Hier een ander artikel over het onderwerp, zo te zien vandaag gepubliceerd op De Vrije Gedachte en geschreven door filosoof
Floris van den Berg:
Weerbare wetenschap als antwoord op woke ondermijning(1) Over opkomst van de cancel culture
Een citaat uit het begin van het artikel:
Op dit moment is het in Nederland slechts een briesje en geen storm zoals die door Amerikaanse universiteiten blaast. Waar onder de ‘bezielende’ leiding van Joseph McCarthy in de jaren vijftig een heksenjacht op communisten begon in de Verenigde Staten, zo is er nu een heksenjacht door links. Docenten worden langs een zogenaamde woke maatlat gelegd om te kijken of ze voldoen aan de linkse interpretatie van gelijkheid. De woke activisten spitten daartoe het internet en de colleges door om te kijken of je ergens een keer een opmerking hebt gemaakt die niet strookt met de dogma’s van de zogenaamde Social Justice Warriors. En als er ergens wat gevonden wordt, dan volgt er een stroom van kritiek. Het management heeft de neiging om geen ophef te willen en kiest meestentijds de kant van de SJW’s en laat de medewerker vallen. Dit leidt in de V.S. niet alleen tot ontslag van docenten en journalisten, maar ook tot zelfcensuur: mensen worden voorzichtiger.
Het artikel lijkt me interessant voor Vrijdenkers, o.a. vanwege het volgende:
In het boek Cynical Theories. How universities made everything about race, gender, and indentity – and why this harms everybody (2020) leggen cultuurcriticus Helen Pluckrose en natuur- en wiskundige James Lindsay de wortels van dit fenomeen bloot. Dikwijls komt kritiek op SJW’s vanuit de politieke rechterhoek, vaak zelfs van de extreem rechtse kant. Zo niet bij Pluckrose en Lindsay. Zij zijn linksliberaal en staan positief tegenover feminisme, gelijkheid, antidiscriminatie en voor LHBTQx rechtsgelijkheid.
Floris schrijft:
Ik moet toegeven dat ik de laatste jaren bang ben, niet alleen voor studenten tijdens college met hun beschuldigende vragen, maar ook voor anonieme klagers die bij de universiteit hun beklag doen. Het management gedraagt zich als ‘nuttige idioten’ in deze gang van zaken. Op klachten vindt de reflex plaats: ‘waar rook is is vuur’ en het lijkt gerieflijk om tegemoet te komen aan de klagers. Maar het klagen zal niet stoppen. Het zal nooit stoppen. Tegen wokery is geen kruid gewassen. En zo loop je het risico tussen hamer en aambeeld te komen. Censuur en inquisitie komen terug, midden in de open samenleving waarin de vrijheid van expressie en academische vrijheid basisbeginselen zouden moeten zijn. Via wokery vindt er onder het mom van het bestrijden van discriminatie een metamorfose plaats naar een totalitaire samenleving compleet met een gedachtenpolitie.
Ik ben het hier mee eens. Ik acht dit doorgeslagen activisme zeer onwenselijk. Het was in 2013 dat ik, als gematigd feminist, me begon te verdiepen in het opkomende verschijnsel van de "SJW" en er mijn bezorgdheid over begon uit te spreken. De escalatie vanaf vooral 2015 heeft al mijn verwachtingen overtroffen. Had me niet voor kunnen stellen dat zelfs de Nederlandse taal er door zou worden aangepast.
Hebr 6: 
