Wanneer je er voor kiest moraal te definiëren als
Dat wat we zouden doen wanneer we empathisch zouden staan tegenover hetgene waartegenover we een morele houding zoeken
zal je altijd op dezelfde moraal uitkomen.
De basis is voeling te krijgen met dit empathisch gemoed dat in ieder van ons aanwezig is.
Volgens mij zullen de uit de empathische gemoedstoestand gegenereerde rationele inzichten ons bijgevolg dicteren wat we moeten doen op de momenten wanneer we daar geen voeling mee hebben en praktische antwoorden willen.
Op die momenten zal het ons tot plicht aanvoelen, wanneer we in de chaos van de dag met morele vragen te maken hebben.
Die voorschriften voelen voor ons aan als wetten wanneer we niet automatisch die empathische gemoedstoestand toegankelijk hebben en niet kunnen opbrengen door de dagdagelijkse materialistische eisen waarin we gevangen zitten.
Net daarom dient moraal. Om dit materiële te overstijgen.
De manager die door zijn winstbejag niet meer ziet hoe hij de levens van hard werkende mensen die tenslotte zijn bedrijf overeind hielden, verwoest. Zijn ratio wordt door een ander gemoed gedreven.
Hij wil ze nu de deur uit, betaalt zichzelf een bonus uit en zoekt daarmee andere horizonten op.
Niet-empathische gemoedstoestanden die enkel op het zelf gericht zijn hebben wij allen immers dagdagelijks. Het bovenstaande voorbeeld van de op eigenbelang beluste manager is slechts een typisch voorbeeld ervan. Juist daarom kan een als verplichtend aanvoelende moraal op die momenten, zoals hierboven beschreven, corrigerend werken.
We krijgen dan terug toegang tot onze morele- of empathische gevoelens die we als plicht aanvoelen wanneer we ze niet toegankelijk hebben als gemoedstoestand.
Een dergelijke moraal heeft immers ook zijn biologische wortels in spiegelneuronen. Want spiegelneuronen doen ons voelen wat anderen voelen en genereert op die manier informatie die niet toegankelijk zou zijn wanneer we die neuronen niet zouden hebben. We zouden autistisch zijn en niet van gezichtspunt kunnen wisselen.
Bijgevolg bestaat er een universeel principe voor een universele moraal waaraan we bijgevolg elk toekomstig moreel vraagstuk kunnen aftoetsen:
de empathische gemoedstoestand tov alle betrokkenen en de rationele antwoorden toegespitst op unieke vragen die daaruit afgeleid worden.
Mvg
Maarten V.
De universele moraal bestaat
Moderator: Moderators
-
Ongeloveloos
- Banned
- Berichten: 1222
- Lid geworden op: 21 nov 2008 23:43
Re: De universele moraal bestaat
Maarten schreef:De manager die door zijn winstbejag niet meer ziet hoe hij de levens van hard werkende mensen die tenslotte zijn bedrijf overeind hielden, verwoest. Zijn ratio wordt door een ander gemoed gedreven.
Hij wil ze nu de deur uit, betaalt zichzelf een bonus uit en zoekt daarmee andere horizonten op.
Nonsens, de manager heeft het beste voor met de werknemers, die zich ook voor de volle 100% zullen inzetten. Dezelfde belangen.
Treat religion like your penis.
Dont show it off in public and don't shove it down your children's throat...
Dont show it off in public and don't shove it down your children's throat...
Re: De universele moraal bestaat
Ongeloveloos,
voor de duidelijkheid: dit was maar een voorbeeld.
Ik heb het in dat voorbeeld niet over de manager die dezelfde belangen dient dan zijn werknemers. Over de manager die zich als een werknemer voor hetzelfde bedrijf gedraagt en naast zijn werknemers staat en hetzelfde doel dient. En zelfs voorop loopt tijdens de ondergang. Als kapitein op zijn schip blijvend wanneer het zinkt en hij mee zinkt met zijn werknemers.
Over die manager heb ik het niet.
