De parachutemoord

[Ali]

Of net als die rechters die toen bij onze 'Engel des doods Lucia de B. zeiden'; "Ze moet het wel gedaan hebben, want, want, ze is zo gemeen dat wij haast geen bewijzen kunnen vinden". En daarna een onschuldige tot levenslang veroordeelden.

Neen Steen, dat is een verkeerde voorstelling van zaken. Lucia de B. is veroordeeld op basis van een statistisch rapport. Uit dat rapport kon gehaald worden dat er een sterke correlatie was tussen het overlijden van babies en haar presentie.

[steen]

Of net als die rechters die toen bij onze 'Engel des doods Lucia de B. zeiden'; "Ze moet het wel gedaan hebben, want, want, ze is zo gemeen dat wij haast geen bewijzen kunnen vinden". En daarna een onschuldige tot levenslang veroordeelden.

Neen Steen, dat is een verkeerde voorstelling van zaken. Lucia de B. is veroordeeld op basis van een statistisch rapport. Uit dat rapport kon gehaald worden dat er een sterke correlatie was tussen het overlijden van babies en haar presentie.

Uit het Requisitoir; van de zaak tegen Lucia de B.
"Verdachte u bent zo doortrapt gemeen dat u alle sporen die als bewijzen tegen u ingebracht zouden kunnen worden, zorvuldig heeft uitgewist".
Waarom reageer ik eigenlijk nog op die eikel?

[windsurfer]

windsurfer

Ik stel narcisme/psychopaat niet als synoniem. Een narcist hoeft nog geen psychopaat te zijn. Dat is net weer een stap verder.Ik ben trouwens niet de enige die haar zo beschrijft. Zo werd ze door psychiaters omschreven.

Dat het psychische moordenaars zijn zie ik rondom mij heen. Mijn moeder, mijn ex en mijn zus laten een slagveld van ernstige beschadigde mensen achter zich. Totale onderdrukking van je persoonlijkheid. En een enkeling wordt een fysieke moordenaar.

Jan Storms heb ik gelezen en was een en al herkenning voor me. Gewoon griezelig af en toe.

Studie, je vak is prima. ik heb me er ook erg in verdiept om dingen een plaats te kunnen geven, en nee.. ik ben geen psychiater o.i.d. Maar hoe het écht is, weet je pas als je het aan den lijve hebt ondervonden.

Ik zie dat je nu wat nuanceert inzake je uitspraken over de begrippen narcist/ psychopaat waarvoor dank.
Uiteraard betekent studie en in diagnostiek tegenkomen en behandelen van deze mensen ook dat je in je werk aan den lijve ondervindt hoe het écht is. Ik weet dat heel goed.

[Ali]

Of net als die rechters die toen bij onze 'Engel des doods Lucia de B. zeiden'; "Ze moet het wel gedaan hebben, want, want, ze is zo gemeen dat wij haast geen bewijzen kunnen vinden". En daarna een onschuldige tot levenslang veroordeelden.

Neen Steen, dat is een verkeerde voorstelling van zaken. Lucia de B. is veroordeeld op basis van een statistisch rapport. Uit dat rapport kon gehaald worden dat er een sterke correlatie was tussen het overlijden van babies en haar presentie.

Uit het Requisitoir; van de zaak tegen Lucia de B.
"Verdachte u bent zo doortrapt gemeen dat u alle sporen die als bewijzen tegen u ingebracht zouden kunnen worden, zorvuldig heeft uitgewist".
Waarom reageer ik eigenlijk nog op die eikel?

