Devious schreef:Hallo Dodo. Het lijkt me beter om commentaar en kritiek op Siger's artikel in deze draad te houden, ipv weer oude topics te openen.
Verder ben ik wel heel benieuwd naar je kritiek op het artikel. Ik was het er zelf eigenlijk wel mee eens.
Ben je er mee eens hoe siger ancap karakteriseert, omdat je jezelf er ook in verdiept hebt en dezelfde conclusies hebt getrokken? Of ben je het eens met de conclusies van het artikel op basis van de uitgangspunten in het artikel zelf (of iets anders)? Ik ben benieuwd.
Rereformed schreef:Voor mij is het allemaal nieuw, dus een andere belichting van de zaak heeft ook mijn interesse wel.
Het zijn wat stukjes die extra voor me uitstonden waarop ik even hier wil reageren. Voor meer informatie wil ik wederom de primaire bronnen aanraden.
Wat commentaren voor Devious, Rereformed en mogelijk andere geinteresseerden over het artikel:
Bij deze kritiek op het artikel ga ik uit wat m.i. een geldige voluntaristische theorie is, dus ik ga niet andere auteurs citeren. Behalve Molyneux heb ik ook nog maar weinig andere auteurs gelezen, dus dat is ook een belemmering.
Op 2 manieren kan het artikel niet deugen: 1. het spreekt zichzelf tegen 2. het geeft een onjuist beeld. Ik geef van beide een paar voorbeelden en hoop dat het volstaat.
Wanneer je een principe aangeeft maar dan voorbeelden van dit principe noemt die er in strijd mee zijn, lijkt het me duidelijk dat iemand die het principe serieus aanhangt, juist niet er in strijd mee zou handelen. Dat is dan geen voorbeeld van het principe in praktijk, zoals iemand die biefstuk eet ook geen standaard voorbeeld van vegetarisme is.
Eigendom.
Ieder individu is eerst en vooral eigenaar van zichzelf. Door de worsteling met de materiele dingen om het lichaam en de persoon in leven te houden, is men ook eigenaar van de produkten van die inspanningen.
Ik denk dat dit waar is (eigenaar door gebruik mits het ding voorheen van niemand was).
Even later staat in het artikel
Kinderen hebben geen bezit en dus geen rechten, want voor rechten moet men op de vrije markt zijn, en daar koop je niets voor niets. Kinderarbeid en kinderprostitutie zijn een kwestie van vraag en aanbod.
Zijn kinderen geen personen dan? Ook kinderen zijn eerst en vooral eigenaar van zichzelf. Kinderen als (seks)slaven gebruiken impliceert dat er dwang (geweld of dreiging met geweld) wordt gebruikt om deze personen te manipuleren. Dat is een overtreding van het Non-Agressie Principe (gebaseerd op de immoraliteit van initiatie van geweld) en derhalve iets dat niet kan bestaan op een markt dat gebaseerd is op het NAP.
Dit geldt voor zowel kinderen als volwassenen, het zijn allemaal personen die eigenaar zijn van zichzelf.
Tenslotte bestaan er ook geen wetten die slavernij kunnen verbieden. Het was toch al vreemd dat wie bezit en persoon gelijkstelt, de vrije markt van bezit wél zou verdedigen maar de vrije markt van personen zou verbieden - als daar al mogelijkheid toe zou zijn.
Dit is dan ook in strijd met het NAP.
Personen en dingen zijn absoluut niet hetzelfde. Een mens kan een appel bezitten, maar een appel geen mens, en een mens geen mens.
In een kapitalistische anarchie kan bij elk meningsverschil over eigendom de ene partij de andere beschuldigen van initiatie van geweld tegen zijn of haar eigendom om dan zelf tot "legitiem" geweld over te gaan, met of zonder de hulp van een gespecialiseerd privé-bedrijf, dat onvermijdelijk de zijde zal kiezen van de beste betaler.
Zelfverdediging is zelfverdediging als je je daadwerkelijk verdedigt tegen een aanval. Vergoeding eisen is geen zelfverdediging, en aanvallen duidelijk het tegenovergestelde van zelfverdediging. Aanvallen (geweld initiëren) is in strijd met het NAP, ook als je beweert dat het zelfverdediging is.
Tijdens de Russische burgeroorlog stierven 8.800.000 mensen. In China, van de warlord tijd tot de burgeroorlog, stierven er 6.500.000. Burgeroorlogen in Soedan kostten 2.165.000 mensen het leven, in Congo 1.700.000, in Ethiopië 1.400.000, in Mozambique 800.000, in Angola 600.000, in Spanje 1.000.000. Slachtpartijen in Pakistan, Mexico, Biafra, Rwanda kostten samen het leven aan 4.000.000 mensen. Tenslotte is er Somalie, met 350.000 doden enkel aan het einde van de vorige eeuw, een bloedbad dat nog steeds aan de gang is en openlijk verheerlijkt wordt als een anarcho-kapitalistisch paradijs op de website van het Von Mises Institute.
Bloedbaden verheerlijken is natuurlijk walgelijk en ik heb verder niet gecontroleerd of dat nu echt gedaan wordt op die site. Ik wil er op wijzen dat er natuurlijk geen burgeroorlog mogelijk is zonder initiatie van geweld, en het dus geen voorbeeld is van een NAP-samenleving.
Toch lijkt het me uitermate naïef te beweren dat de Staat de eerste oorzaak is van alle kwaad. Staten zijn niet opgericht door buitenaardse wezens. Mensen zijn wat ze doen, staten zijn gemaakt door dezelfde mensen waarvan anarchisten hopen dat ze plots op in wolk van redelijkheid en goedheid zullen leven als alleen maar de staat verdwijnt. Maar de zonden van de een maken de ander niet heilig.
