Zwarte gaten hebben mogelijk een eigen universum
Datum: 01 November 2007 | Aantal reacties: 17 | Bron: | Categorie: Zwart gat
Wanneer materie door een zwart gat opgeslokt wordt kan het in een ander heelal terechtkomen of worden opgesloten in een soort wormgat dat is verbonden met een ander zwart gat, zo suggereert een nieuwe studie. Wat er binnen in een zwart gat gebeurt met de opgeslokte materie is één van de grootste mysteries in de fysica. De theorie die het bestaan van zwarte gaten voorspelde - de algemene relativiteitstheorie - zegt dat alle materie in een centraal punt in het zwarte gat geplet wordt tot het een oneindige dichtheid krijgt, iets wat ook wel singulariteit wordt genoemd. Wat er vervolgens zou kunnen gebeuren is niet te voorspellen volgens wetenschappers, althans, door velen.
De meeste onderzoekers geloven dat een nieuwe theorie, die zwaartekracht en kwantumeffecten met elkaar verenigt, het probleem omtrend zwarte gaten zal oplossen. De snaartheorie is onder wetenschappers het meest populaire alternatief. Maar Christian Böhmer van de Universiteit van Londen en zijn collega Kevin Vandersloot van de Universiteit van Portsmouth in Groot-Brittanë gebruikten een rivaliserende benadering die loop-kwantumzwaartekracht wordt genoemd, een theorie die de ruimtetijd als netwerk van abstracte verbindingen voorstelt die uiterst kleine delen van ruimte met elkaar verbinden. Wetenschappers gebruikten deze theorie eerder om te bewijzen dat er geen singulariteit tijdens de beginfase van het universum optrad.
Een gelijkaardige weerzinwekkendheid leek op te treden toen de theorie van de loop-kwantumzwaartekracht werd toegepast op de binnenkant van een zwart gat met bijzondere eigenschappen. Verschillende studies toonden aan dat er een grens in het zwarte gat aanwezig moet zijn die ervoor zorgt dat de opgeslorpen materie niet kan fuseren met andere materie. Böhmer en Vandersloot wilden zien wat er gebeurde als deze theorie werd losgelaten op zwarte gaten in het algemeen. Omdat de vergelijkingen niet precies de binnenkant van elk zwart gat kunnen verklaren gebruikten de onderzoekers computers om te benaderen wat er met de opgeslorpen materie zou gebeuren.
"We waren zeer verrast over de resultaten," aldus Böhmer. In plaats van een vooraf voorspelde grens rond de singulariteit, kregen zij twee andere soorten oplossingen - beide bizar - die de singulariteit vervingen. Böhmer realiseerde zich dat één van deze twee uitkomsten leek op een zogenaamd 'Nariai universum', een wiskundig model van een universum waarbij het heelal zich uitbreidt in slechts één ruimtelijke dimensie. Ons waarneembare heelal schijnt een 'Sitter universum' te zijn, omdat het zich in alle drie dimensies uitbreidt. Dat betekent dat alle sterrenstelsels zich van ons af bewegen, ongeacht in welke richting we kijken.
"Het binnenste van het zwarte gat wordt een universum op zichzelf," verklaarde Böhmer. De opgeslokte materie reist voor altijd door het Narai universum, dat oneindig groot lijkt te zijn, maar desondanks toch in het zwarte gat blijkt te passen. Wetenschappers reageren verbaasd, maar enthousiast op dit alternatief.
De andere oplossing waarmee de twee wetenschappers kwamen was een soort tunnel die twee zwarte gaten met elkaar verbindt. De tunnel lijkt veel op hypothetische wormgaten, die vooral in SF-series voorkomen en twee punten in het heelal met elkaar verbinden
Hopelijk haal ik nu iets aan dat nog 'onaangehaald' is en op de correcte manier.
Overigens kunnen er uiteraard een hoop vraagtekens bij dit artikel geplaatst worden. Maar het is een interessant idee om over te discussieren leek me.
