Hoeveel mensen kunnen erop de planeet aarde wonen?

[Heptalogos]

Mijn constructieve gedachte hierbij, aansluitend op de openingspost, is dat het probleem zichzelf hoe dan ook zal oplossen. De mensheid is niet uit te roeien, hooguit flink uit te dunnen. Ik mag graag zaken omdraaien: zouden we een redelijk scenario kunnen bedenken waarbij de gehele mensheid verloren gaat? Ik niet. Dus, geen zorgen, 'wij' blijven wel bestaan voor zover we daar zelf invloed op hebben. Wat we in miljarden jaren aan evolutie hebben opgebouwd is daarmee geborgd. Denk je nog groter, dan is het einde simpelweg weer het begin, in een nieuwe big-bang. Ik vind de 'probleemstelling' daarom eigenlijk al verkeerd, vanuit de gedachte dat je alles maar moet bewaren zoals het is, terwijl ik in al die 'problematische' scenario's vaak juist kansen zie.

[Jagang]

Hmja, op zich valt daar wat voor te zeggen.
Maar niemand wil natuurlijk bij diegenen horen die moeten sterven voor deze "nieuwe start".

Ik denk dat 'm daarin de kneep en het "probleem" zit.

[Heptalogos]

Dat denk ik juist niet, omdat wij deze apocalyps zelf niet zullen meemaken. Ik denk dat we ons eerder identificeren met de gehele mensheid en dat het een beetje voelt zoals een verliezend Oranje. Maar ja, ik identificeer me dan gewoon met de winnaars, de overblijvers.

[Maria]

Hmja, op zich valt daar wat voor te zeggen.
Maar niemand wil natuurlijk bij diegenen horen die moeten sterven voor deze "nieuwe start".

Ik denk dat 'm daarin de kneep en het "probleem" zit.

Daar zit em de kneep bij bijna alle levensprocessen.
Maar toch heeft Heptalogos hier een heel goed punt.

Maakt het wat uit dat een half miljard mensen in een paar dagen sterven of er 50 jaar over doen?
Iedereen gaat dood.
Of je nu 15 of 85 jaar was op dat moment, maakt voor daarna helemaal niets meer uit.

Toch zal het de redding zijn voor het mensdom op deze planeet .

Want in 2050 3 planeten nodig hebben om ons te voeden is natuurlijk maar bij wijze van spreken, want op het moment dat 1 planeet niet meer genoeg is zal het al onvermijdelijk worden dat de (zwakste) mensen massaal gaan sterven.
Net zolang en zover als nodig is om de overgebleven mensen wel te voeden met de opbrengsten van de danmalige aarde.

[Maria]

Dat denk ik juist niet, omdat wij deze apocalyps zelf niet zullen meemaken. ...............Maar ja, ik identificeer me dan gewoon met de winnaars, de overblijvers.

Dit toch maar liever niet.
Ik hoef dit niet zonodig mee te maken.
Ook al ben ik mijn leven nu nog niet beeu.

[Think]

Hmja, op zich valt daar wat voor te zeggen.
Maar niemand wil natuurlijk bij diegenen horen die moeten sterven voor deze "nieuwe start".

Ik denk dat 'm daarin de kneep en het "probleem" zit.

Ik wel hoor: er gaat een die-off komen en de manier waarop zal niet prettig zijn, maar ik heb als pscychiatrisch patiënt toch de energie en skills niet om het te redden in een wereld post-collapse: waar moet het geld vandaan komen voor uitkering en zorg, als we back to basics zijn? Ik hoop alleen op een snelle dood, maar een video die ik gister in het Bevrijdingsmuseum zag over de hongerwinter maakt me niet vrolijk: lang lijden, diepe honger en toch na 1 winter slechts zo'n 20.000 van 1 miljoen hongerenden dood. Ik dub al lang over hoe ik het snel zal eindigen, mijn leven als de klap komt, of moet ik juist dán als belangenbehartiger voor medecliënten blijven strijden tot ik er letterlijk dood bij neerval? Zoals een beroepskracht bij ons zei, die ook peak-oil bewust is: nu gaat het nog om goede zorg, straks draait belangenbehartiging om te zorgen dat mensen met psychiatrische problematiek nog te eten krijgen.

[siger]

Denk je nog groter, dan is het einde simpelweg weer het begin, in een nieuwe big-bang. Ik vind de 'probleemstelling' daarom eigenlijk al verkeerd, vanuit de gedachte dat je alles maar moet bewaren zoals het is, terwijl ik in al die 'problematische' scenario's vaak juist kansen zie.

