Freethinker.nl

Spirituele ervaringen worden vaak beschreven als bewustzijnsverruiming, maar uit onderzoek blijkt dat zulke ervaringen juist het uitschakelen van hogere bewustzijnsvormen vereisen.

Kris Verburgh schreef:Het laatste decennia werden nonnen onder scanners gestopt en mediterende monniken met elektroden volgeplakt.

Wanneer bijvoorbeeld een boeddhistische monnik mediteert, dan sluit hij zijn ogen. Hierdoor komt er minder visuele informatie terecht in de pariëtale hersenschors, die instaat voor de oriëntatie van het lichaam in de ruimte. De pariëtale hersenschors gaat op een lager pitje draaien, waardoor de monnik zich niet meer kan oriënteren in de ruimte. Hij wordt één met de ruimte, of beter gezegd: hij wordt één met de kosmos, iets wat een 'spirituele' ervaring bij uitstek is.

Als de monnik nog verder blijft mediteren, met gesloten ogen en een niet-bewegend lichaam, zal er nog minder visuele en proprioceptieve (bewegings-) informatie de pariëtale cortex bereiken, zodat ook de grenzen van zijn lichaam vervagen. Tijdens de meditatie richt hij ook zijn aandacht op een bepaald object in zijn gedachten (zoals een kaarsvlam of een ander rustgevend beeld), waardoor bepaalde gebieden in de frontale hersenschors enorm actief worden. Deze gebieden onderdrukken omliggende hersenzones die instaan voor het ikbesef, waardoor de monnik zijn ik-besef verliest en hij dus echt één kan worden met het heelal. Hijzelf bestaat niet meer. Het is niet meer 'ik' en de 'het heelal', maar het heelal is het ik geworden.

Natuurlijk kan men stellen dat God ons het vermogen heeft gegeven om deze gevoelens te kunnen ervaren en dat het feit dat ze door een scanner blootgelegd kunnen worden niets afdoet van de 'verhevenheid' van deze gevoelens. Maar als men de context van het hele verhaal bekijkt, dan lijkt het er op dat niet een opperwezen, maar vooral de 'doelloze' evolutie voor deze spirituele ervaringen gezorgd heeft.

Het is immers zo dat spirituele gevoelens pas kunnen ontstaan als er bepaalde hogere bewustzijnsvormen uitgeschakeld worden, namelijk het besef van de oriëntatie van ons lichaam in de ruimte en ons zelfbesef. Het lijkt er dus op dat het ervaren van spirituele gevoelens niet het betreden is van een 'hoger' bewustzijnsniveau maar juist een lager bewustzijnsniveau.

Een mediterende monnik verliest zijn zelfbesef immers. Een hond, een kat of een konijntje hebben waarschijnlijk geen zelfbewustzijn, maar enkel een bewustzijn, waardoor ze eigenlijk continu 'spirituele' ervaringen hebben. Voor een hond is er geen 'ik' en de 'wereld': de wereld is het 'ik' zelf. De neurowetenschapper en Nobelprijswinnaar Gerald Edelman vatte het als volgt samen: 'Een mysticus is iemand die probeert te denken als een hond'. http://www.geencommentaar.nl/index.php/ ... _revolutie

Verburgh kondigt de 'vierde wetenschappelijke revolutie' aan, waarin we mystieke ervaringen kunnen verklaren als neurologische verschijnselen

'Een mysticus is iemand die probeert te denken als een hond'.

Geweldig!

Lees altijd met veel genoegen de verklaringen die sommige wetenschappers aan deze fenomenen denken te moeten geven.

