Waar dat heen gaat en of dat ergens heen gaat is voor ons verborgen. ... De twijfel en daardoor angst en verdriet blijft. Geloven of ontkenning ten spijt.

herman van der helm

Waarom ook ontkenning ten spijt? Voor het geloof dat 'de geest' van een mens iets is wat onafhankelijk van het lichaam bestaat, en eeuwig blijft bestaan, is totaal geen enkele andere reden of argument aan te voeren dan de fantasie en wensdromen. Dus twijfel is er enkel en alleen bij goedgelovers.

Ik zie ook niet in waarom het voor de ontkenner ervan angst zou moeten bevatten. Ik heb geen enkele last van mijn niet-bestaan voordat ik verwekt werd, dus hoe in vredesnaam zou ik angst voor mijn latere niet-bestaan moeten koesteren?

Het antwoord op je vraag "Waarom is het eventuele leven na de dood toch zo onzichtbaar voor de mensen hier?", is gemakkelijk: omdat iets wat er niet is niet zichtbaar kan worden (tenzij men heel psychotisch is).
Het "Waarom is er toch zoveel vaagheid over wat er plaats vindt als er iemand overlijdt?" is goed te beantwoorden door op te merken dat angst en twijfel aangaande de dood samenhangt met de levendige menselijke verbeelding, goedgelovigheid en egoïsme. Hoe meer kennis een mens opdoet, des te meer voor hem zulke angsten en twijfels en vaagheid afwezig zijn. Albert Einstein zei het zo: "Ik kan me niet indenken dat het individu de dood van zijn lichaam overleeft, hoewel menige kleine ziel zulke gedachten uit vrees of uit egoïsme koestert."

Ik ben niet bang voor de dood. Ik ben wel bang voor het sterven. Het idee dat ik ooit zal ophouden met bestaan bekijk ik met gemengde gevoelens. Het idee om eeuwig te moeten leven vind ik overigens een stuk enger dan de dood. Daar had ik als klein kind al last van. Ik stelde me de hemel toen voor als een kerkdienst zonder einde.

herman van der helm schreef:De enige tekens van een voortbestaan na de dood kunnen worden geïnterpreteerd als toeval.

Aan welke tekens zit je te denken? Bij mijn weten zijn er absoluut geen enkele tekens aan te wijzen. Wel waan, bedrog, zinsbegoocheling en ongeoorloofde conclusies.

Hallo Herman van der Helm,

In tegenstelling tot wat collegavanerik en Rereformed schrijven ben ik er van overtuigd dat er wel degelijk leven na de dood is, ons leven eeuwig is en dat reïncarnatie aan de basis daarvan ligt.
Deze persoonlijk voor mij vaststaande feiten zijn niet wetenschappelijk bewezen. Uitsluitend die bewijzen worden op dit Forum aanvaard: de grote levensvraag en al je andere vragen zullen hier derhalve niet beantwoord worden.

Vriendelijke groeten,

Trees.

Marinus schreef:Ik ben niet bang voor de dood. Ik ben wel bang voor het sterven. Het idee dat ik ooit zal ophouden met bestaan bekijk ik met gemengde gevoelens. Het idee om eeuwig te moeten leven vind ik overigens een stuk enger dan de dood. Daar had ik als klein kind al last van. Ik stelde me de hemel toen voor als een kerkdienst zonder einde.

De manier waarop je sterft is het enige waar ik bang voor kan zijn.
Ik vind het wel grappig dat je de hemel voorstelde als een kerkdienst zonder einde. Ik stel het deels voor als een grote orgie waarin je seks hebt met iedereen die je ooit begeerde.
Verder vermoed ik dat we meer zijn dan slechts een lichaam. En dat zodra het lichaam wegvalt, je jezelf overal ervaart in alle tijd. Binnen elk specifiek leven dus ook. Dus dat je jezelf ervaart als alomaanwezige God.

Samante schreef:...En dat zodra het lichaam wegvalt, je jezelf overal ervaart in alle tijd. Binnen elk specifiek leven dus ook. Dus dat je jezelf ervaart als alomaanwezige God.

En waarom geef je je over aan dit soort dromen? Is het leven dan zoveel leuker ofzo?

Collegavanerik schrijft:

Er is geen leven na de dood, Herman

Waarom is jouw stelling dan zo onzichtbaar voor anderen?

herman van der helm schreef:Collegavanerik schrijft:

Er is geen leven na de dood, Herman

Waarom is jouw stelling dan zo onzichtbaar voor anderen?

