Post-Trump periode.

[Peter van Velzen]

Een premier, een Een Eerste Minister, is een andere functie dan een president. Een Eerste Minister is een afgeleide functie van een hogere macht, de monarch, die in de meeste parlementaire systemen de praktische macht van monarch heeft overgenomen.

Qua historie klopt dat. maar je zegt zelf al, dat het in de praktijk anders ligt. Ik was nog vergeten dat de koning de "troonrede" mag voorlezen (maar niet schrijven!). Hij is nu een spreekpop voor het kabinet. Ik geef er de voorkeur aan dat die poppekast verdwijnt en ben dus voor een direct gekozen regeringleider. Maar wel op en manier keuze die strategisch stemmen overbodig maakt. De Amerikaanse manier is in deze tijd volslagen absurd (het was minder absurd in 1789 toen de meeste burgers kandidaten uit andere staten helemaal niet kenden, al kende iedereen - van horen zeggen althans - George Washington)

[B.S.]

Nederland doet altijd alles apart, ook het premierschap.

Sowieso, regeringsleiders wortelen in parlementaire systemen. Het is niet zo eenvoudig de functie daarvan los te koppelen.
Zo'n gekozen premier die dan een verstandhouding met de volksvertegenwoordiging moet zien op te bouwen, ik zie dat nog niet zo zitten. Je gaat dan echt politiek pionieren. Het enige experiment is tot nu toe in Israël gedaan, en daar kwam men ervan terug.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Een premier, een Een Eerste Minister, is een andere functie dan een president. Een Eerste Minister is een afgeleide functie van een hogere macht, de monarch, die in de meeste parlementaire systemen de praktische macht van monarch heeft overgenomen.

Qua historie klopt dat. maar je zegt zelf al, dat het in de praktijk anders ligt. Ik was nog vergeten dat de koning de "troonrede" mag voorlezen (maar niet schrijven!). Hij is nu een spreekpop voor het kabinet. Ik geef er de voorkeur aan dat die poppekast verdwijnt en ben dus voor een direct gekozen regeringleider. Maar wel op en manier keuze die strategisch stemmen overbodig maakt. De Amerikaanse manier is in deze tijd volslagen absurd (het was minder absurd in 1789 toen de meeste burgers kandidaten uit andere staten helemaal niet kenden, al kende iedereen - van horen zeggen althans - George Washington)

Ik zie weinig in een gekozen regeringsleider, dat kan leiden tot twee personen op de zelfde zetel.
Ik blijf erbij dat het duitse model het minst slechte is, een president die begeleid en een Bondskanselier die bestuurt.

De Duitse president is niet zo bekend, velen weten niet eens dat er eentje is.

[Peter van Velzen]

Ik zie weinig in een gekozen regeringsleider, dat kan leiden tot twee personen op de zelfde zetel.

Dat je er weinig in ziet, wil ik geloven, maar welke twee personen zouden op dezelfde stoel komen te zitten?

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Ik zie weinig in een gekozen regeringsleider, dat kan leiden tot twee personen op de zelfde zetel.

Dat je er weinig in ziet, wil ik geloven, maar welke twee personen zouden op dezelfde stoel komen te zitten?

Het si niet letterlijk bedoeld.

Je krijgt dan twee machten, die op grond van verkiezingen het zelfde domein claimen.
Zolang die machten op één lijn liggen is dat niet zo erg, maar staan ze diametraal tegen elkaar, dan kan een land onbestuurbaar worden.

[B.S.]

Tiberius Claudius:Peru op dit moment is een soort voorbeeld van wat je bedoelt denk ik.

[Peter van Velzen]

Je krijgt dan twee machten, die op grond van verkiezingen het zelfde domein claimen.
Zolang die machten op één lijn liggen is dat niet zo erg, maar staan ze diametraal tegen elkaar, dan kan een land onbestuurbaar worden.

Tiberius Claudius:Peru op dit moment is een soort voorbeeld van wat je bedoelt denk ik.

