Nu ja, ik reageerde heel redelijk naar die vrouw toe, was niet kwaad hoewel dat beest absoluut niet los en/of zonder muilkorf in het bos had mogen lopen. Jaap bloedde niet, maar was wel aan het piepen en liep mank, dus ik dacht dat een bezoek aan de dierenarts misschien wel nodig zou zijn. Dus ik vraag de mevrouw beleefd om haar gegevens, zodat eventuele kosten voor haar rekening zouden zijn. Volgens mij heel redelijk
Dat weigerde ze pertinent en in behoorlijk grove bewoordingen, en omdat ik niet het type ben wat verlepte kakwijven met kutkapsels in elkaar slaat in het bos, zelfs niet als ik daar zwaar behoefte aan heb (bloed begon te koken, geen rode waas, want ik doe niet aan rode wazen, maar ik was echt pissig) zat er niet veel anders op om door te lopen. Japie liep er wat beter bij, maar piepte nog steeds. En toen begreep ik voor het eerst echt wat mensen voelen als ze zeggen "Maar je moet niet aan mijn hond komen"
Dus ik ben omgekeerd, ben netjes 30 meter achter de dames aan gaan lopen omdat ik ook niet het type ben dat verlepte kakwijven met kutkapsels intimideer, zelfs niet als ik daar zwaar de behoefte aan heb, en ben achter ze aan teruggelopen naar het dorp. Gewoon om te kijken waar ze woonden en om dan vervolgens aangifte te doen en een adres te hebben om de eventuele dierenartsrekening heen te sturen. Was al iets minder redelijk, maar niet geheel onredelijk.
Op een gegeven moment blijven de VKWMKK staan bij zo'n laag houten slagboompje. Ik er heen gelopen netjes op 5 meter afstand blijven staan, korte woordenwisseling, ongeveer dit:
VKWMKK: Wij voelen ons heel erg bedreigt nu
Ik: Hoeft niet hoor ik wil alleen een adres hebben om aangifte te doen en eventueel de dierenartsrekening heen te sturen.
VKWMKK: Ja, maar jouw hond liep ook los
Ik: Mijn hond kan los, de jouwe niet, die is vals.
Mevrouw verlengt de hondenriem mogelijk in een poging om me te intimideren, hond komt op me af. Helaas voor de hond heb ik jaren een krantenwijk gehad op het platteland en weet hoe je honden moet behandelen. Eén grauw van mij en de hond zit trillend met de staart tussen de poten achter de VKMKK. Ik adviseer de dame om de hond voortaan en aangelijnd te laten met een muilkorf om.
VKWMKK: Als je nu niet weggaat bel ik de politie
Ik: doe maar, dat is erg handig voor de aangifte
VKWMKK: Ga weg, of ik zorg dat het je berouwt.
Ik: Oh, gaan we dreigen?
VKWMKK: Nee dat is een belofte.
Had ze niet moeten zeggen. Ik begin breed te grijnzen, doe onverwacht (ik zag het zelf ook niet echt aankomen) 2 stappen naar voren en roep BOE!. Beide VKWMKK deinzen achteruit, struikelen over het slagboompje, een houdt zich staande, maar de tweede gaat vol onderuit. Dat was niet de bedoeling achteraf (denk ik) maar man...


VKWMKK: Ik ga aangifte doen bij de politie
Ik: Weet je wat ik zou doen? Gewoon achter me aanlopen, dan zie je vanzelf waar ik woon.
Ik kijk opzij, Jaap zit te kwispelen en met een hondengrijns op zijn bek. Ik denk: "bezoekje aan de dierenarts is blijkbaar niet meer nodig, en toen ben ik maar doorgelopen.
Het verdient niet geheel een schoonheidsprijs, maar ik vond het wel scherp van mezelf.