Misschien zouden ze zelf eens in z’n bewustzijnstoestand terecht moeten komen om te ervaren dat men zijn ikbewustzijn laat opgaan in zijn Zelfbewustzijn. Men verliest dus geenszins zijn ik bewustzijn wat trouwens eigen is aan het ego-ïsme. Het wordt tijdelijk uitgeschakeld zolang men bewust in deze bewustzijnstoestand zich bevind. Het bewustzijn is een met alles en er is derhalve geen pijn verdriet vreugde of angst .Het denken en gevoel is één.
De vergelijking met het bewustzijn waarin het dier zich bevind gaat niet op ook al hadden ze dit graag. Zoals ze zelf aangeven bevinden die zich in een lager ervaren van spirituele gevoelens en niet het betreden is van een 'hoger' bewustzijnsniveau maar juist een lager bewustzijnsniveau.
Vermakelijk vermakelijk.
Ik begrijp hun wel zij willen uiteindelijk uitsluiten dat de evolutie een doel zou kunnen hebben. Dat er iets zou zijn geweest dat een impuls zou kunnen hebben gegeven aan de evolutie. En dat net door deze impuls alles is ontstaan wat ontstaan is en nog zal ontstaan, zelfs de geheimen die de natuur een voor een bloot legt, omdat het al verborgen (occult) aanwezig was bij de eerste impuls. Een intelligent ontwerp.

Oftewel: Woef!

Het laatste decennia werden nonnen onder scanners gestopt en mediterende monniken met elektroden volgeplakt.

Zeer interessant.
Ik heb vorig jaar een documentaire gezien over deze onderzoeken met monniken.
Het zal op de BBC geweest zijn, ik heb al eens gezocht maar kan 'm niet vinden.

Een hond, een kat of een konijntje hebben waarschijnlijk geen zelfbewustzijn, maar enkel een bewustzijn, waardoor ze eigenlijk continu 'spirituele' ervaringen hebben. Voor een hond is er geen 'ik' en de 'wereld': de wereld is het 'ik' zelf.

ofwel: je bent één met je omgeving... want de hele wereld bevatten lijkt mij moeilijk voor dit soort dieren. alles wat er is dat ben jij, een mooie gedachte... het religieuze intellect wordt steeds sralender.[/quote]

Theoloog schreef:Tijdens de meditatie richt hij ook zijn aandacht op een bepaald object in zijn gedachten (zoals een kaarsvlam of een ander rustgevend beeld), waardoor bepaalde gebieden in de frontale hersenschors enorm actief worden. Deze gebieden onderdrukken omliggende hersenzones die instaan voor het ikbesef, waardoor de monnik zijn ik-besef verliest en hij dus echt één kan worden met het heelal. Hijzelf bestaat niet meer. Het is niet meer 'ik' en de 'het heelal', maar het heelal is het ik geworden.

Het heb wel wat.

Alleen dat mediteren zie ik niet zo zitten, mij moet je niet op een bergtop zetten, dan kom ik nooit meer weg uit mijn ik-besef en wil daar zo snel mogelijk weg, maar ik ben erg creatief op dit gebied, zoals velen hier bekend...

Jessy, ik heb geprobeerd van je betoog iets te maken dat schiet niet echt op.
Tenzij we het niet over hetzelfde hebben; je hebt spirituele ervaringen en spirituele ervaringen.
Zonder en met ik-besef.
In het onderwerp van dit topic lijkt het te gaan over de vorm zonder ik-besef veroorzaakt door meditatie.

Jessy schreef:Lees altijd met veel genoegen de verklaringen die sommige wetenschappers aan deze fenomenen denken te moeten geven.

Misschien zouden ze zelf eens in z’n bewustzijnstoestand terecht moeten komen om te ervaren dat men zijn ikbewustzijn laat opgaan in zijn Zelfbewustzijn.

Wat vermakelijk is, is jouw poging onder het voor de hand liggende uit te komen. Vooral omdat je er blijk van geeft niet te hebben begrepen wat er in dat artikeltje staat.

Hoe je het ook wendt of keert, men heeft empirisch aangetoond dat bij meditatie allerlei complexere hersenactiviteiten uitgeschakeld worden, en dat de primitieve gaan overheersen - en dat dit correspondeert met het gevoel 'een te zijn met de kosmos'.

Zeg dan: 'Wraf!', jahaa, Jessy, brahave Jessy!

Fenomeen schreef

In het onderwerp van dit topic lijkt het te gaan over de vorm zonder ik-besef veroorzaakt door meditatie.

