Wat lees je nu?
Moderator: Moderators
Dank je. Ik zal dat topic eens door spitten.
Er bestaat kwaad, dus God is ofwel niet in staat, ofwel niet van zins het op te heffen. Als God het kwaad niet kán opheffen is hij niet almachtig. Als hij het niet wíl opheffen is hij kwaadaardig. Als hij het niet kán of niet wíl opheffen, waarom zou je hem God noemen? (Epicurus)
-
Rereformed
- Moderator
- Berichten: 18251
- Lid geworden op: 15 okt 2004 12:33
- Locatie: Finland
- Contacteer:
-
Rereformed
- Moderator
- Berichten: 18251
- Lid geworden op: 15 okt 2004 12:33
- Locatie: Finland
- Contacteer:
Ik heb vandaag twee boeken aangeschaft:
-Werner Maser: Adolf Hitlers Mein Kampf
http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP. ... ction=BOOK
(een koopje in Nederland, ik moest voor de finse editie 40 euro betalen!)
-Eero Kuparinen: Zwartboek van het antisemitisme.
400 bladzijden over de lange geschiedenis van de jodenvervolging.
Dit boek is denk ik niet vertaald in andere talen, maar zal dat in de toekomst wellicht wel zijn. Het is geschreven door een professor in geschiedenis aan de universiteit van Turku, Finland. Het boek verscheen eerst onder de titel Van Alexandrië tot Auschwitz in 1999, en is nu met een hoofdstuk 'Na Auschwitz' aangevuld en opnieuw uitgegeven met een andere titel. Een schat aan informatie, ook talloze illustraties.
-Werner Maser: Adolf Hitlers Mein Kampf
http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP. ... ction=BOOK
(een koopje in Nederland, ik moest voor de finse editie 40 euro betalen!)
-Eero Kuparinen: Zwartboek van het antisemitisme.
400 bladzijden over de lange geschiedenis van de jodenvervolging.
Dit boek is denk ik niet vertaald in andere talen, maar zal dat in de toekomst wellicht wel zijn. Het is geschreven door een professor in geschiedenis aan de universiteit van Turku, Finland. Het boek verscheen eerst onder de titel Van Alexandrië tot Auschwitz in 1999, en is nu met een hoofdstuk 'Na Auschwitz' aangevuld en opnieuw uitgegeven met een andere titel. Een schat aan informatie, ook talloze illustraties.
Born OK the first time
Dank u wel eerwaarde.Rereformed schreef:Goed zo mijn zoon. Ik heb je studie van boeken op de voet gevolgd en ben heeeel tevreden!Kochimodo schreef:Dank je. Ik zal dat topic eens door spitten.Je doet eer aan je avatar.
Er bestaat kwaad, dus God is ofwel niet in staat, ofwel niet van zins het op te heffen. Als God het kwaad niet kán opheffen is hij niet almachtig. Als hij het niet wíl opheffen is hij kwaadaardig. Als hij het niet kán of niet wíl opheffen, waarom zou je hem God noemen? (Epicurus)
-
Rereformed
- Moderator
- Berichten: 18251
- Lid geworden op: 15 okt 2004 12:33
- Locatie: Finland
- Contacteer:
Een poosje geleden heb ik The Jew in the Lotus van Robert Kamenetz gelezen. Een groep joden van verschillende denominaties bezoeken de Dalai Lama in India en behandelen er verschillende onderwerpen. Hoofdpunten zijn hoe het joodse volk heeft kunnen overleven ondanks de diaspora en de overeenkomsten tussen judaisme en boeddhisme.
Endgame - Volume I: The Problem of Civilization van Derrick Jensen heb ik net uitgelezen. Een zeer interessant boek waarin Jensen betoogt waarom de huidige (industriële) beschaving beter vroeg dan laat neergehaald kan worden. Volume II zal ik zeker aanschaffen.
Endgame - Volume I: The Problem of Civilization van Derrick Jensen heb ik net uitgelezen. Een zeer interessant boek waarin Jensen betoogt waarom de huidige (industriële) beschaving beter vroeg dan laat neergehaald kan worden. Volume II zal ik zeker aanschaffen.
Edwards: Why the big secret? People are smart. They can handle it.
Kay: A person is smart. People are dumb, panicky dangerous animals and you know it.
Men in Black
Kay: A person is smart. People are dumb, panicky dangerous animals and you know it.