Zo gaat het met de oude culturen: ontstaan door accumulatie en vegaan in catastrofes, alles in de tijdspanne van enkele eeuwen, honderd keer opnieuw. En elke keer nieuwe kansen, die ons tot hier gebracht hebben. Maar vandaag hebben we meer inzicht, we kennen de geschiedenis en er ontstaat een wereldcultuur. We zijn wel degelijk in staat het hele boeltje definitief te torpederen, maar we kunnen ook met het gewonnen inzicht voor rustiger water kiezen.

[Maria]

Ik hoop alleen op een snelle dood, maar een video die ik gister in het Bevrijdingsmuseum zag over de hongerwinter maakt me niet vrolijk: lang lijden, diepe honger en toch na 1 winter slechts zo'n 20.000 van 1 miljoen hongerenden dood.

Troost je:
Dit zal niet het scenario zijn van het rijke westen, binnen een aantal decennia.

Ik dub al lang over hoe ik het snel zal eindigen, mijn leven als de klap komt, of moet ik juist dán als belangenbehartiger voor medecliënten blijven strijden tot ik er letterlijk dood bij neerval?

Het zal niet liggen aan het doemscenario, waarover we het nu hebben.
Het zal uitsluitend liggen aan de moed en het besluit van de betreffende, die ook dan nog energie weet te peuren uit het vechten voor zichzelf en zijn medemens.

Zoals een beroepskracht bij ons zei, die ook peak-oil bewust is: nu gaat het nog om goede zorg, straks draait belangenbehartiging om te zorgen dat mensen met psychiatrische problematiek nog te eten krijgen.

Zoals ik al zij.
Troost je, voldoende eten om te leven zal er in het westen nog heel lang zijn.
Misschien wel alleen in het westen.
Alle rest van onze luxe zal inderdaad op losse schroeven komen te staan.

En raad eens wat ik denk:
Het zijn vaak de psychiatrische patienten, waarbij de luxe niet het belangste is in hun leven, dus zij zijn misschien degenen, die dat het gemakkelijkste kunnen missen.

Zeker zal zijn, dat wij allen nieuwe prioriteiten zullen krijgen.
Zij die daar niet flexibel genoeg in zijn, zijn degenen die het meesten zullen lijden.

[Maria]

Maar vandaag hebben we meer inzicht, we kennen de geschiedenis en er ontstaat een wereldcultuur. We zijn wel degelijk in staat het hele boeltje definitief te torpederen, maar we kunnen ook met het gewonnen inzicht voor rustiger water kiezen.

Zeker hebben we dat in onze macht.
Maar geloof je het zelf, dat dat ook zal gebeuren?

[Chinaman]

Troost je, voldoende eten om te leven zal er in het westen nog heel lang zijn.
Misschien wel alleen in het westen.
Alle rest van onze luxe zal inderdaad op losse schroeven komen te staan.

Waarom denk je dat??? Naar mijn weten is Europa (met name West Europa) heel heel erg dichtbevolkt, en op het moment dat internationale handel stopvalt, zullen de problemen m.i. daar juist het grootst zijn.

En raad eens wat ik denk:
Het zijn vaak de psychiatrische patienten, waarbij de luxe niet het belangste is in hun leven, dus zij zijn misschien degenen, die dat het gemakkelijkste kunnen missen.

Daar kun je wel eens gelijk in hebben, doet me op een of andere manier denken aan motten (soort) die witte en grijze varianten had. als gevolg van vervuiling deed de grijze variant het steeds beter, en werd de witte variant (die eerst veelvuldiger was) steeds zeldzamer... Tenminste ik kan me zo'n verhaal herinneren...

Zeker zal zijn, dat wij allen nieuwe prioriteiten zullen krijgen.
Zij die daar niet flexibel genoeg in zijn, zijn degenen die het meesten zullen lijden.

Hopenlijk gaat het allemaal geleidelijk, dan zullen de meesten er wel aan wennen.

[Fish]

Ik niet.

Ik wel, een flinke komeet, of een super uitbarsting van bijvb deze vulkaan of yellowstonepark..

Kijk en huiver.

http://www.earthmountainview.com/yellow ... wstone.htm

[Maria]

Troost je, voldoende eten om te leven zal er in het westen nog heel lang zijn.
Misschien wel alleen in het westen.
Alle rest van onze luxe zal inderdaad op losse schroeven komen te staan.

Waarom denk je dat??? Naar mijn weten is Europa (met name West Europa) heel heel erg dichtbevolkt, en op het moment dat internationale handel stopvalt, zullen de problemen m.i. daar juist het grootst zijn.