Ik heb het over de manager die zichzelf verrijkt terwijl zijn arbeiders maandelijks moeten krabben om rond te komen, daarnaast massaal ontslaat, zichzelf bonussen geeft en het bedrijf laat failliet gaan om elders goedkoop te kunnen beginne.
Zichzelf als gewezen kapitein van het ene schip zich met een paar entourageleden redt met een bootje, terwijl zijn schip met bemanning verder naar de bodem zinkt.
Dit is een niet onrealistisch voorbeeld van een immorele houding.
Het was enkel maar een voorbeeld. Ik viseer hier geen 'managers' in het algemeen.
Ik kon evengoed het voorbeeld hebben gegeven van arbeiders die stelen in het bedrijf waar ze tewerkgesteld zijn of het werk saboteren.
Het gaat om de morele houding. Die we uiteindelijk volgens mij wel kunnen aanvoelen.
voor de duidelijkheid: dit was maar een voorbeeld.
Ik heb het in dat voorbeeld niet over de manager die dezelfde belangen dient dan zijn werknemers. Over de manager die zich als een werknemer voor hetzelfde bedrijf gedraagt en naast zijn werknemers staat en hetzelfde doel dient. En zelfs voorop loopt tijdens de ondergang. Als kapitein op zijn schip blijvend wanneer het zinkt en hij mee zinkt met zijn werknemers.
Over die manager heb ik het niet.
Ik heb het over de manager die zichzelf verrijkt terwijl zijn arbeiders maandelijks moeten krabben om rond te komen, daarnaast massaal ontslaat, zichzelf bonussen geeft en het bedrijf laat failliet gaan om elders goedkoop te kunnen beginne.
Zichzelf als gewezen kapitein van het ene schip zich met een paar entourageleden redt met een bootje, terwijl zijn schip met bemanning verder naar de bodem zinkt.
Dit is een niet onrealistisch voorbeeld van een immorele houding.
Het was enkel maar een voorbeeld. Ik viseer hier geen 'managers' in het algemeen.
Ik kon evengoed het voorbeeld hebben gegeven van arbeiders die stelen in het bedrijf waar ze tewerkgesteld zijn of het werk saboteren.
Het gaat om de morele houding. Die we uiteindelijk volgens mij wel kunnen aanvoelen.
Re: De universele moraal bestaat
Universeel moraal is nonsens. Moraal bestaat sowieso niet. Er is louter een menselijke redenatie tegenover andere mensen die wij moraal hebben genoemd. Doch blijft dit altijd subjectief. Daarom kan moraal ook nimmer in een begrip samengevat worden.
Een universeel moraal zou betekenen: Een "moraal" dat in elke tijd en elke plek geld. (in principe ook andere planeten in dit universum met andere intelligente levensvormen.)
Moraal is juist compleet afhankelijk van tijd en plek. Moraal hangt geheel samen met het determinisme waar men in verkeerd als voorbeeld:
1. 200 jaar geleden was het normaal dat de praktiserende homoseksueel gedood werd.
In deze tijd is dat absurd en moet de gene die zo'n "haatmisdrijf" pleegt gedood of levenslang de gevangenis in.
2. Als een kind nu, in laten we zeggen Congo geboren word. Zijn ouders op zeer jonge leeftijd verliest en word op gevangen door guerrilla strijders. En op deze zeer jonge leeftijd geleerd krijgt dat het doden van de "vijand", of terwijl iedereen die het niet met hun eens is, goed en normaal is. En dat hij daarom ook een AK47 heeft gekregen en dit zelf de normaalste zaak van de wereld vind.
Dan is dat toch een heel ander moraal dan dat wij hebben. Wij vinden niet dat kinderen mogen strijden en laat staan mensen vermoorden. Doch het kind groeit op in een determinisme van een groep die een hele ander zicht hebben op de normen en waarden dan wij. Dientengevolge dat een kind hier ook naar gaat handelen.
3. De doodstraf is een zelfde van de morele principes. In Europa mag het niet, in de VS is het nog toegestaan. Beide westerse landen. Hoe kan dit als er een universeel moraal is? Niet!