Men in Black
Net uitgelezen;
Charels Taylor
De malaise van de moderniteit
Omdat ik nu net met wat biertjes een mooie dag aan het vieren ben kopie van biblion en mijn aanbevelen als een mooi werkstukje dat je één of twee keer moet lezen...
'In De malaise van de moderniteit gaat Charles Taylor in debat met westerse cultuurcritici die het ideaal van zelfontplooiing verantwoordelijk houden voor allerlei kwalen van de moderne tijd. Uitgangspunt vormt Allan Blooms kritiek op het modieuze culturele relativisme en Christopher Lasch' kritiek op het narcistische ik-tijdperk. Dergelijke cultuurkritiek heeft geleid tot krachtige pleidooien voor herstel van oude normen en waarden en sociale verbanden.
Taylor probeert in dit boek de diagnose scherper te stellen. Verantwoordelijk voor veel van onze hedendaagse morele en politieke zorgen is volgens hen niet het individualisme als zodanig, maar slechts de uitgeklede vorm daarvan. In die vorm is het individu volledig vrij om te kiezen en is de wereld een geheel van opties. Taylor betoogt dat dit een eenzijdige en verkeerde uitwerking is van waarden als identiteit, individualiteit en authenticiteit. Deze waarden vooronderstellen juist een morele invloed van de samenleving op het individu. Narcisme, atomisme, fragmentatie en relativisme zijn niet gegeven met een cultuur van zelfontplooiing. Zij vormen een ontaanrding van die cultuur. Over dit blijvend actuele onderwerp schrijft niemend zo vasthoudend, genuanceerd, erudiet, sensitief en overtuigend als Charles Taylor.'
Charels Taylor
De malaise van de moderniteit
Omdat ik nu net met wat biertjes een mooie dag aan het vieren ben
kopie van biblion en mijn aanbevelen als een mooi werkstukje dat je één of twee keer moet lezen...'In De malaise van de moderniteit gaat Charles Taylor in debat met westerse cultuurcritici die het ideaal van zelfontplooiing verantwoordelijk houden voor allerlei kwalen van de moderne tijd. Uitgangspunt vormt Allan Blooms kritiek op het modieuze culturele relativisme en Christopher Lasch' kritiek op het narcistische ik-tijdperk. Dergelijke cultuurkritiek heeft geleid tot krachtige pleidooien voor herstel van oude normen en waarden en sociale verbanden.
Taylor probeert in dit boek de diagnose scherper te stellen. Verantwoordelijk voor veel van onze hedendaagse morele en politieke zorgen is volgens hen niet het individualisme als zodanig, maar slechts de uitgeklede vorm daarvan. In die vorm is het individu volledig vrij om te kiezen en is de wereld een geheel van opties. Taylor betoogt dat dit een eenzijdige en verkeerde uitwerking is van waarden als identiteit, individualiteit en authenticiteit. Deze waarden vooronderstellen juist een morele invloed van de samenleving op het individu. Narcisme, atomisme, fragmentatie en relativisme zijn niet gegeven met een cultuur van zelfontplooiing. Zij vormen een ontaanrding van die cultuur. Over dit blijvend actuele onderwerp schrijft niemend zo vasthoudend, genuanceerd, erudiet, sensitief en overtuigend als Charles Taylor.'
Op de boekenmarkt in Deventer kocht ik twee weken geleden ‘’ the language instinct” van Steven Pinker (1994).
Nog vooradat hij begint staat er op een witte blz. “for Harry and Roslyn Pinker who gave me language”. Ik neem aan dat dit zijn ouders zijn die hem de taalbedrading in zijn hersens meegaven.. Wij schijnen nl taalorganen en grammaticagenen te bezitten. Taal is gewoon allemaal een kwestie van natuurlijke selectie. Sterke werkwoorden zijn fossielen geworden en gaan weggeselecteerd worden.Voor alle woorden of woordfamilies zijn verklaringen. Een walkie talkie is geen talkie walkie omdat eerst de zachte luchtstroom komt en dan de harde. Holy moly, ik denk ineens aan boogie woogie maar die zal dan wel weggeselecteerd worden.
Het vermogen om taal te articuleren zit in de linkerhersenhelft. Mensen die lijden aan afasie kunnen niet goed spreken en zijn verlamd aan de rechterkant van hun lichaam. Dit staven ze dan aan een bijbeltekst, over evolutie gesproken!