Ik denk niet het eerst aan het stilvallen van de handel.
Dat is mi. het laatste wat zal stilvallen, zolang er nog ergens geld is.
En brandstof, maar dat is niet het belangrijkste.
Zolang er geld is en een inventieve geest, is er handel, op wat voor manier dan ook.
Misschien wel weer via zeilboot, paard en wagen en/of kamelen.
De grootste problemen zullen er komen, daar waar geen geld is en daar waar geen voldoende infrastructuur is.

Zeker zal zijn, dat wij allen nieuwe prioriteiten zullen krijgen.
Zij die daar niet flexibel genoeg in zijn, zijn degenen die het meesten zullen lijden.

Hopenlijk gaat het allemaal geleidelijk, dan zullen de meesten er wel aan wennen.

Inderdaad.
Ik denk dat er regelmatig grote klappen zullen vallen bij de zwaksten en dat de rest geleidelijk gaat en er toch zo weer een nieuw evenwicht zal ontstaan.

[Jagang]

Ik denk dat er regelmatig grote klappen zullen vallen bij de zwaksten en dat de rest geleidelijk gaat en er toch zo weer een nieuw evenwicht zal ontstaan.

Ik denk dat we zelf tegen die tijd ook bij de zwakken horen, omdat we via immigranten armoede binnenhalen.
Immigranten die hier komen halen wat ze "thuis" niet kunnen krijgen.

[Maria]

Ik denk dat er regelmatig grote klappen zullen vallen bij de zwaksten en dat de rest geleidelijk gaat en er toch zo weer een nieuw evenwicht zal ontstaan.

Ik denk dat we zelf tegen die tijd ook bij de zwakken horen, omdat we via immigranten armoede binnenhalen.

Meen je nou serieus wat je hier schrijft?
Laat je je nu niet een beetje leiden door onderbuikgevoelens?
Van jou ben ik dat niet gewend.

We halen al 40 jaar veel immigranten binnen. en dat uit de armste landen.
Zijn wij daar armer van geworden en kunnen wij daardoor vergeleken worden met de zwaksten ter wereld?
Anders dan door een "normale" globaal aanwezige crisis golfbeweging?

Immigranten die hier komen halen wat ze "thuis" niet kunnen krijgen.

Ik geloof zeker, dat dat gebeurt.
Dat is ook feitelijk de meest normale gang van zaken.
Hoe je daar tegenaan kijkt kan wel heel wisselend zijn:
Door een zwarte bril en het de ander misgunnend of je realiserend dat het gewoon de werkelijkheid is, en jezelf in zo'n situatie hetzelfde zou doen.
Bovendien:
Het gaat net zover, als je toestaat.
Of
Het gaat net zover als je, als gemeenschap zijnde, het toestaat.

En nu je het er toch over hebt.
Ik geloof ook, dat dat heel extreem zal gaan gebeuren, als het scenario, hier belicht, zich zal gaan ontrollen en bewaarheid gaat worden.
Dat de wereld, als we niet oppassen, een graaicultuur zal krijgen, zoals we nog nooit in een beschaafde wereld hebben beleefd.
En niet alleen de armen, die een graantje willen meepikken, omdat ze willen eten.
Maar ook de rijken, die daar weer grote verdiensten in zien, omdat zij degenen zijn, die op de graanzakken zullen zitten.

[Chinaman]

Ik denk dat er regelmatig grote klappen zullen vallen bij de zwaksten en dat de rest geleidelijk gaat en er toch zo weer een nieuw evenwicht zal ontstaan.

Ik denk dat we zelf tegen die tijd ook bij de zwakken horen, omdat we via immigranten armoede binnenhalen.
Immigranten die hier komen halen wat ze "thuis" niet kunnen krijgen.

Als je bekijkt wat voor grondstoffen (eiwitten uit soja voor veehouderij, Olie voor petrochemie, kleding uit buitenland enz enz en transport van afval naar buitenland) zie ik juist het tegenovergestelde... Dat wat niet in NL te verkrijgen is word bij de "arme landen" gehaald...

De grootste problemen zullen er komen, daar waar geen geld is en daar waar geen voldoende infrastructuur is.

Geld, is iets waarin men "gelooft" in crisestijden niks waard. Infrastructuur, daar kan je inderdaad veel mee doen, maar zonder olie rijden er maar weing autojes/vrachtwagens om spullen te vervoeren...
Hoeveel runderen/varkens/kippen in NL zouden er wellicht moeten sterven zonder de import van buitenlandse eiwitten??? 1, 100,1000, 10.000 of helemaal geen???

Trouwens daar waar weinig infrastructuur is, zijn de mensen over het algemeen gewend aan het leven in barre omstandigheden, in vergelijking verandert er juist voor hen zeer weinig, maar juist op plaatsen waar "luxe" heerst zal mijn inziens de verandering juist veel en vele malen groter zijn...