Alhoewel er in principe twee domeinen zijn (dat van de uitvoerende en van de wetgevende macht) geef ik toe dat die in de praktijk nogal eens kunnen botsen.

De kans er op is wel te verkleinen. Allereerst is door het door mij voorgestelde kies-systeem de kans kleiner dat er een (minister)president wordt gekozen die lijnrecht tegenover de meerderheid in het parlement komt te staan. Als de verkiezing op hetzelfde moment plaatsvind als de verkiezing van het parlement, dan is dat zelfs vrijwel onmogelijk!

Ten tweede kan men het parlement de bevoegdheid geven om de regeringsleider af te zetten. Net als nu door een motie van wantrouwen of (in de VS) een impeachment), Maar bovendien dient het daarbij direct een tijdelijke vervanger te benoemen. Dat laatste voorkomt dat een demissionaire premier, lustig nog een jaartje door regeert. Een bijkomend voordeel van het kiezen van de formateur annex regeringsleider is dat we niet met een onnodige lange (in)formatie komen te zitten.

Uiteraard is het ook van belang dat de parlementsverkiezing wordt gemoderniseert. Zo moet in mijn idee, in de VS de Senaat (niet de senatoren!) Worden afgeschaft en in Nederland de 1e kamer.

In plaats daarvan moet in elk van de (verenigde) staten of in elke provincie de twee parlementskandidaten die de meeste stemmen kregen binnen die staat of provincie, altijd een plaats krijgen in het parlement. (dat zijn dan de Senatoren) In principe kunnen alle overige kandidaten ook in dat parlement komen, maar aangezien het aantal leden om praktische reden beperkt moet blijven, Komen alleen die kandidaten die de meeste kiezers (direct of indirect) kozen, er écht in. Degene die de minste stemmen kreeg valt steeds af, maar mag die stemmen overdragen aan een andere kandidaat (dat zijn de indirect kiezers), die er meer kreeg. Dat mag (en zal vaak) iemand zijn uit een andere staat of provincie.

Elk parlementslid krijgt de gelegenheid om 4 uur lang de agenda van het parlement te bepalen en een voorstel in stemming te brengen. Elk lid mag daar voor of tegen stemmen wanneer het hem of haar uitkomt. En er wordt gewogen gestemd. Eenieders stem telt net zo vaak mee als dat het lid stemmen van kiezers (direct of indirect via een afgevallen kandidaat) had gekregen.

Dit was vroeger onmogelijk, maar met een computersysteem (dat uiteraard minsten zo veilig moet zijn als internetbankieren) is dat tegenwoordig juist heel simpel.

Let wel ik bepleit deze methode niet alleen voor Nederland of voor de VS, maar overal en op elk niveau (ook voor het Europarlement en (minister)president van de Europese unie, en wie weet ooit voor de VN!) waar de benodigde infra-structuur gerealiseerd is.

[B.S.]

Poeh! U neemt wel heel veel hooi op uw vork.
Ik kan niet zo gauw iets positief of negatief over dit plan zeggen. Wel een aantal opmerkingen:
In uw enthousiasme gooit u wel veel dingen op een hoop, en laat het systeem van de VS en elders wel een beetje erg door elkaar lopen. Zo zijn de vertrouwensvraag in parlementaire systemen en 'Impeachment' zoals vooral bekend uit de Amerikaanse grondwet twee heel verschillende zaken. Het opzeggen van het vertrouwen in een regering is meestal een veel minder beladen kwestie dan impeachment in de VS, dat raakt aan de strafrechtelijke sfeer.
De Amerikasnse Senaat is opgezet als voorwaarde om de VS als federatie te laten werken. Het garandeert de individuele staten een grote en vaak buitenproportionele invloed. Dat kun je niet zomaar afschaffen. In uw voorstel blijven vertegenwoordigers van deelstaten of soortgelijke gebieden wel vertegenwoordigd, maar niet te overzien is hoe dit in de praktijk werkt en of het regio's tevredenstelt voor het opdoeken van de eigen kamer in de volksvertegenwoordiging.

