Waarom mag iemand zijn eigen nier niet verkopen?

[Peter van Velzen]

Wat "rest-materiaal" betreft. Het komt me voor dat het gewoon een kwestie is van welke afspraak hierover gemaakt is!
Daar hoeft bij ei-cellen geen uitzondering voor gemaakt te worden, alleen zal de vrouw daar wellicht een andere afspraak over willen maken! Standaard - denk ik - zal het de "patiënt" een rotzorg zijn, maar als het nut van het matteriaal evident is, dan zal hem (en met name haar!) wellicht wel degelijk iets kunnen schelen. We hoeven daar helemaal geen wet van Meden en Persen van te maken. Hoogstens wat default-regeltjes waarvan partijen die daar behoefte aan hebben, bij onderlinge afspraak mogen afwijken. Een andere default bij materiaal waaruit kinderen die aantoonbaar afstammen van een van de partijen is misschien zinvol, maar dat is het dan wel.

[Maria]

Vorig jaar nieuws., maar blijkbaar is het wel actueel.
http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/binnenla ... tom-van-me" onclick="window.open(this.href);return false;

De 40-jarige Marc heeft 'bij wijze van experiment' een van zijn nieren op Marktplaats aangeboden. Vandaag staat hij voor de rechter. Marc is er nu wel uit: hij had het beter niet kunnen doen.

Nee, hij is niet ziek. Heeft geen stoornis of andere aandoening. De 40-jarige Marc H. uit Amersfoort zette twee jaar geleden, 'als ware het een test', een van zijn nieren op Marktplaats. 'Gezonde nier aangeboden. Prijs: 50.000 euro', schreef hij bij de advertentie.

'Interessant experiment'
Het was in juni 2013. Marc zat bij de huisarts en zag een foldertje liggen over orgaandonoren. Hij raakte nieuwsgierig. Naar hoe het zou zijn als hij zijn eigen orgaan via Marktplaats zou aanbieden. Waarom hij zijn nier koos? Omdat hij daar al eerder advertenties over had gezien, vertelt zijn advocaat Van Oort.

"Marc wilde niet echt van zijn nier af. Het was meer een soort experiment. Hij was benieuwd hoeveel mensen erop zouden reageren."
...........
Volgens Van Oort gebeurt het vaker dat mensen hun organen aanbieden. Bijvoorbeeld mensen die in geldnood zitten. Precieze cijfers zijn er niet. Meestal wordt er tussen de 50.000 en 80.000 euro voor gevraagd.

Dus 50.000-80.000 euro.
Mooi voor als je in geldnood zit.

[Maria]

http://plazilla.com/page/4295066012/nie ... d-probleem" onclick="window.open(this.href);return false;

Nier te koop! zo snel mogelijk tegen elk aannemelijk bod! illegale orgaanhandel een groeiend probleem

Nier te koop, mag weg voor het hoogste bod. Wees er snel bij want dit is een tijdelijk aanbod! nog nooit gerookt, nauwelijks alcohol en ben verder 100% gezond.
De recessie hakt er hard in bij iedereen.

In dit artikel bespreken we de volgende punten:
• Stijgende lijn illegale orgaandonaties
• Stelen van nieren
• Wat levert een nier op?
• Leven met 1 nier

Er is een stijgende lijn gesignaleerd van illegale orgaandonaties, al is het niet precies vast te leggen aangezien er weinig gemeld word bij de autoriteiten officieel cijfers zijn dan ook niet bekend.

[Maria]

Bol.com: Nier Te Koop, Baarmoeder Te Huur
Kopie van deze commerciële site ter promoting van dit boek lijkt me hier geen probleem.

Staat veel info in voor dit topic.

Samenvatting

Auteur: Ingrid Geesink  & Chantal Steegers

Co-auteur: Chantal Steegers

Uitgever: Bert Bakker

 Nederlands
 246 pagina's
 Bert Bakker
 maart 2011
Alle productspecificaties
Het boek bij de BNN-documentaire Babyshopping
Lichaamsmateriaal is geld waard. Wereldwijd wordt verdiend aan delen van ons lichaam. Nieren zijn te koop. Eicellen en sperma worden online verhandeld. Draagmoeders zijn te huur. Bloed, bot en zelfs voorhuid zijn basismateriaal voor producten. Maar wat weten we eigenlijk van deze opkomende markten voor organen, weefsels en cellen?
Betalen voor lichaamsmateriaal is in strijd met onze wet en moraal. Toch zien we een praktijk waarin delen van ons lichaam geld opleveren. Nederlanders halen in het buitenland wat hier verboden is. Donoren bieden zich aan tegen betaling. En bedrijven maken winst op gratis gedoneerd lichaamsmateriaal. Deze nieuwe markt heeft dan ook ingrijpende gevolgen voor onze opvattingen over solidariteit en recht. En hoe we omgaan met lichaamsmateriaal. Daarbij worden we gedwongen onze ideeën over betaling en donatie bij te stellen.
Aan de hand van interviews en bijzondere praktijkvoorbeelden verkent Nier te koop -; Baarmoeder te huur de wereldwijde markt voor lichaamsmateriaal en stelt het de onvermijdelijke vraag hoe houdbaar ons huidige donatiestelsel nog is.

Recensie(s)

Er is veel vraag naar lichaamsmateriaal in de gezondheidszorg. Dit boek gaat in op zes verschijningsvormen: bloed, nieren, eicellen, draagmoeders, huid en bot. In Nederland mag niet worden betaald voor donaties; in sommige andere landen wel. Tegelijkertijd is er (legale) internationale handel in onder andere bloedproducten en bot. Verder is er medisch toerisme: Nederlanders die in het buitenland worden getransplanteerd met een gekochte nier of in het buitenland anonieme eicellen, sperma en/of draagmoeders kopen. Kortom, het wringt: tussen wel/niet commercieel, tussen wel/niet ethisch en juridisch genormeerd, tussen wel/niet betaalde donors. De auteurs zijn goed gedocumenteerd en schetsen aansprekend de deelgebieden en hun problemen. Het boek biedt veel informatie, maar is niet diepgravend. De auteurs nemen een neutrale positie in en houden afstand tot ethiek en politiek. Vlot geschreven en aansprekend geillustreerd. Een nadeel is dat er nogal wat herhalingen zijn, die de vaart er een beetje uithalen. Als eerste orientatie in een lastig onderwerp is deze uitgave zeker geslaagd.

Prof. mr. dr. D.P. Engberts