Freethinker.nl

Sateliet vindt ster die niet zou mogen bestaan.

De Europese ruimtetelescoop Herschel heeft een ster ontdekt die volgens de wetenschappelijke theorie niet zou kunnen bestaan. Dat heeft de Europese ruimtevaartorganisatie ESA bekendgemaakt op een symposium in Noordwijk.
De ster staat op ruim 4.200 lichtjaar van de aarde. De ESA spreekt van een 'embryonische ster', een ster die nog aan het ontstaan is. Het hemellichaam is ongeveer acht tot tien keer zo groot als onze zon en in de directe omgeving is zo veel gas en stof dat de ster nog honderden keren groter kan worden. De ster kan uitgroeien tot een van de helderste objecten in de Melkweg.

De ontdekking is opmerkelijk. Volgens de gangbare wetenschappelijke theorie kan een ster niet groter worden dan acht keer de massa van de zon. De druk op de ster zou dan zo groot worden, dat die uiteenspat. Toch zijn er al meer sterren bekend die onmogelijk groot zijn. Omdat de Herschel ziet hoe zo'n megaster ontstaat, kunnen de wetenschappers misschien achterhalen waar de fout in de theorie zit. (anp/mvl)

http://www.demorgen.be/dm/nl/992/Wetens ... taan.dhtml

http://nl.wikipedia.org/wiki/VY_Canis_Majoris

8 x groter dan de zon is echt niet bijzonder hoor.... Hoewel er wat controverse bestaat over deze ster. Dat dan weer wel.

Wiki:
De meeste sterren hebben een massa van tussen de 0,08 en 20 zonsmassa's, maar sommige extreem zware sterren kunnen tot wel zo'n 100 zonsmassa's bevatten.

Misschien dat ze de omtrek bedoelen, maar dat is wat anders dan een zonmassa.

Het gaat om de melkweg, daar is het bijzonder als een ster 8X groter is.
Overigens ben ik het met Lanier eens, omtrek telt niet, het gaat om de massa.

lanier schreef:Misschien dat ze de omtrek bedoelen, maar dat is wat anders dan een zonmassa.

De omtrek van Cygnus lijkt me ook boven de 8 x uitkomen.

Dit is dus de grootst bekende ster ivt de zon:

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Vy-canis-majoris.jpg

Dit plaatje ging nog verder, maar ik weet niet zeker of dat ook verder in grotere sterren was, of slechts de planeten steeds kleiner......

Betelgeuze is een veranderlijke rode superreus met een periode van enige honderden dagen. Het is na de zon de ster met de grootste schijnbare diameter, 0,047 boogseconden (zon=30 boogminuten), en daardoor is Betelgeuze bij extreme vergrotingen als schijfje te zien. De ster is 750 keer zo groot als de zon. NB 750 keer zo groot betekent niet 750 keer zo zwaar... Rode superreuzen hebben een veel lagere dichtheid dan onze zon.

Betelgeuze is ongeveer 15 zonmassa's

Blackadder schreef:

Dit plaatje ging nog verder, maar ik weet niet zeker of dat ook verder in grotere sterren was, of slechts de planeten steeds kleiner......

Dit zijn allemaal sterren, en de kleinste is de zon. De serie gaat van de kleinste sol planeten, waaronder de aarde, tot de grootste ster.

Kitty schreef:Sateliet vindt ster die niet zou mogen bestaan.

Ik hoorde vandaag op de radio het commentaar over deze bevinding van de Herschel telescoop, maar vond dat nogal overdreven. Wie bepaalt er of een ster al of niet mag bestaan? Hij bestaat, dus de theorie dient te worden bijgewerkt, lijkt mij.

Er bestaan veel sterren in ons melkwegstelsel met veel meer massa dan die in het "Herschel" artikel.

De ster Eta Carinae op +/- 8000 lichtjaar heeft een massa van ongeveer 100-120 keren die van de zon.
De ster met de grootste massa in ons melkwegstelsel is de blauwe (hyper) reus LBV 1806-20 op tussen de 30.000 en 50.000 lichtjaar van de zon, met een massa van 150 keer keer die van de zon.

Door de grote massa en de daardoor hoge interne druk is de massa omzetting (en gevolglijk de kern temperatuur) in blauwe reus sterren extreem hoog, en is de levensduur van zulke sterren vaak niet veel meer dan een miljoen jaar, erg kort in verhouding met die van onze zon met een geschat totaal van rond de 10 miljard jaar.

Dat de onlangs door Herschel ontdekte ster ongeveer acht tot tien keer zo groot als onze zon is en nog steeds kan groeien zegt niet zo veel.

Het gaat met sterren niet zozeer om de omvang, maar om de massa. Invallende massa maakt sterren niet erg veel groter, wel massiever, dus heter, en dus blauwer en veel lumineuzer.
De grootste sterren (diameter) zijn vaak sterren aan het einde van hun levenscyclus. Dat worden rode reuzen genoemd, en ontstaan uit sterren die eerst niet veel groter waren dan onze zon, maar die opzwellen tot enorme (ijle) relatief koele gasbollen.

De meeste "normale" sterren doorlopen een levenscyclus die gelijkenis vertoont (zie "Main Sequence" in het hieronder geplaatste "Hertzsprung-Russell diagram").
Aan het eind van hun leven verlaten alle sterren dat (denkbeeldig) pad en eindigen de grote sterren als supernova -> neutron ster / zwart gat, en de kleine sterren als witte dwerg.

Hertzsprung-Russell diagram
.

Ezelsbruggetje voor de verschillende spectrale klasses in het Hertzsprung-Russell diagram:

Oh Be A Fine Girl Kiss Me.....

bassie76 schreef:Ezelsbruggetje voor de verschillende spectrale klasses in het Hertzsprung-Russell diagram:
Oh Be A Fine Girl Kiss Me.....

En dat heeft te maken met de kleur (veroorzaakt door de temperatuur) van de ster, met O voor blauw (heet) en M voor rood (koel). Zie deze link voor details. Maar of je ooit gekust wordt ?
.