[Peter van Velzen]

Poeh! U neemt wel heel veel hooi op uw vork.
Ik kan niet zo gauw iets positief of negatief over dit plan zeggen. Wel een aantal opmerkingen:
In uw enthousiasme gooit u wel veel dingen op een hoop, en laat het systeem van de VS en elders wel een beetje erg door elkaar lopen. Zo zijn de vertrouwensvraag in parlementaire systemen en 'Impeachment' zoals vooral bekend uit de Amerikaanse grondwet twee heel verschillende zaken. Het opzeggen van het vertrouwen in een regering is meestal een veel minder beladen kwestie dan impeachment in de VS, dat raakt aan de strafrechtelijke sfeer.
De Amerikasnse Senaat is opgezet als voorwaarde om de VS als federatie te laten werken. Het garandeert de individuele staten een grote en vaak buitenproportionele invloed. Dat kun je niet zomaar afschaffen. In uw voorstel blijven vertegenwoordigers van deelstaten of soortgelijke gebieden wel vertegenwoordigd, maar niet te overzien is hoe dit in de praktijk werkt en of het regio's tevredenstelt voor het opdoeken van de eigen kamer in de volksvertegenwoordiging.

Ik ben me daarvan bewust, maar hoewel de Senaat bedoeld was om te voorkomen dat de meest volkrijke staten (toendertijd Virginia en Massachusetts) teveel de dienst zouden uitmaken. Maar in de praktijk doen de Senatoren iets anders, ze stemmen of geheel volgens de partijlijn, of laten zich omkopen door het grote geld. Of - en dat alles komt ook in het huis van Afgevaardigden voor (zie Nancy Pelosi) - ze maken gebruik van voorkennis om te speculeren op de beurs.

Mijn insteek is, om elke stem te laten tellen, en dit is de beste manier die ik tot nu toe heb verzonnen waarop dit kan, zonder dat de kiezer meerdere plebicieten per maand moet beoordelen.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Je krijgt dan twee machten, die op grond van verkiezingen het zelfde domein claimen.
Zolang die machten op één lijn liggen is dat niet zo erg, maar staan ze diametraal tegen elkaar, dan kan een land onbestuurbaar worden.

Tiberius Claudius:Peru op dit moment is een soort voorbeeld van wat je bedoelt denk ik.

Alhoewel er in principe twee domeinen zijn (dat van de uitvoerende en van de wetgevende macht) geef ik toe dat die in de praktijk nogal eens kunnen botsen.

De kans er op is wel te verkleinen. Allereerst is door het door mij voorgestelde kies-systeem de kans kleiner dat er een (minister)president wordt gekozen die lijnrecht tegenover de meerderheid in het parlement komt te staan. Als de verkiezing op hetzelfde moment plaatsvind als de verkiezing van het parlement, dan is dat zelfs vrijwel onmogelijk!

Ten tweede kan men het parlement de bevoegdheid geven om de regeringsleider af te zetten. Net als nu door een motie van wantrouwen of (in de VS) een impeachment), Maar bovendien dient het daarbij direct een tijdelijke vervanger te benoemen. Dat laatste voorkomt dat een demissionaire premier, lustig nog een jaartje door regeert. Een bijkomend voordeel van het kiezen van de formateur annex regeringsleider is dat we niet met een onnodige lange (in)formatie komen te zitten.

Uiteraard is het ook van belang dat de parlementsverkiezing wordt gemoderniseert. Zo moet in mijn idee, in de VS de Senaat (niet de senatoren!) Worden afgeschaft en in Nederland de 1e kamer.

In plaats daarvan moet in elk van de (verenigde) staten of in elke provincie de twee parlementskandidaten die de meeste stemmen kregen binnen die staat of provincie, altijd een plaats krijgen in het parlement. (dat zijn dan de Senatoren) In principe kunnen alle overige kandidaten ook in dat parlement komen, maar aangezien het aantal leden om praktische reden beperkt moet blijven, Komen alleen die kandidaten die de meeste kiezers (direct of indirect) kozen, er écht in. Degene die de minste stemmen kreeg valt steeds af, maar mag die stemmen overdragen aan een andere kandidaat (dat zijn de indirect kiezers), die er meer kreeg. Dat mag (en zal vaak) iemand zijn uit een andere staat of provincie.