Voilá:

Statistisch bewijs

Hard bewijs tegen De Berk was er niet, zij was niet op heterdaad betrapt en had altijd ontkend schuldig te zijn. Bij haar veroordeling had de rechtbank onder andere gebruikgemaakt van statistische berekeningen[19][20]. In de NOVA uitzending van 4 november, 2003[21] zei de hoogleraar strafrecht Theo de Roos: "In de Lucia de B.-zaak is het statistisch bewijs ontzettend belangrijk geweest. Ik zie niet hoe men zonder dat bewijs tot een veroordeling zou zijn gekomen." In deze uitzending kwam ook de rechtspsycholoog Elffers aan het woord, die hier stelde dat de kans dat een verpleegkundige, werkzaam op de drie ziekenhuisafdelingen, bij toeval bij zoveel van de onverklaarbare overlijdensgevallen en reanimaties op élk van de drie afdelingen aanwezig was, één op 342 miljoen zou zijn. De relevantie van dit getal was zeer omstreden[22]. Men leek er bij voorbaat van uit te gaan dat er door een verpleegkundige moorden werden gepleegd; men wilde alleen nog nagaan door welke[23]. Er werd ook van uitgegaan dat in het geval dat alle verpleegkundigen wel onschuldig zouden zijn, diensten willekeurig verdeeld werden over de verpleegkundigen [24][25]. De vermenigvuldiging van kansen over drie afdelingen, was fout: om p-waardes (overschrijdingskansen) voor drie afdelingen te combineren diende men een correctie aan te brengen voor het aantal gecombineerde p-waardes, waardoor de kans één op de miljoen werd (Fisher's method for combination of independent p-values)[26][27].

In het hoger beroep zei het Gerechtshof statistiek niet meer gebruikt te hebben. Het hof bleef echter gebruikmaken van statistische gegevens en argumentatie: het werd evident geacht dat zoveel incidenten tijdens Lucia's diensten geen toeval kon zijn, en een aantal mogelijke alternatieve verklaringen die de rechtspsycholoog Elffers had genoemd werden een voor een expliciet afgevoerd.[28] Derksen had aan de commissie-Buruma (Posthumus II, ook wel de commissie-Grimbergen genoemd) vermeld dat het aantal verdachte incidenten dat aan De Berk werd toegeschreven te groot was, en het aantal door andere verpleegkundigen meegemaakte, te klein. De aanklager had namelijk systematisch de beoordeling gekozen (of een incident verdacht is of niet) die ongunstig was voor Lucia, waarbij men soms specialist A boven specialist B verkiest, soms andersom, en soms weer een andere C ... Met hierdoor aangepaste cijfers steeg de kans tot ruwweg één op vijftig[29]. De statistici Richard Gill en Piet Groeneboom kwamen echter op een nog grotere kans van één op negen [30].

Piet Groeneboom vestigde de aandacht op het gebrek aan professionaliteit van de personen die de bijzonder sterke uitspraken van statistische aard hebben gedaan aan het begin van de zaak (zoals de kans van een op 342 miljoen van de rechtspsycholoog Henk Elffers), en het feit dat noch de rechtbank of het hof, noch de commissie-Grimbergen (Posthumus II) hoogleraren in de mathematische statistiek geraadpleegd hadden.[31] Pas nadat deze commissie al een jaar bezig was en herhaaldelijk was aangeschreven door de hoogleraar statistiek Richard Gill, was de commissie bereid een kort onderhoud met hem te hebben. Het gebruik van statistiek in het arrest werd door P. Groeneboom geanalyseerd in postings op zijn blog[32].

Philip Dawid, hoogleraar statistiek aan de universiteit van Cambridge, uitte eveneens kritiek op het onderzoek in een uitzending van NOVA, waarin ook werd gesproken met de toxicoloog Dasgupta. Naar zijn mening was het onderzoek niet professioneel uitgevoerd, zijn de verkeerde gegevens gebruikt en zijn er gegevens verkeerd geïnterpreteerd. Dawid merkte in dit gesprek ook op dat het op zijn minst merkwaardig is dat na de komst van De Berk het aantal sterfgevallen juist licht daalde, nl. van 7 naar 6 per jaar. Indien er inderdaad een seriemoordenaar in het ziekenhuis werkte zou men wellicht eerder een toename van het aantal sterfgevallen verwachten.[33] Op initiatief van Richard Gill werd een petitie voor Lucia de B. geopend.[34] Op 2 november 2007 werd er een tussenstand aangeboden aan Minister van Justitie Ernst Hirsch Ballin en Staatssecretaris van Justitie Nebahat Albayrak. Ruim 1300 mensen hadden hem inmiddels ondertekend, waaronder veel hoogleraren in diverse vakgebieden in binnen- en buitenland. In Nederland tekenden vrijwel alle hoogleraren statistiek en kansrekening de petitie. [35][36]

