De moslimstaat

[ongelovige]

Op 30 juli 2008 kwam er een einde aan een reeks hijskraanbezettingen door mensen zonder papieren in het hartje van Brussel. De laatste bezetter die opgaf was een moslim, ex-soldaat in het Algerijnse leger, die reeds zes maanden in Belgie verleef maar nooit asiel had aangevraagd. In zijn hachelijke positie bad hij vijf keer per dag in de richting van Mekka.
Wie dergelijke berichten leest in de pers zou veronderstellen dat moslims Europa een goede plaats om te leven vinden. Toch is dit niet het geval. Zij beschouwen Europa als een sociale mislukking. Hun grootste bezwaren zijn ongebreideld materialisme en sexuele losbandigheid. Het maakt daarbij weinig verschil of een moslim hier geboren is, hier bekeerd werd, of legaal of illegaal naar Europa kwam. De kritiek op Europa betekent niet dat het in moslim-landen beter is. Het ideaal van de Islam is een staat waar imams de dienst uitmaken, ttz een 'imamaat' of 'kalifaat'. Zulk een moslim-staat is totaal verschillend van koninkrijken als Jordanie, Saoed-Arabie of Marokko, en eveneens totaal verschillend van republieken als Egypte of Tunesie.
De meeste moslims zullen je hun mening niet voor de voeten werpen, en anderen zullen zich enkel uitspreken na wat aandringen, maar de erkenning van enig wetenschappelijk, ekonomisch of sociaal sukses van Europa, of van gelijk welk stelsel anders dan de moslim staat, of het nu een demokratie, een koninkrijk of een diktatuur is, staat gelijk aan afvalligheid.
Dit is niet zo ongewoon als men zou denken. Elk monotheisme is van huis uit onverdraagzaam. De joodse Ezra of Paus Gregorius dachten er niet anders over. Maar de meeste joden en katholieken werden reeds lang geleden door de omstandigheden gedwongen zich zo goed of zo kwaad als mogelijk neer te leggen bij een open samenleving. Elke Moslim die op zondagsschool is geweest heeft geleerd dat ten tijde van Mohammed en de eerste kaliefen talrijke landen zich spontaan onderworpen aan de superieure boodschap van Allah, zodat de Islam zich binnen een eeuw uitbreidde van Indie tot Spanje. Wie weerstand bood zijn de hoogmoedigen, waarvan de Koran honderdvoudig herhaalt dat het eeuwige hellevuur hun bestemming is.
De confrontatie met de moderne wereld verliep minder gunstig. Een eerste golf van modernisering door een in het westen opgeleide elite in Iran, Egypte, Saoedi-Arabie etc... werd gebroken door de schromelijk onderschatte macht van het provinciale imam-patronaat. Daarop volgden petroleumkrisissen en de Palestijns-Israelische kwestie die 'olie' op het vuur wierpen. Tegen de tijd dat de westerse technologie goedkoop telefoonverkeer, luchtvaart en internet had ontwikkeld,was de tegenstelling zo groot geworden dat betere verbindingen niet tot meer wederzijds begrip, maar tot heviger tegenstellingen leidde. Rechtgelovigen kwamen als het ware oog in oog te staan met de Saytan zelf.
Ik ben een van die westerlingen die het probleem lang onderschat hebben, die geloofden dat aanpassing en pluralisme na korte tijd zouden winnen van vreemdelingenangst en vreemdelingenhaat. Zoals het er vandaag uitziet, is dit niet het geval. De tegenstellingen en verschillen nemen toe met de generaties. De indruk groeit dat de waardering die betuigd werd door mensen als ik om moslims gelijken van christenen en atheisten te maken, gezien werd als een overgave en een bewijs van superioriteit van de Islam. Ik beweer niet dat elke moslim bereid is als martelaar te sterven in een bus, op de markt of in de metro. In zulke dingen is er altijd een schakering, van de brave buurvrouw die schandaalkrantjes leest bij de kapper en denkt 'masha allah, hadden we maar sharia' en denkt dat zoiets nooit zal gebeuren, tot de opgefokte jongere bij wie het heilige vuur van de jihad altijd harder begint te bijten.
Hieronder een voorbeeld van de eerste soort. De auteur wordt wereldwijd beschouwd als een wijs en gematigd man. Zijn tekst staat op de website van de onverdachte Nederlandse Islamitische omroep:

