Freethinker.nl

Stel je eens voor dat je opeens zicht krijgt in wat er achter het leven schuil gaat. Je doorziet datgene wat voor bijna ieder levend wezen verborgen is. Door een toevallige gebeurtenis zoals bijvoorbeeld een bijna dood ervaring, een of andere aangrijpende gebeurtenis, zelfonderzoek of wat dan ook, wordt het ineens helder voor je, welk een bedwelming het leven van geboorte tot de dood biedt. Alle eerdere vragen en angsten in een klap helder. Je beseft dat dit inzicht niet je pijn en het lijden ontneemt, maar wel de tragiek ervan. Je bent overweldigd door het nieuw ontdekte en je beseft nog niet helemaal wat je overkomen is. Dat dit het belangrijkste is wat je ooit in je leven mee zal maken is je wel helemaal duidelijk, je weet eigenlijk alleen nog niet wat je ermee aan moet en of je er wel iets mee moet.

Je neemt eerst enige tijd voor jezelf om alles een beetje op een rijtje te zetten. Je hebt de behoefte om je een tijdje terug te trekken in een hutje op de hei, of een aantal maanden de steppe of de woestijn in te trekken of je zoekt de stilte op een berg. Je hebt wetenschap van iets dat eigenlijk iedereen op de wereld zou moeten weten. Je hebt de bron en achtergrond van het leven ontdekt en zou dit eigenlijk aan iedereen willen overbrengen. Je gaat hierom terug naar de bewoonde wereld.

Je vertelt het aan een kennis die je wazig aan gaat zitten kijken. Je vertelt het tegen een ander en die stelt dat je niet helemaal normaal doet. Nog weer een ander geeft aan dat je knettergek bent en dat je maar weer snel gewoon moet gaan doen. Je vraagt je af wat er met die ander aan de hand is en begrijpt eigenlijk niet waarom ze er niets over willen weten. Het is toch het belangrijkste wat er bestaat? Waarom begrijpt nou niemand je? Sporadisch vind je iemand die het ook kent.

Je staat voor de keuze: de wetenschap geheel voor jezelf houden of er, ondanks de scepsis, zoveel mogelijk mensen deelgenoot van maken. De meest moeilijke keuze is het voor jezelf houden, maar je persoonlijke situatie in het leven, je werk, je gezin of je sociale omgeving kan dit van je vragen. Je gaat er dan vanuit dat de tijd om het over te brengen misschien nog weleens komt. De makkelijkste weg lijkt het om, ondanks de kritiek, je intense ervaring te gaan delen. Je verhaalt er mondjesmaat over en voelt goed aan waar je het wel en niet aan de orde kunt stellen. Door je inzicht straal je een zekerheid uit waar vele mensen niet tegen bestand zijn. Ze nemen aan dat je inderdaad een mooie ontdekking hebt gedaan, maar ze zien het zelf niet. Ze geloven je. Ze geloven jouw verhaal en om dat voor zichzelf en hun omgeving te bewijzen beginnen ze jouw gedrag en je uitspraken te imiteren en het ook aan anderen door te vertellen.

Een andere groep mensen wil niet van je verhaal weten. Ze trekken alles uit de kast om jouw verhaal te ontzenuwen. Ze ontkennen alles wat je zegt. Ze willen bewijzen zien terwijl ze het eigenlijk niet willen horen. Ze beschuldigen je van van alles en nog wat, terwijl jij zeker weet dat je het goede met ze voor hebt .
Beide groepen zijn erg lastig en ontregelen je, want je wilt eigenlijk alleen maar mensen deelgenoot maken van je inzicht. De grootste kans is dat je je terugtrekt uit het openbaar en in stilte van je inzichten gebruik maakt. Je leven voelt ook heel prettig omdat je geen last meer hebt van de onzekerheid die men dood noemt. Je weet nu exact wat dit inhoudt. En bent er niet meer bang voor ondanks dat je wel onzeker bent over de pijn die er met het sterven gepaard gaat. Pijn die onlosmakelijk gekoppeld is aan het moeten stukgaan van je lichaam. Toch verlang je er soms naar en kun je nauwelijks wachten op bevrijding uit de bedwelming.