Psalm 137: 5-6 If I forget thee, O Jerusalem, let my right hand forget [her cunning].
If I do not remember thee, let my tongue cleave to the roof of my mouth.
Eigenlijk heeft de titel van dit boek me op het verkeerde been gezet. Ik had meer een solide uitleg verwacht over hoe mensen nu komen aan de ervaring van groen als groen, van liefde als liefde, van vrijdenker als vrijdenker.
Pinker kan de pot op. Naast mijn bed ligt “domweg gelukkig in de dapperstraat”.
Nog vooradat hij begint staat er op een witte blz. “for Harry and Roslyn Pinker who gave me language”. Ik neem aan dat dit zijn ouders zijn die hem de taalbedrading in zijn hersens meegaven.. Wij schijnen nl taalorganen en grammaticagenen te bezitten. Taal is gewoon allemaal een kwestie van natuurlijke selectie. Sterke werkwoorden zijn fossielen geworden en gaan weggeselecteerd worden.Voor alle woorden of woordfamilies zijn verklaringen. Een walkie talkie is geen talkie walkie omdat eerst de zachte luchtstroom komt en dan de harde. Holy moly, ik denk ineens aan boogie woogie maar die zal dan wel weggeselecteerd worden.
Het vermogen om taal te articuleren zit in de linkerhersenhelft. Mensen die lijden aan afasie kunnen niet goed spreken en zijn verlamd aan de rechterkant van hun lichaam. Dit staven ze dan aan een bijbeltekst, over evolutie gesproken!
Psalm 137: 5-6 If I forget thee, O Jerusalem, let my right hand forget [her cunning].
If I do not remember thee, let my tongue cleave to the roof of my mouth.
Eigenlijk heeft de titel van dit boek me op het verkeerde been gezet. Ik had meer een solide uitleg verwacht over hoe mensen nu komen aan de ervaring van groen als groen, van liefde als liefde, van vrijdenker als vrijdenker.
Pinker kan de pot op. Naast mijn bed ligt “domweg gelukkig in de dapperstraat”.
Ik ben nu bezig met "Overzicht van de analytische wijsbegeerte", een werk van prof. dr. G. Nuchelmans. Erg interessant! Het geeft eigenlijk de gehele geschiedenis van de analytische stroming weer (denk aan Moore, Russel, Wittgenstein). Het kost me wel hier en daar moeite om te begrijpen (vooral wanneer er in logica-termen wordt gepraat) maar ik heb mijn notitieblok altijd bij de hand!
Ik ben momenteel bezig in The Other Israel. Het bestaat uit een verzameling artikelen over Israel, door Israeli's, met een andere stem dan die je hoort in de media. Sharon's en Barak's optreden als oorzaak van de intifada en de huidige sfeer in het heilige land. Het is erg interessant om eens de andere kant van het verhaal te zien.
Edwards: Why the big secret? People are smart. They can handle it.
Kay: A person is smart. People are dumb, panicky dangerous animals and you know it.
Men in Black
Kay: A person is smart. People are dumb, panicky dangerous animals and you know it.
Men in Black
Ik heb slechts de eerste hoofdstukken gelezen, en vond het niet onaardig, vooral omdat taalkundigen verheven taalmythes ontkrachten, zoals de gedachte dat denkvermogen afhankelijk is van taal (bijv. Eskimo/Sneeuw mythe). Als ik mijn huidige boek uit heb ga ik denk weer eens verder daarin.Nadine schreef:Op de boekenmarkt in Deventer kocht ik twee weken geleden ‘’ the language instinct” van Steven Pinker (1994).
...
Eigenlijk heeft de titel van dit boek me op het verkeerde been gezet. Ik had meer een solide uitleg verwacht over hoe mensen nu komen aan de ervaring van groen als groen, van liefde als liefde, van vrijdenker als vrijdenker.
Pinker kan de pot op. Naast mijn bed ligt “domweg gelukkig in de dapperstraat”.
Het lijkt me overigens zeer sterk dat een gerenommerd linguist als Pinker een bijbeltekst gebruikt om een wetenschappelijke ondervinden te 'staven'. De passage in kwestie lijkt me meer een grappige assiocatieve verbinding dan een Ben Hobrink-move.
Maar wie weet schrijft dhr. Hobrink de passage ooit nog over voor de herdruk van zijn bestseller.