De Islam is nu weer de rol van de meester aan het spelen. De Islam wordt steeds groter in het Westen en geeft dit deel van de wereld een andere visie op het leven. Het aantal moslims in het Westen, inclusief de Europese moslims zelf, telt meer dan 15 miljoen. Sinds de 20e eeuw leeft Europa in een leegte qua geloof en de Islam is een alternatief om dit gemis te compenseren. Aan het einde van de 19e eeuw heeft Nietzsche verklaard dat God gestorven is en de mens nog leeft. Zijn collega Roland Barthes (20e eeuw) zei dat de mens gestorven is en dat niemand meer leeft.
[...]
Misschien is het verstandig voor Europa om haar energie en kracht te gaan halen uit deze nieuwe bron uit het Zuiden. Een zuivere bron, zonder individualisme, discriminatie, misbruik, vernedering of bezetten van anderen. Misschien gaat de nieuwe Islamitische beweging een andere koers geven aan de geschiedenis van de wereld, beginnend bij het oude Oosten tot het huidige Westen, van China, India, Perzië, Egypte, Griekenland en Rome tot het huidige Westen en Oosten o.a. Europa, Turkije, Iran, Maleisië etc.
[...]
Waarom vergeten de Europeanen dat de bron van hun kennis en welvaart in de Islam ligt? Waarom erkennen ze de positieve invloed van de Griekse, Joodse, Christelijke en Romeinse beschavingen op hun cultuur, maar ontkennen ze tegelijkertijd die van de Islam? Waarom is men bang voor de Islam vanwege een aantal tijdelijke incidenten en sociale, politieke verschijnselen? Het geweld dat sommigen groeperingen gebruiken is een reactie op het Westerse geweld, agressie en bezetten van Arabische en Islamitische landen. Neem het voorbeeld van Irak, Afghanistan, Tsjetsjenië, Palestina, Ceuta en Mellila (van Marokko), het creëren van de burgeroorlog in Libanon en Soedan en dreigen van anderen zoals Iran en Syrië.

Bang zijn voor de Islam is een hallucinatie, en jezelf verdedigen is een soort arrogantie.

(Hassan Hanafi: “Islam in Europa of Islam en Europa?”)

Ongelovigen zijn niet zomaar toevallig aanhanger van een ander wereldbeeld dan de Islam. Zij kennen de Islam en hebben zich niet onderworpen. Zij hebben bewust de reddende hand die Allah aanbood geweigerd. Dat is wat Hanafi, in letterlijke navolging van de Koran, bedoelt met “arrogantie.”

Een andere stem, minder gematigd maar misschien representatiever, is die van de beroemde Sheik Al-Albani ('de Albanees'). Van oorsprong een horlogemaker maar vervuld van religieuze ijver, schreef hij meer dan honderd boeken en boekjes voor hij stierf in 1999. Hij werd een boegbeeld voor het groeiende Salafisme. Hieronder de nederlandse vertaling van een conversatie tussen Al Albani en een 'jihadist', ttz. een voorstander van de heilige strijd. Het artikel werd onlangs gepubliceerd op islamcity.nl. Let op de naam van deze website: wie zijn klassieken kent weet dat 'city' (civitas) ook 'staat' kan betekenen:

[...]
Al-Albani: we zeggen dat je jihad hebt in twee soorten:
-Fard kifayah, [individuele plicht] dit kan gedaan worden door een kleine groep moslims of zelfs door individuen zonder dat de rest van de moslims hierover ondervraagd zullen worden.
-Fard ayn [collectieve plicht] moeten alle moslims doen op een specifiek gebied. Voor deze soort jihad, hebben we daar geen leider voor nodig?
jihadist: Ja, we hebben een emir nodig voor deze groep, of ze wel of niet vechten.
Al-Albani: Goed, goed. We zeggen emir in de betekenis van kalief [opvolger van Mohammed] van de moslims.
jihadist: Nee, geen kalief.
Al-Albani: Waarom niet? Is het gevaarlijk om het woord kalief te gebruiken?
jihadist: Ja natuurlijk, dit betekent dat we het fruit willen oogsten voordat we de bomen geplant hebben.
Al-Albani: Prima. Roepen we dan eerst op voor jihad of eerst voor de leider?
jihad: Nou, beiden tegelijk.
Al-Albani:We hebben net besloten dat we eerst een leider nodig hebben voor jihad al ayn voordat we aan de jihad beginnen. De volgende vraag is roepen we eerst voor de emir of eerst voor de jihad? Deze groep, alle soorten groepen hebben eerst een emir nodig. Om deze soort jihad te plegen hebben we eerst een leider nodig, de leider zal roepen voor de mujahideen [gewapende strijders] en sommigen hierheen sturen en anderen daarheen.

Klaarblijkelijk tracht Al-Albani zijn gesprekspartner woorden in de mond te leggen. Hij wil bewijzen dat de heilige oorlog dient te gebeuren onder leiding van een kalief, ttz iemand die beschouwd wordt als de (unieke) opvolger van de profeet Mohammed.

