wendi schreef:Toch is de kwestie eenvoudig:
Danes continued to protect the unfortunate 481 Jews whom the Germans were able to capture. Danish officials convinced Adolf Eichmann via Werner Best to keep the Jews from Denmark away from Poland and the extermination camps.
Waren Deense overheden er van bewust dat de deportaties niet alleen naar werkkampen leidden, maar ook naar gaskamers?
Het bestaan van de vernietigingskampen was al in de oorlog bekend bij de geallieerden, en daarmee waarschijnlijk ook bij de Deense regering. Die had immers zowel banden met de Duitsers als met de geallieerden. Gezien de autonome status die Denemarken had ten opzichte van de rest van bezet europa was de Deense regering wel in staat om wat voor die kleine groep deense Joden te doen. In de andere europese landen was helemaal geen zelfstandige regering meer, en zo die er was dan was deze in oorlog met de Duitsers. De rest
kon dus simpelweg niets doen (dan laat ik Vichy even buiten beschouwing).
Bekijken we het vanuit Duits perspectief. Duitsland had er belang bij om de Denen niet teveel voor het hoofd te stoten. Als de Duitsers de Denen tevreden konden houden door die kleine groep Joden nog een tijdje te ontzien, dan was het zeker het overwegen waard om die groep te ontzien. Wellicht kon men er al onderhandelend ook nog leuke concessies bij de denen mee los krijgen.
Die 481 Deense Joden waren voor Duitsland ook niet van essentieel belang voor het slagen van de entlosung. Dat aantal is namelijk redelijk te verwaarlozen als je het bekijkt in het licht van 6.000.000 vermoordde Joden. De moordmachines liepen toch al op volle toeren met slachtoffers uit de rest van europa. Waren er geen 481 maar 48.100 Deense joden geweest, dan waren de deense Joden waarschijnlijk net zo snel vergast als de rest. De entlosung moest tenslotte doorgaan.