Definitief naar Thailand

[Peter van Velzen]

Vanmiddag gingen we zwemmen achter het dammetje bij de watervallen. Er zijn daar stroomversnellingen stroomafwaarst en watervallen stroomopwaarts, maar achter het dammetje is het diep en veilig genoeg om te zwemmen. Zelf kan ik slechts rondspetteren, want ik durf mijn hoofd niet laag genoeg te houden om de rest van het lijf drijvende te krijgen. Maar dat mocht de pret niet drukken. Desalniettemin klom ik er eerder uit, want er moet toch ook iemand zijn om foto’s te maken nietwaar?

Het leukst is het vlak bij de overlaat, waar toch enkele liters water per seconde overheen stromen. De stroming trekt je shirt tegen het muurtje aan waar het in een kier blijft steken. Zelf kom je tot stilstand tegen dat muurtje en een zeer aangename constante stroom gaat om en onder en langs je heen. Ik verbleef vrij dicht aan de kant, waardoor er regelmatig kleine jongetjes over me heem doken, maar ik werd door de volgende plons minder bespat, dan wanneer ze vervolgens zwemslagen maakten.

Ting Li was het die me naar de overlaat trok (vanwege die extra trekkracht kon ik dan wel drijven, terwijl Peng me later terugsleepte (70 kilo opa minus 65 kilo waterdruk sleept vrij gemakkelijk) Roel (100+) hebben ze niet geprobeerd voort te slepen. . . .

We hadden tevoren vlak bij gegeten en gedronken, en ook na afloop bleek er een karretje te zijn dat lekker opgerolde deegwaar verkocht met zoete inhoud. Peng klaagde dat er geen vriend(inn)en bij waren (alleen drie grote kerels), maar had het toch wel leuk gevonden. Roel wil volgend jaar vaker gaan en dan ook de hoge watervallen bekijken. We gaan dan wel sportschoenen dragen ipv sandalen, want opa mag natuurlijk niet uitglijden en vallen. . . .

[Peter van Velzen]

Het regent al dagen achtereen en met rondje Nordic walking heeft al bijna een weel niet plaatsgevonden. Ik zit dus veel te lang achter mijn computer terwijl ik jullie vrijwel niets te melden heb. Misschien dan dat Nong Pim innmiddels in veel in haar loopstoeltje zit en veel muziek veroorzaakt (Venga Boys: Boom boom boom boom). Ze kan nog niet achteruit, dus zo nu en dan moet iemand haar uit de hoek helpen, maar ze heeft vaak machtig veel plezier.
Namfon heeft haar eigen computer met Wifi, dus die kan overal waar ze zit internetten, maar peng doet het meestal mbv mijn smartfone. Die wordt eigenlijk nauwelijks als telefoon gebruikt. Gisteren kwam Kiauw langs en vroeg “waarom doet jouw telefoon het niet? Ik begreep niet wat ze bedoelde, pakte het apparaat van Peng af, en besloot even te kijken of mijn beltegoed nog wel voldoende was. Tot mijn stomme verbazing kon ik het contact van “check balance” niet meer vinden. Hoe kan dat? Kiauw wist het nummer uit haar hoofd *104# Ik toets dat in en krijg: “Geen mobiel netwerk gevonden”. Wat nu? Dan maar even naar de netwerkverbindingen kijken: “insert SIM-card” Hoezo, die zit er toch in? Kiauw checkt hem, ja hij zit er nog in. Ik taal even op Thais zodat zij makkelijker kan kijken, maar hetzelfde liedje. Het ziet er naar uit dat de Sim-kaart stuk is en dat ik een nieuwe nodig heb. Meestal gaan Sim-kaarten langer mee dan telefoons, maar deze keer zo te zien niet.
Ik laat jullie weten als het probleem is opgelost. Misschien heb ik dan ook weer een nieuw telefoonnummer

Jammergenoeg is mijn bijlagequota bereikt, wie de foto van Nong Pim wil zien moet op Facebook kijken,

[Youngster]

Gaaf zeg, naar Thailand.
Als ik klaar ben met mijn havo-opleiding wil ik graag een jaar backpacken naar Australië.
Geweldig lijkt me dat.

[Peter van Velzen]

Ik heb al een tijdje niets meer in dit onderwerp gepost, omdat mijn bijlagequota bereikt is en mijn verhaaltjes een stuk minder leuk zijn zonder foto's. Maar vanmiddag is er toch iets gebeurt dat jullie moeten weten!

Mijn achterkleindochter Nong -Pim komt regelmatig naar mij toe lopen en legt dan haar handjes op mijn knien. Dat betekent dat ze op school wil zitten om met haar grijpgrage handjes aan het burolaatje, de muis of het toetsenbord de zitten. Ik laat dat regelmatig toe, totdat ze echt begint te slaan, want ik heb het geld voor een nieuw laptop niet in mijn portemonnaie.

Deze keer, hield ze zich echter rustig, en vierde haar lusten bot door met haar handjes op het toetsenbord steunend naar de mooite kleurtjes van het vrijdenkersforum te kijken. Ineens echter veraderde de kleur en toen ik haar uiteindelijk weer op de grond had gezet omdat haar moeder haar papje had klaargemaakt, en de kleine tot zich riep, bleek het forum te zijn overgeschakeld op de mobiele weergave.

Ik wist niet dat daar een toets(encombinatie) voor was!