Laatst gewijzigd door arthas op 18 aug 2008 23:19, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Marcel
- Geregelde verschijning
- Berichten: 78
- Lid geworden op: 25 okt 2007 20:28
- Locatie: Zwaag
- Contacteer:
Probeer The Quest for Consciousness , a neurobiological aproach / Christot Koch eens. Daar staat haarfijn en (naar mijn mening) goed onderbouwd hoe wij zien en hoe dit ons bewustzijn beïnvloed en bepaald. Een wetenschappelijk (neuropsychologisch) boek leesbaar voor de leek zonder een vlaag van zweverigheid.Nadine schreef:Eigenlijk heeft de titel van dit boek me op het verkeerde been gezet. Ik had meer een solide uitleg verwacht over hoe mensen nu komen aan de ervaring van groen als groen, van liefde als liefde, van vrijdenker als vrijdenker.
Voor filosofische boeken die jou zullen raken adviseer ik het volgende:
Alle mensen heten Janus / Andre Klukhuhn
Ethica / Spinoza
Kritiek van de praktische rede / Kant
Zal je walging over de leegheid het enige leven zijn waarmee je de leegheid vult?
Dag Hammarskjöld
Dag Hammarskjöld
Arthas,
Er is geen enkel bewijs en klinkt mij in de oren als gelul in de ruimte.
Uitgangspunt voor zijn argumentatie vond Fodor in de Belijdenissen van Augustinus (misschien handelt Hobrink hier ook wel in) (Fodor, language of thought, blz 64).
Augustinus observeerde onder welk omstandigheden de volwassenen bepaalde woorden gebruikten, door uit gebaren en mimiek op te maken welke voorwerpen ze daarmee wilden aanduiden, en zo de betekenis te achterhalen.
Wittgenstein haalde het Augustinus-argument zo omver in zijn 'filosofische onderzoekingen'. Het zijn hier natuurlijk gewoon woorden die voorwerpen benoemen en geen hokus-pokus met mentalese.
Het is mij echt een raadsel waarom er bijbelteksten of ‘belijdenissen’ bijgehaald moeten worden door deze moderne fysicalisten.
Ik zie ook helemaal niet waar we nu met die self applying mentale inhouden die onvindbaar in je hersens blijken te zitten aan inzicht hebben gewonnen.
Wat hebben we nu gewonnen bij mentale uitdrukkingen die op een principieel andere wijze betekenis hebben dan uitdrukkingen uit de dagelijkse natuurlijke taal?
Fodor schreef ‘the language of thought”, postuleerde een mentale predikatentaal (Pinkers’ mentalese) waarmee we mentale verschijnselen beschrijven die niet herschreven kunnen worden in de fysische predikaten van de natuurlijke taal. De ‘self-applying’ mentale inhouden zijn uitdrukkingen van deze ‘language of thought’.Ik heb slechts de eerste hoofdstukken gelezen, en vond het niet onaardig, vooral omdat taalkundigen verheven taalmythes ontkrachten, zoals de gedachte dat denkvermogen afhankelijk is van taal (bijv. Eskimo/Sneeuw mythe)
Er is geen enkel bewijs en klinkt mij in de oren als gelul in de ruimte.
Uitgangspunt voor zijn argumentatie vond Fodor in de Belijdenissen van Augustinus (misschien handelt Hobrink hier ook wel in) (Fodor, language of thought, blz 64).
Augustinus observeerde onder welk omstandigheden de volwassenen bepaalde woorden gebruikten, door uit gebaren en mimiek op te maken welke voorwerpen ze daarmee wilden aanduiden, en zo de betekenis te achterhalen.
Wittgenstein haalde het Augustinus-argument zo omver in zijn 'filosofische onderzoekingen'. Het zijn hier natuurlijk gewoon woorden die voorwerpen benoemen en geen hokus-pokus met mentalese.
Het is mij echt een raadsel waarom er bijbelteksten of ‘belijdenissen’ bijgehaald moeten worden door deze moderne fysicalisten.
Ik zie ook helemaal niet waar we nu met die self applying mentale inhouden die onvindbaar in je hersens blijken te zitten aan inzicht hebben gewonnen.
Wat hebben we nu gewonnen bij mentale uitdrukkingen die op een principieel andere wijze betekenis hebben dan uitdrukkingen uit de dagelijkse natuurlijke taal?