Het moraal licht aan de plek en de tijd waarin je op groeit. Een kind in Afrika 2000 jaar geleden heeft het anders dan een kind in Afrika dat nu geboren word. Of als een kind 2000 jaar geleden geboren werd in Israël had een heel ander normen en waarden (moraal) besef dan het kind in Afrika.
Een universeel moraal zou voor altijd en op elke plek gelden dat is onmogelijk het geval. Het zijn bepaalde meningen van een bepaalde tijd op een een bepaalde plek die "vastgesteld" zijn. En op de ene plek veranderen de normen en waarden/moraal sneller dan op de andere. De ene zijn strenger dan de ander zodat ze moeilijker te mee veranderen met de tijd e.d. Zie religie deze hanteren nu al 4000 jaar oud moraal edoch er word ik gelukkig steeds minder naar gehandeld doch heeft het nog vele groepen in handen.
Verder is de mens geen Sociaal wezen. En dit breng ik op vanwege de empathie. Sociaal gedrag en empathie hangen samen.
De mens is geen sociaal wezen. Een individu is louter sociaal wanneer een ander individu of een groep nut heeft voor de individu zelf. Je trekt niet met iemand op waar je een gruwelijke hekel hebt! Behalve als deze persoon een dergelijke nu heeft, bijvoorbeeld iets wat je wilt hebben: vriendschappelijke parasitisme.
Je trekt wel met iemand op met wie je plezier beleeft en waar je een "goed" gevoel bij krijgt. Een vriendschap ontstaat in een verloop van tijd, zodat je elkaar kunt leren kennen en kunt "concluderen", deze persoon is leuk, aardig en ik beleef plezier aan dit andere individu. Dan is een persoon pas sociaal.
Het is zelfs in de liefde zo. Je trouwt louter met een ander omdat je een goed gevoel van het andere individu krijgt. Je trouwt niet met iemand die je haat. Pas wanneer de andere persoon nut heeft, dus je goed laat voelen e.d. zul je verliefd worden en later gaan trouwen.
Het zelfde geld voor de `art zonder grens´, Hij helpt de mens in oorlogsgebieden louter omdat hij zichzelf dan beter kan voelen. Omdat hij het als zijn taak ziet dit te doen. Dus hij voelt zich goed over zichzelf als hij iemand in een oorlogsgebied helpt. Er zit dus nut in de gewonden. En op de tweede plaats komt dan het helpen van de gewonden. Eerst het eigen nut, eerst het eigen goede gevoel, daarna de ander.
Louter uit deze individuele ervaring van nut tegenover andere individuen ontstaan "groepen" waar men nut in elkaar ziet. Men kan van elkaar leren of ieder krijgt een goed gevoel van elkaar.
En uit deze individuele ervaring van nut tegenover de ander ontstaat empathie. Je leeft je pas werkelijk in in een ander wanneer je nut in de ander ziet en dus zo je relatie tegenover de ander in stand kan houden. Stel dat een vriend verdrietig is dan zul je hem troosten, dit doe je door middel van het inleven in de ander (empathie). Doch dit is in eerste instantie niet voor je vriend maar voor jezelf.
Als jouw vriend zich rot voelt, voel jij je natuurlijk ook rot. Maar dat is omdat jij een band hebt met die vriend. En omdat jij je niet óók rot wil voelen, ga je je vriend troosten. Zodat jij je beter voelt en daarna je vriend beter voelt. En jij wilt dat je vriend zich beter voelt, want deze heeft een dergelijke nut in jouw leven.
Empathie ontstaat uit nut tegenover de ander. Evenals het moraal moet ik zeggen. Wanneer een individu in een ander nut ziet, wilt hij natuurlijk niet dat deze zomaar vermoord kan worden. Dus beredeneerd hij dat moorden niet mag. En dat is dan "moraal" alleen dit moraal hangt natuurlijk ook weer samen in wat voor tijd en welke plek deze persoon opgroeit. Hij alleen kan geen moraal bepalen louter met een groep mensen is dit vast te stellen. Zodat dit ook autoriteit krijgt en ook werkelijk "moraal" word.