Elk parlementslid krijgt de gelegenheid om 4 uur lang de agenda van het parlement te bepalen en een voorstel in stemming te brengen. Elk lid mag daar voor of tegen stemmen wanneer het hem of haar uitkomt. En er wordt gewogen gestemd. Eenieders stem telt net zo vaak mee als dat het lid stemmen van kiezers (direct of indirect via een afgevallen kandidaat) had gekregen.

Dit was vroeger onmogelijk, maar met een computersysteem (dat uiteraard minsten zo veilig moet zijn als internetbankieren) is dat tegenwoordig juist heel simpel.

Let wel ik bepleit deze methode niet alleen voor Nederland of voor de VS, maar overal en op elk niveau (ook voor het Europarlement en (minister)president van de Europese unie, en wie weet ooit voor de VN!) waar de benodigde infra-structuur gerealiseerd is.

Eerlijk snap ik niet hoe jouw kiessysteem nou eigenlijk werkt in de praktijk.

Misschien kun je dat wat voor me toelichten?
Anders kan ik er niet goed op reageren.

PS.

Met die twee kandidaten lost niets niets op, dan komen er gewoon een Democraat en Republikein in de Senaat.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Poeh! U neemt wel heel veel hooi op uw vork.
Ik kan niet zo gauw iets positief of negatief over dit plan zeggen. Wel een aantal opmerkingen:
In uw enthousiasme gooit u wel veel dingen op een hoop, en laat het systeem van de VS en elders wel een beetje erg door elkaar lopen. Zo zijn de vertrouwensvraag in parlementaire systemen en 'Impeachment' zoals vooral bekend uit de Amerikaanse grondwet twee heel verschillende zaken. Het opzeggen van het vertrouwen in een regering is meestal een veel minder beladen kwestie dan impeachment in de VS, dat raakt aan de strafrechtelijke sfeer.
De Amerikasnse Senaat is opgezet als voorwaarde om de VS als federatie te laten werken. Het garandeert de individuele staten een grote en vaak buitenproportionele invloed. Dat kun je niet zomaar afschaffen. In uw voorstel blijven vertegenwoordigers van deelstaten of soortgelijke gebieden wel vertegenwoordigd, maar niet te overzien is hoe dit in de praktijk werkt en of het regio's tevredenstelt voor het opdoeken van de eigen kamer in de volksvertegenwoordiging.

Dat laatste klopt.
Ik heb echter al eerder gemeld dat het kiessysteem van de VS is gebaseerd op een toestand die niet meer bestaat.
Vroeger gaf dat niet zoveel problemen, maar nu voelen veel VS burgers zich buiten het bestuur te staan.

[vegan-revolution]

 
                                                                      
 
De uiteindelijke uitslag voor het Huis van Afgevaardigden : een Republikeinse meerderheid. Ik vrees dat dit door velen (niet in de laatste plaats door Donald Trump zelf) als een succes van Donald Trump zal worden uitgelegd. En wat dat dan voor de presidentsverkiezingen van 2024 gaat betekenen?!
 

[B.S.]

Nee hoor. Hij had op veel meer gerekend. Belangrijke rechtse media(=Rupert Murdoch) zijn hem al afgevallen.
Opgeven gaat hij nooit, maar hij kan gestopt worden.

[Peter van Velzen]

Eerlijk snap ik niet hoe jouw kiessysteem nou eigenlijk werkt in de praktijk.

Misschien kun je dat wat voor me toelichten?
Anders kan ik er niet goed op reageren.

PS.

Met die twee kandidaten lost niets niets op, dan komen er gewoon een Democraat en Republikein in de Senaat.

Ik leg het kort uit voor wat de VS betreft.

