genoegdoening

[Marliesgld]

In deze discussie gaat het niet om een mening, maar om wat men praktiseert. Wie de andere wang niet toekeert komt al snel in een traject van wraak, genoegdoening. Immers, veel misdaden blijven onbestraft, denk aan verkrachtingen. Dan kunnen slachtoffers of belanghebbenden wraakgedachtes koesteren en deze integreren in hun denkwereld op onbewust niveau. Daar berust het hele hemel/hel systeem op: de gelovige gelooft dat daders in een hiernamaals voor eeuwig zullen roosteren in de hel. Wraak in het hiernamaals! Dat er ergens in de bijbel staat dat de wraak aan God is, dat vergeten ze voor het gemak maar even. Want ze denken in die zelfde denkwereld dat God op hún hand is. M.a.w. ze nemen alvast maar de plaats van God in.

Wat de andere wang betreft, niemand zegt dat ik moet zwijgen over kwesties. De denker in mij kan zijn mening uitspreken over iets. Maar een afrekening kan niet aan de orde zijn. Het is mij gebleken dat als ik niet reageer op veronderstelt onrecht wat mij aangedaan is, dat ik het onrecht dan sneller vergeet. Zo zeer zelfs dat het uiteindelijk er niet meer toe doet. Door te reageren (doen) hou ik ook het vermeende onrecht in leven. Wat mij tot de conclusie brengt dat de doener in mij een jankerd is die ik beter kan negeren.

Het komt mij wat kort door de bocht voor, maar dat is het nadeel als men in algemeenheden praat.
-Ik ga ervan uit dat je een mening praktiseert.
-Wie de andere wang niet toekeert komt al snel terecht in een traject van wraak? Dat lijkt me niet, want zowel de andere wang toekeren en wraak nemen zijn beide actieve dingen. De tussenweg is: niet deelnemen aan een conflict en een stap achteruit doen.
De kans is trouwens groot dat we heel verschillende voorbeelden op het oog hebben. Ik heb in mijn directe omgeving te maken gehad met misbruik door iemand die zich christen noemde. De andere wang toekeren is uiteraard absurd, maar ik sta er volkomen achter dat er een 'wereldlijke' straf is opgelegd. Is dat wraak? Voor mij is het iig genoegdoening naar de slachtoffers, en voor hen ben ik blij met deze 'wraak' . Maar nogmaals, ik denk dat we verschillende vb op ons netvlies hebben.
Hoewel: de andere wang toekeren zou mij in alle gevallen te ver gaan, sterker, dan ben ik verantwoordelijk voor het instant houden .

[Petra]

Wat ik nu vooral mis is het 'weten' dat er later een soort genoegdoening zou zijn.

Dag des oordeel en Karma.
Dat is ook de aantrekkingskracht van Boeddhisme, New Age e.d.
Het geeft denk ik het gevoel dat hoe onterecht de wereld ook mag lijken... ergens heerst er gerechtigheid.
Dat iemand een even lang corrupt is en daar vooral de vruchten van plukt, of mensen die moorden en ermee wegkomen etc.... voelt allemaal zo oneerlijk dat karma of een dag des oordeels wel zo rechtvaardig aanvoelen.

Ik heb ooit het karma verhaal aangegrepen, vond het wel wat hebben. Tot ik erachter kwam hoe schrijnend dat is bijv. voor mensen die ernstig ziek zijn, of (roep wat) kinderen die in favela's opgroeien e.d. Alsof ze dat dan verdiend hebben.
Zo bezien vind ik dan chaos en willekeur een 'rechtvaardiger' systeem. Weet je tenminste zeker dat de wereld nou eenmaal niet rechtvaardig is.

Wat die 'andere wang toekeren" betreft. M.i. is dat ooit bedacht om het volk mak te krijgen/houden. Een andere reden ervoor kan ik niet bedenken.

[Hopper]

Het komt mij wat kort door de bocht voor, maar dat is het nadeel als men in algemeenheden praat.
-Ik ga ervan uit dat je een mening praktiseert.
-Wie de andere wang niet toekeert komt al snel terecht in een traject van wraak? Dat lijkt me niet, want zowel de andere wang toekeren en wraak nemen zijn beide actieve dingen. De tussenweg is: niet deelnemen aan een conflict en een stap achteruit doen.
De kans is trouwens groot dat we heel verschillende voorbeelden op het oog hebben. Ik heb in mijn directe omgeving te maken gehad met misbruik door iemand die zich christen noemde. De andere wang toekeren is uiteraard absurd, maar ik sta er volkomen achter dat er een 'wereldlijke' straf is opgelegd. Is dat wraak? Voor mij is het iig genoegdoening naar de slachtoffers, en voor hen ben ik blij met deze 'wraak' . Maar nogmaals, ik denk dat we verschillende vb op ons netvlies hebben.
Hoewel: de andere wang toekeren zou mij in alle gevallen te ver gaan, sterker, dan ben ik verantwoordelijk voor het instant houden .

Uiteraard reageer ik generaliserend, we bespreken immers niet een persoonlijk geval, maar de vraag of er een 'weten’ is dat er later een soort van genoegdoening is. Wereldlijke straffen staan er buiten. Die dienen immers om de gemeenschap ordelijk te laten functioneren. De mogelijkheid van een sanctie kan potentiële misdadigers tegen houden.

Waar de andere wang toekeren m.i. over gaat is het gevoel van genoegdoening te negeren. Het gaat er daarbij niet alleen om om actieve wraak uit te oefenen, maar dat er een wens tot wraak is. De wens tot wraak houdt de mens in een staat van slachtofferschap. Je schrijft dat je in je directe omgeving te maken hebt gehad met misbruik door een christen. Gevoelens/wensen van 'vereffening’ kunnen ook plaats hebben als een geliefde misbruik overkomt. Het hoeft niet perse je zelf te betreffen uiteraard. Ik zie ook niet graag dat mijn vrouw of dochter misbruikt wordt.


Dit alles heeft te maken met een hang naar 'rechtvaardigheid’. In werkelijkheid bestaat rechtvaardigheid slechts bij wereldse rechters. Er is nergens een ingrijpende God te bekennen en 'weten’ dat er een vereffening is na dit leven is speculeren. Er kan dus geen andere uitweg zijn dan bij het in door jou genoemde geval je neer te leggen bij de beslissing van een wereldse rechter. En indien dat niet mogelijk is, je neer te leggen bij het feit dat er nooit genoegdoening zal zijn. Dit alles is terug te voeren op de aanwezigheid of afwezigheid van een doener. De conclusie dat er in mij geen doener, maar alleen een denker/waarnemer aanwezig is, doet mij ook inzien dat iemand die mijn dochter misbruikt ook geen doener is. Zelfs de dader vergeven is onzin, wat dat veronderstelt ook een doener. In de wereld zoals wij die met zijn allen beleven is er waarnemen, denken en handelen. Handelen komt voort uit waarnemen en denken. Dus er blijft alleen waarnemen en denken over, eenvoudig gezegd. Waarbij het 'doen’ van goed en kwaad positieve dan wel negatieve gevoelens opwekt. En in die gevoelens blijft de mens soms hangen.