Als je degene bent die tegen wil en dank toch besluit door te gaan met het uitdragen van je inzicht ontdek je dat er nog een groep zich in het geweer stelt namelijk de gelovigen van iemand anders die ook eenzelfde inzicht heeft gekregen. Ze zien je als een aanvaller van hun geloof en willen dat je je mond houdt. Als je dat dan niet doet, begint er zelfs agressie aan te pas te komen. Als ook de individuen van de leiding van het landsdeel waar je toevallig woont zich ooit hebben laten omvormen tot een van deze gelovigen wordt het zelfs gevaarlijk voor je. Je kunt dan of je biezen pakken, of ermee doorgaan tot je eindigt aan een of ander martelwerktuig.

Kun je je dit tot nu toe voorstellen?
Probeer je dan ook eens het volgende voor te stellen.

Je bent dood gegaan, definitief ontsnapt uit de levenlange bedwelming. Je kijkt nieuwsgierig naar de nieuwe in bedwelming geborenen. Nog steeds is er een groep gelovigen die jouw inzicht levend houdt. Ze hebben al jouw gedragingen op schrift gesteld, vertaald en nog eens vertaald en opnieuw geïnterpreteerd. Omdat ze zelf het inzicht niet hebben en ze het toch willen vatten, beweren ze dat jij het gedicteerd hebt gekregen van een of andere aartsengel of onzichtbare vader. Ze denken dat het inzicht in de ware aard van het leven niet voor mensen is weggelegd en kennen jou en je collega daarom hogere machten toe. Er zijn vele belangrijkheden opgestaan om uit jouw naam het inzicht door te vertellen. Ze hebben grote gebouwen opgericht met vele torens en tierelantijnen. Ze hebben mensenmassa’s en hele legers en bazen van landen bekeerd tot jouw inzichten. Ze hebben boeken vol geschreven over jouw uiterlijke gedragingen en werkwijzen. Ze hebben jouw woorden ondanks dat je vertelt hebt dat het maar parabels en onbeholpen omschrijvingen van een vrijwel niet te beschrijven inzicht zijn, letterlijk opgetekend. Ze hebben er leidraden en wetten, kledingvoorschriften en gedragsregels van gemaakt die ze anderen dwingend opleggen. Ze hebben mensen angst aangejaagd met hun dwingelandij.

Ook de groep gelovigen van de ander, heeft zich niet onbetuigd gelaten. Ze hebben uit hun leiders’ naam allerlei heilige plaatsen gecreëerd en ook grote gebouwen gemaakt. Ze hebben ook legers en instituten met deskundigen opgericht. En ze hebben ook iets bijzonders uit het geloof in het inzicht genomen. Ze hebben het verlangen naar het beloofde inzicht omgezet in het versneld bereiken ervan door middel van de zelfgekozen dood. Hierbij denken ze er goed aan te doen zoveel mogelijk mensen met zich mee te nemen. En bij voorkeur gelovigen van het concurrerende inzicht.

De groep die niets van jouw inzicht wilde weten en ook niet van die ander met eenzelfde inzicht, is zich verder gaan bekwamen in het verzamelen van bewijzen die erop duiden dat jouw inzicht niet mogelijk is en nooit zal worden. Zij blijven meestal in de luwte opereren en gebruiken middelen zoals systematische studies, beschrijvingen, wetenschappelijk onderzoek, en logische redeneringen.Boeken vol zijn er gevuld en de archieven worden steeds groter en omvangrijker. Zij respecteren meestal de visies en gedragingen van de gelovigen, maar hoeven er zelf niets mee.

