Freethinker.nl

*

PietV. schreef:<< >>
Wat is de basis en welke stappen moet je nemen om jezelf te ontworstelen aan spiri-analfabetes.
<< >>

• Zie context: http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 42#p258542

*

Atheïstische spiritualiteit is geen onmogelijkheid want er is geen God, niets bovennatuurlijks, geen dogma’s en geen kerk nodig voor spiritualiteit. Spiritualiteit is (onder andere) de innerlijke beleving van opgaan in iets anders dan zichzelf, één of andere vorm van zelfoverstijging, in het dagelijks leven.

• Bijvoorbeeld zoals ik net mijn manneke ff toe ging dekken, want zo voorkom ik dat hij wakker wordt door de kou vanwege het weggewoelde dekbed. Maar om te voorkomen dat hij wakker wordt door de kou, word ik zelf dus wakker en 'trotseer' ik vrijwillig diezelfde kou.
  Door mijn innerlijke beleving is het echter geen slaapopofferend kou lijden voor mij
  maar juist een hartverwarmende liefdevolle daad die me diep kan ontroeren.
  
  • Als ik dan stil en gedachtenloos naar hem kijk
    wordt ik overstroomd door dankbaarheid
    vanwege het feit dat ik zoveel liefde kan voelen.

Open staan voor persoonlijke innerlijke ervaring is als eerste stap voldoende. Als tweede stap kan men zich vervolgens een meditatie techniek eigen maken met als doel gedachtenloos te kunnen worden.

Het lijkt me een interessant experiment om de wetenschappelijke methode los te laten op persoonlijke innerlijke ervaringen, maar dat zal niet kunnen in een bewustzijnstoestand van gedachtenloosheid ...
... maar daartoe is Tantra-meditatie wellicht meer geschikt?

*

Maar waarom nog die beladen term Spiritualiteit omarmen? Het kan toch ook prima dat je je één voelt met wat dan ook zonder daar een soort "zweef" draai aan te geven. Wellicht ietwat gechargeerd maar toch..

GayaH schreef:Atheïstische spiritualiteit is geen onmogelijkheid want er is geen God, niets bovennatuurlijks, geen dogma’s en geen kerk nodig voor spiritualiteit. Spiritualiteit is (onder andere) de innerlijke beleving van opgaan in iets anders dan zichzelf, één of andere vorm van zelfoverstijging, in het dagelijks leven.
[...]
Door mijn innerlijke beleving is het echter geen slaapopofferend kou lijden voor mij
maar juist een hartverwarmende liefdevolle daad die me diep kan ontroeren.

Ik vind het als atheist een bijzonder vernederende topictitel. En de inhoud zelf is al even erg.

Wat is spiritualiteit? Als je het woord ontleedt kom je bij spoken uit, en dat is geen toeval.
De Dikke Van Dale zegt:

• 1. geestelijk bestaan; synoniem: onstoffelijkheid, geestelijkheid.
  2. geestelijke levenshouding: het beklemtonen van een bepaald aspect van het geloof in de beleving ervan.

Met al die glibberige draaierijen kunnen we niet snel genoeg achter woorddefinities aanzitten, en feitelijk maakt een atheist zich belachelijk door telkens spartelend te willen ontsnappen.

Ik ben een atheist. Dus ik ken geen goden.
Ik ben ook materialist. Dus ik ken enkel de natuurlijke wereld, geen spoken,geesten, demons etc...

Verder is mijn gevoelsleven volledig intact. Ik ben geen denkbeeldige kannibalistische wilde die eindelijk spiritualiteit moet aangeleerd krijgen van de Grote Zwartrok.

GayaH schreef:*
Open staan voor persoonlijke innerlijke ervaring is als eerste stap voldoende. Als tweede stap kan men zich vervolgens een meditatie techniek eigen maken met als doel gedachtenloos te kunnen worden.

Het lijkt me een interessant experiment om de wetenschappelijke methode los te laten op persoonlijke innerlijke ervaringen, maar dat zal niet kunnen in een bewustzijnstoestand van gedachtenloosheid ...
... maar daartoe is Tantra-meditatie wellicht meer geschikt?