De Senaat bestaat dan niet meer, het Congres wordt samengevoegd tot één huis. Dat huis verricht ook de taken die voorheen uitsluitend door de Senaat werden afgehandeld. Waarschijnlijk heb je wel gelijkm dat de twee senatoren vaker één Democraat en één Republikein zullen zijn. Het aantal staten waarvoor er twee senatoren van dezelfde partij zullen zijn, zal echter drastisch afnemen.

In elke staat kan elke partij 1 of meer kandidaten inschrijven. Dat mogen er twee zijn of meer. maar niet meer dan het aantal stoelen in het congress gedeeld door het aantal staten. (dus niet meer dan 10). Tenzij de kandidaat reeds in een vorig congres - namens die staat - zitting had, dient die kandidaat woonachtig te zijn in de staat waarin die kandidaat wordt ingeschreven.

Laten er 16 partijen zijn dan kan de kiezer kiezen uit maximaal 160 namen, waaruit er één wordt aangevinkt.

We laten zoveel mogelijk kandidaten toe tot het congres maar in de praktijk zal er slechts plek zijn voor een beperkt aantal. In dit voorbeeld ga ik uit van 538, maar er zijn waarschijnlijk 8000 kandidaten. Er moeten er dus flink wat afvallen.

Allereerst wordt vastgesteld welke twee kandidaten in een staat de meeste stemmen hebben gekregen, DIe worden de 2 senatoren van die staat en komen in elk geval in het congres. Vervolgens is het niet meer van belang in welke staat men kandidaat was..

De kandidaten met het laagste aantal stemmen vallen af.
De stemmen die op hen zijn uitgebracht worden echter toegevoegd aan een andere kandidaat (Mogelijk uit een andere staat) die daartoe door de afvallende kandidaat is gekozen. De kandidaten dienen daar tevoren een lijstje voor in, dat openbaar is. (De kiezer moet dat kunnen nazoeken) Mocht die kandidaat óók afvallen, dan gaan die stemmen naar de volgende kandidaat op dat lijstje.

Als er meer dan 538 kandidaten over zijn, dan wordt het proces uit de vorige alinea herhaalt. Daarbij tellen echter de toegevoegde stemmen mee.
Uiteindelijk zullen er maximaal 538 kandidaten overblijven. (minder indien er op het einde meer kandidaten zijn met het laagste aantal stemmen. dan er nog moesten afvallen)

Het aantal stemmen dat een congreslid verzameld heeft (of direct, of verkregen van een afgevallen kandidaat is tevens het aantal stemmen dat het lid in het congres uit mag brengen vóór of tegen een voorstel.

Mijn uitgangspunten om dit zo voor te stellen zijn: (voor zover ik mij dat realiseer)

1. Elke uitgebrachte stem moet (gelijkelijk) meetellen
2. Elke staat moet minstens twee congresleden leveren.
3. Elke partij die minstens 1/538 van de stemmen krijgt kan in het congres komen.
4. Er moet zo veel mogelijk - liefst directe - binding zijn tussen een congreslid en diens kiezers.
5. Voorkomen moet worden dat een enkel congreslid een te groot deel van de stemmen krijgt.
6. De kiezer moet zich niet gedwongen voelen strategisch te stemmen.
7, Een congreslid moet niet gedwongen worden een woning ver van Washington aan te houden.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Eerlijk snap ik niet hoe jouw kiessysteem nou eigenlijk werkt in de praktijk.

Misschien kun je dat wat voor me toelichten?
Anders kan ik er niet goed op reageren.

PS.

Met die twee kandidaten lost niets niets op, dan komen er gewoon een Democraat en Republikein in de Senaat.

Ik leg het kort uit voor wat de VS betreft.

De Senaat bestaat dan niet meer, het Congres wordt samengevoegd tot één huis. Dat huis verricht ook de taken die voorheen uitsluitend door de Senaat werden afgehandeld. Waarschijnlijk heb je wel gelijkm dat de twee senatoren vaker één Democraat en één Republikein zullen zijn. Het aantal staten waarvoor er twee senatoren van dezelfde partij zullen zijn, zal echter drastisch afnemen.