De staat is niet de eerste oorzaak van het kwaad. Kwaad bestond al voordat staten bestonden. Je kunt je afvragen hoe staten en andere gewelddadige machtshiërarchieën tot stand zijn gekomen en in stand worden gehouden. Zover ik weet wordt dat niet vrijwillig gekozen door het “volk”, ”onderdanen” e.d., maar wordt iedere generatie daarin geboren. Een minderheid heerst altijd gewelddadig over een meerderheid, en dit is waarschijnlijk lang geleden ook zo onvrijwillig begonnen. Ik hoor vaak dat als je stemt, je ervoor kiest een overheid te gehoorzamen. Maar stemmen gaat alleen over het kiezen van welke partij je wilt dat er heerst, niet of je überhaupt wel of niet heersers wilt. Dat is nooit de kwestie. Heersers worden vaak als een factum gepresenteerd, maar de logische waarheid is dat het ook mogelijk is te leven zonder heersers.
Omdat de staat niet de eerste oorzaak van kwaad is, wordt kwaad niet weggenomen door de staat weg te nemen. Andersom kan de staat meen ik alleen verdwijnen als de morele houding van massa’s mensen verbetert. Zolang mensen instemmen met het geweld tegen anderen of moreel nihilistisch zijn, kunnen allerlei vormen van misbruik voortbestaan. Je kunt dan ook zeker niet genoeg interesse opwekken voor het afschaffen van de staat. Ik ben hier mij bewust van en mijn doel is ook niet staatloosheid, hoewel ik denk dat het ook wel een automatisch effect zou zijn van een betere samenleving.
Een anarcho-kapitalist die zijn principes volgt zou alle gemeenschappelijke diensten moeten weigeren, alvorens de betaling ervan te betwisten. Je laadt ook niet eerst je winkelwagentje vol om dan bij de kassa te zeuren dat je de rekening krijgt.
Winkelen en geconfronteerd worden met een rekening voor ongekozen diensten zijn 2 verschillende dingen. Als er geen concurrentie voor de diensten/goederen toegelaten wordt, weet je ook niet of dat je een juiste prijs betaalt of betere kwaliteit mogelijk is. Je krijgt iets door je strot geduwd en moet een of ander bedrag afstaan. Als de monopolie op belangrijke dagelijkse goederen/diensten is, ben ik in mijn levenskwaliteit de dupe als ik principieel weiger er gebruik van te maken. Even goed kom ik in problemen als ik weiger wat van mijn bezit af te staan, waarvan ik overigens niet weet of dat proportioneel is aan mijn gebruik van sommige diensten/goederen. Het is iets anders dan lekker shoppen.
De praktijk toont aan dat elke complexe samenleving nood heeft aan gemeenschappelijke beslissingen en uitgaven, of deze samenleving nu een staat of een kapitalistische onderneming is.
Complexe uitwisselingen en relaties betekenen nog niet dat je anderen moet dwingen van iets gebruik te maken en ervoor te betalen, en dat je alternatieven tegenhoudt.
Voorzieningen werden trouwens aangelegd zonder enige controle, enkele centimeters diepkriskras onder privé- en gemeenschappelijk terrein. Ze zijn onbetrouwbaar én gevaarlijk, zeker als nog eens het noodzakelijke onderhoud slabakt door onenigheid over de kostenverdeling. Dagen zonder water of electriciteit komen regelmatig voor.
Als de mensen daarmee tevreden zijn moeten ze het zelf weten. Als ze de middelen niet hebben het anders te doen, dan is dat jammer. Dan hebben ze waarschijnlijk de haalbaarheid van hun project overschat.
Stefan is bezig dit boek te schrijven. Hij is al een heel productieve schijver/podcaster en heeft nu tevens een jong dochtertje om voor te zorgen, dus het lijkt me moeilijk hem kwalijk te nemen dat het boek nog niet verschenen is.
Over het bereiken van anarchie wil ik nog even beter uitleggen wat ik boven al impliceerde. De overheid en wat het doet maakt me an sich niet veel uit. De persoonlijke moraliteit van mensen wel. In het bijzonder de opvoeding en behandeling van kinderen, want daar komt morele corruptie toch het makkelijkst aan het licht. Kinderen zijn makkelijk te beheersen, dwingen en uit te buiten. Ik weet via het werk van Lloyd deMause dat dit eerder regel dan uitzondering is. De oorzaak van het kwaad in de wereld zie ik dan ook daar in. Een betere wereld zou een wereld zijn die ontstaat uit een betere opvoeding van kinderen, het respecteren van hun lichamelijke en geestelijke integriteit.
Als daar vanzelf volwassenen uit opgroeien die meer inlevend, zelfbeheerst, verantwoordelijk, meelevend en betrokken zijn (ik denk dat deze trend merkbaar is), dan is het mogelijk dat na een aantal generaties de grensovertredingen van anderen niet meer geaccepteerd worden, en dat onvrijwillige interacties via zoiets als de staat als onwenselijk worden gezien. Als in de toekomst mensen staatloos zouden willen leven, dan is dat hun keuze. Hoe de toekomst er politiek uit zal zien kan me niet zoveel schelen, maar wat me wel erg ter harte gaat, is dat de behandeling van kinderen en als gevolg daarvan de behandeling van volwassen onderling beter wordt.
Dat kan natuurlijk niet opgeëist worden met een artikel of boek, maar vereist eigen actie.
Hopelijk heb ik er wat licht op kunnen schijnen vanuit mijn perspectief. Ik sta open voor verdere vragen of opmerkingen, maar wil liever niet weer discussies voeren zoals die al eerder hier gevoerd zijn.
Groeten,
dodo.