Getuigenissen van kerkverlaters, ex-moslims en voormalige sektariërs.
Het is niet de bedoeling om discussies op te zetten over het afvallig worden van de topic starter.
viking84 schreef: Waar mijn zoektocht zal uitmonden weet ik niet, maar ik vind het allemaal zeer spannend en leerzaam .
Hallo Viking84, na lange tijd weer eens! Je worsteling duurt verschrikkelijk lang, het doet me veel aan mijn eigen tocht denken.
Maar de zin waarmee je je verhaal besluit laat wel zien dat je gelukkig al in veel rustiger vaarwater zit dan vier jaar geleden.
Veel sterkte toegewenst op je spannende zoektocht.
Hoi Rereformed .
Ik heb me reeds ontworsteld aan Jahweh en wat ervoor in de plaats komt kan alleen maar beter zijn dan dat .
"What can be asserted without proof can be dismissed without proof" - Christopher Hitchens
Think schreef:
Doen wij atheïsten niet hetzelfde? Mijn ervaring bij mezelf en op fora is dat atheïsten gelovige en religieuze boeken alleen lezen om erin te zoeken naar waar ze het niet mee eens zijn en wat zij kunnen verleggen. Atheïsten lezen geen religieuze boeken om de waarheid te leren kennen. Als ikzelf wil weten hoe de wereld in elkaar steekt, dan pak ik een boek over evolutie, of fysica, om maar wat te noemen. Drie meter boeken vol door mensen opgedane ervaring blijft ongelezen in de kast, omdat ze hun ervaringen in religieuze termen vertalen. Laten we niet al te zelfgenoegzaam zijn en denken dat omdat we God hebben verworpen, daarom ook zeker kunnen zijn van wat waar is!
Nee hoor, ik denk dat de meerderheid van de ongelovigen in Nederland zich helemaal niet met zoveel religie bezighoudt. Het zijn toch vaak de mensen met een religieuze achtergrond die dan afvallig zijn geworden of mensen die veel te lijden hebben onder religie. Je hoeft geen wetenschapper te zijn om atheist te zijn.
Mag ik je trouwens vragen wat je psychische handicap is? Kwetsbaarheid?
The most disturbing, heartbreaking and *disgusting thing about the idea of heaven and hell is not that so many people BELIEVE it to be the truth, but that they WANT it to be. ~ yoyo
Yoyo schreef:
Mag ik je trouwens vragen wat je psychische handicap is? Kwetsbaarheid?
De technische term/diagnose is 'schizo-affectieve stoornis'. In gewone lekentaal: ik kan slecht tegen grote hoeveelheden stress/prikkels/indrukken (dat is de betekenis van de term schizo-, heeft niets te maken met gespleten persoonlijkheden). Als die me teveel worden, dan heeft dat bij niet het effect dat ik psychotisch wordt, maar dat ik in een depressie schiet (vandaar de term -affectief). Door die stoornis heb ik ook een gebrek aan energie.
Wat werk betreft houdt dat voor mij in, dat ik 80-100% ben afgekeurd. De stress van betaald werk is simpelweg too much, zeker in de huidige prestatiemaatschappij. Vrijwilligerswerk doe ik wel, zo'n 10 uur in de week als belangenbehartiger voor mensen uit de psychiatrie/maatschappelijke opvang/verslavingszorg en dat is ook de bovengrens van wat ik aankan. Voor mij voelt die 10 uur aan als een volledige werkweek en moet ik in het weekend ook behoorlijk van bijkomen.
Gaia lijdt aan uitgezaaide primateritis, een mensenplaag (J. Lovelock)
Think schreef:In de tijd dat ik met geloof en mystiek bezig was heb ik drie meter aan boeken over geloof, spiritualiteit en mystiek gelezen, op zoek naar bevestiging, op zoek naar de ervaring van God, op zoek naar een overtuigende visie op de vraag waarom de wereld is zoals ze is. Sinds ik atheïst ben heb ik pas een halve meter aan boeken over evolutie, boeken met atheïstische filosofieën en boeken die het geloof vanuit een ongelovig perspectief verklaren gelezen. En dat gaf een veel coherenter en overtuigender beeld van waarom de wereld is zoals ze is.
Ik had je verhaal al eerder gelezen maar ik haal 'm toch weer even naar boven dit draadje. Mooi verhaal. Andere achtergrond maar veel herkenning waar je het over al je geestelijke boeken hebt. Duidelijk Think. Ik heb het precies zo ervaren met al dat gegraaf in boeken en gesteggel over teksten en contexten om met kunst en vliegwerk je geloof aannemelijk te houden. Hoe ouder je wordt hoe harder de klap van die zeepbel volgens mij. Ik heb die liever nu.
