Dood.

[Maria]

Wat, als je een innig geliefde moet afstaan aan de dood?
Wat, als je je liefste moet afstaan aan de dood?
Wat, als je je levensgezel moet afstaan aan de dood?

Een vertrouwd iemand, die al meerdere geliefden heeft moeten wegbrengen, maar waar ik niet echt vaak zo'n intieme contacten mee had dat alles ooit besproken was, vroeg me een week of drie geleden of ik geloofde of we elkaar na dit leven weer zouden zien.
Ik was oprecht verrast door zijn vraag.
Mijn antwoord was dan ook niet minder oprecht:
"Nee, maar wat zou ik dat graag geloven."

Ik moet bij dit soort gedachten dan direct denken aan één van de teksten in de Bijbel, die mij zoveel hebben gezegd door de woorden te nemen zoals ze er staan.
Waar ik nu een andere betekenis in zie dan wat me vroeger werd voorgehouden.
Hebreeën 11:1
"Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt, en een bewijs van de zaken die men niet ziet."

[heeck]

Ooit met mijn zwager over gehad en we liepen vast op de vraag hoe we elkaar zouden kunnen herkennen tussen die onnoemlijk vele andere zielen.

Daarna hebben we de zaak laten rusten.

Roeland

[dikkemick]

Wat dat betreft kunnen wensgedachten wel een mooie vorm van troost zijn. Een beetje je fantasie de vrije loop laten en mijmeren over wat nog zou kunnen komen.

[BdO]

Wat, als je een innig geliefde moet afstaan aan de dood?
Wat, als je je liefste moet afstaan aan de dood?
Wat, als je je levensgezel moet afstaan aan de dood?

Een vertrouwd iemand, die al meerdere geliefden heeft moeten wegbrengen, maar waar ik niet echt vaak zo'n intieme contacten mee had dat alles ooit besproken was, vroeg me een week of drie geleden of ik geloofde of we elkaar na dit leven weer zouden zien.
Ik was oprecht verrast door zijn vraag.
Mijn antwoord was dan ook niet minder oprecht:
"Nee, maar wat zou ik dat graag geloven."

Ik moet bij dit soort gedachten dan direct denken aan één van de teksten in de Bijbel, die mij zoveel hebben gezegd door de woorden te nemen zoals ze er staan.
Waar ik nu een andere betekenis in zie dan wat me vroeger werd voorgehouden.

Wat is het verschil tussen vroeger en nu, Maria?

Hebreeën 11:1
"Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt, en een bewijs van de zaken die men niet ziet."

Tja, ik ken deze tekst als de basiscirkelredenering (je wordt immers gerechtvaardigd uit geloof) voor weer andere drogredenen. Een Heidelbergse Catachismus noemt op basis hiervan het geloof een stellig weten en een vast vertrouwen. Ik vind het niet zo'n fijne tekst, vooral dat stellig weten heb ik een broertje aan dood (no pun intended).

Hoop is hoop, en wat daar bovenuit gaat is misleiding.

Het "hoop die gezien wordt is geen hoop" vind ik wat dat betreft veel krachtiger.

[appelfflap]

Wat dat betreft kunnen wensgedachten wel een mooie vorm van troost zijn. Een beetje je fantasie de vrije loop laten en mijmeren over wat nog zou kunnen komen.

in welke toestand verschijn je in eht hiernamaals
je begint bij een pasgeboren huilebalk en eindigt bedlegerig in de pampers,

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Wat dat betreft kunnen wensgedachten wel een mooie vorm van troost zijn. Een beetje je fantasie de vrije loop laten en mijmeren over wat nog zou kunnen komen.

in welke toestand verschijn je in eht hiernamaals
je begint bij een pasgeboren huilebalk en eindigt bedlegerig in de pampers,

Alle geloven bieden iets anders.

Er is er eentje die zegt dat je in het hiernamaals doorgaat waar je mee bezig was.
Dat is iets wat tot hele vreemde gevolgen leidt.

[dikkemick]

Het gaat er om dat je in het hier en nu het soms nodig hebt weg te mijmeren. Te overdenken hoe het zou moeten zijn (worden). Niet alles is met nuchtere emotieloze vrijdenkerij te benaderen.

[Mullog]

Wat dat betreft kunnen wensgedachten wel een mooie vorm van troost zijn. Een beetje je fantasie de vrije loop laten en mijmeren over wat nog zou kunnen komen.

in welke toestand verschijn je in eht hiernamaals
je begint bij een pasgeboren huilebalk en eindigt bedlegerig in de pampers,

Alle geloven bieden iets anders.

