Autisme en introversie

[Bastiaan73]

Ik ben een kluizenaar geworden. Ik heb het nodig om alleen te zijn om m'n batterij weer op te kunnen laden. Ik vind mijn soortgenoten soms erg vermoeiend. Deze drie zinnen beginnen allemaal met 'Ik'. Dat is niet zo bedoeld alsof mijn 'ik' zo ontzettend boeiend of belangrijk is maar omdat ik nou eenmaal niet vanuit 'jij' kan schrijven/typen. In 2016 ben ik door werkomstandigheden in een depressie geraakt en 'burned out' geraakt; een wat hedendaagser woord voor overspannen. Ik doe nu compleet ander werk dan toen en dit is redelijk te doen. Ondanks dat ik nu parttime werk voelt het als fulltime en ben ik nog steeds sneller moe dan ik zou willen.

De titel van dit topic slaat op schalen. Niemand is 100% introvert of extravert. We bevinden ons allemaal ergens op die schaal. M.i. komen autisme en introversie min of meer op hetzelfde neer. Hoe zien jullie dit?

[doctorwho]

Ben geen kluizenaar maar wel graag alleen of alleen met mijn vriendin. Heb nu een uitdagende functie in een team. Best leuk maar merk dat het hierin meedoen veel energie vergt. Enfin morgen een team-uitje waar ieder zich op verheugd en ik maar braaf meeloop

[Bastiaan73]

Ben geen kluizenaar maar wel graag alleen of alleen met mijn vriendin. Heb nu een uitdagende functie in een team. Best leuk maar merk dat het hierin meedoen veel energie vergt. Enfin morgen een team-uitje waar ieder zich op verheugd en ik maar braaf meeloop

Alvast veel plezier toegewenst!

[VseslavBotkin]

De klassieke negatieve definitie die we allemaal kennen is natuurlijk "niet tegen verandering kunnen". In bredere zin zou je kunnen zeggen dat iemand met autisme vaak moeite heeft met de verschillen tussen het eigen zelf- en wereldbeeld en de wereld zelf te erkennen of in te zien. Vervolgens krijg je dan de typische gedragingen die daaruit volgen: heel stevig vasthouden aan de eigen opvattingen, specifieke en vaak gepassioneerde interesses, een bepaalde blindheid en onhandigheid in sociale situaties. Dat is - om terug te komen op de OP - niet alleen beperkt tot introvertie, denk ik. Integendeel, autisten kunnen heel extravert zijn. Vaak gaat dat gepaart met de nodige frustraties bij omstanders. "Hoe kan iemand zo koppig/bekrompen/weinig zelfbewustzijn hebben!".

Ik vind het jammer dat autisme tegenwoordig zo "geabsolutiseerd" wordt, waarmee ik bedoel dat het wordt gezien als een onveranderlijk en chronisch aspect van iemand, in plaats van een (neurotisch) persoonlijkheidskenmerk dat kan oplossen of lichter kan worden door de tijd heen. Met het nodige (pijnlijke) zelfonderzoek en hulp van de omgeving kunnen mensen die mildere vormen hebben volgens mij best wat losser worden.

[chromis]

Hallo Bastiaan,

Iemand die "autistische trekken heeft" zal m.i. heel erg geneigd zijn om in 'objecten' (dingen) in plaats van 'subjecten' (mensen) te denken. In extreme vormen worden "abstracte zaken" expliciet letterlijk genomen, in het bijzonder als deze zaken menselijke dingen of acties modelleren. Mensen met zulke eigenschappen voelen zich vaak het beste thuis op een voorspelbare werkvloer waar veel regels c.q. processen gevolgd dienen te worden. De nadruk ligt dan op reproductie, niet op creativiteit c.q. improvisatie. Onvoorspelbare situaties kunnen vervolgens veel stress veroorzaken.

Introversie is "naar binnen gekeerd zijn", niet "naar buiten toe". De reden waarom je dat zou zijn is volgens mij goed onderzoekbaar, maar zal m.i. niet per definitie gekoppeld zijn aan "autistische trekken". Het kan wel: als je met zulke eigenschappen bepaalde sociale situaties (die dan minder goed begrepen worden) zou gaan mijden, bijvoorbeeld. Maar er zijn andere redenen waarom mensen introvert zijn, zoals b.v. (hoog)gevoeligheid voor bepaalde zaken...

...en als ik jouw verhaal lees (dat met die batterij en dergelijke) dan neig ik zelf dus te denken aan een bepaalde "(hoog)gevoeligheid" voor de aspecten die je op zo'n dag werk oppikt.

De vraag is dan hoe je je werk beleeft en of je dan kan ontdekken wanneer en waarom die energie als het ware 'weglekt'?