Ik ben ervan overtuigd dat ik als Atheist en materialist, zoals Siger het terechte onderscheid maakt, kan mediteren.

Wat wil je precies middels de wetenschappelijke methode onderzoeken? Je spreekt over een experiment, maar ik heb geen idee over wat voor een experiment je het hebt. Ik ben allereerst benieuwd naar een hypothese en eventueel naar een onderzoeksmethodologie. Omdat het experiment nog uitgevoerd lijkt te moeten worden, geeft ons dat echter niet veel (anders dan een methodologische discusie) niet veel om over te praten.

Groet,

Bob

Boeddhisten zijn ook een soort spirituele atheïsten, omdat ze zich uit principe niet met God of goden bezig willen houden.
Iedereen die zijn kijk op de wereld wil verbeteren of verruimen zie ik als spiritueel.
De koppeling aan de dogmatisch-mythische religies is onnodig, al vind je die combinatie nog wel erg veel.

Spiritualiteit is voor mij bezig zijn met je geest, je geest zoveel mogelijk verruimen met nieuwe inzichten. In plaats van 'geest' mag je ook 'bewustzijn' lezen.
Atheïsten zijn natuurlijk in dit opzicht ook spiritueel.

Samante schreef:Spiritualiteit is voor mij bezig zijn met je geest, je geest zoveel mogelijk verruimen met nieuwe inzichten. In plaats van 'geest' mag je ook 'bewustzijn' lezen.
Atheïsten zijn natuurlijk in dit opzicht ook spiritueel.

Dat zie ik ook zo, al is dat op forum voor velen hier toch wel een soort vloeken in de kerk?

GayaH schreef:*
Atheïstische spiritualiteit is geen onmogelijkheid want er is geen God, niets bovennatuurlijks, geen dogma’s en geen kerk nodig voor spiritualiteit. Spiritualiteit is (onder andere) de innerlijke beleving van opgaan in iets anders dan zichzelf, één of andere vorm van zelfoverstijging, in het dagelijks leven.

Tijdens een kop koffie zie ik dat mijn zin voortleeft. Het spirituele van woorden die anderen inspireren. Maar ik ben zelf ook lichtelijk huiverig voor het woord spiritueel. Nuchter, rationeel zijn en dan toch in de zweefmolen stappen. Mensen die zoeken naar zingeving kunnen rekenen op een milde knipoog. Maar dan houdt het op. Spirituele zoektochten zijn interessant voor degenen die iets willen toevoegen aan zaken waar het antwoord misschien onbevredigend op is. Maar de vraag is natuurlijk of het antwoord niet nog meer vragen gaat oproepen. Over doel en essentie van de kosmos kun je een heel boek schrijven. Maar waar begint fantasie???

Brent schreef:Iedereen die zijn kijk op de wereld wil verbeteren of verruimen zie ik als spiritueel.

Dat vind ik niet kunnen, want "spiritueel zijn" staat niet gelijk aan "zijn kijk op de wereld willen verbeteren".

Ik zou eerder zeggen dat iedereen die "spiritueel" een mooi en nuttig woord vindt, een foute kijk op de wereld propageert.

doctorwho schreef:Maar waarom nog die beladen term Spiritualiteit omarmen? Het kan toch ook prima dat je je één voelt met wat dan ook zonder daar een soort "zweef" draai aan te geven. Wellicht ietwat gechargeerd maar toch..

Omdat spiritualiteit nu eenmaal de lading redelijk dekt. Atheïst, ongelovige of goddeloze zijn voor sommige mensen ook beladen termen met als gevolg dat als we ze vragen hoe ze ten opzichte van het leven staan, ze in niets van een atheïst te onderscheiden zijn maar ze kunnen het toch niet opbrengen om zichzelf atheïst te noemen omdat het woord voorhen een aantal connotaties meebrengt. Maar daarom is atheïst nog niet het verkeerde woord om hen te beschrijven.