De Nederlandse Nobelprijswinnaar natuurkunde Gerard 't Hooft merkte bij zijn ondertekening (nummer 824) op: "Dat het gerechtshof pretendeert geen statistische argumenten te hebben gebruikt wordt door de verwoordingen van het vonnis weerlegd. Men laat de getallen, ofwel de wetenschappelijke onderbouwing, achterwege, maar legt wel een a priori verband tussen de diverse sterfgevallen waar Lucia de Berk aanwezig zou zijn geweest. Als men echt de rol van het toeval achterwege had willen laten had men de 7 gevallen alle afzonderlijk in beschouwing moeten nemen, en zich steeds moeten afvragen of er werkelijk sprake is geweest van moord dan wel dood door schuld of nalatigheid. De conclusie dat er van moord of poging tot moord sprake is kan alleen maar berusten op het argument van de coïncidentie, en dat argument had men niet mogen gebruiken. De teksten in het dagboek hadden als aanwijzing kunnen gelden, maar niet als onomstotelijk bewijs. Ik concludeer dat de bewijsvoering hier ondeugdelijk is geweest. Daar medisch personeel nu eenmaal beroepshalve veel betrokken is bij sterfgevallen dient het gerecht daarbij nog meer dan in andere gevallen terughoudend te zijn in aanklachten van dood door schuld, laat staan moord."
http://nl.wikipedia.org/wiki/Zaak-Lucia ... sch_bewijs

Denk eraan, doe je slabbetje voor als je weer aan je eikeltjessoepje zit Steen.

[steen]

Voilá:
Blablabladeblabla
Statistisch bewijs
http://nl.wikipedia.org/wiki/Zaak-Lucia ... sch_bewijs

Denk eraan, doe je slabbetje voor als je weer aan je eikeltjessoepje zit Steen.

"Ali"
Lees jij ooit wel eens een post helemaal of altijd alleen maar de eerste twee woorden van de eerste twee zinnen.

[vuurdoorn]

Ik zie dat je nu wat nuanceert inzake je uitspraken over de begrippen narcist/ psychopaat waarvoor dank.
Uiteraard betekent studie en in diagnostiek tegenkomen en behandelen van deze mensen ook dat je in je werk aan den lijve ondervindt hoe het écht is. Ik weet dat heel goed.[/quote]

Dank voor je reactie.

En toch denk ik dat studie, je vak, op je werk dingen ervaren niet hetzelfde is dan als het 40 jaar je leven is geweest.( 10 jaar geleden gescheiden. Mijn zus woonde natuurlijk niet bij mij in huis) Het gevoel dat je niet belangrijk bent, dat je altijd fout bent, dat je een k*tkind bent, altijd op je tenen lopen om liefde te krijgen.Altijd op je tenen lopen om het gemopper maar voor te zijn. Vernederd worden, gekwets, gekleineerd....En de lijst is nog veel langer, maar die zul je wel kennen. Daar kan de kennis en werkervaring van een psychiater niet tegen op. En wees er maar blij om.

Altijd het gevoel dat er iets niet klopt en er de vinger niet op kunnen leggen. Pas toen ik over narcisme las vielen er duizenden kwartjes.