Wat is besef hebben van het ik.
Is het bewust zijn hebben van je eigen unieke identiteit als afscheiden van alles andere.
Het bewustzijn "ontstijgt" het ik-gevoel. Dat wil echter niet zeggen dat je niet meer in je bewustzijn bewust bent. De zintuigen die je nodig hebt als medium je bewust te zijn van de wereld van de grove stof ( deze materiële wereld)zijn uitgeschakeld, op de momenten dat je het ik-bewustzijn ontstijgt.

Wat is besef hebben van het ik.
Is het bewust zijn hebben van je eigen unieke identiteit als afscheiden van alles andere.
Het bewustzijn "ontstijgt" het ik-gevoel. Dat wil echter niet zeggen dat je niet meer in je bewustzijn bewust bent. De zintuigen die je nodig hebt als medium je bewust te zijn van de wereld van de grove stof ( deze materiële wereld)zijn uitgeschakeld, op de momenten dat je het ik-bewustzijn ontstijgt.

Wraf!

Theoloog schreef

Hoe je het ook wendt of keert, men heeft empirisch aangetoond dat bij meditatie allerlei complexere hersenactiviteiten uitgeschakeld worden, en dat de primitieve gaan overheersen - en dat dit correspondeert met het gevoel 'een te zijn met de kosmos'

Dat verwondert mij geenszins. Immers is het brein de ontvanger van bewustzijn. Aangezien op een bepaald punt in je meditatie je zintuigen worden uitgeschakeld je hebt ze immers dan ook niet nodig. En uiteraard worden andere delen actiever niks vreemds aan.

Ze moeten de dieren eens aan de scan leggen en dan zien of zij dezelfde hersenactieviteiten hebben als de mediterende mens.

Jessy schreef: Wat is besef hebben van het ik.
Is het bewust zijn hebben van je eigen unieke identiteit als afscheiden van alles andere.
Het bewustzijn "ontstijgt" het ik-gevoel. Dat wil echter niet zeggen dat je niet meer in je bewustzijn bewust bent. De zintuigen die je nodig hebt als medium je bewust te zijn van de wereld van de grove stof ( deze materiële wereld)zijn uitgeschakeld, op de momenten dat je het ik-bewustzijn ontstijgt.

Ik kan niet zeggen dat het er nu duidelijker op wordt maar dat kan aan mij liggen.
Het laatste gedeelte lijkt mij zelfs in tegenspraak met elkaar.

Maar ik probeer het straks nog een keer.

Wat er gebeurd bij meditatie en wat is aangetoond is het afnemen van en toenemen van verschillende types hersengolven. Eveneens empirisch bewezen. Het afnemen van beta golven bij mediterende monikken wordt vergeleken met de geestelijke staat van een dier, dit is echter onzin. Beta golven zijn waardoor een dier in staat is te overleven, zonder deze frequentie is ontsnappen aan vijanden onmogelijk. De toename van Alfa en Theta golven tijdens meditatie maken ons juist tot wie we zijn. De creativiteit en verbetering van onze concentratie als gevolg van meditatie zijn eveneens bewezen.

Dat jij dit als zinloos ervaart betekent niet dat het slecht is. Erg zorgwekkend als je alles wat niet in je straatje valt belachelijk probeert te maken.

Als we het voorbeeld nemen van een hond, dan weet ik niet echt of men het juist ziet dat de hond de wereld om hem heen ziet als 'ik'.
(Wel leuk pantheïstisch trouwens)
Honden hebben territoriumdriften en zien andere honden vaak als vijanden, katten en konijnen en een postbode zien ze als prooi.
Lijkt mij dat een hond ook gewoon een egootje heeft.

Samante schreef:Als we het voorbeeld nemen van een hond, dan weet ik niet echt of men het juist ziet dat de hond de wereld om hem heen ziet als 'ik'.
(Wel leuk pantheïstisch trouwens)
Honden hebben territoriumdriften en zien andere honden vaak als vijanden, katten en konijnen en een postbode zien ze als prooi.
Lijkt mij dat een hond ook gewoon een egootje heeft.

Instincten.

Freethinker.nl

Spirituele ervaringen = bewustzijnsverlaging

Spirituele ervaringen = bewustzijnsverlaging

Re: Spirituele ervaringen = bewustzijnsverlaging

Re: Spirituele ervaringen = bewustzijnsverlaging