Gefundenes fressen voor crea's die met quotes uit dit artikel aan de haal zullen gaan.
‘Die oerknal, ik heb er nooit in geloofd. Dat er eerst niets is, en dat dat niets dan vervolgens ontploft. Dat is toch absurd?’ Erik Verlinde is niet bang om heilige huisjes omver te trappen. De bigbangtheorie is sinds jaar en dag een van de fundamenten van de kosmologie. Dat schuif je niet zomaar opzij. Maar Verlinde is stellig. 'Ik denk echt dat we op een andere manier over het ontstaan van ruimte, tijd en het hele universum na moeten denken. Een andere taal moeten ontwikkelen ook.'
Op vrijdag 9 september krijgt Erik Verlinde de Spinozapremie uitgereikt, en op zondag 11 september is hij te gast in Labyrint radio, 20.00 uur op radio 1.
Het goddelijke onderscheidt zich niet van het niet bestaande.
De gieren cirkelen boven ons terminaal Higgsje.
Goed zo, nieuwe theorietjes zullen als paddestoelen uit de LHC groeien.
"Anti-intellectualisme has been a constant thread winding its way through our political and cultural life, nurtured by the false notion that democracy means that my ignorance is just as good as your knowledge" - Isaac Asimov
Gefundenes fressen voor crea's die met quotes uit dit artikel aan de haal zullen gaan.
Lijkt me wel vermakelijk. Laat ze eerst maar eens laten zien dat ze de onderliggende theorie snappen en dan vervolgens waar in redenering nog een gaatje te vullen valt met een god. Een quantum god moet dan wel "a god of the extremely small gaps" zijn. Een nano god, dus.
Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan?
Waar komt al die rotzooi toch vandaan?
(Barend Servet)
Een heel erg interessante man. Ik heb hem een aantal jaar geleden een paar keer gesproken omdat ik samen met een aantal vrienden een lezing over snaartheorie organiseerde waarbij we hem als spreker hebben gevraagd. Toen had hij deze ideeën nog niet expliciet uitgebracht, maar hij liep er wel mee rond, dat bleek wel uit zijn verhaal. Omdat ik toen nog student was, had ik toen veel minder overzicht over het veld dan nu (nog steeds is mijn overzicht niet zo heel groot) en dacht ik dat zijn ideeën over zwaartekracht als een soort afgeleide kracht die zich pas manifesteert als je naar veel-deeltjes systemen gaat kijken (net zoals temperatuur alleen betekenis heeft voor grote groepen deeltjes, maar niet voor afzonderlijke deeltjes) eigenlijk ideeën waren waar meerdere mensen aan werkten.
Niet dus, dit komt helemaal uit zijn eigen koker. De wetenschappelijke wereld bekijkt het nog met argusogen, het is nog dusdanig weinig concreet dat er nog niet veel andere wetenschappers op duiken, maar eigenlijk is het wel een goed teken dat Verlinde de conceptuele ideeën momenteel belangrijker vind dan de wiskundige beschrijving. Het sterke van relativiteitstheorie is dat de hele theorie is gebouwd rond een sterk conceptueel idee: het equivalentie principe. Snaartheorie lijkt een goed concept te missen en wellicht is het daarom dat er niet echt sprake is van vooruitgang op het moment. Wellicht dat Verlinde wel verder kan komen juist omdat hij dus wel een conceptueel idee heeft.
Overigens een vrij stugge man (zijn eeneiige tweelingbroer Herman, die zich ook bezig houdt met snaartheorie, schijnt een stuk losser te zijn). Hij leek niet echt enthousiast te zijn over wat hij deed. Dit beeld hield echter geen stand toen we met z'n allen na afloop van die lezing een biertje gingen drinken en hij toch ook losser werd. Op de vraag of hij religieus was, vertelde hij dat hij een soort van religieuze ervaring heeft gehad. Hij vertelde dat hij met een probleem naar bed ging en de volgende dag met de oplossing wakker werd. Het resultaat was de Verlinde-formule die zowel in snaartheorie als in de wiskunde heel erg belangrijk bleek te zijn. Het was echt mooi om hem hierover te zien praten, want je zag echt dat hij weer even "religieus" vervoerd raakte toen hij eraan dacht hoe hij die oplossing had gevonden. Ik moet zeggen dat ik het zelf ook wel heb gehad met een huiswerkprobleem, dat je dan ineens wakker wordt met de oplossing, en dat voelt inderdaad heel speciaal aan, maar ik kan me voorstellen dat het echt kan aanvoelen als een soort religieuze ervaring als het resultaat geen oplossing is van een huiswerkprobleem, maar van een groot probleem waarvan de oplossing helemaal nieuw is.
