Tweede kamer praat over Libie
Geplaatst: 23 feb 2011 18:55
Vandaag was er in de Tweede kamer een debat over de situatie in Libie. De kamer was eigenlijk op reces maar kwam voor dit debat, samen met minister Rosenthal. Ik moet eerlijk bekennen dat het toch wat apart over kan komen, zo een zaaltje daar in het tweede kamergebouw, waar achter een tafel een paar mensen het gaan hebben over de grote verschuivingen die gaande zijn in de Arabische wereld. Vooral als het gaat over de acties die Nederland moet ondernemen en of we wel of geen druk moeten zetten op de huidige Libische regering o.l.v. de Khadaffi clan. Alsof die zich druk gaan maken over het standpunt van de Nederlandse regering. Maar toch. De minister vond ik deze keer wel sterk overkomen en hij kreeg ook van diverse kanten schouderklopjes vanwege zijn snelle handelingen en acties betreffende het sturen van een vliegtoestel om Nederlandse mensen weg te halen uit Libie. De beste man heeft duidelijk geleerd van de kritiek op zijn houding aangaande die Iraans/Nederlandse vrouw die laatst is terechtgesteld in Iran. Uiteindelijk mochten de kamerleden ook hun zegje doen. En bij die betogen van bepaalde partijen gingen mijn wenkbrauwen toch wel in de fronsstand staan. Ik snap bijvoorbeeld niet dat partijen die in hun naam de woorden als vrijheid en democratie hebben, deze belangrijke waarden schijnbaar willen ophangen aan, toch vooral voor ons zelf en bij dat het allemaal leuk en aardig is, maar zolang onze vrijheid maar niet in het geding komt. De mijnheer van de PVV vond het toch blijkbaar van belang om te zeggen dat we toch vooral moeten zien te vermijden dat er een Islamitische staat voor in de plaats komt. En daar ging het hem eigenlijk naarmate het debat vorderden ook alleen om. En vluchtelingen moesten toch ook vooral niet hier heen gehaald worden. Daar kan ik nog wel inkomen, het is denk ik ook beter voor die mensen om in de buurt te worden opgevangen. Maar je vraagtekens plaatsen of wij nu wel zo blij moeten zijn bij de vrijheidstrijd van die mensen aldaar. Dat vind ik toch wel een aparte kijk op het woordje vrijheid. Zeker in het licht gezien dat ik tot nu toe nog nergens mensen heb horen schreeuwen dat ze een Islamitische revolutie willen zoals in 1979 in Perzie/Iran. We zien toch vooral jonge mensen, maar ook oudere die gewoon onder het juk uit willen kruipen van boosaardige regimes. Hoor toch vooral mensen roepen dat ze vrijheid willen. Dat moeten we toch te allen tijde steunen?