Verboden pad?

[Dries]

Wat is God?

Als er iets is, dat ik God kan noemen en waarvan ik sterk vermoed dat het bestaat, dan gaat het over datgene wat werkelijk superieur is en grootser is dan het gedrag van de mens. Zoals liefde dat van zulke puurheid en geloof uitgaat dat men ermee in staat is om mensen te laten groeien en ontwikkelen. Maar hiermee gaat eigenlijk macht gepaard. Want die liefde die mensen zo zou hechten en toch op een positieve manier, die dient erg puur te zijn zodat men uiteindelijk niet iets anders doet dan wat men wou doen. Als men bv iemand wilt helpen, bv. psychologisch, dan dient men eerst weten hoe te helpen en dan nog in staat te zijn om het met een groot hart te doen, zoniet dan eindigt men met hulp die mogelijk helpt maar in mindere mate. Soms doen mensen zelfs het tegenovergestelde en bemoeilijken ze het elkaar wanneer ze 'hulp' bieden. De moeilijkheid bij de mens, is om te weten wat men dient te doeb en het dan nog uitoefenen ook. Weten hoe het te doen, is niet voldoende. Ergens lijkt men in staat te zijn om het zich toe te laten. Wat mogelijk lijkt door een geloof. Ergens bestaat het geloof in de werkelijkheid, ik bedoel, mensen kunnen meer 1 worden wanneer ze naar elkaar toegroeien door de liefde die we uitoefenen naar elkaar. Dat werkt, dan toch voor diegenen die redelijk zijn tot het geven en krijgen van liefde. Maar daarom gaan we het nog niet doen. Een geloof in zulke liefde is niet iets dat zomaar tot zich zal komen. Men dient er al open voor te staan en zich dan nog sterk genoeg voelen om het uit te oefenen. Ik voel mezelf niet sterk genoeg, trouwens.

Verrassend genoeg lijkt dat mij in verband te staan met technologie. Hoe krachtiger technologie wordt, hoe groter de macht die ermee gepaard gaat. Dit is op zich niet negatief. Dit wil zeggen dat wat mogelijk wordt, ons potentieel kan brengen tot een wereld en mens die meer ontwikkeld is. Net dat wat men evenzeer zou doen uit liefde. Maar de ware kwestie is niet dat het mogelijk zou zijn, maar of we het wel gaan doen. En of eenieder het zou doen. En of machthebbers het gaan doen. Want het vastleggen van internationale ethische principes omtrent het gebruik van technologie lijkt niet voldoende te zijn. Er kan altijd een natie zijn die bv. zulke principes de rug toekeert. En dan bv. genetische modificatie op de mens op een bedenkelijke wijze toelaat. Of mensen die zulke technologie op zulke bedenkelijk wijze op zichzelf toepassen als ze dat zouden kunnen via gentherapie. De vraag is, met al die technologie die steeds krachtiger wordt, zal de mens diegene zijn die via zijn puurheid de wereld des te meer in die richting zal laten uitgaan? Dat is wat nodig lijkt. Maar wat is het antwoord? Weet jij het? Ik niet.

De hoop schuilt er misschien in dat de mens zal geconfronteerd worden met de enorme verantwoordelijkheid opdat de mens tot een geloof in het juiste zou kunnen worden gedreven. Maar evenzeer is er de angst dat er grote fouten zouden kunnen gemaakt worden.

[Peter van Velzen]

Een god is iets dat wordt verondersteld een persoon te zijn, met menselijk denkvermogen en bovenmenselijke macht.
Doorgaans wordt gedacht dat men tot zo'n god kan smeken(bidden) door hem of haar te slijmen (aanbidden).

De Monotheistische God is daarentegen een ontkennen van al deze goden en wordt veronderstelt de enige oorzaak van alles te zijn. (soms met uitzondering van het gedrag van personen die het gevolg zijn van zijn optreden (mensen en satan). (omdat ze "vrije wil") zouden hebben.
Doorgaans wordt ook deze god verondersteld een persoon te zijn, die men kan smeken en slijmen.

Daarmee zijn beide fenomenen - meen ik - voldoende beschreven.

Ik doe er verder niets mee.

[heeck]

Dries,

Je oppert een aantal verwachtingen over het ontstaan en vergaan van entiteiten met niet alleen bovenmenselijke, maar zelfs bovennatuurlijke capaciteiten.

Misschien heb je iets aan de lijst van in onbruik geraakte entiteiten die zich heel natuurlijk lijkt het wel, ondanks hun capaciteiten niet konden handhaven:

https://www.reddit.com/r/TrueAtheism/co ... s_mencken/

Welk pad waarom, door wie of wat verboden zou zijn is me niet duidelijk.

