Fijn dat je wat ik naar voren breng bestudeert, maar het klopt niet wat je zegt. Ik geef deze gelijkenis geen negatieve lading, maar geef Jezus een compliment dat hij "door de religie gekweekte haat en nijd en scheiding tussen mensen, en daaruit voortvloeiende hypocrisie, aan de kaak stelt". Ik ben zelfs royaal door erbij te vermelden dat gelovige overtuigingen evenzeer een persoon in de goede richting kunnen sturen als in de weg kunnen staan.Thomas72 schreef:Neem jouw reactie uit het topic Zelfs al bestond Jezus niet, zijn boodschap is de mooiste: http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 30#p501014
Daarin presteer je het zelfs om de gelijkenis van “De barmhartige Samaritaan” een negatieve lading mee te geven. Dat heeft niets meer met eerlijke exegese van een bijbelgedeelte van doen, maar legt alleen jouw aversie tegen god en religie bloot.
Blijft over dat ik aanstip dat Jezus hier een probleem probeert op te lossen dat door religie ontstaan is. Deze uitleg is iets wat toch echt op eerlijke bijbelexegese is gebaseerd, de hele pointe van de gelijkenis is dat het immorele handelen gedaan werd vanuit religieuze overtuiging, door mensen wier leven in het teken van de godsdienst stond, en Jezus koos de Samaritaan uit als lichtend voorbeeld omdat Samaritanen vanwege religieuze overtuiging geminacht werden. Wil je dit ontkennen?
Zo niet, is er een reden waarom ik dit niet had mogen opmerken? Heb je wat ik hier zeg ooit door een religieus persoon horen opmerken? Zo ja, wat is er negatief of oneerlijk aan? Zo nee, waarom ben je er niet blij mee dat een ongelovig persoon je wijst op iets waarvoor je altijd blind was?
Wil je echt beweren dat het onnatuurlijk is om, wanneer je op een afgelegen plek een zwaargewond persoon tegenkomt, deze persoon hulp te bieden? Hoe gek wil je het maken?
Je vervolgt de inmiddels welbekende strategie waar je je veelvuldig aan schuldig maakt: omzeilen van de contradictie die je voor de voeten is gelegd. Ditmaal wijs je op andere zaken die er niets mee te maken hebben, en beweer je vervolgens dat die van dezelfde orde zijn.Thomas72 schreef:Rereformed schreef:Het is juist andersom bij ex-gelovigen. Bijna allemaal zijn we opgegroeid met (het vooropgezette plan) "de God van de liefde en Jezus de Goede Herder". De God van genocide, en psalmen waarin we dit tegenkomen: "Geprezen zij Jahweh, mijn rots, die mijn handen oefent ten strijde, mijn vingers tot de oorlog...die volken aan mij onderwerpt", kregen we pas bij het lezen van de bijbel in zijn geheel.
Maar je tegenwerping dat je naar goede zaken moet kijken is geen oplossing voor dat probleem dat we ook met die oorlogsgod en opdrachtgever tot genocide zitten. Je suggestie is enkel een oplossing in zoverre het de gelovige via zich concentreren op mooie passages de mogelijkheid geeft een contradictie te negeren. Ze met elkaar harmoniëren is onmogelijk.
Om te beginnen staat de bijbel bol van paradoxen: vele eersten zullen de laatsten zijn, je leven terugkrijgen door het te verliezen, kracht door zwakte, enz…
Daar gaat voor mij juist zeggingskracht vanuit.
Er gaat geen enkele kracht uit van een contradictie die onmogelijk op te lossen is, namelijk zeggen dat God liefde is en tezelfdertijd beweren dat God opdracht kan geven tot genocide.