En als je eenmaal weet door kennis en ervaring hoe dat soort mensen in elkaar zit......je ruikt ze op afstand! De verhalen van lotgenoten waren bijna kopieën van elkaar. Het lijkt wel of er een school voor narcisten bestaat. Fysiek geweld heb ik gelukkig zelf nooit mee gemaakt, maar heb de wanhoopsverhalen gelezen van vrouwen die thuis zwaar mishandeld werden en politiebescherming nodig hadden omdat ze na hun scheiding hun leven niet zeker waren. En de buitenwereld geloofd ze niet, want het is toch zo'n aardige charmante man.... en in sommige gevallen gaat het fout. Worden er echt vrouwen en zelfs gezinnen vermoord. Van daar mijn opmerking dat het ook fysieke moordenaars kunnen zijn.

Als je eenmaal tot in je tenen weet hoe zo'n iemand in elkaar steekt, zijn ze zo voorspelbaar. Je kan hun gedrag bijna invullen. ik wist van mijn zus op een gegeven moment precies hoe ze zou reageren en wat ze zou doen. Het klopte altijd. Ze deed het volgens het boekje. Ik sta volledig achter de dingen die ik er hier over geschreven heb. Ben overtuigd van haar schuld. En met mij velen. Mijn zus maakt kwetsende kleinerende opmerkingen als ik eens ergens blij en gelukkig mee was. Clotteman is een stap verder gegaan..

De vraag is alleen, moet je iemand waarvan je weet dat ze schuldig is vrij laten lopen omdat er geen bewijzen zijn, of moet je iemand waarvan je weet dat ze schuldig is opsluiten ondanks dat er geen bewijzen zijn.

[Ali]

De vraag is alleen, moet je iemand waarvan je weet dat ze schuldig is vrij laten lopen omdat er geen bewijzen zijn, of moet je iemand waarvan je weet dat ze schuldig is opsluiten ondanks dat er geen bewijzen zijn.

Zonder bewijs van schuld mag niemand veroordeeld worden. Zelfs bij enige twijfel over het schuldig zijn mag iemand niet veroordeeld worden. In een rechtsstaat als de onze dan.

Volgens het Nederlandse strafrecht kan iemand alleen veroordeeld worden als er wettig en overtuigend bewijs aanwezig is voor zijn of haar schuld. Hierbij zijn wettig en overtuigend twee verschillende begrippen. Het is dus mogelijk dat het bewijs wettig is, maar niet overtuigend en het is ook mogelijk dat het bewijs overtuigend is, maar niet wettig. In beide gevallen zal er vrijspraak moeten volgen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Bewijs_(strafrecht)

[siger]

overtuigend bewijs <> materieel bewijs.

[GayaH]

*
Overtuigend bewijs hoeft toch niet persé materieel te zijn?
Meerdere ooggetuigen die een bepaalde daad gezien hebben kan toch ook overtuigend bewijs zijn!

*

[mrBE]

En daarmee zijn we terug bij het begin...

Deze hele, volgens mij onnodige, hetse is terug te voeren op niet één, maar een hele verzameling factoren volgens mij:

- de "framing" in de media: het hele verhaal werd opgehangen aan de slogan "proces zonder hard bewijs", op een manier zoals dat nog nooit tevoren gebeurd is
- de heel nauwe benadering van het begrip "hard bewijs", en het wegwuiven van de relevantie van indirecte aanwijzingen en vooral de opeenstapeling ervan. Vanaf wanneer is een bewijs dan wel "hard", of nog beter: "hard genoeg"? En is het automatisch zo dat elke gradatie van "hard bewijs" het bij voorbaat haalt van een heleboel indirecte aanwijzingen die er tegenover staan?
- een advocaat (Vermassen) die het er op een bepaald moment ietwat té dik oplegt, wat waarschijnlijk nog versterkt werd in de media door bepaalde uitspraken te isoleren uit de totaliteit van zijn pleidooi. Dat is intellectueel oneerlijk. Het pleidooi is één geheel, je kan daar niet zomaar details uit isoleren en bv. gaan verklaren dat "Clottermans schuldig is omdat haar profiel goed past".
- een advocaat (Vermassen) die té suksesvol en té bekend is om zijn aanpak nog onbevooroordeeld te beschouwen
- sympathie voor de underdog wanneer het één tegen allen is, waarbij men zich niet genoeg afvraagt WAAROM het nu net één tegen allen is
- een opstoot van idealistische superrechtvaardigheid: plotseling gaat er een bal aan het rollen waardoor een zekerheid en onfeilbaarheid gevraagd wordt waar men doorgaans véél minder eisen stelt. Men wentelt zich in het heiliger zijn dan de paus; voelt lekker aan...
- overdosis CSI vertekent de verwachtingen van mensen met betrekking tot het belang en de bewijskracht van "harde fysieke bewijzen", en met betrekking tot de ingewikkeldheid en absurditeit van moordzaken: de misdaad is in dat soort programma's en verhalen omzeggens ALTIJD anders dan wat voor de hand lijkt te liggen, terwijl het in de realiteit net andersom is! Moorden met voorbedachte rade zoals in deze specifieke situatie gebeuren niet "zomaar" of tegen alle schijn in, ze gebeuren doorgaans in een context waarvan je achteraf kan zeggen dat het plaatje klopt.

Ben ik 100,0% zeker van Clotterman's schuld? Neen. Ik heb momenten dat ik serieus twijfel en dat ik een raar gevoel krijg in mijn maag, ik geef dat toe. Maar ik was ook niet een maand lang bij het proces, en ik vind mezelf op basis daarvan niet geplaatst om de beslissing van de jury zo fel te bekritiseren. Bovendien weet ik van mezelf dat ik véél teveel vertrouwen heb in mensen. Ik ben een typisch geval van iemand die zich zou laten inpakken door schijnbare oprechtheid, terwijl we wéten dat er mensen bestaan die liegen dat het zwart ziet.

De kans is véél groter dat ze het bij het rechte eind hebben, dan dat ze fout zitten. En er is gewoon geen beter alternatief als we ons rechtssysteem niet tot stilstand en totale tandeloosheid willen brengen.

[axxyanus]

De vraag is alleen, moet je iemand waarvan je weet dat ze schuldig is vrij laten lopen omdat er geen bewijzen zijn, of moet je iemand waarvan je weet dat ze schuldig is opsluiten ondanks dat er geen bewijzen zijn.

De veel belangrijker vraag is: Hoe weet je of iemand wel schuldig is als er geen bewijzen zijn.

Mensen zijn veel te snel om hun overtuiging als weten voor te stellen ook al gaat het maar om een onderbuikgevoel.

[axxyanus]

Ben ik 100,0% zeker van Clotterman's schuld? Neen. Ik heb momenten dat ik serieus twijfel en dat ik een raar gevoel krijg in mijn maag, ik geef dat toe. Maar ik was ook niet een maand lang bij het proces, en ik vind mezelf op basis daarvan niet geplaatst om de beslissing van de jury zo fel te bekritiseren. Bovendien weet ik van mezelf dat ik véél teveel vertrouwen heb in mensen. Ik ben een typisch geval van iemand die zich zou laten inpakken door schijnbare oprechtheid, terwijl we wéten dat er mensen bestaan die liegen dat het zwart ziet.

De kans is véél groter dat ze het bij het rechte eind hebben, dan dat ze fout zitten. En er is gewoon geen beter alternatief als we ons rechtssysteem niet tot stilstand en totale tandeloosheid willen brengen.

Als uit statistieken zou blijken dat bij een moord op een vrouw in 95% van de gevallen de echtgenoot de dader blijkt. Vind jij het dan voldoende om in alle gevallen waar geen alternatief gevonden wordt, automatisch de echtgenoot te veroordelen? Want uiteindelijk heb je op die manier in die gevallen dan ook een veel grotere kans om op een juiste veroordeling dan een foute!