jihadist: Ok, wat nou als een groep moslims in de Koran leest over de jihad en jihad willen plegen. Ze komen bij elkaar en wijzen iemand aan als leider?
Al-Albani: wat jij beschrijf is een geval van jihad kifayah. Voor jihad kifayah is het goed als een kleine groep moslims bij elkaar komt en jihad pleegt. Voor fard ayn hebben we de hele groep moslims nodig. Hoe kunnen we nou de hele groep moslims aanspreken als we niet een gezamelijke leider hebben? Zo'n soort leider, daarvoor zie ik de mujahideen niet roepen. Waarom roept u niet op voor deze leider?
[...]
jihadist: Ik bespreek liever andere ahaadith zoals "er is nog een groep moslims die vechten voor het recht. het maakt hen niet uit wie hen verlaat of het niet met hen eens is."
Al-Albani: Wat heeft dit te maken met onze discussie? We zijn het niet oneens over de jihad. We zijn het erover eens dat het een verplichting is vandaag de dag. Waar we het niet over eens zijn is of er een kalief nodig is of niet. Wat jij opnoemt brengt niets extras in onze discussie. We zijn het erover eens dat jihad verplicht is. Begrijp je? Waar we het nu niet over eens zijn is of we eerst een kalief nodig hebben om deze jihad te beginnen.

Ongelovigen zoals ik zullen geschokt zijn door deze impliciete oproep de wapens op te nemen voor de Islam. In de pluralistische samenleving is een religie privé, en houdt zich niet bezig met oorlog. Maar slechts weinige moslims zullen de Islam het recht ontzeggen zich gewapenderhand te verdedigen wanneer die wordt aangevallen.

Er is iets gewijzigd in het patroon van terroristische aanslagen: hun aantal daalt, ze worden spectaculairder en ze worden niet meer opgeeist. Maar stilaan wordt duidelijk wat er aan de hand is.

De verschrikkelijke aanslagen van 9/11 in New York bijvoorbeeld gaven de aanleiding tot twee gruwelijke oorlogen: Irak en Afghanistan, en als Europa de plannen van Bush niet had gedwarsboomd, was het waarschijnlijk nog veel slechter geworden. Op 11/9 stierven 3000 mensen met uiteenlopende achtergronden. In de daaropvolgende oorlogen stierven meer dan één miljoen mensen maar, merkwaardig, hier werden vooral moslims gedood door andere moslims.

De oorlogen in Irak en Afghanistan worden door islamisten én extremistische christenen voorgesteld als een aanval van het Westen op de Islam. Dit is feitelijk onwaar. Moslim-landen hebben de US passief gesteund (Koeweit, Turkije), terwijl belangrijke Westerse landen (Frankrijk, Duitsland...) tegen de oorlog waren. Maar het beeld van een aanval op de Islam was het verhoopte effekt van de aanslag op New York.

Over de aanslag in New York heerst minder eensgezindheid. Niemand heeft hem opgeëist. Ondanks een 600 pagina tellend onderzoek gepubliceerd op het internet, en allerlei rapporten van Internationale organisaties worden hardnekkige geruchten in leven gehouden dat er geen Moslims bij betrokken waren.

De aanslagen van 9/11 zijn slechts een voorbeeld van wat speelt. Ook de aanslagen in Madrid en Londen waren bedoeld om anoniem te blijven én (schijnbare) aanvallen op de Islam uit te lokken. Alleen waren de politiemensen van Spanje en Engeland bekwamer, en kon boven alle twijfel aangetoond worden wie de daders waren.

Wat was dan de bedoeling van de islamisten die achter deze aanslagen zaten? Waarom niet de verantwoordelijkheid voor aanslagen opeisen, zoals voorheen wel gedaan werd? Waarom de aanslagen laten volgen door moordpartijen op moslims? Heel envoudig: om de moslims van de hele wereld - de umma - ervan te overtuigen dat de Islam wordt aangevallen. De theorie over een Satanische samenzwering van wereldleiders past in dit plaatje.

Het propagandistische aspekt van terrorisme vinden we ook terug in andere akties, zoals de georchestreerde protesten tegen prentjes, filmpjes, hoofddoekreglementen, onderwijs, wetenschap, etc.... Het doel is vijandschap aan te wakkeren, reakties uit te lokken en de onschuld te spelen. Bij opstootjes aan Deense ambassades naar aanleiding van spotprentjes bijvoorbeeld stierven rond de honderd mensen: allemaal moslims gedood door de politie van moslimlanden. Maar elke moslim die in de straat geinterviewd wordt zal de schuld bij de Deense overheid leggen. Moslim-doden worden altijd voorgesteld als slachtoffers van het Westen.

Er is geen prijs te hoog om de umma ervan te doordringen dat de Islam wordt aangevallen. De reden hiervoor is jihad. Dit werd me duidelijk na aandachtig lezen van een aantal posts die feitelijk niet voor buitenstaanders - niet voor islamcity.com - bedoeld waren. Ze waren gepost door mensen die niet goed beseften wat er in stond, of hoe het Internet werkt.

Het schijnt dat er verschillende soorten jihad zijn, maar ik heb vastgesteld dat wanneer een moslim over jihad spreekt zonder verdere omschrijving, het woord gebruikt wordt voor Heilige Oorlog. En met oorlog bedoelt men wel degelijk oorlog.