[Jinny]

Hahaha, even onderop kijken en klikken...

[Peter van Velzen]

Hahaha, even onderop kijken en klikken...

Tsja kleine lettertjes . . . . Die kunnen blijkbaar alleen kleine mensjes lezen.

[Peter van Velzen]

Onze pogingen om mij ingeschreven te krijgen in de gemeente Trang verlopen moeizaam. Eerst moest onze huwelijksacte terug naar Nederland, worden vertaald in het Engels, gelegaliseerd door Justici en buitenlandse zaken en de Thaise Ambassade en terug in Thailand weer in het Thais worden vertaald. Toen konden ze mijn paspoort niet lezen, en moest ook dat in het Thais vertaald worden.

Maandagochtend zaten we ter plekke op ons beurt te wachten toe we hoorden dat dit niet eerder dan half twee zou zijn. Rond die tijd dus teruggekomen, en toen duurde het nog tot na drieen, Ik moest de namen van mijn vader en moeder voorlezen want die moesten ook in Thaise transcriptie worden ingevoerd. Uiteindelijk kwam er een kink in de kabel, toen bij controle bleek dat mijn achternaam op de ene Thaise transcriptie anders was dan op de andere. Dus een nieuwe vertaling werd nog dezelfde middag besteld,

Dinsdagmiddag weer terug, maar toen was de semi-ambtenaar van ons boerenland niet aanwezig om op zijn beurt zijn handtekening te zetten. Die was er de volgende ochtend, en Kesinee kwam daarna terug om mij op te halen voor een laatste gesprek met de baas van het bevolkingsregister. Die had echter geen tijd, en Kesinee zou wel gebeld worden als hij wel tijd had. Gisteren echter werd het aantal beschikbare medewerkers met twee verminderd, en de baas had het ook vandaag te druk met de nasleep van deze aanslag op zijn workforce. . . .

Zie hier wat er donderdag gebeurde

But I didn’t shoot the deputy. . . .

[dikkemick]

Succes Peter en goede reis!

[Peter van Velzen]

Succes Peter en goede reis!

Reis? Ik ben hier al anderhalf jaar hoor!

[Fish]

Succes Peter en goede reis!

Reis? Ik ben hier al anderhalf jaar hoor!

[axxyanus]

Succes Peter en goede reis!

Reis? Ik ben hier al anderhalf jaar hoor!

Ja maar je bent nog niet ingeschreven, je woont daar dus niet maar logeert daar. Dat is op reis zijn.

[Peter van Velzen]

Succes Peter en goede reis!

Reis? Ik ben hier al anderhalf jaar hoor!

Ja maar je bent nog niet ingeschreven, je woont daar dus niet maar logeert daar. Dat is op reis zijn.

Gemeente Trang, ."Sorry maar we liggen wat achter met one werkzaamheden"

[Fish]

De Thaise molens ............................

[Peter van Velzen]

5 generaties

Gisteren kwamen Mamma Nin, haar jongste dochter Tha en Mamma Chom naar Trang. Vooral de 90 jaar oude Mamma “1” Nin, heeft alles goed in zich opgenomen. Vorig jaar was ze pas geopereerd aan haar darmen en was het allemaal maar zo-zo met haar. Nu leelk ze weer volop zin te hebben in het leven. Als ze net zo oud wil worden als haar moeder, dan heeft ze nog 12 jaar te gaan! De dames hadden onze woningen nog nooit gezien, en vonden uiteraard alles heel mooi. We hebbengezamelijk gedineerd waarbij met name Mamma Nin een gezonde eetlust bleek te hebben en ‘smorgens ontbeten de dames bij mij voor de deur. Tot slot een fotosessie in de mooie erkerkamer, waarbij mijn camera volliep en mijn flitser soms spontaan weigerde, maar uiteindelijk kreeg ik 5 Generaties Thaise “pujing”(=vrouw(en)/meisje(s)) op de foto. Voor wie het nog niet wist: even alle generatienummers er bij gezet.

Boven vlnr Mamma Chom (1), Kesinee (2) met Taptim (5) op schoot en Mamma Nin (1)
Onder Thip (3) en Saai (4) met Nong-Pim(5) op schoot.

Nu worden de dames weer teruggebracht naar Nopitham (2½ uur rijden)
Voor zwager Roel en schoonzus Suchada - die 6 maart weer vertrekken met de trein naar Bangkok - in elke geval tot volgend jaar. Die vliegen zondag weer naar Nederland



)

[Peter van Velzen]

Vanmorgen waren we in Kantang. Dankzij een opmerking van Roel had ik net op tijd in de gaten dat ik me voor mijn huidige visum – in tegenstelling tot het vorige – om de 90 dagen bij de Immigratiedeinst moet melden. Het was nog geen halfuur rijden, en – zoals de routebeschrijving die Toel op een Thailand-forum had gekregen aangaf – reden we het kleine kantoortje inderdaad voorbij voor dat we het zagen. Gekeerd en er tegenover – bij de douane (Kantang heeft een zeehaventje) – geparkeerd. Ik werd meteen geholpen. 5 minuten later had ik een bewijsje in mijn paspoort, dat aangad dat ik voor 1 juni terug moet komen voor een nieuw bezoek. Na een ommetje naar een mooi uitzicht waar vandan we heel Kantang en de zee konden zien, gingen we weer naar Trang. Er was nog geen uur verstreken toen we weer thuis waren. “Makkelijk”.