1- Er is in de Torah, waar die opdracht tot genocide gegeven wordt, geen enkele sprake van of gedachte aan opstandingsgeloof. Opstandingsgeloof is iets van veel latere datum en overgenomen uit het heidendom.Thomas72 schreef:Maar zoals ik al eerder heb aangegeven, vind ik gods wrekende kant niet per definitie in tegenspraak met zijn liefdevolle kant. Nu zeg jij min of meer of dat genocide de ultieme misdaad is, die op geen enkele grond te rechtvaardigen is en door geen enkele daad gecompenseerd kan worden.
Nu ben ik dat met je eens wanneer het om mensen onderling gaat. God daarentegen heeft autoriteit over zijn schepping. Hij kan leven nemen en weer teruggeven. Nu kan je het daarmee oneens zijn of die autoriteit niet accepteren, maar dat is wel een (geloofs)feit, dat de bijbel aanreikt.
2- Indien God een volk wil uitroeien, laat hij dat zelf doen.
3- Maar het gáát om mensen onderling. De bijbelgod geeft (zo laten gelovigen zich wijsmaken) aan mensen opdracht om genocide te plegen. Zoiets is in alle gevallen crimineel. Geloof hieraan schenken is in alle gevallen afkeurenswaardig.
Wat een flauwekul om hier Nietzsche bij te halen. Niemand heeft er een autoriteit of ideologie voor nodig om uit te spreken dat opdracht geven tot genocide het toppunt van criminaliteit is. Wee de gelovige die deze meest elementaire moraalregel wil tegenspreken.Thomas72 schreef:Ik kan meevoelen dat dit een grove schending is van het grote gebod van Nietzsche: “amor fati”, waar jij je lot aan hebt verbonden.
De bijbel is veelal in meerdere opzichten in gebreke (indien men het beschouwt als iets wat relevantie voor de dag van vandaag zou hebben). De gebreken zijn zowel feitelijk als moreel. Daarenboven komt dan nog veelal de incorrecte interpretatie die de religieuze mens op de teksten legt. Me dunkt dat het teveel gevraagd is om alles ineens te becommentariëren. Het is bij een bepaald aspect maar net wat er als meest opvallende zaak naar voren komt, of wat als sterkste argument in een bepaalde discussie gebruikt kan worden, dat het eerst vermeld wordt.Thomas72 schreef:Typisch, als de boodschap jou niet welgevallig is, dan wuif je het weg als zijnde “dit verhaaltje”. Vervolgens blader je even verder en kom je wat ‘genocideverhaaltjes’ tegen en die neem je in één keer uiterst serieus. Leg eens uit hoe dat werkt, als je wilt?
De wetenschap heeft aangetoond dat de religieuze kijk op de oorsprong van de mens en de staat waarin hij zich bevindt onmogelijk op waarheid kan berusten. Bijgevolg heeft de religieuze kijk op de oorsprong en staat van het menszijn geen enkele basis meer en is je erop beroepen uiterst naief. Dat laatste springt er voor mij uit.
Maar in het genocideverhaal worden we geconfronteerd met een uiterst verderfelijke moraalopvatting. Het verdedigen van deze moraal is wat er voor mij uitspringt als meest ongelooflijke waar een slaaf van het geloof toe in staat is. Enkel het verdedigen van de hel wedijvert met deze immoraliteit. Vergeet ook niet dat deze waanzin uit de bronstijd via de bijbel bewaard is gebleven en in het islam-geloof zijn nawerking heeft tot op de dag van vandaag. Geen reden om dit gevaarlijke en laakbare denken niet serieus te nemen.