Deze Heilige Oorlog wordt uitgeroepen door een imam, of nog beter een vizier of kalief. Aangezien elke moslim vanaf dat ogenblik militaire dienstplicht heeft, bedoelt men hier zeker niet om het even welke parochie-imam.

De oorlog, schrijft men, zal niet stoppen vóór de ganse wereld teruggebracht is tot Allah. Dit betekent zevende eeuwse wetgeving, wetenschap en sociale structuren - één gigantische sprong naar het verleden - naar een leven tussen de ruines van de toekomst.

De oorlogs-imam heeft echter ook regels te volgen: alleen als de Islam wordt aangevallen mag hij een oorlog beginnen. En hiermee komen we terug bij het begin van het verhaal. Islamisten doen dagelijks wat ze kunnen om aangevallen te worden of die indruk te versterken en, wanneer dat lukt, er de grootst mogelijke publiciteit aan te geven.

Dit alles moet men niet beschouwen als het plan van een meesterbrein. Het komt veeleer natuurlijk. De achterstand van landen met een moslim meerderheid, de import van ongeschoolde moslims in het moderne Westen, én internationale onrechtvaardigheid wekken frustratie en geven nieuw voedsel aan de jihad-gedachte die de Islam al mee zeult sinds Mohammed handelskaravanen naar Mekka beroofde. Die frustratie heeft regelmatig geleid tot individueel of kleinschalig terrorisme, soms - 'dank' zij moderne middelen - met ernstige gevolgen.

Westerse instanties hebben druk uitgeoefend op imams om terroristen te veroordelen, zonder goed te begrijpen dat er voor veel imams geen Islam bestaat zonder jihad, zonder martelaren. Geweld afzweren staat voor deze imams gelijk met de Islam afzweren. Daarop staat de doodstraf en het eeuwig vuur. Het is dus logisch dat er druk gefilosofeerd werd en men tot de slotsom kwam dat jihadisten niet principieel fout zijn, maar dat ze alleen niet op eigen houtje mogen opereren. Ze moeten wachten tot een imam 'het vaandel heist'. Misschien willen sommige imams de jihad zo definitief ontmijnen, maar anderen willen de Islam zien strijden en zegevieren.

Op de site van “Salafi publications” ( http://www.spubs.com/sps/) wordt met de grootste stelligheid terrorisme veroordeeld. Tussen deze veroordelingen staat een tekst van een mij onbekende 'Oebeyd al-Djaabirie met jihad richtlijnen (hier citeer ik de nederlandse vertaling van islamcity.com, met de verbetering van enkele spellingsfouten.)

[...]
De jihad, het vechten tegen de vijanden van Allah, de koefaar [ongelovige] en de afgodenaanbidders, met als doel het Woord van Allah te verheffen, is een blijvend wettelijk bevel, en een beslissende verplichting, wanneer de uitnodigende factoren en de mogelijkheid (qoedrah) aanwezig zijn om dat mogelijk te maken, (en dat blijft zo) totdat alles op de aarde en iedereen die zich erop bevindt terug komt naar Allah.
[...]
in het geval van de algemene afkondiging (van oorlog), wanneer de Wali ul-Amr de oproep maakt en de mensen in het algemeen verplicht tot militaire dienst, en het is verplicht om hem (zijn oproep) te beantwoorden, onder degenen van de mannen die er toe in staat zijn, en degenen die de mogelijkheid hebben om wapens te dragen.
[...]
in het geval van een gevecht, dus wanneer de Moslims en hun vijanden van de Koefaar elkaar tegen mogen komen (en er breekt een gevecht uit), dan is het niet toegestaan voor iemand van onder de moslims om te vluchten, en zijn plaats te verlaten, behalve om voor afleiding te zorgen om vervolgens weer te vechten, of om een bepaalde factie (van zijn leger) te zoeken om hun te helpen en om hun hulp te zoeken, of vanwege een zaak dat wordt verzocht door de strategieën van het vechten, zoals (het bezorgen van) afleiding, verplaatsen, of hij verlaat een positie voor een andere die gunstiger is om de vijand aan te vallen, en nog schadelijker is (voor de vijand) en de Moslims nog meer overwicht geeft (over hun vijand).
[...]
wanneer een ongelovige vijand een land van de landen van de moslims binnenvalt, dan wordt jihad in dat geval een Fard Ayn [colletieve plicht] voor de moslims in dat land.
[...]
wanneer één van de landen van de moslims een expeditie ondergaat tegen de koefaar, en een persoon wil hen graag helpen in persoon of met zijn bezit, dan is dat aan hem. Desalniettemin, mag hij (anderen) niet uitnodigen, noch is het aan hem om uit zichzelf (anderen) aan te sporen of op te ruien. Als hij van mening is dat hij zelf enig voordeel tot stand kan brengen en (schade) terug kan drijven en kan verdedigen, dan schuilt daar geen kwaad in.
[...]
En waarschijnlijk is het de meest belangrijke, dat er alleen maar sprake van jihad is als het onder (het gezag van) een moslim imaam gebeurt, een moslim imaam die het vaandel hijst, en als hij de mogelijkheid heeft, in aantal en kracht (in middelen en voornemens), in het bevechten van [heidenen], naast de bescherming van de Islaam en zijn mensen.

