Een enkel voorbeeld om spiritualisme noodzakelijk te maken is genoeg. Dat voorbeeld is de eigenschap, of ervaring, of functie, of wat dan ook: zelfbewustzijn. Wat is, is. Dus wat zelfbwusztijn is laat ik even voor anderen om te bepalen. Het is, en dat is genoeg.
Zelfbewustzijn is volgens mij niet te verklaren vanuit materialisme. Er is namelijk een onoverbrugbare tegenstelling aanwezig rond aantoonbaar juiste stellingen rond zelfbewustzijn:
1) Het is logisch onmogelijk dat het ding dat zelfbewustzijn heeft stoffelijk is
2) Het is logisch onmogelijk dat het ding dat zelfbewustzijn heeft onstoffelijk is
3) Het ding dat zelfbewustzijn heeft, is van iets gemaakt
Alle drie de stellingen zijn waar, maar kunnen in ons begrijpend vermogen niet alle 3 tegelijk waar zijn.
Ik ben uiteraard bereid al deze stellingen
in aparte topics te verdedigen. Zijn ze allemaal waar, dan is materialisme aantoonbaar onvoldoende als verklaring. Dan immers heb je iets blootgelegd dat niet van materie is en ook niet niet van materie is maar wel van iets gemaakt is.
Het ding dat zelfbewusztijn heeft is dus wel object van spritualiteit maar is geen object van materialisme
Lees ook dit deel van de definitie van materialisme :
http://nl.wikipedia.org/wiki/Materialisme_(filosofie)
De werkelijkheid van verschijnselen als 'geest' of 'bewustzijn' worden erkend noch ontkend, ze vallen simpelweg buiten het onderzoeksgebied en er worden geen uitspraken over gedaan.
Een geest is naast verschijnsel ook het IK - een geest is subject en object immers. Het IK neemt waar en word waargenomen door zichzelf.
Materialisme verklaart datgene wat we kunnen verklaren met materie als basisobject.
Datgene wat we niet kunnen verklaren met materie als basisobject, verklaart het niet.
Verander je het basisobject van "Materie" naar "geest" dan krijg je "spiritiulisme" in plaats van "materialisme" en kan je weer compleet andere dingen verklaren.
Maar vanuit sprititualisme kan je de geest en de materie niet verklaren, vanuit materialisme kan je de geest en de materie ook niet verklaren. Dus de geest zelf en de materie zelf kan je op geen enkele ons bekende manier verklaren.
Er is dus feen filosofie die afdoende is als verklaring en die wij ook kennen als filosofie. We zullen dus eerst dat iets wat afdoende is om te verklaren moeten leren kennen want we kennen het nog niet. We weten niet wat het is dus weten we ook niet waar we moeten zoeken. Maar als we gewoon overal zoeken, komen we het vanzelf tegen. Of niet.
Ik heb hier geen moeite mee, mensen die zichzelf vastzetten op één basisobject kennelijk wel. Wij zien simpelweg een beeld van de werkelijkheid waarin we twee onverklaarbare basisobjecten zien, de materie en de geest. Dat tweede basisobject zijn we zelf. Dat tweede basisobject zou er zonder het eerste niet zijn, maar ze zijn niet samenhangend met elkaar. Ook daar heb ik geen moeite mee.
Ik snap er niets van, maar dat ik het niet snap, dat snap ik tenminste.
Alleen de dwazen weten antwoorden op alle vragen en dat zal voorlopig wel zo blijven.