Er is er eentje die zegt dat je in het hiernamaals doorgaat waar je mee bezig was.
Dat is iets wat tot hele vreemde gevolgen leidt.

Als dat zo is dan is het zaak je moment van overlijden zorgvuldig te plannen. Dan ben ik 30 jaar te laat

[Maria]

Ooit met mijn zwager over gehad en we liepen vast op de vraag hoe we elkaar zouden kunnen herkennen tussen die onnoemlijk vele andere zielen.

Daarna hebben we de zaak laten rusten.

Roeland

Dat is wat ik bedoel.
Bibliotheken vol zijn er over de dood geschreven, al dan niet ingekaderd in "een spiritueel iets".

Maar wat is de praktijk, als je de dood in je leven tegenkomt?
Of daarna.
Waar blijf je met je theorieën zo gauw je er echt op door wil gaan?
Wat blijft ervan over, als je zonder je geliefde achterblijft?

[Maria]

Wat is het verschil tussen vroeger en nu, Maria?

Hebreeën 11:1
"Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt, en een bewijs van de zaken die men niet ziet."

Tja, ik ken deze tekst als de basiscirkelredenering (je wordt immers gerechtvaardigd uit geloof) voor weer andere drogredenen. Een Heidelbergse Catachismus noemt op basis hiervan het geloof een stellig weten en een vast vertrouwen. Ik vind het niet zo'n fijne tekst, vooral dat stellig weten heb ik een broertje aan dood (no pun intended).

Hoop is hoop, en wat daar bovenuit gaat is misleiding.

Moet ik dat dan uitleggen BdO?
Je schrijft het al wat ons als (toen nog) gelovigen altijd werd voorgehouden.

Nu lees ik het duidelijk, wat de aloude Catechismus er dan ook van wil maken.
Dat je, als je het maar gelooft, vanzelf bewijzen gaat zien van wat je hoopt te zullen zien.
Dan is het gewoon een fopspeen.

Het "hoop die gezien wordt is geen hoop" vind ik wat dat betreft veel krachtiger.

Deze ken ik niet.

[Maria]

Het gaat er om dat je in het hier en nu het soms nodig hebt weg te mijmeren. Te overdenken hoe het zou moeten zijn (worden). Niet alles is met nuchtere emotieloze vrijdenkerij te benaderen.

Heb jij dat nodig?
Denk jij dat er nog "iets" zou moeten worden?

Voor mij is er slechts een "iets" voor de achterblijvers.
Hoe gaat het voor hen worden.

[heeck]

Ooit met mijn zwager over gehad en we liepen vast op de vraag hoe we elkaar zouden kunnen herkennen tussen die onnoemlijk vele andere zielen.

Daarna hebben we de zaak laten rusten.

Roeland

Dat is wat ik bedoel.
Bibliotheken vol zijn er over de dood geschreven, al dan niet ingekaderd in "een spiritueel iets".

Maar wat is de praktijk, als je de dood in je leven tegenkomt?
Of daarna.
Waar blijf je met je theorieën zo gauw je er echt op door wil gaan?
Wat blijft ervan over, als je zonder je geliefde achterblijft?

Maria,

Dan donderen zelfs ook je onuitgesproken verwachtingen tot een zootje puin in elkaar.
Zo heb ik dat een dikke jaar of 40 geleden ervaren.

Zelfs de kat leek dat te ervaren; alleen duurde dat bij Ot (de kat) benijdenswaardig kort.
Wel of geen theorieën dat deed er voor mij als reli-loze niet toe; zelfs geen afgunst.

Gewoon doorbaggeren tot je weer af en toe, alsof het per ongeluk ging, weer kleuren ziet.

Roeland

[appelfflap]

Er is er eentje die zegt dat je in het hiernamaals doorgaat waar je mee bezig was.
Dat is iets wat tot hele vreemde gevolgen leidt.

lijkt me niet grappig als je juist bezig waart met gefolterd worden ergens in de middeleeuwen

[Maria]

Gewoon doorbaggeren tot je weer af en toe, alsof het per ongeluk ging, weer kleuren ziet.

Roeland

KNUF.

[dikkemick]

Het gaat er om dat je in het hier en nu het soms nodig hebt weg te mijmeren. Te overdenken hoe het zou moeten zijn (worden). Niet alles is met nuchtere emotieloze vrijdenkerij te benaderen.

Heb jij dat nodig?
Denk jij dat er nog "iets" zou moeten worden?

Voor mij is er slechts een "iets" voor de achterblijvers.
Hoe gaat het voor hen worden.

Heb ik dat nodig?
Nee. Tot nu toe niet. Maar ik kan het me wel voorstellen dat mensen hier behoefte aan hebben en zou dan niet graag spelbreker zijn.