Natuurlijk is er geen modern Islamistisch leger in de maak. Het is ook ondenkbaar dat de Islam enige internationale macht zou veroveren. Bovendien is wel zeker dat er nooit één moslim, laat staan een moslimland of de hele umma, zijn toekomst zal kunnen verbeteren door het gebruik van geweld. Maar het risico ontstaat dat frustraties zich gaan manifesteren in een vorm van door imams georchestreerd superterrorisme: gelijktijdige en langer aanhoudende akties van vele jihadisten, met meer gesofistikeerde wapens (biologische, chemische en nucleaire..), en met minder zelfmoordakties om de jihadisten inzetbaar te houden. Terugblikkend naar de aanslagen van 9/11 in New York moeten we erkennen dat ze een tussenstap in deze evolutie waren: het was geen individuele jihad meer, maar er was nog geen brede coordinatie door religieuze leiders.

De toekomst van moslims ligt niet in de jihad, maar in de open pluralistische samenleving, waartoe ze kunnen bijdragen en waarvan ze kunnen genieten.

Wordt deze samenleving ondermijnd, dan hebben noch moslims, noch ongelovigen een toekomst.

[Rereformed]

Complimenten voor dit opstel! Ik geniet van je taalkunst en vond het bijzonder boeiend om te lezen!

De toekomst van moslims ligt niet in de jihad, maar in de open pluralistische samenleving, waartoe ze kunnen bijdragen en waarvan ze kunnen genieten.

Wat de inhoud betreft zou ik allereerst hier op willen reageren: de laatste zinnen komen op mij over als de uitspraak van iemand die zichzelf een hoop zand in de ogen gooit, of iemand die zichzelf wanhopig wat hoop probeert in te boezemen om maar niet geheel gedeprimeerd te worden. Het hele artikel heeft de lezer namelijk precies het tegenovergestelde beeld gegeven. Ik zat op dat punt aangekomen tenminste zelf enkel met een huiveringwekkend toekomstscenario van een godsdienst die totaal niet voor rede vatbaar is en geen cent geeft om 'pluralistische samenlevingen', maar zolang ze bestaat geen ander wereldbeeld heeft dan vijandschap en oorlog totdat het de uiteindelijke overwinning behaalt. Die laatste zinnen kwamen op mij dus over als onbegrijpelijk.

Het artikel geeft mij eerder het gevoel dat een wereldwijde confrontatie ergens deze eeuw onvermijdelijk is, tenzij het westen steeds haar militaire voorsprong kan behouden en ook af en toe daadwerkelijk hier en daar ingrijpt zoals het de laatste jaren gedaan heeft en zoals toevallig vandaag Israel wenst in verband met de plannen van Iran om een kernbom te maken.
In dat verband hoor je trouwens vaak de opmerking dat 'de Islam enkel respect heeft voor een daadwerkelijke macht die met harde hand tegen de Islam optreedt'. Ik interpreteer dat altijd zo dat het de enige mogelijkheid is om de Islam in toom te houden, omdat wanneer ze het idee hebben dat de tegenstander zwak is de agressiviteit gemakkelijker toeneemt.
Dat betekent voor mij ook paal en perk stellen aan 'pluralisme'. Er is in het westen geen plaats voor een Islam dat dit spel niet ook mee kan spelen.

Ik zie overigens helemaal niet wat het nut is om te zoeken naar een toekomst voor de Islam. Ik zie helemaal niets in welke toekomst ook voor het moslimgeloof. Ik zie niet in dat zij ook maar op enige manier bijdraagt aan de samenleving. Het is in welke vorm dan ook enkel een blok aan het been van welke 21ste eeuwse samenleving ook die de toekomst in wil. Geweldadige of vreedzame Islam is voor mij daarom van ondergeschikt belang. Het moet in beide gevallen via de overwinning van het rationalisme de wereld uit.

De allereerste zaak waar nederlanders dan mi. voor staan is te strijden voor onderwijs zonder ideologische/religieuze basis; alle kinderen naar dezelfde scholen.

Wordt deze samenleving ondermijnd, dan hebben noch moslims, noch ongelovigen een toekomst.

Die mening deel ik niet met je. Wanneer de moslims doorgaan met het 'ondermijnen' van de westerse samenleving, zullen ze enkel steeds meer het beeld creëren dat moslimgeloof gelijk staat aan extremisme en terrorisme. Ze delven daarmee enkel het graf van hun eigen godsdienst, terwijl ze niets anders teweegbrengen dan muggesteken op onze samenleving.