Jouw en andermans gelovigen zijn altijd op de voorgrond en laten geen moment voorbijgaan om de door hun vermoedde inzichten, door middel van het opleggen aan een ander, aan zichzelf te bewijzen.
Je ziet de verschillen tussen de gelovigen zich manifesteren in geweldige ruzies, met verwoesting van complete steden en landsgebieden en moord op ieder die erin woont. Zelfs kinderen moeten eraan geloven.

Nee, dit kun je je echt niet voorstellen. Je kunt dus je inzicht maar beter voor je houden. Anders maak je de bedwelming alleen maar groter.

Heel mooi stuk.
Spreek je uit eigen ervaring? Heb je zelf alles helder gekregen?
Ik denk dat er heel wat mensen zijn die hun bevindingen niet kunnen bespreken, niet eens met hun eigen omgeving, en die er voor kiezen om uiteindelijk dan maar in hun uppie van die inzichten gebruik te maken.
Van mensen met een Bijna Dood Ervaring heb ik ook gehoord dat ze hun ervaring vaak voor zichzelf hielden, totdat iemand uit interesse daarover vragen stelt.

Interessant, Herman. Natuurlijk moet je niet anderen proberen te overtuigen wat je hebt meegemaakt. Het is iets dat je zelf hebt ervaren, maar niet iets wat de ander heeft ervaren. Wat je ook zegt, het zal voor de ander niet hetzelfde zijn. Maar wel kan je erover vertellen aan wie het interesseert. Dat zal ook niet iedereen zijn, en sommigen zullen er vervolgens de spot mee drijven.

Ik denk dat bepaalde ervaringen voor jezelf zijn, iets waar je zelf wat mee kan. Als dat werkt, kan je dat aan anderen meedelen. Ieder heeft zo zijn/haar 'ervaringen' waardoor men iets op een andere manier gaat zien. Maar moet iedereen ervan weten? Ik denk het niet.

heb ik ook wel eens: een "ik-begrijp-nu-alles-droom"
gewoon een epilepsie in het begrijpcentrum in je brein, (naar ik meen gevestigd in de amygdala en hippocampus).

herman van der helm schreef: Je kunt dus je inzicht maar beter voor je houden. Anders maak je de bedwelming alleen maar groter.

En het is altijd maar de vraag wie er bedwelmd is. Sorry dat ik niet klakkeloos met je mee ga, maar 'inzichten' kunnen geraffineerde vormen van zelfbedrog zijn, of gebaseerd op valse veronderstellingen of zinsbegoochelingen. Of je een verondersteld 'inzicht' voor je moet houden is natuurlijk helemaal aan jezelf. Het ligt eraan wat je doel is. Wil je dat iedereen klakkeloos aanneemt wat je zegt? Deel jij je ervaringen omdat je geïnteresseerd bent in mogelijke andere oorzaken of betekenissen? Of ben je op zoek naar herkenning? Dat laatste zal sowieso lastig worden, want zelfs binnen de kringen van mystici en 'ervaringsdeskundigen' is men het lang niet altijd eens.
Dus wat voor doel streef je na? Dat is de vraag die je jezelf zou moeten stellen.

Vriendelijke groet.

Herman,

Is het je bedoeling om via je BDE in de huid van Jezus te kruipen ?
Halverwege je verhaal lijk ik je die omslag te zien maken.

Het eerste deel, de BDE, heb ik zelf ervaren. Dat heeft me wel een stevige onvergetelijke mep extra realiteitszin gegeven. Maar is zeker geen aangever geweest om me te bekeren tot zoete-koek-eter, wat je bij velen ziet die een soort PimvanLommel-discipelen zijn geworden.