Dat "spiritualiteit" voor een aantal mensen hier connotaties oproept waardoor ze zich ongemakkelijk voelen bij dat woord, kan ik best begrijpen. Toen ik mij als vrijwillige moreel consulent (geestelijk werker, is de term in Nederland denk ik) ging aanbieden, voelde ik mij ook wat ongemakkelijk toen die term voor het eerst viel. Maar het is hier toch een vrijdenkersforum? Dan is het toch niet te veel gevraagd om te trachten die connotaties even opzij te zetten en de zaak te beoordelen op hoe ze voorgesteld wordt?

In de basiscursus voor moreel consulenten worden vier componenten naar voor gehaald die belangrijk zijn voor een mens.

• De fysieke component. Dat gaat over je lichamelijke toestand, ben je goed uitgeslapen of moe, gezond, ziek of gewond...
• De psychologische component. Dat gaat over je mentale toestand
• De sociale component. Dat gaat over hoe je omgaat met andere mensen, welke relaties je ermee hebt en hoe je je daarin gedraagt.
• De spirituele component. Ook wel de existentiële component genoemd. Dat gaat over zingeving. Ervaar je je leven als betekenisvol en waar onttrek je die betekenis aan.

Natuurlijk zijn de grenzen tussen die vier toestanden niet scherp te trekken maar de indeling is wel nuttig.

Brent schreef:

Samante schreef:Spiritualiteit is voor mij bezig zijn met je geest, je geest zoveel mogelijk verruimen met nieuwe inzichten. In plaats van 'geest' mag je ook 'bewustzijn' lezen.
Atheïsten zijn natuurlijk in dit opzicht ook spiritueel.

Dat zie ik ook zo, al is dat op forum voor velen hier toch wel een soort vloeken in de kerk?

Een atheist die spiritueel is is wel erg vergelijkbaar met een skepticus die het verschil tussen ervaren en verklaren uit het oog is verloren.
Roeland

PietV. schreef:Nuchter, rationeel zijn en dan toch in de zweefmolen stappen.

Ik vind het voorbeeld dat GayaH geeft wel sprekend. Ik moest zelf denken aan het gevoel dat de natuur soms op mij heeft, zoals een druppend bos na een regenbui. Mijn gevoel is dan groter dan mijn nuchterheid en rationaliteit. Ik zoek er niets groters achter, maar ervaar het overstijgt wel het verstandelijke.

Atheïstische spiritualiteit vind ik de lading best dekken Atheïstische religiositeit past voor mij ook wel (waarbij ik religie opvat in de verklaring van Lactantius).

siger schreef:

Brent schreef:Iedereen die zijn kijk op de wereld wil verbeteren of verruimen zie ik als spiritueel.

Dat vind ik niet kunnen, want "spiritueel zijn" staat niet gelijk aan "zijn kijk op de wereld willen verbeteren".

Ik zou eerder zeggen dat iedereen die "spiritueel" een mooi en nuttig woord vindt, een foute kijk op de wereld propageert.

No offense, maar ik vind die benadering toch teveel lijken op die van de fundi-relies, die ook alleen maar kunnen denken in "goed" en "fout" qua levensbeschouwing.

okke schreef:(waarbij ik religie opvat in de verklaring van Lactantius).

En hoe zou die verklaring dan luiden?

Brent schreef:No offense, maar ik vind die benadering toch teveel lijken op die van de fundi-relies, die ook alleen maar kunnen denken in "goed" en "fout" qua levensbeschouwing.

Excuseer? Zeg je hier in één haal dat:
- er geen foute of goede levensbeschouwingen zijn?
- dat alleen religieuze fundamentalisten daar wel een verschil in zien?
- en dat anderen mijn levensbeschouwing mogen benoemen omdat ik anders teveel op een "fundi-reli" ga lijken?

Dacht jij niet in "goed" of "fout" toen je schreef:

agnosticisme is net als atheisme en religieus geloven een domme passieve keuze.