[Secularizer]

"Dat betekent voor mij ook paal en perk stellen aan 'pluralisme'. Er is in het westen geen plaats voor een Islam dat dit spel niet ook mee kan spelen."

Dat lijkt mij ook.
De Islam ziet zichzelf als een expanderend geloof dat de wereld door agressie gaat beheersen, dat blijkt toch ook uit de teksten in het eerste bericht van jou, Ongelovige ?

Ons hele idee van wat pluralisme zou moeten inhouden, is ontleend aan 20e eeuwse West-Europese situaties waarin het Christendom al niet meer cultureel overheersend was en waarmee de Islam geen verwantschap heeft.

De theoretische grondlegger van het denkbeeld van de Open samenleving, Popper, is al helemaal niet op een positieve wijze met de Islam in verband te brengen.

[lost and not found yet!]

Goed stuk Ongelovige!

Ik geef nu alleen even een comment op de volgende quote:

Ongelovige schreef:

en waarvan ze kunnen genieten.

Ik denk dat oprechte, echt oprechte moslims, absoluut niet kunnen genieten. Ze zijn, net zo als oprechte christenen, of aanhangers van wat voor soort van religie, altijd bezig met het hiernamaals. Genieten, nee dat is iets wat onze god verboden heeft dus daar doen we niet aan mee, en dat zal ons in het hiernamaals zeker beloond worden!

PS, heb het nog ff teruggelezen, zeer interressant! Complimenten!

[lost and not found yet!]

De hele westerse wereld:

is al helemaal niet op een positieve wijze met de Islam in verband te brengen.

[Theoloog]

De Islam ziet zichzelf als een expanderend geloof dat de wereld door agressie gaat beheersen, dat blijkt toch ook uit de teksten in het eerste bericht van jou, Ongelovige ?

1. Er bestaat niet zoiets als 'de' islam.

2. Er bestaat niet zoiets als 'de' moslims.

3. Moslims zijn er niet op uit de wereld te veroveren met agressie. In hun visie waren de veroveringsoorlogen van de tijd van en na Mohammed verdedigingsoorlogen en bevrijdingsoorlogen en zagen de bevolkingen van de betroffen landen gewoon zelf in dat de islam het geloof met de beste papieren was. Net zoals wij onszelf wijsmaken dat de verovering van Afghanistan en Irak 'bevrijdingsoorlogen' zijn en dat we daar democratie en vrijheid komen brengen.

4. De afgelopen 200 jaar westers-islamitische zijn gekenmerkt door geweld, veroveringsoorlogen en steun aan dictators van het Westen tegen landen met moslimbevolkingen, niet andersom.

5. Wij menen óók dat onze individualistische democratie de beste levensorde is en overal ingevoerd dient te worden.

[Rereformed]

"Dat betekent voor mij ook paal en perk stellen aan 'pluralisme'. Er is in het westen geen plaats voor een Islam dat dit spel niet ook mee kan spelen."

Dat lijkt mij ook.
De Islam ziet zichzelf als een expanderend geloof dat de wereld door agressie gaat beheersen, dat blijkt toch ook uit de teksten in het eerste bericht van jou, Ongelovige ?

Maar het punt wat wel overdacht moet worden is of dat beeld wat we nu opeens allemaal hebben van de Islam een lang leven beschoren is. Voor 1978 (toen de revolutie in Iran plaatsvond) sprak eigenlijk helemaal niemand over de Islam. De hele 19e eeuw was de Islam zo stil als een muis. Niemand in de 70-er jaren zou van de Islam de dingen zeggen die nu opeens algemeen ingeburgerde opinies zijn. Ik zag laatst een Egyptische film uit de 50-er jaren: er liep geen enkele vrouw met een hoofddoekje op rond.

Waarom zou het niet zo kunnen gaan: we gaan een paar jaren door waarin de moslims sputteren en extremer worden, maar de volgende generatie wil niets meer met al dat gekrakeel en fanatisme en alle ellende die het met zich meebrengt te maken hebben. Het religieuze extremisme dooft eenvoudig uit. Het is eenvoudig niet bestand tegen het moderne leven. Op dezelfde manier als 8 jaar Bush eenvoudig het begin van het einde betekent voor de opmars van het evangelicalisme in de VS: het heeft zijn eigen graf gegraven.

Religieus extremisme is de reactie van de boekgodsdiensten die in onze tijd op hun doodsbed liggen en dus een doodstrijd aangaan. Het kan een korte hevige doodstrijd worden, of (zoals in het christelijk geloof) een via beademingsapparaten en andere injecties eindeloos uitgerekte dood, maar de uitkomst staat vast: ze kunnen eenvoudig niet anders dan doodgaan.

[Secularizer]

"1. Er bestaat niet zoiets als 'de' islam.