[fbs33]

Ben ik 100,0% zeker van Clotterman's schuld? Neen. Ik heb momenten dat ik serieus twijfel en dat ik een raar gevoel krijg in mijn maag, ik geef dat toe. Maar ik was ook niet een maand lang bij het proces, en ik vind mezelf op basis daarvan niet geplaatst om de beslissing van de jury zo fel te bekritiseren. Bovendien weet ik van mezelf dat ik véél teveel vertrouwen heb in mensen. Ik ben een typisch geval van iemand die zich zou laten inpakken door schijnbare oprechtheid, terwijl we wéten dat er mensen bestaan die liegen dat het zwart ziet.

De kans is véél groter dat ze het bij het rechte eind hebben, dan dat ze fout zitten. En er is gewoon geen beter alternatief als we ons rechtssysteem niet tot stilstand en totale tandeloosheid willen brengen.

Als uit statistieken zou blijken dat bij een moord op een vrouw in 95% van de gevallen de echtgenoot de dader blijkt. Vind jij het dan voldoende om in alle gevallen waar geen alternatief gevonden wordt, automatisch de echtgenoot te veroordelen? Want uiteindelijk heb je op die manier in die gevallen dan ook een veel grotere kans om op een juiste veroordeling dan een foute!

Sterker nog, door zó te handelen verwordt de echtgenoot tot 100% dader!

[mrBE]

Ben ik 100,0% zeker van Clotterman's schuld? Neen. Ik heb momenten dat ik serieus twijfel en dat ik een raar gevoel krijg in mijn maag, ik geef dat toe. Maar ik was ook niet een maand lang bij het proces, en ik vind mezelf op basis daarvan niet geplaatst om de beslissing van de jury zo fel te bekritiseren. Bovendien weet ik van mezelf dat ik véél teveel vertrouwen heb in mensen. Ik ben een typisch geval van iemand die zich zou laten inpakken door schijnbare oprechtheid, terwijl we wéten dat er mensen bestaan die liegen dat het zwart ziet.

De kans is véél groter dat ze het bij het rechte eind hebben, dan dat ze fout zitten. En er is gewoon geen beter alternatief als we ons rechtssysteem niet tot stilstand en totale tandeloosheid willen brengen.

Als uit statistieken zou blijken dat bij een moord op een vrouw in 95% van de gevallen de echtgenoot de dader blijkt. Vind jij het dan voldoende om in alle gevallen waar geen alternatief gevonden wordt, automatisch de echtgenoot te veroordelen? Want uiteindelijk heb je op die manier in die gevallen dan ook een veel grotere kans om op een juiste veroordeling dan een foute!

Natuurlijk niet, en dat is ook compleet naast de kwestie. Waarom blijf je steeds maar hameren op één geïsoleerd element dat zogezegd de doorslag zou geven? Ik begrijp niet dat je daar blijft mee afkomen?

Kijk, in een "ideaal" geval zou een bewijsvoering kunnen bestaan uit:

0) bekentenis van de dader
1) een hard fysiek bewijs zoals DNA dat de identiteit van de dader zogoed als ondubbelzinnig linkt aan de misdaad (vaak zal het dat nog steeds niet 100% zeker maken)
2) camerabeelden, geluidsopnames of getuigenissen van VERSCHILLENDE ONAFHANKELIJKE getuigen
3) afwezigheid van een betrouwbaar en sluitend alibi
4) realistische gelegenheid om de misdaad uit te voeren
5) duidelijk motief en voordeel bij de misdaad
6) beperkte groep van mogelijke daders, of zelfs helemaal niemand anders dan de beschuldigde die het fysiek gezien HAD kunnen doen
7) persoonlijkheidskenmerken en gedrag komen overeen met iemand die zoiets zou kunnen doen, die in het plaatje passen

En ja, waarom ook niet 8) "het klikt logisch in elkaar", "typisch geval zoals we dat zo dikwijls gezien hebben"

Kom je zo'n geval tegen, dan ben je zeker en zal er (waarschijnlijk, je weet tegenwoordig maar nooit...) geen kritiek zijn op een veroordeling.