Er dient groepsvorming te zijn d.m.v de nut tegenover de ander. Zolang mensen nut in elkaar zien, zullen ze een groep blijven vormen. Door "besprekingen" moraal, normen en waarden vaststellen. En op verschillende plekken op deze wereld, zijn er verschillende volken en deze zullen ook moraal vaststellen maar deze is anders dan op andere plekken. Natuurlijk zal moraal als: vermoord er ander niet bijna overal gelden. Maar dit komt omdat er in de ander persoon nut zit. Niet omdat de mens sociaal is en ook niet automatisch empathisch is.
Het universele moraal bestaat niet. Moraal is afhankelijk van tijd en een dergelijke plaats. Waar verschillende volkeren wonen die door middel van het nut tegenover elkaar tot regels zijn gekomen die hun moraal noemen. En naarmate men verder de toekomst in komt, zal moraal veranderen.
Een universeel moraal zou betekenen: Een "moraal" dat in elke tijd en elke plek geld. (in principe ook andere planeten in dit universum met andere intelligente levensvormen.)
Moraal is juist compleet afhankelijk van tijd en plek. Moraal hangt geheel samen met het determinisme waar men in verkeerd als voorbeeld:
1. 200 jaar geleden was het normaal dat de praktiserende homoseksueel gedood werd.
In deze tijd is dat absurd en moet de gene die zo'n "haatmisdrijf" pleegt gedood of levenslang de gevangenis in.
2. Als een kind nu, in laten we zeggen Congo geboren word. Zijn ouders op zeer jonge leeftijd verliest en word op gevangen door guerrilla strijders. En op deze zeer jonge leeftijd geleerd krijgt dat het doden van de "vijand", of terwijl iedereen die het niet met hun eens is, goed en normaal is. En dat hij daarom ook een AK47 heeft gekregen en dit zelf de normaalste zaak van de wereld vind.
Dan is dat toch een heel ander moraal dan dat wij hebben. Wij vinden niet dat kinderen mogen strijden en laat staan mensen vermoorden. Doch het kind groeit op in een determinisme van een groep die een hele ander zicht hebben op de normen en waarden dan wij. Dientengevolge dat een kind hier ook naar gaat handelen.
3. De doodstraf is een zelfde van de morele principes. In Europa mag het niet, in de VS is het nog toegestaan. Beide westerse landen. Hoe kan dit als er een universeel moraal is? Niet!
Het moraal licht aan de plek en de tijd waarin je op groeit. Een kind in Afrika 2000 jaar geleden heeft het anders dan een kind in Afrika dat nu geboren word. Of als een kind 2000 jaar geleden geboren werd in Israël had een heel ander normen en waarden (moraal) besef dan het kind in Afrika.
Een universeel moraal zou voor altijd en op elke plek gelden dat is onmogelijk het geval. Het zijn bepaalde meningen van een bepaalde tijd op een een bepaalde plek die "vastgesteld" zijn. En op de ene plek veranderen de normen en waarden/moraal sneller dan op de andere. De ene zijn strenger dan de ander zodat ze moeilijker te mee veranderen met de tijd e.d. Zie religie deze hanteren nu al 4000 jaar oud moraal edoch er word ik gelukkig steeds minder naar gehandeld doch heeft het nog vele groepen in handen.
Verder is de mens geen Sociaal wezen. En dit breng ik op vanwege de empathie. Sociaal gedrag en empathie hangen samen.
De mens is geen sociaal wezen. Een individu is louter sociaal wanneer een ander individu of een groep nut heeft voor de individu zelf. Je trekt niet met iemand op waar je een gruwelijke hekel hebt! Behalve als deze persoon een dergelijke nu heeft, bijvoorbeeld iets wat je wilt hebben: vriendschappelijke parasitisme.