Roeland

Ik zie er eerlijk gezegd geen eigen ervaring in, maar meer een voorstelling hoe het Godsgeloof vorm gekregen zou kunnen hebben uitgaande van een persoon die een bepaald inzicht heeft gekregen wat later na de dood van die persoon een eigen leven is gaan leiden en die persoon tot God heeft gemaakt. De christen God aan de ene kant, en de anders gelovigen waarbij de Islam God de voortgekomen God uit de ander met een soortgelijk inzicht is.

Als ik er totaal naast zit moet Herman mij dat maar vertellen.
Als het toch om een eigen ervaring ging, dan snap ik bepaalde vergelijkingen niet.

Ik heb uiteindelijk inderdaad besloten om alles verder voor mezelf te houden, omdat de enige manier waarop een mens daadwerkelijk te overtuigen is de eigen ervaring is.
Ergo: zoek en je zult vinden.

Kitty: right!

Trees schreef:
Ergo: zoek en je zult vinden.

Ik ben echt niet snel van mijn stuk, maar als een cliché me laaiend kan maken dat is het wel het: zoekt en je zult vinden! Volslagen onzin!
Ik heb mijn halve leven, vooral als kind en puber, me het leplazarus gezocht maar nooit gevonden! Ik word doodmoe van dat soort volslage onzinnige statements! En nee ga nu niet zeggen dat ik verkeerd zocht, anders denk ik dat ik forumregels ga overtreden.

Kitty schreef:

Trees schreef:
Ergo: zoek en je zult vinden.

Ik ben echt niet snel van mijn stuk, maar als een cliché me laaiend kan maken dat is het wel het: zoekt en je zult vinden! Volslagen onzin!
Ik heb mijn halve leven, vooral als kind en puber, me het leplazarus gezocht maar nooit gevonden! Ik word doodmoe van dat soort volslage onzinnige statements! En nee ga nu niet zeggen dat ik verkeerd zocht, anders denk ik dat ik forumregels ga overtreden.

Cliché of niet, ik heb mogen ondervinden dat het juist is. Zo heb ik de waarheid gezocht, enne...

Theoloog, alleen in die zoektocht kan ik het met je eens zijn, maar ik geloof niet dat Trees dat bedoelt.

Wat Herman vooral wilde zeggen is, hadden diegenen die aan de basis stonden van de grote geloven in de wereld hun mond maar gehouden, juist omdat er mensen kwamen die erin geloofden en er volgelingen ontstonden die door eigen, veelal verkeerde, interpretatie en gebrek aan het eigen inzicht het totaal uit zijn verband hebben getrokken met alle ellendige gevolgen van dien.
Een boodschap die ik hierin zie is, anderen deelgenoot maken van inzicht of ervaringen die niet in woorden te vatten zijn of niet te begrijpen zijn door anderen en derhalve een eigen leven kunnen gaan leiden moet je niet delen maar voor jezelf houden.

En zelfs een 'zoekt en gij zult vinden' dien je dan ook bij dit soort zaken achterwegen te laten.

Daar staat buiten of ik hoe dan ook geloof in dit soort inzichten, dat is een ander verhaal. Het gevaar zit hem nu net in het feit dat er mensen zijn die het wel geloven.

Herman,

Allereerst is je voorstelling een beknopte maar uiterst accurate beschrijving van 2008 jaar geschiedenis en misschien nog wel langer.
De meest bloederige oorlogen hebben zich voltrokken uit naam van “het geloof”, dit tussen aanhalingstekens want bestaat er wel 1 geloof ? Zoals uit je stuk blijkt nee dus, er zijn meerdere geloven. Maar wat is het juiste geloof ? En waarom moeten we de rest van de mensheid er van overtuigen dat ons geloof het juiste is ? Als het nu bij gewoon woorden bleef en we er geen probleem van maakten, dat de ander een eigen geloof dan wel mening heeft, zou er niets op tegen zijn.

Geloven doe je onvoorwaardelijk, want anders is het geen geloof, zodra iets te bewijzen of aan te tonen valt mag het geen geloven meer zijn.
Maar er is hoop, de mensheid kan met zijn kennis steeds meer “bewijzen” en valt er dus steeds minder te “geloven”.