In het geval Clottermans heb je een misdaad en beschuldigde die hoog scoren op 4, 5, 7 en 8. We kunnen ook 3 aanvinken, en bij 6 komt ze eveneens in érg nauwe schoentjes. Een "onbekende" dader is om een verscheidenheid aan redenen hééél ver gezocht, en de andere mogelijke daders ontbreken volledig of scoren erg laag op één of meerdere van de andere punten. 3 tot 8 staan dus sterk.

Er duikt een duidelijk afgerond, consistent verhaal op, waarbij enkel 0,1 en 2 ontbreken.

Nu is 2 een kwestie van een duizendste geluk, en als we dat systematisch zouden eisen dan zal er weinig veroordeeld worden. Het is meer een "bonus" dan iets anders. Meestal heb je misschien één getuige, is die vaak niet onafhankelijk, en zoals geweten zijn zelfs onafhankelijke, goedbedoelde getuigenissen soms onbetrouwbaar. En dat op zich maakt ze al moeilijker in te schatten...

0 lijkt een duidelijke zaak, maar bekentenissen worden vaak ingetrokken, waarbij men claimt dat men mentaal gebroken werd enz, waardoor dit argument weer wat twijfelachtig wordt. Het gebeurt zelfs nu en dan dat iemand SPONTAAN ten onrechte bekent! Het weigeren van een test met de "leugendetector" (die natuurlijk verre van onfeilbaar is, om het zacht uit te drukken), in combinatie met het net NIET weigeren ervan door andere theoretisch mogelijke daders, is niettemin toch een kleine indicatie die men kan meenemen in een eindafweging.

Blijft nog 1 over: hard fysiek bewijs is dikwijls slechts in combinatie met andere aanwijzingen echt duidelijk. Zo is het waarschijnlijk dat bv. een mes vingerafdrukken en bloedsporen bevat van verschillende mensen. Je zal het zogenaamde "harde fysieke bewijs" dan zowiezo toch moeten gaan combineren met andere elementen om uit te maken wie het zou vastgehad hebben tijdens de moord. Bij het inschatten van het belang van dit individuele element moeten we óók rekening houden met de te verwachten aanwezigheid van dit soort bewijs. Als het ontbreekt in een situatie waarin je kan zeggen dat het bijna onmogelijk is om het niet achter te laten, dan is de consequentie van het ontbreken zwaarder dan in gevallen waarbij het heel makkelijk is om ze te verwijderen, of wanneer de misdaad van die aard is dat de kans op harde fysieke bewijzen nauwelijks aanwezig is. Dat is hier het geval, en vermindert het gewicht van het ontbreken van dat bewijs in verhouding met de andere argumenten.

Twee conclusies dan: je gaat nagenoeg nooit ál deze elementen kunnen combineren, en aan de andere kant is er geen enkel individueel element dat op zichzelf 100% zekerheid biedt. Ik vind dat we daaruit kunnen concluderen dat er tenminste in principe cut-off points zijn waarbij de afwezigheid of zwakte van bepaalde types van aanwijzingen gecompenseerd wordt door de sterkte van andere. En dat gaat op voor elk van die 8 punten, soms dus ook voor 0, 1 en 2.

De vraag is enkel en alleen wáár dat cut-off point ligt. Zowel voor het inleiden van een proces als voor het eindoordeel. Voor dat laatste heb je dus in deze een onafhankelijke volksjury die op basis van een onderdompeling in de situatie, de feiten en de betrokkenen deze afweging maakt.