Ik had je natuurlijk ook kunnen toeroepen dat de wetenschap heeft aangetoond dat de beschreven genocide nooit heeft plaatsgevonden en daarmee bewezen is dat wat jij voor godsopenbaring houdt een door de priesters verzonnen ideologie is ter verhoging van hun macht en opzweping van nationalisme. Ook dat is waar. En wat jouw interpretatie van het paradijsverhaal betreft had ik je ook kunnen confronteren met dat het verhaal in werkelijkheid geheel andere zaken vertelt dan die jij verzint. Ik heb dat ooit elders gedaan ( viewtopic.php?p=386964#p386964" onclick="window.open(this.href);return false; ). Wat de historisch-kritische interpretatie van bijbelteksten betreft heb ik al uitgebreid aan je geschreven ( hier en hier ). Je hebt niet veel tekenen laten zien dat je er ooit wat mee gaat doen. In plaats van wetenschappelijk lezen van de bijbel blijf je de bijbel lezen geketend aan een religieuze ketting. En zoals je hier weer ziet is ontwijken van een onoplosbaar dilemma waar je mee geconfronteerd wordt je favoriete bezigheid.
In dat geval is eenvoudig niet waar wat je eerder betoogde, namelijk dat het gaat om "vóór of tégen god, leven mét of zónder hem". Je spreekt jezelf zelfs dubbel tegen. In nota bene deze zelfde bijdrage vertik je het het uitvoeren van de opdracht tot genocide te veroordelen, maar nu, slechts een paar ademhalingen verder, laat je opeens weten dat het om "harmonie met je omgeving" gaat. Indien van het laatste sprake is, dan is opdracht geven tot genocide zeer zeker crimineel, in religieuze bewoordingen uitgedrukt zelfs duivels.Thomas72 schreef:Rereformed schreef:De realiteit van het mensdom is dat God de mens nooit serieus genomen heeft, 99% van het mensdom heeft namelijk nooit over deze God ook maar één woord te horen gehad. Het kan dus onmogelijk gaan "om een keus vóór of tégen god, leven mét of zónder hem".Thomas72 schreef:De mens vegeteert niet alleen maar krijgt ook een taak in deze schepping en daarmee verantwoordelijkheid. Onderdeel van deze verantwoordelijkheid is de mogelijkheid om te kiezen: vóór of tégen god, leven mét of zónder hem. Dat is waar m.i. de boom van kennis van goed/kwaad voor staat. God neemt ons daarmee uiterst serieus en vraagt om een bewuste keus, geen slaafse volgzaamheid. Een keus met consequenties
Ik denk dat je wordt beoordeeld naar hetgeen je weten kan. Wanneer je nooit van god gehoord hebt, maar je leeft in harmonie met je omgeving, dan ben je al een heel end op weg.
Zie je hoe je wanneer je je eigen gezonde denken erop los laat, je onmiddellijk de opvatting dat God opdracht zou kunnen geven tot genocide volledig tegenspreekt? Je geeft je enkel over aan immorele opvattingen wanneer het boekgeloof dat van je eist. Zie in hoe dol en dwaas zoiets is.
Voortdurend volg je dezelfde strategie. Omzeilen van waar het om gaat en aankomen met een cop-out. Indien de mensheid niet begon met Adam en Eva, maar honderdduizenden jaren geleden uit een geleidelijke evolutie is ontstaan, kán men eenvoudig niet spreken van 'zondeval'.Thomas72 schreef: Hoe het natuurwetenschappelijk allemaal is gegaan, vind ik niet zo bijster interessant.
Als ik uitroep: “wat een fantastische zonsopgang heb ik vanmorgen gezien!”, reageer jij toch ook niet op schoolmeesterachtige toon met : “dat zie je hélémaal verkeerd, de aarde draait om de zon, dus technisch gezien ben jijzelf weer richting de zon gedraaid”. Volgens mij mis je dan mijn punt.
Precies. Daarmee ontmasker je jezelf feilloos. Psychische zelfbevrediging heeft bij de gelovige altijd voorrang, ook als het ten koste gaat van de waarheid of ook wanneer men om de heilige teksten op orde te houden criminaliteit moet omturnen tot goede moraal. Daarom heeft je religieuze argumentatie niets om het lijf. Het is een psychische verslaving.De boodschap dat jij en ik gewenst en geliefd zijn en niet het product van toeval en willekeur, vind ik veel belangrijker.