Think schreef: Zoveel conflicterende visies brachten me tot de overtuiging dat we niet kunnen weten wat waar is, waarom de wereld bestaat, wat de zin van het leven is.
Is het niet logisch dat conflicterende visies automatisch leiden tot de vraag over welke waar is? Betekent dit dan dat allen niet waar zijn en wij derhalve niet in staat zijn een keuze te maken of wellicht kunnen we met ons verstand het een van het ander onderscheiden?
Think schreef: Zoveel conflicterende visies brachten me tot de overtuiging dat we niet kunnen weten wat waar is, waarom de wereld bestaat, wat de zin van het leven is.
Is het niet logisch dat conflicterende visies automatisch leiden tot de vraag over welke waar is? Betekent dit dan dat allen niet waar zijn en wij derhalve niet in staat zijn een keuze te maken of wellicht kunnen we met ons verstand het een van het ander onderscheiden?
Ik heb zelf altijd ervaren dat het inderdaad mogelijk is om de gebreken van 'gemakkelijke oplossingen' (zoals een moslimgeloof, hindoegeloof, een christelijk geloof of een geloof in Zeus enz) aan te tonen. En wanneer je al die religieuze geloven bij langs gaat, is het niet moeilijk ze allemaal te ontmaskeren als denken dat op onverantwoorde wijze te ver gaat. Vandaar dat je dan uitkomt op de visie dat je geen enkel geloof al te serieus moet nemen. Ze kloppen gewoon niet. Het is precies zoals Think zegt: we kunnen uiteindelijk bepaalde dingen niet weten. Dan is er volstrekt geen enkele reden waarom we zulke vraagtekens niet zouden laten staan in ons leven en er tóch uitroeptekens voor gaan zoeken en neerzetten. Het laatste is eenvoudig oneerlijk en onfatsoenlijk. Het is een gebrek aan karakter, het is enkel het tegemoet komen aan bepaalde psychische behoeftes.
Tamara schreef:Is het niet logisch dat conflicterende visies automatisch leiden tot de vraag over welke waar is? Betekent dit dan dat allen niet waar zijn en wij derhalve niet in staat zijn een keuze te maken of wellicht kunnen we met ons verstand het een van het ander onderscheiden?
In elk geval heb ik de keuze gemaakt om mijn wereldbeeld te baseren op toetsbare uitspraken, d.w.z. ik verdiep mij in de wetenschap om te weten hoe onze wereld in elkaar steekt. Conflicterende visies leiden inderdaad tot de vraag welke waar is en als mijn verstand een keuze moet maken, zegt het: onderwerp de visies aan een toets en verwerp de visies die de toets der wetenschap niet doorstaan of niet wetenschappelijk toetsbaar zijn. Op een ander forum noemde iemand mij 'wetenschaps-atheïst'. Ik vind dat een mooie benaming voor waar ik sta. Dat geeft je geen antwoord op de vraag wat de 'zin' van het bestaan is, maar volgens mij is dat dan ook iets wat je er zelf van moet maken (ik heb nog steeds m'n belofte niet waargemaakt daar een topic aan te weiden), het wordt je niet door een bovennatuur aangereikt.
Gaia lijdt aan uitgezaaide primateritis, een mensenplaag (J. Lovelock)
Rereformed schreef:Dan is er volstrekt geen enkele reden waarom we zulke vraagtekens niet zouden laten staan in ons leven en er tóch uitroeptekens voor gaan zoeken en neerzetten. Het laatste is eenvoudig oneerlijk en onfatsoenlijk. Het is een gebrek aan karakter, het is enkel het tegemoet komen aan bepaalde psychische behoeftes.
Uiteindelijk doen we dat toch allemaal? Ik zie op dit forum weinig mensen terug die geen uitgesproken mening hebben. Uiteindelijk is een mening of een bepaalde zienswijze ook een uitroepteken.
Think schreef:
En nee, er is natuurlijk geen god. Redenen waarom God niet kan bestaan, daar staat het internet vol mee. Zelf grasduin ik onder andere graag in http://www.infidels.org/library/.
Ik denk dat je dit ook wel interessant zult vinden als trotse atheist. http://freedomainradio.com/religion.html
Ook veel over de genaologie van hoe je religieus wordt en wat onverwachtte lange termijngevolgen kunnen zijn. Zelf ontdekte ik dat ik nog steeds leef alsof ik het eeuwige leven heb. Godsdienst doet rare dingen met je besef van tijd. Als je als kind uit een religieus gezin leeft alsof het leven eindig is, stel je eigenlijk het eeuwige leven ter discussie, wat niet gewaardeerd wordt, wat je als hulpeloos kind feilloos oppakt en internaliseert.