[axxyanus]

Natuurlijk niet, en dat is ook compleet naast de kwestie. Waarom blijf je steeds maar hameren op één geïsoleerd element dat zogezegd de doorslag zou geven? Ik begrijp niet dat je daar blijft mee afkomen?

Omdat jij zelf altijd afkomt met argumenten over kans. Blijkbaar mogen kans argumenten alleen gebruikt worden als ze in je voordeel zijn.

Kijk, in een "ideaal" geval zou een bewijsvoering kunnen bestaan uit:

0) bekentenis van de dader
1) een hard fysiek bewijs zoals DNA dat de identiteit van de dader zogoed als ondubbelzinnig linkt aan de misdaad (vaak zal het dat nog steeds niet 100% zeker maken)
2) camerabeelden, geluidsopnames of getuigenissen van VERSCHILLENDE ONAFHANKELIJKE getuigen
3) afwezigheid van een betrouwbaar en sluitend alibi
4) realistische gelegenheid om de misdaad uit te voeren
5) duidelijk motief en voordeel bij de misdaad
6) beperkte groep van mogelijke daders, of zelfs helemaal niemand anders dan de beschuldigde die het fysiek gezien HAD kunnen doen
7) persoonlijkheidskenmerken en gedrag komen overeen met iemand die zoiets zou kunnen doen, die in het plaatje passen

En ja, waarom ook niet 8) "het klikt logisch in elkaar", "typisch geval zoals we dat zo dikwijls gezien hebben"

Kom je zo'n geval tegen, dan ben je zeker en zal er (waarschijnlijk, je weet tegenwoordig maar nooit...) geen kritiek zijn op een veroordeling.

In het geval Clottermans heb je een misdaad en beschuldigde die hoog scoren op 4, 5, 7 en 8. We kunnen ook 3 aanvinken, en bij 6 komt ze eveneens in érg nauwe schoentjes. Een "onbekende" dader is om een verscheidenheid aan redenen hééél ver gezocht, en de andere mogelijke daders ontbreken volledig of scoren erg laag op één of meerdere van de andere punten. 3 tot 8 staan dus sterk.

Kijk eens, Clottermans is niet de enige op wie 3 4 5 6 van toepassing is en 7 is gewoon je vooroordeel laten spreken. Er zijn geen cijfers die bevestigen dat iemand wiens persoonlijkheid overeenkomt met iemand die zoiets zou kunnen doen, in werkelijkheid ook een grotere kans heeft om iemand te vermoorden. Dat aanhalen weegt niet zwaarder dan, ik vind hem onsympathiek dus hij zal het wel gedaan hebben. Ook voor 8 is dat zo.

Er duikt een duidelijk afgerond, consistent verhaal op, waarbij enkel 0,1 en 2 ontbreken.

De vraag is: Hoeveel andere duidelijk afgeronde consistente verhalen zijn mogelijk. Dat is het probleem als je naar de verdachte kijkt en probeert een duidelijk afgerond consistent verhaal er rond te breien. Je vergeet om na te gaan hoe gemakkelijk het is om zo'n duidelijk afgerond consistent verhaal rond een ander te breien. Een duidelijk afgerond consistent verhaal komt in de praktijk maar al te vaak neer op: Ik heb mij laten leiden door de comfirmation bias.

Het weigeren van een test met de "leugendetector" (die natuurlijk verre van onfeilbaar is, om het zacht uit te drukken), in combinatie met het net NIET weigeren ervan door andere theoretisch mogelijke daders, is niettemin toch een kleine indicatie die men kan meenemen in een eindafweging.

De leugendetector is kwakapparatuur. Elk rechtdenkend mens zou dat moeten weigeren. Ten tweede zat Clotterman toen aan de medicijnen die de resultaten van zo'n test kunnen beïnvloeden.

Dat een mogelijk dader, vrij van verdenking werd gesteld na een leugendetecter proef, toont nog maar eens aan dat er pseudo-wetenschap gehanteerd werd in dit onderzoek.