2. Er bestaat niet zoiets als 'de' moslims."

Punt 1. was enkele jaren geleden erg in de mode in het Westen, tot verbazing van veel moslims. (Verscheidenen hebben dat punt tegenover mij hartgrondig tegengesproken.)
Toch is deze stelling nooit onomstreden geweest, kijk naar het werk van Ibn Warraq, Hans Jansen (de arabist) of Bernard Lewis. Net zoals er een Christendom in de wereldgeschiedenis te onderscheiden is, is er een Islam. Waar gemeenschappelijke loyaliteiten en denkbeelden geconstateerd kunnen worden, is er een geestelijke stroming, die in dit geval niet te scheiden is van politiek machtsstreven. Daarmee is nog niet gesteld dat het geheel een monolithisch blok is.

Punt 2. is beter verdedigbaar, maar dat had ik ook niet gezegd.

[Secularizer]

Wat zou ik graag geloven in dat plezierige historicistische geloof van jou, Rereformed :

"Religieus extremisme is de reactie van de boekgodsdiensten die in onze tijd op hun doodsbed liggen en dus een doodstrijd aangaan. Het kan een korte hevige doodstrijd worden, of (zoals in het christelijk geloof) een via beademingsapparaten en andere injecties eindeloos uitgerekte dood, maar de uitkomst staat vast: ze kunnen eenvoudig niet anders dan doodgaan."

Het is wel interessant dat je een levensbeschouwelijke categorie hanteert die breder is dan islam of christendom, namelijk "de boekgodsdiensten".

Als die categorie bestaat, bestaat de Islam in ieder geval.

[Theoloog]

Wanneer de moslims doorgaan met het 'ondermijnen' van de westerse samenleving, zullen ze enkel steeds meer het beeld creëren dat moslimgeloof gelijk staat aan extremisme en terrorisme.

Bovenstaande veralgemenisering drukt precies uit wat het is in het stuk van 'Ongelovig' waarmee ik moeite heb: het zet moslims neer als een homogene groep die onze open samenleving actief en passief ondermijnt. Natuurlijk, zegt Ongelovig, het zijn lang niet allemaal Bommenleggers, maar de islam is/ moslims zijn wel gekant tegen de manier waarop onze samenleving eruit ziet.

Het rooms-katholicisme, gereformeerd protestantisme, communisme en radicaal-kapitalisme zijn dat echter net zo goed. Jaja, zegt Ongelovig, maar dat is iets anders. Die accepteren dat ze hun program niet kunnen doorvoeren. Moslims zijn anders.

Ik vind dat een buitengewoon gevaarlijk betoog, meer voorkomend uit een gebrek aan omgang met moslims dan uit een gedegen analyse. Ongelovig neemt een heel algemene trend uit de geschiedenis, vult die aan met wat islamitische kritiek op onze hedonistische maatschappij en een paar citaten die mooi passen in het door hem geschetste beeld Van moslims als antagonistisch aan onze cultuur, en voilá, we hebben 'de' moslim als onherkenbare ander, die onze levensorde potentieel bedreigt en actief danwel passief ondermijnt.

De werkelijkheid is echter dat de meeste moslims proberen hier gewoon een bestaan op te bouwen voor zichzelf en hun kinderen, accepteren dat de samenleving er zo uitziet als ze er uitziet en hebben geen ideologische aspiraties, net zo min als katholieken, ultraorthodoxe joden of gereformeerde christenen dat hebben.

Dit hele betoog en de bijval waarin moslims worden neergezet als principieel 'anders' komt dan ook voort uit vreemdelingenangst. We waren ooit bang voor roomsen, maar ach, die kennen we inmiddels toch? We hadden het niet zo op Joden, maar ach, inmiddels kennen we die toch. We halen onze wenkbrauwen op bij de SGP, maar zeg nu zelf, wie doen die Refo's nou kwaad? Zal best dat ze kerk en staat door elkaar halenn op die dorpjes, maar wat zou het, dat zijn de dorpjes maar.

Moslims, die kennen we echter niet. Vreemdelingen. Met gekke gewoonten en barbaarse opvattingen. Wat zijn ze van plan? Je weet het maar niet.

[Secularizer]

"Moslims, die kennen we echter niet. Vreemdelingen. Met gekke gewoonten en barbaarse opvattingen. Wat zijn ze van plan? Je weet het maar niet.'

Wat ze volgens de Hadiths en de Koran van plan moeten zijn, weten we maar al te goed !

Bovendien haalt Theoloog de Islam en de moslims door elkaar, wat je in Nederland in juridische problemen kan brengen, als je dat in stevig-kritische zin doet.

[Secularizer]

Het samenvallen van etnische scheidslijnen met een levensbeschouwelijke is nieuw voor Nederland en misschien risicovoller dan scheidslijnen die er vroeger ooit waren, maar we kunnen dat nu niet veranderen.

[Theoloog]

Het samenvallen van etnische scheidslijnen met een levensbeschouwelijke is nieuw voor Nederland en misschien risicovoller dan scheidslijnen die er vroeger ooit waren, maar we kunnen dat nu niet veranderen.