Als wij met z’n allen ons eens wat beschaafder gedragen en wel alles moeten kunnen zeggen en niet alles willen zeggen en het geloof over brengen met overredingskracht in plaats van daden, gaat je toekomst visie misschien niet op en veranderen we de wereldgeschiedenis zoals die zich tot nu toe ontwikkeld heeft.

Ik hoop nooit voor jouw dilemma te komen staan.
Leen Verheul

herman van der helm schreef:Stel je eens voor dat je opeens zicht krijgt in wat er achter het leven schuil gaat. Je doorziet datgene wat voor bijna ieder levend wezen verborgen is. Door een toevallige gebeurtenis zoals bijvoorbeeld een bijna dood ervaring, een of andere aangrijpende gebeurtenis, zelfonderzoek of wat dan ook, wordt het ineens helder voor je, welk een bedwelming het leven van geboorte tot de dood biedt. Alle eerdere vragen en angsten in een klap helder.

Zolang je niet uit de doeken doet wát je gezien hebt, en die beschrijving vergezeld laat gaan van de conclusies die je uit het geziene hebt gemeend te moeten trekken, is het natuurlijk dikke mist waar verder niets zinnigs mee gedaan kan worden.
Een BDE? Zelf heb ik er eentje als jochie van zes jaar oud gehad toen ik bijna verzoop.
Allemaal mooie kleuren te beginnen met het helderste lichtblauwe dat je je maar indenken kan, gevolgd door- - -enz. tot het diepste stralende violet, en toen hield het op, want ik was gered en stond op het droge!
Strekking???
Zo heb ik een vriend die een ernstig auto-ongeluk heeft gehad en daardoor in coma geraakte en óók een BDE heeft gehad.
Die verhaalde, "Ik kwam in een helderwitte tunnel die naar het einde ervan steeds helderder wit werd en eindigde in een soort helderwitte wachtruimte vol met mensen.
In die wachtruimte zat nóg een deur en zo nu en dan stond één v.d. wachtenden op om door die deur naar buiten te gaan.
Als die deur opende kwam er warm goudkleurig stralend fel licht naar binnen en was er even zoiets als een trap naar boven zichtbaar.
De man (of vrouw) liep naar buiten en de deur sloot weer.
Dat ging een tijdje zo door en toen was mijn vriend aan de beurt, alleen hij wilde niet door die deur naar buiten gaan.
Plotseling stond hij weer voor de geopende deur waardoor hij binnen was gekomen en met een soort zachte druk werd hij die gang weer ingeduwd waar nu echter alles donker was met aan het einde een grijzig vlak dat duidelijk afstak tegen de duisternis waarin hij wandelde en- - -kwam weer bij bewustzijn om daarmee langzaamaan te ontdekken dat hij in een bed in het ziekenhuis lag- - -enz. enz.

Hij is daardoor gaan geloven dat er meer moet zijn tussen hemel en aarde, en meent dat de dood het lichaam van 'hem' scheidt en dat aan hem (na een tijdje) een nieuw (baby)-lichaampje ter opgroeiing wordt gegeven.
Ikzelf?? Ik neem op puur rationele gronden aan dat lichaam plus de instincten (of ziel of geest genaamd) tezamen met de Ratio gelijktijdig sterven, zodat er net zo weinig aanwezig is als vóór mijn concipiatie was.
Aan beide verhalen is m.i. geen strekking te ontlenen, behalve, "Zorg dat je niet in het water valt als je niet zwemmen kunt (of op plekken waar geen redding mogelijk is)
of
Rijd voorzichtig en neem geen onnodige risico's etc.
Maar dat zal ieder verstandig mens beamen- -en wat de rest wil geloven?
Die zullen het met een kompas doen dat hen door intuitief instinct in de handen is gedrukt!