Ik moet ook wel denken aan wat Andrew Wiles zei toen hij de Stelling van Fermat had bewezen: "“Plotseling, totaal onverwacht, kreeg ik deze ongelooflijke openbaring. Het was het belangrijkste moment uit mijn carrière. Niets dat ik ooit zal doen … het was zo onbeschrijflijk mooi, het was zo eenvoudig en zo elegant, en ik bleef er met ongeloof twintig minuten lang naar staren. Gedurende de hele dag liep ik rondjes om het instituut. Ik bleef naar mijn bureau terugkomen om te zien of het er nog steeds was — het was er nog steeds.” Zo dus. Uit het verhaal van Verlinde bleek overigens uit niets dat hij door deze ervaring daadwerkelijk religieus is geworden.
The Black Mathematician schreef:Een heel erg interessante man. Ik heb hem een aantal jaar geleden een paar keer gesproken omdat ik samen met een aantal vrienden een lezing over snaartheorie organiseerde waarbij we hem als spreker hebben gevraagd.
Heb je Nieuwenhuizen ook wel eens gehoord erover? Heeft er ook zo een mening over
Is die ervaring niet eenvoudig te verklaren door de werking van het onderbewustzijn?
Ik ben heel slecht in hoofdrekenen, maar soms weet ik de uitkomst zonder dat ik me bewust ben hoe ik daar aangekomen ben.
Ik meen ooit eens ergens gelezen te hebben dat je hersenen kunnen doorrekenen zonder dat je je dat bewust hoeft te zijn.
Het goddelijke onderscheidt zich niet van het niet bestaande.
Het is niet alleen rekenen wat wis- en natuurkundigen doen. Het is vooral bepaalde verbanden zien die aanvankelijk niet echt logisch lijken. Het werkt heel raar, je snapt iets niet, je kan er uren naar kijken en ineens van het ene op het andere moment snap je het. Dat geeft een bijzonder gevoel, maar ik hecht er zelf ook niet teveel betekenis aan. Maar ik kan me wel voorstellen dat als de prestatie groter is, het gevoel sterker wordt en meer als bijzonder wordt ervaren. Maar dan nog zijn de meeste wetenschappers denk ik nuchter genoeg om er dusdanig veel waarde aan te hechten dat ze echt religieus worden.
Ik ben benieuwd of het ook echt wat gaat opleveren. Voor zover ik weet is het grote probleem met de snaartheorie dat het onmogelijk lijkt te zijn om deze experimenteel te toetsen.
Ik heb begrepen dat het probleem als volgt in elkaar zit. Een goede wetenschappelijke theorie verklaart eerdere waarnemingen, en voorspelt de uitkomst van experimenten die je in de toekomst zou gaan doen. De snaartheorie laat echter het aantal mogelijke uitkomsten voor experimenten te wijd open. Een theorie die alle mogelijkheden open laat voorspelt eigenlijk niets...
Reality is that which, when you stop believing in it, doesn't go away.—Philip K. Dick
het was zo onbeschrijflijk mooi, het was zo eenvoudig en zo elegant, en ik bleef er met ongeloof twintig minuten lang naar staren. Gedurende de hele dag liep ik rondjes om het instituut. Ik bleef naar mijn bureau terugkomen om te zien of het er nog steeds was — het was er nog steeds.”
Ik heb daar een documentaire over gezien een tijd terug. Klopt het dat bleek dat de ingeving niet juist was?
(Of in zijn uitwerking)(?)
Peter Sloterdijk:
Het ergste dat je van God kunt beweren is dat hij niet bestaat.
Het ergste dat je van de realiteit kunt beweren is dat je er alleen als realist in kunt overleven.
Een paar kleine foutjes in de bewijsvoering die snel gecorrigeerd werden samen met Richard Taylor.
Misschien even duidelijk maken dat het verschil in intelligentie tussen Jan Modaal en geniale mensen zoals Wiles veel groter is dan het verschil tussen Jan Modaal en een bonobo.
Moet frustrerend zijn.
"Anti-intellectualisme has been a constant thread winding its way through our political and cultural life, nurtured by the false notion that democracy means that my ignorance is just as good as your knowledge" - Isaac Asimov
Jasper schreef:<< >>
Een theorie die alle mogelijkheden open laat voorspelt eigenlijk niets...
... en heeft dus altijd gelijk?
Als het resultaat van een experiment altijd past in de theorie, dan wordt het onmogelijk om de theorie the falsifiëren, dan heeft de theorie inderdaad altijd gelijk, maar dan is er dus ook geen manier om te testen of de theorie wel klopt. En je hebt dan ook niet veel aan de theorie als je wilt kunnen voorspellen hoe een bepaald systeem van deeltjes gedraagt: het zou volgens de theorie A kunnen zijn, maar B is ook mogelijk, of C, of D ... en daarmee heeft de theorie dus geen echte voorspellende waarde meer.
Reality is that which, when you stop believing in it, doesn't go away.—Philip K. Dick