[Mullog]

Ben geen kluizenaar maar wel graag alleen of alleen met mijn vriendin. Heb nu een uitdagende functie in een team. Best leuk maar merk dat het hierin meedoen veel energie vergt. Enfin morgen een team-uitje waar ieder zich op verheugd en ik maar braaf meeloop

Ik vind teamuitjes een soort van straf. Ik werk met veel plezier maar heb geen behoefte om met collegae op stap te gaan. Dat heeft er deels mee te maken met de reisafstand. Zonder files met de auto zo'n 5 kwartier. Met het openbaar vervoer, wat ik vaak doe om de spits te vermijden, 7 kwartier.

De teamuitjes sla ik allemaal over. Het werk zou ik nog niet willen missen vanwege de sociale contacten en de energie die het mij geeft. Maar vrienden heb ik liever dichter bij huis.

[chromis]

Met z'n allen tijdens een team-uitje "moeten" bungee jumpen... dan kunnen 'we' samen de dood in de ogen staren, dat schept een band!

[B.S.]

Ik kan zeggen dat ik officieel binnen het 'spectrum' ben ingedeeld. Aspergersyndroom, vastgesteld door een professor die daarin gespecialiseerd is. Lang verhaal kort, ik heb geen 'normaal' leven (daarom kan ik ook de hele dag door hier op duiken). Ik leef van een overheidsregeling.
Ik ben ergens wel slim, en toch weer niet.
Asperger, of tegenwoordig vaker hoog functionerend autisme, kenmerkt zich naar mijn beleving door 'net niet'. Wel ergens intelligent, maar heel veel moeite daar echt iets mee te doen en 'oenigheid' blijft voorkomen. Niet helemaal sociaal gemankeerd, maar echt soepel in de sociale omgang wordt het nooit (zo blijft het vaak subjectief voelen in elk geval). Constant het gevoel net niet op dezelfde golflengte te zitten dan anderen doen. Inderdaad vaak moeite met verandering. Gek genoeg is het wel gelukt om veel mensen te leren kennen.
Hier laat ik het voor nu maar bij.

[HierEnNu]

M.i. komen autisme en introversie min of meer op hetzelfde neer. Hoe zien jullie dit?

Mijn zoon heeft op 5 jarige leeftijd de diagnose PDD-nos gekregen, een vorm van autisme [Pervasive Developmental Disorder NotOtherwiseSpecified]. Sinds de komst van de DSM-5 in 2013 worden de diverse subtypen van autisme geclassificeerd als ASS [AutismeSpectrumStoornis]

Autisme is dus een spectrumstoornis, wat betekent dat de symptomen van persoon tot persoon enigszins kunnen verschillen in intensiteit en combinatie. Autisme is pervasief en heeft dus invloed op de totale ontwikkeling. De diagnose ASS wordt gesteld door een psychiater na uitvoerig onderzoek, zie de symptomen:

Autisme Spectrum Stoornis (ASS)

Introversie is geen symptoom welk bij ASS hoort. Introversie is een persoonlijkheidstrek. Uiteraard kan iemand met autisme ook introvert zijn, maar iemand die introvert is hoeft helemaal geen autisme te hebben.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Het is meer een soort mode verschijnsel net als Hyper begaafdheid.
In elke groep kinderen heeft tegenwoordig meer dan de helft wel wat.

Vroeger hadden ze daar geen last van en de meesten zijn toch gelukkig geworden.

[Rereformed]

Ik ben een kluizenaar geworden. Ik heb het nodig om alleen te zijn om m'n batterij weer op te kunnen laden. Ik vind mijn soortgenoten soms erg vermoeiend.

Dat zou ik ook over mezelf kunnen uitspreken. Ik zie het bij mezelf als door omstandigheden zo geworden zijn, niet als persoonlijkheidstrek bij mij behorend.
Misschien is dat bij jou ook zo?

[Bastiaan73]

Ik ben een kluizenaar geworden. Ik heb het nodig om alleen te zijn om m'n batterij weer op te kunnen laden. Ik vind mijn soortgenoten soms erg vermoeiend.

Dat zou ik ook over mezelf kunnen uitspreken. Ik zie het bij mezelf als door omstandigheden zo geworden zijn, niet als persoonlijkheidstrek bij mij behorend.
Misschien is dat bij jou ook zo?

Ja ik denk het wel. Maar als je zo door omstandigheden geworden bent is het toch ook een persoonlijkheidstrek bij jou behorend geworden?

[Bastiaan73]

Hallo Bastiaan,

Iemand die "autistische trekken heeft" zal m.i. heel erg geneigd zijn om in 'objecten' (dingen) in plaats van 'subjecten' (mensen) te denken. In extreme vormen worden "abstracte zaken" expliciet letterlijk genomen, in het bijzonder als deze zaken menselijke dingen of acties modelleren. Mensen met zulke eigenschappen voelen zich vaak het beste thuis op een voorspelbare werkvloer waar veel regels c.q. processen gevolgd dienen te worden. De nadruk ligt dan op reproductie, niet op creativiteit c.q. improvisatie. Onvoorspelbare situaties kunnen vervolgens veel stress veroorzaken.

