Een klein fragment:
Maar als atheïsme ook een geloof is zou er voor de heer Demaerel niets aan de hand moeten zijn; Dan zijn wij toch ook lekker spiritueel bezig. Ergens krijg ik het idee dat hij alleen het katholieke geloof als ware invulling van spiritualiteit ziet. Wat een berg apekool is dit artikel zeg. Er is geen beginnen aan om er gaten in te schieten.Zo is het ook met geestelijke armoede die typisch is voor het “moderne” westen: enkele eeuwen rationalisme hebben onze geestelijke zintuigen versmoord, onze spirituele fijngevoeligheid verschroeid. We zijn dan wel trots op onze Verlichting, maar zien niet in dat onze koude wetenschappelijk-technische ingesteldheid onze behoefte aan spiritualiteit verplettert, ja, zelfs verdacht maakt. We leven als het ware in een geestelijke woestijn: waar hoor je nog echt praten over geloof en levensbeschouwing, over de zin van het leven? Alleen privé en in de kerk!? Maar thuis wordt daar bijna nóóit over gepraat, en steeds minder mensen gaan naar de kerk, en in de kerk mogen mensen alleen passief luisteren: zo verleren we collectief onze spirituele dimensie, en als ze wel ter sprake komt, voelen we ons als een olifant in een porseleinkast. En dit geldt ook voor mensen die zich als niet-gelovig beschouwen, want on-geloof is ook een vorm van geloof, en atheïsten moeten evenzeer hun niet-geloof in vraag kunnen en durven stellen. Want evenzeer als er weinig gelovigen zijn die hun geloof zinvol kunnen verwoorden, ken ik ook weinig atheïsten die hun niet-geloof met steekhoudende argumenten kunnen verdedigen.
