Ik zou een volk omschrijven als een groep mensen met een overkoepelende cultuur (voortvloeiend uit hun gemeenschappelijke geschiedenis) met daarbinnen allerlei verenigbare subculturen (gerelateerd aan muzikale genres, politieke denkbeelden, hobby's etc.). De overkoepelende cultuur verandert wel, maar normaliter niet heel plotseling. Immigranten kunnen deel gaan uitmaken van het volk, mits de omstandigheden zulks zijn dat ze niet alleen integreren maar ook assimileren. Het Amerikaanse volk is hier een goed voorbeeld van: opgebouwd uit de nakomelingen van Britten, Nederlanders, Duitsers en Polen etc., maar allemaal dezelfde taal sprekend met dezelfde idealen rondom de American Dream.
Een volk bestaat in het algemeen uit mensen met een vergelijkbaar uiterlijk, omdat ze deel uitmaken van dezelfde genetische cluster, maar dat betekent niet dat een volk "raszuiver" moet zijn of blijven. Een volk kan prima zo nu en dan genetisch materiaal van buitenaf absorberen zonder dat dit invloed heeft op de aard van het volk. Denk aan de vele bekende Nederlanders met één of meerdere Indonesische voorouders.
Wanneer immigratie geleidelijk en mondjesmaat verloopt, kunnen de nieuwkomers prima in het volk worden opgenomen en dus volksgenoten worden.
Alleen
individuen kunnen assimileren, niet volkeren. Als immigratie zo hard gaat dat er geen sprake meer is van assimilatie, dan krijg je multiculturalisme: een permanente aanwezigheid van andere volkeren te midden van de autochtone bevolking. Nieuwe immigranten gaan dan niet meer op in het volk, maar vinden hun plek in hun vertrouwde gemeenschap. Ze blijven daardoor permanent herkenbaar aan hun uiterlijk, hun accent, hun gebruiken etc. Het gevolg is dat er etnische spanningen ontstaan tussen het autochtone volk en al deze nieuwe, in aantal toenemende en steeds invloedrijker wordende volkeren. Het is in deze situatie dat men begint te spreken van omvolking.
Is mijn goed geïntegreerde Marokkaanse gezin een ander volk?
Waarschijnlijk wel. Dat ze geïntegreerd zijn is natuurlijk heel goed (hiermee wordt doorgaans bedoeld dat ze de wet gehoorzamen, werken en geen overlast veroorzaken etc.), maar om tot het Nederlandse
volk gerekend te worden, zouden ze volledig moeten assimileren en zouden hun kinderen ook volledig moeten opgaan in de Nederlandse genenpoel, dus niet blijven hangen in de Marokkaanse gemeenschap of verwachtingen van een Marokkaanse echtgenoot etc. Niet alleen buiten maar ook thuis wordt er Nederlands gesproken. Geen Marokkaanse zenders op de buis!
Het kan heel mooi zijn, zo'n geïntegreerd Marokkaans gezin, zoals ook Marokko een prachtig vakantieland is, maar ze behoren niet tot het Nederlandse volk in de culturele zin van het woord. Zolang ze herkenbaar Marokkaans zijn, en zichzelf bovenal Marokkaans voelen, behoren ze tot het Marokkaanse volk, niet het Nederlandse volk.
Even helemaal los van haar politieke standpunten: Dilan Yeşilgöz-Zegerius zou ik wél tot het Nederlandse volk rekenen. Dat ze van Koerdisch-Turkse afkomst is, doet er niet toe. Ze beschouwt zichzelf een Nederlander en gedraagt zich ook in alle opzichten als een Nederlander. Wat mij betreft
ben je dan een Nederlander.