Introversie is "naar binnen gekeerd zijn", niet "naar buiten toe". De reden waarom je dat zou zijn is volgens mij goed onderzoekbaar, maar zal m.i. niet per definitie gekoppeld zijn aan "autistische trekken". Het kan wel: als je met zulke eigenschappen bepaalde sociale situaties (die dan minder goed begrepen worden) zou gaan mijden, bijvoorbeeld. Maar er zijn andere redenen waarom mensen introvert zijn, zoals b.v. (hoog)gevoeligheid voor bepaalde zaken...

...en als ik jouw verhaal lees (dat met die batterij en dergelijke) dan neig ik zelf dus te denken aan een bepaalde "(hoog)gevoeligheid" voor de aspecten die je op zo'n dag werk oppikt.

De vraag is dan hoe je je werk beleeft en of je dan kan ontdekken wanneer en waarom die energie als het ware 'weglekt'?

Goeie vraag en uitleg. Ik laat e.e.a. nog even bezinken.

[HierEnNu]

Dat zou ik ook over mezelf kunnen uitspreken. Ik zie het bij mezelf als door omstandigheden zo geworden zijn, niet als persoonlijkheidstrek bij mij behorend.

Een gedragskenmerk kan ontstaan en ook weer verdwijen en
wordt ook wel persoonlijkheidstrek genoemd en
hoeft dus niets met een stoornis te maken te hebben.

Persoonlijkheidstrek

Een persoonlijkheidstrek is een gedragskenmerk dat bij een individu hoort en uiterlijk waarneembaar is. Volgens de theorie voorspellen persoonlijkheidstrekken handelen. Persoonlijkheidstrekken zijn de gedragskenmerken van een individu.

[Rereformed]

Ik ben een kluizenaar geworden. Ik heb het nodig om alleen te zijn om m'n batterij weer op te kunnen laden. Ik vind mijn soortgenoten soms erg vermoeiend.

Dat zou ik ook over mezelf kunnen uitspreken. Ik zie het bij mezelf als door omstandigheden zo geworden zijn, niet als persoonlijkheidstrek bij mij behorend.
Misschien is dat bij jou ook zo?

Ja ik denk het wel. Maar als je zo door omstandigheden geworden bent is het toch ook een persoonlijkheidstrek bij jou behorend geworden?

Wellicht, wanneer het eruit begint te zien als iets permanents. Ik vraag me dat tegenwoordig soms ook af. Bij mij heeft het te maken met in Finland wonen. Aangezien dit nu al 42 jaar is, precies 2/3 van mijn leven, is het denk ik een persoonlijkheidstrek geworden, zoals ik ben. Misschien moet ik het ook zo begrijpen: omdat ik het in mij had moest ik weg uit Nederland en kwam ik in Finland terecht en niet in Engeland of de VS.

Maar vroeger kon ik dat niet zo zien. Toen was de Finse cultuur een gevecht om te aanvaarden. Toen voelde het aan als iets dat zo tegengesteld is aan wie ik ben dat het bijna ondraaglijk was. Ooit kwam mijn jongere broer bij mij op bezoek. Ik ging met hem naar Oost-Finland en liet hem het huis zien waar ik tien jaar woonde. Na een half uur zei hij: Kunnen we weggaan? Sorry, maar ik word na een half uur helemaal benauwd; die stilte, dat helemaal geïsoleerd zijn, de gedachte dat jij daar tien jaar lang gewoond hebt...het is teveel voor mij.
Ik herinner me dat mijn dochter toen ze klein was en ons gezin in Holland op vakantie was, een keer tegen me zei dat ze niet kan begrijpen dat ik dezelfde man ben als die ze in Finland kent. Ik gedraag me daar alsof ik iemand anders ben, een voor haar wildvreemde. Toen kon het mij enkel verdrietig maken: de opmerking gaf me het gevoel dat ik in Finland alles wat me dierbaar was verloren had en ik daar al gehandicapte rondloop.

Maar tegenwoordig wanneer ik naar Holland kom voel ik me enkel Fin: het is daar veel te druk en ze krioelen daar maar als mieren in de mierenhoop en schreeuwen allemaal tegelijk en kunnen geen moment hun mond houden en worden nerveus wanneer er een stilte valt, dan vragen ze je meteen of er iets scheelt aan je. Bij het binnenkomen op Schiphol en het honderdmaal aanhoren van "mind your step" vraag ik me al af hoe snel het me lukt om weer terug naar mijn Finse bos te gaan waar ik lekker helemaal alleen met mijn honden kan rondlopen.