Heb jij ook wel eens het idee dat je de koe niet bij de horens vat, terwijl je toch maar 1 leven hebt, waar je maar 1 keer van kan genieten?
Think schreef:
En nee, er is natuurlijk geen god. Redenen waarom God niet kan bestaan, daar staat het internet vol mee. Zelf grasduin ik onder andere graag in http://www.infidels.org/library/.
Ik denk dat je dit ook wel interessant zult vinden als trotse atheist. http://freedomainradio.com/religion.html
Ook veel over de genaologie van hoe je religieus wordt en wat onverwachtte lange termijngevolgen kunnen zijn. Zelf ontdekte ik dat ik nog steeds leef alsof ik het eeuwige leven heb. Godsdienst doet rare dingen met je besef van tijd. Als je als kind uit een religieus gezin leeft alsof het leven eindig is, stel je eigenlijk het eeuwige leven ter discussie, wat niet gewaardeerd wordt, wat je als hulpeloos kind feilloos oppakt en internaliseert.
Heb jij ook wel eens het idee dat je de koe niet bij de horens vat, terwijl je toch maar 1 leven hebt, waar je maar 1 keer van kan genieten?
Bedankt voor je link, ik zal er wat in gaan grasduinen. Eeuwig leven geloof ik niet meer in, als ik 'de koe niet bij de horens vat' heeft dat andere redenen. Ik vat trouwens redelijk wat koeien bij de horens, maar wordt wel moe van het tegenstribbelen van de koeien. Leven is een zware strijd voor me, ik ben blij dat het niet eeuwig duurt.
Gaia lijdt aan uitgezaaide primateritis, een mensenplaag (J. Lovelock)
Think schreef:Bedankt voor je link, ik zal er wat in gaan grasduinen. Eeuwig leven geloof ik niet meer in, als ik 'de koe niet bij de horens vat' heeft dat andere redenen.
Ik denk dat zo'n muis (religieuse opvoeding) nog een aardig staartje kan hebben. Je bent tenslotte opgevoed door ouders die wel in het eeuwige leven geloofden en dat heeft bepaalde gevoelens gezaaid. Je kunt niet meer geloven, maar deze landmijnen liggen er nog en zijn er neer gelegd, voordat je bewustzijn voldoende ontwikkeld was.
Think schreef:Bedankt voor je link, ik zal er wat in gaan grasduinen. Eeuwig leven geloof ik niet meer in, als ik 'de koe niet bij de horens vat' heeft dat andere redenen.
Ik denk dat zo'n muis (religieuse opvoeding) nog een aardig staartje kan hebben. Je bent tenslotte opgevoed door ouders die wel in het eeuwige leven geloofden en dat heeft bepaalde gevoelens gezaaid. Je kunt niet meer geloven, maar deze landmijnen liggen er nog en zijn er neer gelegd, voordat je bewustzijn voldoende ontwikkeld was.
Dat is een onjuiste conclusie van jou: ik ben deel geweest van een kerk waarin in het eeuwig leven geloofd werd, maar mijn ouders geloofden niet in het eeuwig leven, in elk geval niet meer sinds in mijn hele vroege jeugd al zij kennis maakten met meer progressieve opvattingen binnen de katholieke kerk. Het was voor hun een opluchting dat achter te laten.
Dat ik me daar in een bepaalde periode van mijn leven mee bezig hield, ging in tegen de opvattingen van mijn ouders. En dan nog zag ik het meer als een mystical union dan een persoonlijk voortbestaan.
Gaia lijdt aan uitgezaaide primateritis, een mensenplaag (J. Lovelock)
Think schreef:Dat is een onjuiste conclusie van jou: ik ben deel geweest van een kerk waarin in het eeuwig leven geloofd werd, maar mijn ouders geloofden niet in het eeuwig leven, in elk geval niet meer sinds in mijn hele vroege jeugd al zij kennis maakten met meer progressieve opvattingen binnen de katholieke kerk. Het was voor hun een opluchting dat achter te laten.
Dat ik me daar in een bepaalde periode van mijn leven mee bezig hield, ging in tegen de opvattingen van mijn ouders. En dan nog zag ik het meer als een mystical union dan een persoonlijk voortbestaan.
een misverstandje, met je bedoelde ik niet specifiek jou.
.
.
Maar daar open ik nog wel een topic over.