Roeland

[Dries]

Hey,

Bedankt. Ik ben mee hoor. Ik geloof zelf niet echt in God. Ook al kan ik niet weten of er een God kan bestaan.
God lijkt zo goed als dood te zijn, voor ons dan toch. Maar er is misschien niet iemand, maar wel iets.
Er zijn manieren of wijzen waarvolgens een wezen kan handelen en zich kan ervaren die niet eigen zijn of niet zo eigen zijn aan ons.
Ik zou het buitenmenselijk noemen. Dat was eigenlijk het besef.
En sommige van die wijzen waarop een wezen zich kan ervaren en handelen, daar lijken wij een zekere toegang tot te hebben.
Een leven volgens liefde, is zoiets, lijkt mij.
Dat is haast onmenselijk en tegelijkertijd kan het zo juist en betekenisvol lijken.
Want als we eerlijk zijn, denk ik, is haast niemand in staat om echt de liefde te dienen. Want men kan liefde opbrengen maar even later weer woede, onverschilligheid of pijn voelen of evenzeer verlangens hebben. En dan is men de liefde mogelijk weer even vergeten. Dat is menselijk.
Religies die om liefde draaien, zoals het christendom, vragen iets van ons dat haast onmenselijk is.
"Zie uw buur graag zoals uzelf", of "Zie uw vijand graag", dat lijkt soms net fout te zijn. Maar soms ook net niet.
Dus er lijken belangrijke inzichten te schuilen in die manier van leven die werd gepredikt. En het was vast geen God die mensen ooit tot die inzichten bracht. Het waren mensen die tot die inzichten kwamen en hierbij in contact kwamen met kennis die tot hen kwam en die niet echt aanvoelde als komende uit hen.
Wanneer een samenleving een religie achterlaat, dan lijkt ze 2 dingen te kunnen achterlaten. Enerzijds het onmenselijke aspect om werkelijk te leven zoals die religie het wou van zich. Maar anderzijds ook de belangrijke inzichten die van belang kunnen zijn om samen sterk te staan als mensen.
Erger nog, wij vervangen dat onmenselijke aspect uit religie met andere onmenselijke aspecten.
Want ook nu verlangen mensen naar een leven, of naar tal van dingen, die hen niet dienen in het leven.
De technologische beloften vormen daar een specifiek aspect van. Tal van dingen worden mogelijk. Maar ze zouden in de praktijk minder beloftevol kunnen zijn als dat ze werkelijk lijken. En wel omwille van hoe de mens is. Genetische modificatie van de mens, lijkt de mens bv. in principe beter te kunnen maken. 'Perfecter'. Maar wat dan perfecter is, is wat wij dan zien als perfecter. Het is daarom niet perfecter. Evenzeer kunnen er tal van sociale of individuele problemen mee gepaard gaan. De kwestie voor mij, is niet om het onmiddellijk te verbieden. Maar eerder om te bevragen onder welke voorwaarden zulke genetische modificatie van de mens toegelaten zou mogen zijn opdat we werkelijk, hypothetisch, iets zouden kunnen bekomen dat werkelijk goed zou zijn.
Eigenlijk lijken wij door technologie haast de macht van de Goden te hebben. Want wij zouden bv. de macht hebben om de mens te vormen naar een bepaald beeld, via genetische modificatie. De Oud-Griekse religie, is hierbij interessant. Omdat ze hun Goden afspiegelen als Goden met gebreken, want ze zijn bv. jaloers en ze nemen wraak, enz. Men zou de vraag kunnen stellen, in welke God of Goden geloven die Goden uit die Oud-Griekse cultuur? En het antwoord lijkt mij te zijn, ze geloven enkel in henzelf, want zij zijn de Goden. En dat is voor mij ook de kwestie. Als wij als mensen zulke macht hebben en niet wijzer zijn, dan gaan wij fouten maken. En wij zouden die maken net doordat wij bepaalde inzichten achterwege laten. En die inzichten zijn nog altijd te vinden in wat er werd gesteld vanuit religie. Maar ik wens niet terug te gaan en ook niemand te vragen om in God te geloven.

[Peter van Velzen]

De Oud-Griekse religie, is hierbij interessant. Omdat ze hun Goden afspiegelen als Goden met gebreken, want ze zijn bv. jaloers en ze nemen wraak, enz. Men zou de vraag kunnen stellen, in welke God of Goden geloven die Goden uit die Oud-Griekse cultuur? En het antwoord lijkt mij te zijn, ze geloven enkel in henzelf, want zij zijn de Goden. En dat is voor mij ook de kwestie. Als wij als mensen zulke macht hebben en niet wijzer zijn, dan gaan wij fouten maken. En wij zouden die maken net doordat wij bepaalde inzichten achterwege laten. En die inzichten zijn nog altijd te vinden in wat er werd gesteld vanuit religie. Maar ik wens niet terug te gaan en ook niemand te vragen om in God te geloven.

Wat je hier zegt lijkt mij een bevestiging van een zienswijze die al velen hebben omarmd. De mens schiep goden naar zijn eigen beeld en gelijkenis.
Het monotheismeeeft getracht dit alles samen te vatten in een perfecte Godheid, maar is daar nooit helemaal in geslaagd. Logisch want hoe zou je met een perfect Godheid een imperfecte wereld kunnen verklaren?