Je trekt wel met iemand op met wie je plezier beleeft en waar je een "goed" gevoel bij krijgt. Een vriendschap ontstaat in een verloop van tijd, zodat je elkaar kunt leren kennen en kunt "concluderen", deze persoon is leuk, aardig en ik beleef plezier aan dit andere individu. Dan is een persoon pas sociaal.
Het is zelfs in de liefde zo. Je trouwt louter met een ander omdat je een goed gevoel van het andere individu krijgt. Je trouwt niet met iemand die je haat. Pas wanneer de andere persoon nut heeft, dus je goed laat voelen e.d. zul je verliefd worden en later gaan trouwen.
Het zelfde geld voor de `art zonder grens´, Hij helpt de mens in oorlogsgebieden louter omdat hij zichzelf dan beter kan voelen. Omdat hij het als zijn taak ziet dit te doen. Dus hij voelt zich goed over zichzelf als hij iemand in een oorlogsgebied helpt. Er zit dus nut in de gewonden. En op de tweede plaats komt dan het helpen van de gewonden. Eerst het eigen nut, eerst het eigen goede gevoel, daarna de ander.
Louter uit deze individuele ervaring van nut tegenover andere individuen ontstaan "groepen" waar men nut in elkaar ziet. Men kan van elkaar leren of ieder krijgt een goed gevoel van elkaar.
En uit deze individuele ervaring van nut tegenover de ander ontstaat empathie. Je leeft je pas werkelijk in in een ander wanneer je nut in de ander ziet en dus zo je relatie tegenover de ander in stand kan houden. Stel dat een vriend verdrietig is dan zul je hem troosten, dit doe je door middel van het inleven in de ander (empathie). Doch dit is in eerste instantie niet voor je vriend maar voor jezelf.
Als jouw vriend zich rot voelt, voel jij je natuurlijk ook rot. Maar dat is omdat jij een band hebt met die vriend. En omdat jij je niet óók rot wil voelen, ga je je vriend troosten. Zodat jij je beter voelt en daarna je vriend beter voelt. En jij wilt dat je vriend zich beter voelt, want deze heeft een dergelijke nut in jouw leven.
Empathie ontstaat uit nut tegenover de ander. Evenals het moraal moet ik zeggen. Wanneer een individu in een ander nut ziet, wilt hij natuurlijk niet dat deze zomaar vermoord kan worden. Dus beredeneerd hij dat moorden niet mag. En dat is dan "moraal" alleen dit moraal hangt natuurlijk ook weer samen in wat voor tijd en welke plek deze persoon opgroeit. Hij alleen kan geen moraal bepalen louter met een groep mensen is dit vast te stellen. Zodat dit ook autoriteit krijgt en ook werkelijk "moraal" word.
Er dient groepsvorming te zijn d.m.v de nut tegenover de ander. Zolang mensen nut in elkaar zien, zullen ze een groep blijven vormen. Door "besprekingen" moraal, normen en waarden vaststellen. En op verschillende plekken op deze wereld, zijn er verschillende volken en deze zullen ook moraal vaststellen maar deze is anders dan op andere plekken. Natuurlijk zal moraal als: vermoord er ander niet bijna overal gelden. Maar dit komt omdat er in de ander persoon nut zit. Niet omdat de mens sociaal is en ook niet automatisch empathisch is.
Het universele moraal bestaat niet. Moraal is afhankelijk van tijd en een dergelijke plaats. Waar verschillende volkeren wonen die door middel van het nut tegenover elkaar tot regels zijn gekomen die hun moraal noemen. En naarmate men verder de toekomst in komt, zal moraal veranderen.
Laatst gewijzigd door Sseb op 05 jun 2010 16:22, 2 keer totaal gewijzigd.
-
siger
Re: De universele moraal bestaat
Je bedoelt toch 200 jaar geleden?Sseb schreef: 1. 4000 jaar geleden was het normaal dat de praktiserende homoseksueel gedood werd.
Re: De universele moraal bestaat
Sorry voor mijn optimisme, aangepastsiger schreef:Je bedoelt toch 200 jaar geleden?Sseb schreef: 1. 4000 jaar geleden was het normaal dat de praktiserende homoseksueel gedood werd.