Deze stelling is juist maar al te zichbaar voor iedereen. Zoals Einstein al opmerkte, de kleine, -dwz onderontwikkelde- ziel accepteert het niet. De mens blaast zichzelf het liefst op. In dit leven tot een spreekbuis voor God en na dit leven nog erger, alsof hij God is (zie Samante's antwoord).

Rereformed schreef: En waarom geef je je over aan dit soort dromen? Is het leven dan zoveel leuker ofzo?

Voor het leven zelf maakt het niet uit of ik deze 'dromen' heb. Het zijn wel prettige gedachten over een eventueel hiernamaals. Ik zou er een mooi verhaal over kunnen schrijven.

Samante schreef:

Rereformed schreef: En waarom geef je je over aan dit soort dromen? Is het leven dan zoveel leuker ofzo?

Voor het leven zelf maakt het niet uit of ik deze 'dromen' heb. Het zijn wel prettige gedachten over een eventueel hiernamaals. Ik zou er een mooi verhaal over kunnen schrijven.

-Nee, je schreef er niet over alsof het een verhaal was, waarvan je weet dat het onzin is, of puur fantasie, maar als iets waar je in gelooft of wil geloven, iets wat vermoedelijk waar is.
-Indien het voor dít leven niet uitmaakt of je die dromen hebt, dan zou je deze dromen hier nooit oplepelen. Ik betwijfel het dus ten zeerste.

Volgens mij is ieder religieus geloof ten diepste angst voor de dood. En de terreur en oorlog waar de openingspost over spreekt is geboren uit de grote ergernis wanneer iets wat duidelijk niet waar is, maar vanwege die angsten onderhouden moet worden als een waarheid, door ontkenners betwijfeld wordt.

Er geschiedt helemaal niets tegen de wil van een almachtige God/Allah

Ik zou het onderschrift dat jij hebt zo zeggen:
Er is in ons bestaan helemaal niets wat ons ertoe zou moeten aanzetten in een God te gaan geloven of in een hiernamaals, maar er is alles voor te zeggen dat de mens hetzelfde lot ondergaat als het guppie in ons aquarium: niemand heeft er ooit naar omgekeken en niemand denkt er ooit meer aan.

herman van der helm schreef:Waarom is het eventuele leven na de dood toch zo onzichtbaar voor de mensen hier?
Waarom is het zo weggestopt voor ons aardse wezens?

Gewoonweg omdat het er niet is?

Waarom kan het niet duidelijker? Zou het niet een enorme opluchting zijn als we wel op de hoogte zouden zijn?

Omdat het er niet is?

Zowel de mens die zich atheïst noemt ofwel gelovige of anders is daardoor constant in verwarring.

Ik ben atheïst, maar ik ben veel zekerder dat er geen leven na de dood bestaat dan dat er geen god is

Discriminatie, haat en afschuw van de andersdenkende is het gevolg.

Voor mij mag iedereen geloven wat hij/zij zelf vindt. Mag hij/zij geloven in 7de en 8ste hemels, mag hij/zij geloven 72 maagden te krijgen en met gouden lepeltjes te eten.
Zolang hij/zij zijn/haar wil niet aan me opdringt

Waarom is er toch zoveel vaagheid over wat er plaats vindt als er iemand overlijdt?

Vaagheid? bwa veel biochemische processen die zich dan voltrekken zijn reeds gekend hoor.

De mens verliest op dat moment voor ons achterblijvers de “spirit” en wat er hier overblijft is een onbruikbaar lichaam dat snel zijn bekoring verliest. Het deel dat verdwijnt is eigenlijk hetgeen deze persoon mens heeft gemaakt. Waar dat heen gaat en of dat ergens heen gaat is voor ons verborgen.

Ik betwijfel ten zeerste of er na onze dood een spirit ergens heengaat.
Het is bewezen dat alles wat je mens maakt, en wat je persoonlijkheid geeft, een produkt is van onze materialistische hersenen.
Geen hocus-pocus met zieltjes of zo hoor.

Ken je het geval van Phineas Gage?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Phineas_Gage
http://en.wikipedia.org/wiki/Phineas_Gage (Uitgebreider)

Rereformed schreef:

Er geschiedt helemaal niets tegen de wil van een almachtige God/Allah

Ik zou het onderschrift dat jij hebt zo zeggen:
Er is in ons bestaan helemaal niets wat ons ertoe zou moeten aanzetten in een God te gaan geloven of in een hiernamaals, maar er is alles voor te zeggen dat de mens hetzelfde lot ondergaat als het guppie in ons aquarium: niemand heeft er ooit naar omgekeken en niemand denkt er ooit meer aan.

Die is wel heeeeel cynisch!