Het is niet nieuw: Joden vormen eveneens een zelfstandig volk, met een eigen, afzonderlijke levensbeschouwing en, in ieder geval wat orthodoxe joden betreft, eigen gebruiken en vaak ook een eigen leefgemeenschap in de binnensteden.

Verder ga je niet in op mijn voornaamste drie punten, nl. dat moslims vooral anders bekeken worden dan allerlei andere groeperingen omdat ze als 'vreemd' (alien) worden ervaren, dat dit geen reële voorstelling van zaken is en dat het ronduit gevaarlijk is net te doen alsof moslims een homogene groep zijn die onze maatschappij actief en passief ondermijnen.

[ongelovige]

Wanneer de moslims doorgaan met het 'ondermijnen' van de westerse samenleving, zullen ze enkel steeds meer het beeld creëren dat moslimgeloof gelijk staat aan extremisme en terrorisme.

Bovenstaande veralgemenisering drukt precies uit wat het is in het stuk van 'Ongelovig' waarmee ik moeite heb: het zet moslims neer als een homogene groep die onze open samenleving actief en passief ondermijnt.

Wel een beetje spijtig dat je je bezwaren tegen mijn tekst illustreert met de tekst van een ander. Ook denk ik dat het een fout argument is uit te gaan van hoe vertrouwd ik volgens jouw ben met de moslims die tussen ons leven, terwijl ik mijn conclusies heb onderbouwd met zakelijke argumenten.

Die conclusie is niet dat we godsdiensten moeten opdoeken, maar dat godsdiensten allen kunnen voortbestaan (en in een demokratische wetgeving mogen bestaan) als ze zich inpassen in de pluralistische samenleving. Dat is trouwens de enige weg die het verleden ons leert. Of dat zal gebeuren of niet kan niemand voorspellen. Als jij signalen in die richting hebt opgevangen zou ik die graag vernemen.

[Theoloog]

"Moslims, die kennen we echter niet. Vreemdelingen. Met gekke gewoonten en barbaarse opvattingen. Wat zijn ze van plan? Je weet het maar niet.'

Wat ze volgens de Hadiths en de Koran van plan moeten zijn, weten we maar al te goed !

Bovendien haalt Theoloog de Islam en de moslims door elkaar, wat je in Nederland in juridische problemen kan brengen, als je dat in stevig-kritische zin doet.

Niet allen ik, blijkbaar. Een citaat uit de eerste posting.

Wie dergelijke berichten leest in de pers zou veronderstellen dat moslims Europa een goede plaats om te leven vinden. Toch is dit niet het geval. Zij beschouwen Europa als een sociale mislukking. Hun grootste bezwaren zijn ongebreideld materialisme en sexuele losbandigheid. Het maakt daarbij weinig verschil of een moslim hier geboren is, hier bekeerd werd, of legaal of illegaal naar Europa kwam. De kritiek op Europa betekent niet dat het in moslim-landen beter is. Het ideaal van de Islam is een staat waar imams de dienst uitmaken, ttz een 'imamaat' of 'kalifaat'.

Hier, moeiteloos gaat Ongelovig over van de kritiek van moslims op de Westerse samenleving naar het ideaal van het kalifaat. Geen woord over de geschiedenis van het kalifaat, dat er in de geschiedenis van de islam het meeste van de tijd geen rijk onder één heerser is geweest en dat er al vele eeuwen zelfs niets is geweest dat daar op lijkt: eenvoudig een lineaire lijn van de onvrede van moslims naar 'de' islam.

Hetgeen ook voor de hand liggend is. Je kunt islam niet van moslims scheiden en moslims niet van islam. Hetgeen ook wel uit je venijnige commentaar blijkt: "[/quote]Wat ze volgens de Hadiths en de Koran van plan moeten zijn, weten we maar al te goed !"

'Ze' blijven blijkbaar verdacht, die moslims. Maar weten we ook wat rooms-katholieken volgens de officiële leer van Rome van plan zouden moeten zijn, namelijk onderwerping van het geestelijke en wereldlijke leven aan de Paus? En volgens de Institutie van Calvijn, wat Reformatorische Christenen van plan moeten zouden zijn, nl. onderwerping van het gehele leven aan Gods geboden, zoals vervat in de Heilige Schrift? Hetgeen refo's in dorpen als Putten, Urk etc. ook daadwerkelijk via gemeentepolitiek trachten te bewerkstelligen.

Ik praat natuurlijk wel tegen de verkeerde, want jij, Sec, zou ongetwijfeld het liefste alle religieuzen tot tweederangsburgers verklaren en ze toetreding tot politieke ambten verhinderen evenals het intellectueel opvoeden van hun eigen kinderen. Maar verschillende anderen hier zien in katholieken en gereformeerden niet zo'n groot gevaar, maar in moslims daarentegen een potentiële dreiging voor onze samenleving.

Dat is meten met twee maten. En het komt voort uit vreemdlingenangst.