In elke staat kan elke partij 1 of meer kandidaten inschrijven. Dat mogen er twee zijn of meer. maar niet meer dan het aantal stoelen in het congress gedeeld door het aantal staten. (dus niet meer dan 10). Tenzij de kandidaat reeds in een vorig congres - namens die staat - zitting had, dient die kandidaat woonachtig te zijn in de staat waarin die kandidaat wordt ingeschreven.

Laten er 16 partijen zijn dan kan de kiezer kiezen uit maximaal 160 namen, waaruit er één wordt aangevinkt.

We laten zoveel mogelijk kandidaten toe tot het congres maar in de praktijk zal er slechts plek zijn voor een beperkt aantal. In dit voorbeeld ga ik uit van 538, maar er zijn waarschijnlijk 8000 kandidaten. Er moeten er dus flink wat afvallen.

Allereerst wordt vastgesteld welke twee kandidaten in een staat de meeste stemmen hebben gekregen, DIe worden de 2 senatoren van die staat en komen in elk geval in het congres. Vervolgens is het niet meer van belang in welke staat men kandidaat was..

De kandidaten met het laagste aantal stemmen vallen af.
De stemmen die op hen zijn uitgebracht worden echter toegevoegd aan een andere kandidaat (Mogelijk uit een andere staat) die daartoe door de afvallende kandidaat is gekozen. De kandidaten dienen daar tevoren een lijstje voor in, dat openbaar is. (De kiezer moet dat kunnen nazoeken) Mocht die kandidaat óók afvallen, dan gaan die stemmen naar de volgende kandidaat op dat lijstje.

Als er meer dan 538 kandidaten over zijn, dan wordt het proces uit de vorige alinea herhaalt. Daarbij tellen echter de toegevoegde stemmen mee.
Uiteindelijk zullen er maximaal 538 kandidaten overblijven. (minder indien er op het einde meer kandidaten zijn met het laagste aantal stemmen. dan er nog moesten afvallen)

Het aantal stemmen dat een congreslid verzameld heeft (of direct, of verkregen van een afgevallen kandidaat is tevens het aantal stemmen dat het lid in het congres uit mag brengen vóór of tegen een voorstel.

Mijn uitgangspunten om dit zo voor te stellen zijn: (voor zover ik mij dat realiseer)

1. Elke uitgebrachte stem moet (gelijkelijk) meetellen
2. Elke staat moet minstens twee congresleden leveren.
3. Elke partij die minstens 1/538 van de stemmen krijgt kan in het congres komen.
4. Er moet zo veel mogelijk - liefst directe - binding zijn tussen een congreslid en diens kiezers.
5. Voorkomen moet worden dat een enkel congreslid een te groot deel van de stemmen krijgt.
6. De kiezer moet zich niet gedwongen voelen strategisch te stemmen.
7, Een congreslid moet niet gedwongen worden een woning ver van Washington aan te houden.

Dat gaat nooit werken en het werkt manipulatie in de hand.
Vooral dat toe voegen van stemmen, wie gaat dat doen?
Kan tot vrij gemakkelijk handel in stemmen leiden en zal tot een onoverzichtelijke puinhoop aanleiding geven
De kandidaat verplichten dat te doen en als hij dat niet wil?
Naar wie gaan die stemmen dan een partij of een persoon?

Maak het dan wat eenvoudiger:
Maak landelijke lijsten, met voorkeur stemmen en geef staten het recht op een aantal van de eigen kandidaten.
Ieder twee is onwenselijk omdat de Staten nogal in grootte verschillen.

je punten.
4. Je systeem zal de afstand juist vergroten, want hier hebben juist de kleinste geen enkele kans meer.

5. Je wilt bepalen hoie mensen moeten stemmen, dat is onwenselijk.

6. Dat lokt je systeem juist uit, door op een niet verkiesbare te stemmen van de eigen partij.

Persoonlijk vind ik 200 leden meer als genoeg.

PS.
Voor het presidentschap heb ik niets gezien.